సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 609వ భాగం.....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. బాబా సంరక్షణ
2. బాబా రాకతో ఉద్యోగప్రాప్తి

---

బాబా సంరక్షణ

సాయిభక్తురాలు శ్రీమతి భారతి తనకు బాబా ప్రసాదించిన అనుభవాలను మనతో పంచుకుంటున్నారు.

సాయిబంధువులందరికీ నమస్కారం. నా పేరు భారతి. నేను ఇంతకుముందు బాబా నాకు ప్రసాదించిన కొన్ని అనుభవాలను మీ అందరితో పంచుకున్నాను. ఇప్పుడు మళ్లీ మరికొన్ని అనుభవాలతో మీ ముందుకు వచ్చాను. 

మొదటి అనుభవం: 

ఆగస్టు నెలలో లాక్డౌన్ ఎత్తివేసిన తర్వాత ఒకరోజు మా అమ్మావాళ్ళ ప్రక్కింటి అబ్బాయికి కరోనా పాజిటివ్ వచ్చింది. మా అమ్మావాళ్ళ ఇంట్లో ప్రక్క పోర్షన్ ఖాళీగా ఉందని ప్రక్కింటివాళ్లు ఆ అబ్బాయిని పదిహేను రోజుల పాటు అక్కడ సెల్ఫ్ క్వారంటైన్ కోసం ఉంచారు. మా అమ్మగారికి అసలే రోగనిరోధకశక్తి చాలా తక్కువ. అందువల్ల తను భయపడుతూనే ఉన్నది. మూడు రోజుల తర్వాత మా అమ్మగారికి బాగా జ్వరం వచ్చింది. నాకు చాలా భయం వేసింది. అది కరోనా కాకూడదని బాబాను ఎంతగానో ప్రార్థించాము. తరువాత మా నాన్నగారికి కూడా దగ్గు, జలుబు వచ్చాయి. అమ్మానాన్నలిద్దరూ కోవిడ్ పరీక్ష చేయించుకున్నారు. బాబా మా ప్రార్ధన విన్నారు. వాళ్లిద్దరికీ కోవిడ్ నెగిటివ్ అని రిపోర్టులు వచ్చాయి. ఏ మందులూ వాడకుండానే బాబా వాళ్ళకు తోడుగా ఉండి జ్వరం తగ్గిపోయేలా చేశారు. “థాంక్యూ సో మచ్ బాబా!” 

తరువాత కొన్నిరోజులకి, అంటే సెప్టెంబరు నెలలో మా పాపకి స్కూల్ (బేబీ కేర్) తెరిచారు. నేను, నా భర్త ఇద్దరం ఉద్యోగాలకు వెళుతుండటం వలన పాపను బేబీ కేర్కి పంపాల్సి వచ్చింది. స్కూలుకు వెళ్ళిన 2వ వారంలో ఒకరోజు పాపకు బాగా దగ్గు, జలుబు, జ్వరం వచ్చాయి. ఆ రాత్రంతా పాప నిద్ర పోలేదు, జ్వరంతో మూలుగుతూనే ఉంది. పాప ఆరోగ్యంగా ఉండేలా అనుగ్రహించమని బాబాను ప్రార్థించి బాబా ఊదీని పాప నుదుటిపై రాశాను. అసలే కరోనా రోజులు కావడం వల్ల నేను చాలా భయపడ్డాను. కానీ మన బాబా అండగా ఉండగా మనకు భయం ఎందుకు? బాబా అనుగ్రహంతో రెండు రోజుల తర్వాత పాప ఆరోగ్యం కుదుటపడింది. ఇలానే బాబా  ఆశీస్సులు మాపై ఎల్లప్పుడూ మనసారా ఉండాలని కోరుకుంటున్నాను. 

రెండవ అనుభవం:

ఆగస్టు నెలలో నా భర్తకు అరిచేతులలో, అరికాళ్ళలో ఒక రకమైన ఎలర్జీ చాలా ఎక్కువగా వచ్చింది. తను చేతులతో ఏ పనీ చేసుకోలేకపోయేవారు. చర్మం పొరలు పొరలుగా వస్తూ ఉండేది. క్రీం రాసుకుని, ఎప్పుడూ కాళ్లు, చేతులు కప్పుకుని ఉండాల్సి వచ్చేది. తనను అలా చూస్తూ ఉంటే నాకు చాలా బాధ కలిగేది. తనకు త్వరగా నయం చేయమని బాబాను ఆర్తిగా  ప్రార్థించాను. బాబా దయవలన నెలరోజుల్లో తన ఎలర్జీ పూర్తిగా తగ్గిపోయింది. అప్పటినుంచి నా భర్త ఆహారం (ఆరోగ్యం) విషయంలో చాలా జాగ్రత్తగా ఉంటున్నారు. ఇదంతా బాబా అనుగ్రహమే. 

మూడవ అనుభవం:

నేను నా ఉద్యోగరీత్యా వేరొక సిటీకి మారాల్సి వచ్చింది. ఇప్పుడున్న ఈ కరోనా సమయంలో మళ్లీ క్రొత్త ఇల్లు అద్దెకు దొరకాలంటే కష్టం. అలాగే మా పాపకి బేబీ కేర్ దొరకడం, అది కూడా మా ఆఫీసుకి దగ్గరలో దొరకడం చాలా కష్టం. కానీ నా బాబా నాపై ప్రేమతో ఇల్లు, బేబీ కేర్ కూడా మా ఆఫీసుకు పది-పదిహేను నిమిషాలు నడక దూరంలోనే ఉండేలా సమకూర్చారు. “థాంక్యూ సో మచ్ బాబా! ఇలానే మీరు ఎప్పుడూ మాకు తోడుగా, అండగా ఉండాలని కోరుకుంటున్నాను”.

శ్రీ సచ్చిదానంద సమర్థ సద్గురు సాయినాథ్ మహరాజ్ కీ జై!

---

బాబా రాకతో ఉద్యోగప్రాప్తి

సాయిభక్తురాలు శ్రీమతి ఉమ తనకు బాబా ప్రసాదించిన అనుభవాలను మనతో పంచుకుంటున్నారు.

సాయిబంధువులందరికీ నా నమస్కారాలు. నా పేరు ఉమ. ఇటీవల బాబా మాకు ప్రసాదించిన అనుభవాన్ని నేనిప్పుడు మీతో పంచుకోబోతున్నాను. నేను, మావారు ఇండియాలో నివసిస్తున్నాము. మా పెద్దబ్బాయి తన కుటుంబంతో కెనడాలోని వాంకోవర్ సిటీలో నివసిస్తున్నాడు. మా చిన్నబ్బాయి కూడా తన కుటుంబంతో అదే దేశంలో టొరంటో సిటీలో నివసిస్తున్నాడు. మా చిన్నకోడలు గత సంవత్సరం డిసెంబరులో MS పూర్తిచేసింది. ఈ సంవత్సరం జనవరి నుండి తను ఉద్యోగాలకు దరఖాస్తు చేయడం ప్రారంభించింది. ఇంటర్వ్యూలకు కూడా హాజరవుతూ ఉంది. కానీ తను ఏ ఉద్యోగంలోనూ సెలెక్ట్ కాలేకపోయేది. దాంతో మా చిన్నబ్బాయి ఎంతో నిరాశకు గురయ్యాడు.  ‘ఎంత ప్రయత్నించినా తన భార్యకు ఇంకా ఉద్యోగం రావట్లేద’ని దిగులుపడుతుంటే, నేను తనతో, “బాబా దయవల్ల కోడలికి మంచి ఉద్యోగం వస్తుంది. మీరిద్దరూ ఆందోళనపడవద్దు” అని చెప్తూ ఉండేదాన్ని.

ఇలా ఉండగా నేను మా పిల్లలతో కొద్దిరోజులు గడపాలనుకుని, ముందుగా వాంకోవర్లోని మా పెద్దబ్బాయి ఇంటికి వెళ్ళాను. కొద్దిరోజుల తరువాత నేను మా పెద్దబ్బాయి దగ్గరనుండి మా చిన్నబ్బాయి ఇంటికి వెళ్ళాను. మా చిన్నబ్బాయి దేవుడికి మ్రొక్కడు. అందువల్ల వాళ్ళు తమ ఇంట్లో దేవుణ్ణి పెట్టుకోలేదు. అప్పుడు నేను నా మనసులో, “మేరే బాబా! ప్రస్తుతం మీ ఫోటో ఇక్కడ లేదు. ఇక్కడ ఎవరైనా నాకు మీ ఫోటో ఇస్తే బాగుండు” అని అనుకున్నాను. మరుసటిరోజు మా అబ్బాయి స్నేహితుడు ఫోన్ చేసి, నేను అక్కడికి వచ్చిన సందర్భంగా వాళ్ళింటికి డిన్నర్కి రమ్మని ఆహ్వానించాడు. అందుకు మేము, ‘డిన్నర్కి వద్దు, జస్ట్ కలవడానికి వస్తామ’ని చెప్పాము. తను సరేనన్నాడు. మేము ఆ సాయంత్రం కారులో వాళ్ళింటికి వెళ్ళాము. నేను నా మనసులో, “వీళ్ళ దగ్గర అదనంగా ఒక బాబా విగ్రహం ఉండి దానిని నాకు ఇస్తే బాగుండు” అని అనుకుంటూ వాళ్ళింట్లో అడుగుపెట్టాను. ఎదురుగా మన బాబా పెద్ద విగ్రహం నాకు కనిపించింది. ఎంతో ఆనందంతో, “మీరు ఉండే ఇంటికే వచ్చాను బాబా!” అని మనసులోనే అనుకుని బాబాకు నమస్కరించుకున్నాను. ఆ తరువాత అందరం కూర్చుని మాట్లాడుకుంటున్నాము. మాటల మధ్యలో, ‘బాబా చాలా బాగున్నార’ని చెబుతూ, ‘మా చిన్నబ్బాయి వాళ్ళింట్లో బాబా విగ్రహం లేద’ని వాళ్ళతో చెప్పాను. అప్పుడు వాళ్ళు, “దిగులుపడకండి ఆంటీ, మా దగ్గర చిన్న బాబా విగ్రహం ఉంది, దానిని మీకు ఇస్తాము” అన్నారు. ఆ మాట వినగానే నేను కోరుకున్నది బాబా నెరవేర్చారనే ఆనందంతో నాకు కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగాయి. తరువాత మేము ఇంటికి తిరిగి వచ్చాము. రెండు రోజుల తరువాత వాళ్ళు మళ్ళీ మమ్మల్ని డిన్నర్కి ఆహ్వానించారు. మేమంతా వాళ్ళింటికి వెళ్ళాము. డిన్నర్ అయ్యాక మేము ఇంటికి బయలుదేరుతుంటే, ‘ఆంటీ, ఒక్క నిమిషం!’ అని చెప్పి, వాళ్ళ దగ్గరున్న చిన్న బాబా విగ్రహాన్ని నా చేతిలో పెట్టారు. నేను ఆ క్షణంలో చాలా చాలా పాజిటివ్గా అనుభూతిచెందాను.

ఇంటికి వచ్చిన తరువాత బాబాను ఆసనంపై ఉంచి, దీపం పెట్టి, “బాబా! ఇప్పుడు మీరు ఇక్కడికి వచ్చారు, నా కోడలి ఉద్యోగం విషయం మీరే చూసుకోవాలి” అని మ్రొక్కుకున్నాను. తనకు ఉద్యోగం వస్తే ఈ బ్లాగు ద్వారా నా అనుభవాన్ని సాటి సాయిబంధువులతో పంచుకుంటానని బాబాకు చెప్పుకున్నాను. నేను మా చిన్నబ్బాయి ఇంట్లో 3 వారాలు ఉండి మావారి దగ్గరకు వచ్చాను. 29-10-2020, గురువారంనాడు మా చిన్నబ్బాయి వాళ్ళు ఫోన్ చేశారు. ఆ సమయంలో నేను బాబా పుస్తకం చదువుతున్నాను. అప్పుడు వాళ్ళకు కెనడాలో అర్థరాత్రి సమయం. ఈ అర్థరాత్రి సమయంలో ఎందుకు ఫోన్ చేస్తున్నారా అని అనుకుని ఫోన్ తీయగానే, మా చిన్నకోడలికి అక్కడి కెనడా గవర్నమెంట్ ఉద్యోగం లభించిందని ఎంతో ఆనందంగా చెప్పారు వాళ్ళు. బాబా చూపిన అనుగ్రహానికి ఎంతో ఆనందిస్తూ బాబాకు నమస్కరించుకుని, “బాబా! మేరే బాబా! థాంక్యూ బాబా!” అని బాబాకు మనస్ఫూర్తిగా ధన్యవాదాలు తెలియజేసుకున్నాను.

---