రామచంద్ర నారాయణరావు కార్ణిక్

---

రామచంద్ర నారాయణరావు కార్ణిక్ 1901వ సంవత్సరంలో జన్మించాడు. అతను తన తల్లిదండ్రులతో ముంబాయిలోని దాదర్ ప్రాంతంలోని రోండాలో నివసించేవాడు. 1915లో తనకు 14 సంవత్సరాల వయస్సున్నప్పుడు అతనికి బాబాను దర్శించే భాగ్యం దక్కింది. ఒకసారి అతను తన తల్లిదండ్రులతో కలిసి ముంబాయి నుండి శిరిడీకి రైలులో ప్రయాణమవుతున్నప్పుడు ధోండ్ స్టేషన్లో సంపన్నురాలైన ఒక స్త్రీ వాళ్ళ బోగీలో ఎక్కి, అతని తల్లితో మాట్లాడసాగింది. ఆ స్త్రీ, "ఎక్కడికి వెళ్తున్నార"ని అడుగగా, రామచంద్ర తల్లి, "శిరిడీ వెళ్తున్నామ"ని బదులిచ్చింది. ఇక ఆ స్త్రీ, "అక్కడికి ఎందుకు వెళ్తున్నారు? బాబా దక్షిణ రూపంలో పెద్ద మొత్తాన్ని తీసుకుంటారు. ఒక సాధువు పెద్ద మొత్తంలో డబ్బు కలిగి ఉండటం సరైనదేనా?" అంటూ బాబా గురించి చెడుగా మాట్లాడసాగింది. ఆ సంభాషణ జరుగుతున్నంతసేపూ రామచంద్ర తల్లి మౌనం వహించింది.

రామచంద్ర కుటుంబం కోపర్‌గాఁవ్‌లో దిగి ఎద్దులబండిలో శిరిడీకి ప్రయాణమయ్యారు. వాళ్ళు శిరిడీ చేరుకుని దీక్షిత్ వాడాలో బసచేశారు. తరువాత వాళ్ళు బాబా దర్శనం కోసం ద్వారకామాయికి వెళ్ళినప్పుడు, బాబా రామచంద్ర తల్లి వైపు చూస్తూనే రైలులోని సంభాషణంతా పునరావృతం చేశారు. బాబా సర్వవ్యాపకత్వం రామచంద్రని ఎంతోగానో ఆకట్టుకుంది. వాళ్ళు శిరిడీలో వారం రోజుల పాటు బస చేసి, తరువాత బాబా ఆశీస్సులతో తిరుగు ప్రయాణమయ్యారు. 

రామచంద్ర ఇలా చెప్పాడు: "బాబా పొడుగ్గా, చక్కని శరీరఛాయ కలిగి ఉండేవారు. ఆయన ఒక కఫ్నీ, లుంగీ ధరించి, తలకి ఒక తెల్లని గుడ్డను చుట్టుకునేవారు. ఆయన ఎప్పుడూ చెప్పులు ధరించలేదు. కనీసం లెండీబాగుకు వెళ్ళినప్పుడు కూడా ఆయన చెప్పులు వేసుకోలేదు. ఆయన ధునిమాయి నిరంతరమూ వెలుగుతూనే ఉండేది, ఇప్పటికీ! బాబా వద్ద ఒక తెల్లని గుఱ్ఱం ఉండేది. ఆయన దాన్ని చాలా ఇష్టపడేవారు. అది తెల్లవారుఝామునే ద్వారకామాయికి వెళ్ళి కాకడ ఆరతి కోసం నిరీక్షిస్తూ కూర్చునేది. ఆరతి పూర్తయ్యాక బాబా ముందర సాగిలపడి, తన నుదుటి మీద బాబా ఊదీ పెట్టిన తరువాతే అక్కడినుండి వెళ్లిపోయేది".

---

రెఫ్: శ్రీసాయి ప్రసాద్ పత్రిక 1993 (దీపావళి సంచిక)

సోర్స్: బాబా'స్ డివైన్ సింఫొనీ బై విన్నీ చిట్లూరి.

---