ఈరోజు భాగంలో అనుభవం:
- బాబా! మీరెప్పుడూ మాకు అండగా నిలవాలి.
య.ఎస్.ఏ నుండి ఒక అజ్ఞాత సాయిభక్తురాలు తన అనుభవాన్నిలా పంచుకుంటున్నారు:
కొన్ని రోజుల క్రితం ఒక శనివారంనాడు నేను ఇంట్లో ఉన్నప్పుడు నా శరీరంలోని చాలా భాగాలపై తేనెటీగలు కుట్టాయి. ముఖ్యంగా పెదవిపై కుట్టాయి. దానివలన ఒక గంటలో నా పెదవి బాగా వాచిపోయి, విపరీతంగా నొప్పి పెట్టసాగింది. నొప్పి తట్టుకోలేక ఇంటి చిట్కాలన్నీ ఉపయోగించి ఊదీ కూడా రాశాను. కానీ నొప్పి, వాపు తగ్గలేదు. మరుసటిరోజు ఉదయానికి నా ముఖమంతా బాగా వాచిపోయింది. దానితో నాకు చాలా భయమేసి బాబా ముందు కూర్చుని ఏడుస్తూ, "బాబా! నేను రేపు ఆఫీసుకి వెళ్ళాలి. ఇలా ఉంటే ఎలా వెళ్ళగలను? దయచేసి ఈ వాపులు తగ్గిపోయేలా చూడండి" అని ప్రార్థించాను. తరువాత ఊదీ పెట్టుకుని, "ఈ నొప్పి, బాధ తగ్గిపోతే నా అనుభవాన్ని బ్లాగులో పంచుకుంటాన"ని బాబాకు చెప్పుకున్నాను. అద్భుతం! సాయంత్రానికల్లా వాపు చాలావరకు తగ్గిపోయింది. సోమవారం ఉదయానికి కొంచెం వాపు ఉన్నప్పటికీ ఎవరైనా బాగా గమనిస్తే గానీ కనిపించేలా లేదు. శరీరంపై ఇతర చోట్ల కూడా తేనెటీగ కుట్టిన ఆనవాళ్లు ఉన్నప్పటికీ అవి ఎవరికీ కనిపించవు. కాబట్టి నేను సంతోషంగా ఆఫీసుకు వెళ్ళాను. "మీరు చేసిన సహాయానికి చాలా చాలా కృతజ్ఞతలు బాబా! మా అమ్మాయి చదువు విషయంలో జాగ్రత్త తీసుకోండి. మా ఇల్లు త్వరగా అమ్ముడయ్యేలా అనుగ్రహించండి. ఆ విషయంలో మీ ఆశీస్సులు మాకవసరం. నా కొడుకు కొన్ని వైద్యపరీక్షలు చేయించుకుంటున్నాడు. ఆ విషయంలో తనకి సహాయం చేసి తనిని జాగ్రత్తగా చూసుకోండి. బాబా! మీరెప్పుడూ మాకు అండగా నిలవాలి. దయచేసి నా మనస్సులోని కోరికలను నెరవేర్చండి. అది మీరు మాత్రమే చేయగలరు."
మరో అనుభవం:
ఒకసారి మా అమ్మాయికి పరీక్షలు ఉండటంతో తను మానసికంగా చాలా ఆందోళనపడుతూ ఉంది. ఎందుకంటే, తను అంతకుముందు జరిగిన పరీక్షల్లో సరైన ప్రతిభ చూపలేకపోయింది. పరీక్ష ముందురోజు నేను, "బాబా! మీరు తనతో ఉన్నారన్న ఆశీర్వాదసూచకంగా ఏదో ఒక రూపంలో నాకు కనిపించండి" అని ప్రార్థించాను. మేము యు.ఎస్.ఏ లో ఉండటం వల్ల వెహికల్స్ పైన బాబా ఫోటో ఉండటం గానీ, సాయి పేరు కనిపించడం గానీ చాలా అరుదు. అయినా నేను 'SAI' అన్న మూడక్షరాల కోసం ఆతృతగా చూస్తూ ఉన్నాను. ఆఫీసుకి వెళ్ళే దారిలో గానీ, ఆఫీసులో గానీ ఎక్కడా సాయి ఫోటో, SAI అన్న మూడు అక్షరాలు కనిపించలేదు. రోజులో చాలాభాగం గడిచిపోయినా బాబా సంకేతం నాకు కనిపించలేదు. ఆరోజు ఆఫీసులో కాన్ఫరెన్స్ ఉంది. కాన్ఫరెన్సులో వెజిటేరియన్ ఫుడ్ లేకపోవడంతో నా కొలీగ్ ఒకరు, "మనం బయటికి వెళ్లి, వెజిటేరియన్ ఫుడ్ తీసుకుందామా?" అని అడిగారు. సరేనని ఇద్దరం దగ్గర్లో ఉన్న ఇండియన్ రెస్టారెంట్ కు నడుచుకుంటూ బయలుదేరాం. అలా వెళుతూ రోడ్డు దాటడం కోసం ఒక ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ దగ్గర ఆగాము. హఠాత్తుగా ఒక వీధి మలుపులో ఉన్న 'SAIntel' అనే హోటల్ పేరు నా కళ్ళలో పడింది, ఆ పేరులో ఉన్న SAI అన్న మూడు అక్షరాలు తళుక్కుమని మెరిసినట్లు అనిపించాయి నాకు. వెంటనే బాబాకి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకుని, ఆ హోటల్ పేరును ఫోటో తీసి, మా అమ్మాయికి పంపించి, "సాయి నీతోనే ఉన్నార"ని చెప్పాను. మరుసటిరోజు తను నాకు ఫోన్ చేసి, "పరీక్ష చాలా బాగా వ్రాసాన"ని చెప్పింది. మరొకరోజు ఫోన్ చేసి, "అమ్మా! నాకు 95% వచ్చింద"ని చెప్పింది. బాబా లీలలు అద్భుతం. ఆయన నాతో, మా అమ్మాయితో ఉన్నానని సూచించారు. "థాంక్యూ సో మచ్ బాబా!"
నేను 'నవ గురువార వ్రతం' చేస్తున్నాను. వ్రతం మొదలుపెట్టేముందు వ్రతం చేసిన రోజు కేవలం స్వీట్స్, ఫ్రూట్స్ మాత్రమే తీసుకుంటానని అనుకున్నాను. కానీ ఒకరోజు ఆఫీసులో చాలా మీటింగ్స్ ఉండటంతో ఆరోజు లంచ్ టైములో బాబా గుడికి వెళ్ళలేకపోయాను. సాయంత్రం కూడా బాగా పొద్దుపోయేసరికి టెంపుల్ దగ్గర ఆగకుండానే ఇంటికి వచ్చేసాను. పైగా బాగా ఆకలితో ఉండటం వలన వ్రతం చేసిన సంగతి మరచిపోయి మామూలుగా భోజనం చేసేశాను. "ప్లీజ్ బాబా! నా నిర్లక్ష్యానికి క్షమించండి. నిన్నటికి 8వ వారం వ్రతం పూర్తయింది. కానీ ఇల్లు అమ్మకం జరగలేదు. దానివలన మాకు నష్టం ఉండటంతో నాకు చాలా ఆందోళనగా ఉంది. మరో నాలుగు వారాల్లో నేను 15 ఏళ్ల తర్వాత శిరిడీ వస్తున్నాను. ఆలోగా ఇల్లు అమ్ముడైపోయేలా చేసి ప్రశాంతమైన మనసుతో మిమ్మల్ని దర్శించుకునేలా అనుగ్రహించండి బాబా!"
కొన్ని రోజుల క్రితం ఒక శనివారంనాడు నేను ఇంట్లో ఉన్నప్పుడు నా శరీరంలోని చాలా భాగాలపై తేనెటీగలు కుట్టాయి. ముఖ్యంగా పెదవిపై కుట్టాయి. దానివలన ఒక గంటలో నా పెదవి బాగా వాచిపోయి, విపరీతంగా నొప్పి పెట్టసాగింది. నొప్పి తట్టుకోలేక ఇంటి చిట్కాలన్నీ ఉపయోగించి ఊదీ కూడా రాశాను. కానీ నొప్పి, వాపు తగ్గలేదు. మరుసటిరోజు ఉదయానికి నా ముఖమంతా బాగా వాచిపోయింది. దానితో నాకు చాలా భయమేసి బాబా ముందు కూర్చుని ఏడుస్తూ, "బాబా! నేను రేపు ఆఫీసుకి వెళ్ళాలి. ఇలా ఉంటే ఎలా వెళ్ళగలను? దయచేసి ఈ వాపులు తగ్గిపోయేలా చూడండి" అని ప్రార్థించాను. తరువాత ఊదీ పెట్టుకుని, "ఈ నొప్పి, బాధ తగ్గిపోతే నా అనుభవాన్ని బ్లాగులో పంచుకుంటాన"ని బాబాకు చెప్పుకున్నాను. అద్భుతం! సాయంత్రానికల్లా వాపు చాలావరకు తగ్గిపోయింది. సోమవారం ఉదయానికి కొంచెం వాపు ఉన్నప్పటికీ ఎవరైనా బాగా గమనిస్తే గానీ కనిపించేలా లేదు. శరీరంపై ఇతర చోట్ల కూడా తేనెటీగ కుట్టిన ఆనవాళ్లు ఉన్నప్పటికీ అవి ఎవరికీ కనిపించవు. కాబట్టి నేను సంతోషంగా ఆఫీసుకు వెళ్ళాను. "మీరు చేసిన సహాయానికి చాలా చాలా కృతజ్ఞతలు బాబా! మా అమ్మాయి చదువు విషయంలో జాగ్రత్త తీసుకోండి. మా ఇల్లు త్వరగా అమ్ముడయ్యేలా అనుగ్రహించండి. ఆ విషయంలో మీ ఆశీస్సులు మాకవసరం. నా కొడుకు కొన్ని వైద్యపరీక్షలు చేయించుకుంటున్నాడు. ఆ విషయంలో తనకి సహాయం చేసి తనిని జాగ్రత్తగా చూసుకోండి. బాబా! మీరెప్పుడూ మాకు అండగా నిలవాలి. దయచేసి నా మనస్సులోని కోరికలను నెరవేర్చండి. అది మీరు మాత్రమే చేయగలరు."
మరో అనుభవం:
ఒకసారి మా అమ్మాయికి పరీక్షలు ఉండటంతో తను మానసికంగా చాలా ఆందోళనపడుతూ ఉంది. ఎందుకంటే, తను అంతకుముందు జరిగిన పరీక్షల్లో సరైన ప్రతిభ చూపలేకపోయింది. పరీక్ష ముందురోజు నేను, "బాబా! మీరు తనతో ఉన్నారన్న ఆశీర్వాదసూచకంగా ఏదో ఒక రూపంలో నాకు కనిపించండి" అని ప్రార్థించాను. మేము యు.ఎస్.ఏ లో ఉండటం వల్ల వెహికల్స్ పైన బాబా ఫోటో ఉండటం గానీ, సాయి పేరు కనిపించడం గానీ చాలా అరుదు. అయినా నేను 'SAI' అన్న మూడక్షరాల కోసం ఆతృతగా చూస్తూ ఉన్నాను. ఆఫీసుకి వెళ్ళే దారిలో గానీ, ఆఫీసులో గానీ ఎక్కడా సాయి ఫోటో, SAI అన్న మూడు అక్షరాలు కనిపించలేదు. రోజులో చాలాభాగం గడిచిపోయినా బాబా సంకేతం నాకు కనిపించలేదు. ఆరోజు ఆఫీసులో కాన్ఫరెన్స్ ఉంది. కాన్ఫరెన్సులో వెజిటేరియన్ ఫుడ్ లేకపోవడంతో నా కొలీగ్ ఒకరు, "మనం బయటికి వెళ్లి, వెజిటేరియన్ ఫుడ్ తీసుకుందామా?" అని అడిగారు. సరేనని ఇద్దరం దగ్గర్లో ఉన్న ఇండియన్ రెస్టారెంట్ కు నడుచుకుంటూ బయలుదేరాం. అలా వెళుతూ రోడ్డు దాటడం కోసం ఒక ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ దగ్గర ఆగాము. హఠాత్తుగా ఒక వీధి మలుపులో ఉన్న 'SAIntel' అనే హోటల్ పేరు నా కళ్ళలో పడింది, ఆ పేరులో ఉన్న SAI అన్న మూడు అక్షరాలు తళుక్కుమని మెరిసినట్లు అనిపించాయి నాకు. వెంటనే బాబాకి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకుని, ఆ హోటల్ పేరును ఫోటో తీసి, మా అమ్మాయికి పంపించి, "సాయి నీతోనే ఉన్నార"ని చెప్పాను. మరుసటిరోజు తను నాకు ఫోన్ చేసి, "పరీక్ష చాలా బాగా వ్రాసాన"ని చెప్పింది. మరొకరోజు ఫోన్ చేసి, "అమ్మా! నాకు 95% వచ్చింద"ని చెప్పింది. బాబా లీలలు అద్భుతం. ఆయన నాతో, మా అమ్మాయితో ఉన్నానని సూచించారు. "థాంక్యూ సో మచ్ బాబా!"
నేను 'నవ గురువార వ్రతం' చేస్తున్నాను. వ్రతం మొదలుపెట్టేముందు వ్రతం చేసిన రోజు కేవలం స్వీట్స్, ఫ్రూట్స్ మాత్రమే తీసుకుంటానని అనుకున్నాను. కానీ ఒకరోజు ఆఫీసులో చాలా మీటింగ్స్ ఉండటంతో ఆరోజు లంచ్ టైములో బాబా గుడికి వెళ్ళలేకపోయాను. సాయంత్రం కూడా బాగా పొద్దుపోయేసరికి టెంపుల్ దగ్గర ఆగకుండానే ఇంటికి వచ్చేసాను. పైగా బాగా ఆకలితో ఉండటం వలన వ్రతం చేసిన సంగతి మరచిపోయి మామూలుగా భోజనం చేసేశాను. "ప్లీజ్ బాబా! నా నిర్లక్ష్యానికి క్షమించండి. నిన్నటికి 8వ వారం వ్రతం పూర్తయింది. కానీ ఇల్లు అమ్మకం జరగలేదు. దానివలన మాకు నష్టం ఉండటంతో నాకు చాలా ఆందోళనగా ఉంది. మరో నాలుగు వారాల్లో నేను 15 ఏళ్ల తర్వాత శిరిడీ వస్తున్నాను. ఆలోగా ఇల్లు అమ్ముడైపోయేలా చేసి ప్రశాంతమైన మనసుతో మిమ్మల్ని దర్శించుకునేలా అనుగ్రహించండి బాబా!"
