1. బాబానే దిక్కు
2. సమస్యేమీ లేకుండా అనుగ్రహించిన బాబా
3. బాబా దయతో ఆన్ అయిన ఫోన్
బాబా దయతో ఆన్ అయిన ఫోన్
సాయి వచనం:-
|
|
1. బాబానే దిక్కు
2. సమస్యేమీ లేకుండా అనుగ్రహించిన బాబా
3. బాబా దయతో ఆన్ అయిన ఫోన్
1. బాబా కృప
2. బాబా నాపై చూపిన అపార అనుగ్రహం
3. క్షేమంగా ఇంటికి చేర్చిన బాబా
బాబా నాపై చూపిన అపార అనుగ్రహం
సాయి బంధువులకు, 'సాయి మహారాజ్ సన్నిధి' బ్లాగు నిర్వాహకులకు నా నమస్కారాలు. నా పేరు రేవతి. 2022, ఉగాది పండుగ రోజు ఉదయాన బాబా నాకొక శుభవార్తను ఇచ్చారు. దాని గురించే నేనిప్పుడు ముందుగా మీ అందరితో పంచుకుంటాను. నేను వృత్తిరిత్యా టీచరుని. 2022, మార్చి 6వ తేదీన మాకు ఒక డిపార్ట్మెంటల్ టెస్టు జరిగింది. ఆ టెస్టు జరగడానికి ముందు టెస్టుకు ప్రిపేర్ అవుదామంటే అవసరమైన బుక్స్ నా దగ్గర లేక చాలామందిని అడిగాను. అయితే ఎంతమందిని అడిగినా అందరూ బుక్స్ లేవు అన్నారు. అప్పుడు నేను ఆర్తితో బాబాను ప్రార్థించాను. బాబా దయవలన నాలుగు రోజుల్లో టెస్టు ఉందనగా నాతోపాటు ఆ టెస్టు వ్రాయనున్న ఒక టీచర్ తన వద్దనున్న కొన్ని బుక్స్ నాకిచ్చారు. ఆవిడ గొప్ప మనసుకి ఎంతగా కృతజ్ఞతలు చెప్పినా తక్కువే. బాబానే ఆవిడతో నాకు బుక్స్ ఇప్పించారు. అది కూడా శివరాత్రి రోజు. కానీ ఆ రాత్రి నుండి నాకు జ్వరం మొదలైంది. ఎలాగో బాబా దయవల్ల టెస్టు జరగడానికి ముందురోజు జ్వరం తగ్గింది. దాంతో ఆ ఒక్క రోజే టెస్టుకు ప్రిపేర్ అయ్యి, "బాబా! నేను టెస్టుకు సరిగా ప్రిపేర్ కాలేదు. మీ మీదే భారం వేస్తున్నాను. నేను గనక టెస్టులో పాసైతే, నా అనుభవాన్ని బ్లాగులో పంచుకుంటాను" అని బాబాకి మ్రొక్కుకున్నాను. ఆ టెస్టు ఫలితాలు ఉగాది రోజున వెలువడ్డాయి. నేను, నాకు బుక్స్ ఇచ్చిన స్వర్ణ మేడం ఇద్దరమూ పాసయ్యాము. ఇది బాబా నాపై చూపిన అపార అనుగ్రహం. "బాబా! మీ ఋణం ఎప్పుటికీ తీర్చుకోలేను".
ఈ మధ్య మా టివి పని చేయలేదు. మా తమ్ముడు ఏదో ప్రయత్నించాడు కానీ ప్రయోజనం లేకపోయింది. దాంతో తను, "సెట్ అప్ బాక్స్ ప్రాబ్లెమ్ అనుకుంటా, కొత్తది తీసుకుంటే మంచిది" అని అన్నాడు. మేము అలాగే అన్నాం. కానీ ఏదో ఆశతో నేను, "బాబా! ఏ రిపేర్ లేకుండా టివి బాగైతే నా అనుభవాన్ని బ్లాగులో పంచుకుంటాను" అని బాబాకి మ్రొక్కుకున్నాను. పది రోజుల తర్వాత మా ప్రింటర్ బాగుచేయడానికని ఒకతను మాఇంటికి వచ్చాడు. నేను ఏదో మామూలుగా మావారితో, "అతణ్ణి ఒకసారి టివి కూడా చూడమని చెప్పండి" అని అన్నాను. మావారు అలాగేనని అతనితో చెపితే, అతను సెట్ అప్ బాక్స్ వైర్లు తీసి మళ్ళీ పెట్టగానే టివి మునపటిలా పని చేసింది. అసలు అతను తనకు టివి రిపేర్ చేయడం రాదని, అయినా ప్రయత్నిస్తానని ప్రయత్నిస్తే ఐదు నిమిషాల్లో టివి ఆన్ అయింది. ఇదంతా బాబా దయకాక మరేమిటి? "థాంక్యూ బాబా. థాంక్యూ సో మచ్. నేను ఏదైనా అనుభవం పంచుకుంటానని మీకు మాటిచ్చి మరిచిపోయి ఉంటే మన్నించి నాకు గుర్తు చేయండి బాబా".
అఖిలాండకోటి బ్రహ్మాండనాయక రాజాధిరాజ యోగిరాజ పరబ్రహ్మ శ్రీసచ్చిదానంద సమర్థ సద్గురు శ్రీ సాయినాథ్ మహరాజ్ కీ జై!!!
1. భక్తుల కర్మలను తగ్గించే సాయినాథుడు
2. బాబా రక్ష
3. సాయి దయతో తగ్గిన తలనొప్పి
1. టెన్షన్ పడిన ప్రతిసారీ శాంతపరచి సంతోషపరిచే బాబా
2. చెప్పినట్లే అనుగ్రహించిన బాబా
1. నమ్మినవాళ్ళ వెన్నంటుండి ఆదుకుంటారు బాబా
2. అనుక్షణం బాబా చూపుతున్న దయ
3. బాబా కృపతో MD సీటు
నమ్మినవాళ్ళ వెన్నంటుండి ఆదుకుంటారు బాబా
ఓం శ్రీసాయినాథాయ నమః!!! నేను ఒక సాయి భక్తుడిని. డాక్టరు నా భార్యకి అనామోలీ స్కాన్ బయట చేయించమని చెప్పడంతో 2022, ఏప్రిల్ 4న మనస్ఫూర్తిగా బాబాకి నమస్కరించుకుని, ఆ స్కాన్ చేయించడానికి హాస్పటల్కి వెళ్ళాము. అప్పుడు నేను, "బాబా! రిపోర్టులు నార్మల్ రావాలి" అని బాబాను ప్రార్థించాను. ఆ బాబా దయవల్ల రిపోర్టులన్నీ నార్మల్ అని వచ్చాయి. నమ్ముకున్న వాళ్లపై ఎప్పుడూ బాబా దయ చూపుతారు.
తర్వాత 2022, ఫిబ్రవరి 26న మేము హాస్పిటల్కి వెళ్ళినప్పుడు అక్కడ పేషెంట్ ఐడి కార్డు ఉపయోగించాము. డాక్టరు మళ్ళీ మార్చి 18న రమ్మంటే ఇంటికి తిరిగి వచ్చాము. తరువాత చూసుకుంటే పేషేంట్ ఐడి కార్డు కనిపించలేదు. ఎంత వెతికినా కార్డు జాడ తెలియలేదు. అప్పుడు మేము బాబాకి నమస్కరించి, 'ఓం శ్రీసాయి సూక్ష్మాయ నమః' అని స్మరిస్తూ మళ్ళీ వెతికాము. అయినా కార్డు దొరకలేదు. ఇక చేసేది లేక ఐడి కార్డు లేకుండానే మార్చ్ 18న హాస్పిటల్కి వెళ్ళాం. బాబా దయవల్ల ఎటువంటి ఇబ్బంది లేకుండా ట్రీట్మెంట్ జరిగింది. తరువాత చాలా రోజులకి ఒక షర్ట్ జేబులో ఆ కార్డు దొరికింది. ఈ అనుభవం ద్వారా బాబాపై నమ్మకముంచి సబూరీతో ఉంటే ఎలాంటి పనిలోనైనా బాబా సహాయం లభిస్తుందని నేను గ్రహించాను.
నేను రైల్వే ఉద్యోగిని. 2022, ఫిబ్రవరిలో సరిగ్గా జి.ఎమ్. ఇన్స్పెక్షన్ జరిగే సమయానికి ఒక మెషిన్ సరిగా పని చేయలేదు. ఆ కారణంగా మా మీద కాస్త బ్యాడ్ ఇంప్రెషన్ పడింది. నెల రోజుల తరువాత మా డిపార్ట్మెంట్కి సంబంధించిన జోనల్ అధికారి ఒకరు ఇన్స్పెక్షన్కి వస్తానని అన్నారు. గతంలో జరిగిన అదే పొరపాటు మళ్ళీ జరగకూడదని మేము చాలా జాగ్రత్తలు తీసుకుని ఆ సాయినాథుని, "ఎటువంటి ఇబ్బందులు రాకుదదు" అని వేడుకున్నాం. బాబా దయవల్ల ఇన్స్పెక్షన్ బాగా జరిగింది. తరువాత మేము ఆ జోనల్ అధికారితో "మా డివిజనల్ ఆఫీసర్స్ మమ్మల్ని బాగా ఇబ్బంది పెడుతున్నార"ని మా కష్ఠాలు చెప్పుకున్నాం. ఆ విషయం మా డివిజనల్ ఆఫీసర్లకి తెలిసి మా మీద చాలా సీరియస్ అయి మరుసటిరోజు మా మీద విచారణ జరిపి, చార్జిషీట్ కూడా ఇస్తామని భయపెట్టారు. ఆ సమయంలో నేను, "ఎటువంటి విచారణ చేయడంగాని, చార్జిషీట్ ఇవ్వడంగాని జరగకుండా ఉండాల"ని బాబాను వేడుకున్నాను. ఆయన దయవల్ల విచారణ వంటివేవీ జరగలేదు. బాబా ఎప్పుడూ నమ్మినవాళ్ళ వెన్నంటుండి ఆదుకుంటారు. "ప్రణామాలు బాబా! ఎప్పటినుండో పెండింగ్లో ఉన్న నా ప్రమోషన్ త్వరగా వచ్చేలా చూడు తండ్రి. మేము తెలియక ఏమైనా తప్పులు చేసి ఉంటే మనస్ఫూర్తిగా మమ్మల్ని క్షమించు తండ్రి. మీ బిడ్డలందరిపై మీ కరుణాకటాక్షాలు ఉండేలా అనుగ్రహించు తండ్రి".
ఓం శ్రీసాయి ఆరోగ్యక్షేమదాయ నమః!!!
అఖిలాండకోటి బ్రహ్మాండనాయక రాజాధిరాజ యోగిరాజ శ్రీసచ్చిదానంద సద్గురు సాయినాథ్ మహరాజ్ కి జై!!!
అనుక్షణం బాబా చూపుతున్న దయ
సాయి బంధువులందరికీ నమస్కారం. నా పేరు లత. ఒకరోజు రాత్రి గ్యాస్ట్రిక్ సమస్యతో నేను చాలా ఇబ్బంది పడ్డాను. అప్పుడు బాబాను ప్రార్థించి, ఊదీని నీళ్ళలో వేసుకుని త్రాగాను. అంతే, కొద్దిసేపట్లో నాకు ఆ గ్యాస్ట్రిక్ సమస్య నుంచి ఉపశమనం లభించింది. "థ్యాంక్యూ బాబా".
ఒకసారి ఆరోగ్యం బాగాలేక మావారు బాగా వీక్ అయిపోయారు. నాకు చాలా భయమేసి, "బాబా! నీవే దిక్కు తండ్రీ" అని బాబాను ప్రార్ధించి రోజూ ఊదీ నీళ్ళు మావారి చేత త్రాగించాను. కొద్దిరోజుల్లోనే మావారిలో చాలా మార్పు వచ్చి పూర్తిగా కోలుకున్నారు. ఇది నా తండ్రి సాయినాథుని అనుగ్రహమే. తరువాత మావారికి బైపాస్ సర్జరీ జరిగి ఒక సంవత్సరం అవుతుందని చెకప్కి వెళ్ళాము. బాబా దయవల్ల రిపోర్టులన్నీ నార్మల్గా వచ్చాయి. "బాబా! ఏమిచ్చి మీ ఋణం తీర్చుకోగలనయ్యా, మీ పాదాల చెంత సర్వస్య శరణాగతి చేయటం తప్ప".
ఒకసారి మా మనవడి ఊపిరితిత్తుల్లో ఇన్ఫెక్షన్ ఉందని డాక్టరు చెప్పారు. అప్పుడు నేను బాబాను ప్రార్ధించి, 'ఇన్ఫెక్షన్ తగ్గిపోవాల'ని అనుకున్నాను. కొద్దిరోజుల్లో ఇన్ఫెక్షన్ పూర్తిగా తగ్గిపోయింది. "ధన్యవాదాలు బాబా. మీ దయవలన బాబు ఆరోగ్యంగా ఉన్నాడు. అనుక్షణం నన్ను కంటికి రెప్పలా కాపాడుకుంటూ వస్తున్నారు తండ్రీ! ఎంతని చెప్పను మీ దయాకరుణల గురించి. ఇలాగే మీ ప్రేమను ఎల్లప్పుడూ వర్షిస్తూ మమ్ము చల్లగా చూడమని కోరుతూ మీ ఈ బిడ్డ ఈ బ్లాగు ద్వారా మీకు కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంటుంది".
బాబా కృపతో MD సీటు
ప్రియమైన సాయి బంధువులకు నమస్కారం. నాపేరు స్వర్ణలత. మాది విజయవాడ సమీపంలోని మచిలీపట్నం. నాకు ఎనిమిది సంవత్సరాల వయస్సున్నప్పుడు మా నాన్న మొదటిసారి బాబా ఫోటోను మా ఇంటికి తెచ్చారు. నేను అప్పటినుండి బాబాకు అత్యంత భక్తురాలిని. ఆ క్షణం నుండి బాబా నా పట్ల శ్రద్ధ వహిస్తూ ఎన్నో సందర్భాలలో నన్ను రక్షించారు. నా కుమార్తె వైవాహిక జీవితం వైఫల్యం చెందడం వలన ప్రస్తుతం మేము, ఆమె తన జీవిత భాగస్వామితో న్యాయ పోరాటం చేస్తూ బాబా కృపతో అందులో విజయం సాధిస్తామన్న విశ్వాసంతో ఉన్నాము. ఈ పరిస్థితుల నుండి బయట పడటానికి, అలాగే డాక్టర్గా తన విశ్వాసాన్ని తిరిగి పొందేందుకు నా కుమార్తె పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేషన్ చేయాలని ప్రయత్నాలు మొదలుపెట్టింది. అయితే జనరల్ కేటగిరీకి చెందిన తను దానిని సాధించడం చాలా కష్టంతో కూడుకున్న పని. అందువలన నేను బాబాపై నా ఆశలన్నీ పెట్టుకుని, ఆయననే ప్రార్థించసాగాను. బాబా గొప్ప అద్భుతం చేసారు. నా కుమార్తెకి బెంగుళూరు ENTలో MD సీటు వచ్చింది. ఇది మూమూలుగా సాధ్యం అయ్యేది కాదు. బాబా మాత్రమే ఈ అసాధ్యాన్ని సుసాధ్యం చేసారు. ఆయన దయకు మేము హృదయపూర్వకంగా ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటున్నాము.
- బాబా చల్లని దృష్టి
- సాయిని వేడుకో అంతా బాబా చూసుకుంటారు.
- బాబా దయవలన దొరికిన స్టోన్(జాతిరత్నం)
- ముందస్తు సూచననిచ్చిన బాబా
బాబా చల్లని దృష్టి
సాయి బంధువులందరికీ మరియు ఈ బ్లాగు నిర్వహిస్తున్న సాయికి నా నమస్కారాలు. నేను ఒక సాయి భక్తురాలిని. నేనిప్పుడు మూడోసారి ఈ బ్లాగులో నా అనుభవాలు పంచుకుంటున్నాను. నేను నా గత అనుభవంలో బాబా దయవల్ల పోయిన డాక్యుమెంట్స్ దొరికి కొత్త ఇంటి రిజిస్ట్రేషన్ జరిగిందని చెప్పాను. మేము ఆ ఇంటి గృహప్రవేశం 2022, ఫిబ్రవరి 10న చేసుకున్నాము. ఆరోజు గురువారమే అయింది. మేము బాబాకు బట్టలు పెట్టుకున్నాం. నేను బాబాను మా ఇంటికి రమ్మని ఆహ్వానించాను. సరిగ్గా భోజన సమయానికి మాసిన బట్టలు ధరించి, గడ్డం, కాలికి కట్టు ఉన్న ఒక 60 సంవత్సరాలు వృద్ధుడు మా కొత్త ఇంటి వద్దకు వచ్చారు. మావారు ఆయనని "భోజనం చేస్తారా?" అని అడిగితే, ఆయన "చేస్తాను" అన్నారు. వెంటనే మావారు ఆకువేసి అన్నీ వడ్డిస్తే, ఆయన తిని వెళ్లిపోయారు. నాకు తెలును ఆయన బాబాయేనని. ఆయన దయవల్లే మాకు ఆ ఇల్లు ప్రాప్తించింది. నేను గతంలో పంచుకున్న రెండు అనుభవాలను కొన్ని కారణాల వలన బాధతో పంచుకుని, "ఏ ఆటంకం లేకుండా గృహప్రవేశం జరిగేలా అనుగ్రహించమ"ని బాబాను వేడుకున్నాను. నేను కోరుకున్నట్లే ఏ ఆటంకమూ లేకుండా గృహప్రవేశం బాగా జరిగింది. ఆ సాయి కృపవల్ల మేము ఇప్పుడు మా కొత్త ఇంటిలో ఉన్నాము. "తండ్రీ సాయి! మీకు శతకోటి నమస్కారాలు. ఇలాగే మా కుటుంబంపై మీ చల్లని దృష్టి సదా ఉంచండి బాబా".
మేము ప్రతి గురువారం సాయంత్రం బాబా గుడికి వెళ్తాము. 2022, మార్చి 17, గురువారం నాడు నా మనసెందుకో అస్సలు బాగాలేదు. ఆ రోజు సాయంత్రం 5 గంటలకి మా అబ్బాయి వస్తాడు, గుడికి వెళదామని అనుకుంటున్నాము. అయితే, వచ్చేదారిలో మా అబ్బాయి యాక్సిడెంట్కి గురయ్యాడు. తన చేయి గుత్తి దగ్గర వాచిపోయింది. బాబుని హాస్పిటల్కి తీసుకెళ్ళాము. నేను బాబా గుడికి వెళ్ళి కొబ్బరికాయ కొడితే కుళ్ళిపోయింది. దాంతో నాకు చాలా భయమేసి, "బాబా! మా అబ్బాయికి ఏమీ కాకూడద"ని బాబాను వేడుకున్నాను. తరువాత బాబుకి ఎక్స్-రే తీశారు. నేను 'ఎక్స్ రే నార్మల్గా వస్తే బ్లాగులో పంచుకుంటాను' అని అనుకున్నాను. బాబా దయవల్ల ఎక్స్ రే నార్మల్గానే వచ్చింది. చేతికి పిండికట్టు కాకుండా చిన్న బ్యాండేజ్ మాత్రమే వేశారు. నాకు చాలా సంతోషంగా అనిపించింది. ఆ రోజు ఏదో పెద్ద దెబ్బే తగిలే విధంగా కర్మ ఉండి ఉండాలి. కానీ బాబా దయవల్ల చిన్నదానితో పోయింది. "బాబా! మీకు శతకోటి వందనాలు. మీ చల్లని దృష్టి ఎల్లప్పుడూ మా కుటుంబంపై ఉంచండి బాబా".
అఖిలాండకోటి బ్రహ్మాండనాయక రాజాధిరాజ యోగిరాజ పరబ్రహ్మ సద్గురు శ్రీసాయినాథ్ మహరాజ్ కీ జై!!!
సాయిని వేడుకో అంతా బాబా చూసుకుంటారు
సాయి బంధువులందరికీ మరియు ఈ బ్లాగు నిర్వహిస్తున్న సాయికి నా నమస్కారాలు. నేను ఒక సాయి భక్తుడిని. నా పేరు 'సాయి కిరణ్'. నేను మొదటిసారి నా అనుభవం మీతో పంచుకుంటున్నాను. రెండు నెలల క్రితం అంటే 2022, జనవరిలో నేను ఒక కంపెనీలో ఉద్యోగానికి ఎంపిక కావడంతో పాత కంపెనీలో ఉద్యోగానికి రాజీనామా చేసాను. అయితే పాత కంపెనీలో నోటీసు పీరియడ్ అయిపోవస్తున్నా కొత్త కంపెనీ నుండి నాకు అఫర్ లెటర్ రాలేదు. నాకు ఏమి చేయాలో తోచలేదు. ఆ సమయంలో మా అమ్మ నాతో, "సాయిని వేడుకో అంతా బాబా చూసుకుంటారు. నీ కోరిక నెరవేరితే బ్లాగులో పంచుకుంటానని అనుకో, నీ పని అయిపోతుంది" అని చెప్పింది. నేను అమ్మ చెప్పినట్లే బాబాను వేడుకున్నాను. ఆయన దయవల్ల 2022, ఫిబ్రవరి 28న నాకు ఆఫర్ లెటర్ వచ్చి, కొత్త కంపెనీలో జాయిన్ అయ్యాను. "బాబా! మీకు చాలా చాలా ధన్యవాదాలు".
బాబా దయవలన దొరికిన స్టోన్(జాతిరత్నం)
సాయికి, సాయిబంధువులకు నా నమస్కారాలు. సాయి లీలలను భక్తులకు అందిస్తున్న బ్లాగు నిర్వాహకులకు నా హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు. నా పేరు దివ్య సాయికుమారి. సాయి ఆశీస్సులతోనే నాకు ఆ నామకరణం జరిగింది. నేనిప్పుడు బాబా నాపై చూపిన కరుణను మీతో చెప్పబోతున్నాను. 2022, మార్చ్ నెలలో మావాళ్లు త్వరలో నాకు పెళ్లి జరగాలని పూజ చేయించి జాతిరత్నమైన కనకపుష్యరాగం పొదగబడిన ఉంగరం నా చేతికి పెట్టారు. సాయి దయవలన ఆరోజు పూజ, సత్యనారాయణ వ్రతం బాగా జరిగాయి. కానీ ఉంగరం సైజు సరిగాలేదు, టైట్ అయింది. అందుచేత ఒకరోజు నేను నా ఆఫీసు నుంచి షాపుకి వెళ్లి ఉంగరం కొంచెం లూజు చేయించాను. తరువాత ఆ ఉంగరం నా చేతికి పెట్టుకుని ఆఫీసుకి బయలుదేరి దారిలో ఓ చోట ఫ్రూట్ జ్యూస్ త్రాగి ఆఫీసుకి వెళ్ళాను. ఆఫీసులో నా పని చేసుకుంటూ కొంతసేపటికి చేతికున్న ఉంగరం చూస్తే, దానికి ఉండాల్సిన స్టోన్ లేదు. దాంతో చాలా టెన్షన్ పడి నా హ్యాండ్ బ్యాగులో వెతికాను. కానీ స్టోన్ కనపడలేదు. వెంటనే బాబాని తలుచుకుని, "బాబా! స్టోన్ కనబడితే, నా అనుభవాన్ని తోటి భక్తులతో పంచుకుంటాన"ని అనుకుని 'ఓం శ్రీసాయి సూక్ష్మాయ నమః' అనే నామాన్ని స్మరిస్తూ జ్యూస్ షాపు దగ్గరికి వెళ్లి వెతికాను. కానీ స్టోన్ దొరకలేదు. తిరిగి ఆఫీసుకి వచ్చి, అక్కడంతా వెతికానుగాని స్టోన్ కనపడలేదు. ఇంకా ఏడుచుకుంటూ అందరికీ విషయం చెప్పి, మనసులో 'సాయికి చెప్పుకున్నాను కదా, అయినా ఎందుకు దొరకలేదు' అని అనుకున్నాను. అంతలో ఆఫీసులో వేరేచోట కిందపడి ఉన్న ఆ స్టోన్ ఒక అంకుల్ కంటపడింది. ఆయనకి ఆ స్టోన్ ఏంటో అర్థంకాక వేరే వాళ్లకు చూపించారు. వాళ్ళు ఆ స్టోన్ నాకు చూపించి, "ఇది మీదేనా?" అని అడిగితే, "అవును" అని చెప్పాను. అలా బాబా దయవలన స్టోన్ దొరికింది. "మీ పాదాలకు శతకోటి వందనాలు సాయి. అమ్మ నా పెళ్లి గురించి చాలా బాధపడుతుంది తండ్రి. ఒక మంచి సంబంధం వచ్చి, నాకు వివాహం అయ్యేలా అనుగ్రహించండి. చాలా రోజులు నుండి శ్రద్ధ, సబూరీలతో ఎదురుచూస్తున్నాను సాయి".
ముందస్తు సూచననిచ్చిన బాబా
సాయి భక్తులందరికీ నమస్తే. ఈ బ్లాగు నిర్వహిస్తున్న వారికి చాలా ధన్యవాదాలు. నేను ఒక సాయి భక్తురాలిని. ఈమధ్య నేను నా పాసుపోర్టు వెరిఫికేషన్కి వెళ్లాల్సిన రోజున నా వాట్సప్ గ్రూపు ఓపెన్ చేస్తే, పాసుపోర్టు వెరిఫికేషన్కి సంబంధించిన అనుభవమే వచ్చింది. అది చదివాక ఈరోజు నా పాసుపోర్టు విషయంలో బాబా సహాయం చేస్తారని నాకు అర్థమై, "బాబా! మీ దయతో పాసుపోర్టు వెరిఫికేషన్ ఏ ఇబ్బంది లేకుండా పూర్తయితే, నేను నా అనుభవాన్ని బ్లాగులో పంచుకుంటాను" అని బాబాతో చెప్పుకున్నాను. నేను అనుకున్నట్టుగానే బాబా దయవలన అంతా సజావుగా జరిగింది. ఇలా బాబా నాకు చాలా విషయాలలో సహాయం చేస్తున్నారు. "థాంక్యూ సో మచ్ బాబా".
అనంతకోటి బ్రహ్మాండనాయక రాజాధిరాజ యోగిరాజ పరబ్రహ్మ సచ్చిదానంద సద్గురు శ్రీసాయినాథ్ మహరాజ్ కీ జై!!!
1. సంకటహరణ శ్రీసాయినాథ
2. వేడుకుంటే ఏదీ కాదనరు బాబా!
3. గంటలోనే కోరుకున్నది అనుగ్రహించిన బాబా
సంకటహరణ శ్రీసాయినాథ
ఓం సమర్ధ సద్గురు శ్రీసాయినాథాయ నమః!!!
అందరికీ నమస్కారం. నా పేరు యశోద. మాది అనంతపురం. ముందుగా ఈ బ్లాగు నిర్వహిస్తున్న సాయికి ధన్యవాదాలు. నేను ఇదివరకు బాబా నాకు ప్రసాదించిన కొన్ని అనుభవాలను బ్లాగులో పంచుకున్నాను. ఇప్పుడు మరికొన్ని అనుభవాలను పంచుకుంటున్నాను. 2022, మార్చి 14న నాకు విరోచనాలు అయ్యాయి. రాత్రికి మరింత ఎక్కువ అవుతాయేమోనని నాకు చాలా భయమేసింది. ఎందుకంటే, ఇంటిలో నేను ఒక్కదాన్నే ఉన్నాను. అందుచేత వెంటనే, "బాబా! రాత్రి నాకు విరోచనాలు కాకుండా ఉంటే, నా అనుభవాన్ని 'సాయి మహారాజ్ సన్నిధి' బ్లాగులో పంచుకుంటాన"ని బాబాను వేడుకున్నారు. బాబా దయవల్ల రాత్రి ఏ ఇబ్బంది లేకుండా హాయిగా నిద్రపోయాను. "ధన్యవాదాలు తండ్రి":
నేను డయాబెటిక్ పేషంట్ని. ఈ మధ్య నాకు షుగర్ ఎక్కువగా ఉందని డాక్టరు మందుల మోతాదు ఎక్కువ చేసారు. అందువల్ల దాదాపు 6 నెలల నుండి మందులు ఎక్కువగా వాడుతున్న నేను 2002, మార్చి 27న షుగర్ పరీక్ష చేయించుకోవడానికి వెళ్లి, "షుగర్ లెవల్స్ తక్కువగా ఉంటే, మీ అనుగ్రహాన్ని తోటి సాయి భక్తులతో పంచుకుంటాన"ని బాబాకు చెప్పుకున్నాను. బాబా దయతో షుగర్ అదుపులో ఉందని డాక్టరు చెప్పారు. సంతోషంగా బాబాకు కృతజ్ఞతతో శతకోటి ధన్యవాదాలు చెప్పుకుని, "నా కూతురు సమస్యను కూడా పరిష్కరించండి" అని ఆ తండ్రిని వేడుకున్నాను.
మా అమ్మాయి హైదరాబాదులో ఉంటుంది. తనకు దాదాపు ఒక నెల రోజుల నుంచి నడుము నొప్పి చాలా ఎక్కువగా ఉంది. ఎంతమంది డాక్టర్లకు చూపించినా ఫలితం లేదు. చివరికి నేను మా అమ్మాయితో నొప్పి ఉన్నచోట బాబా ఊదీ రాసుకుని సాయి నామాన్ని చెప్పుకోమన్నాను. నేను కూడా, "బాబా! ఈ గురువారంలోగా(2022, మార్చి 31) మా అమ్మాయికి నడుము నొప్పి తగ్గితే, నా అనుభవాన్ని 'సాయి మహారాజ్ సన్నిధి' బ్లాగులో పంచుకుంటాను" అని బాబాను వేడుకున్నాను. బాబా దయతో మా అమ్మాయి నడుము నొప్పి తగ్గించారు. "బాబా! మీకు వేలవేల నమస్కారాలు. ఇలాగే అందరినీ సర్వదా కాపాడండి బాబా. ఇంకొక అనుభవంతో మరలా మీ ముందుకు వస్తానని తెలియజేస్తూ బాబా మనకు అనుగ్రహిస్తున్న అనుభవాలను తోటి భక్తులతో పంచుకునే అవకాశమిస్తున్న సాయికి మరోమారు హృదయపూర్వక కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంటున్నాను.
వేడుకుంటే ఏదీ కాదనరు బాబా!
ముందుగా సాయి బంధువులకు, ఈ బ్లాగు నిర్వహిస్తున్న సాయికి నా హృదయపూర్వక నమస్కారాలు. నాపేరు శ్రావణి. నేను సాయి భక్తురాలిని. నేను ఇంతకుముందు బాబా నాకు ప్రసాదించిన కొన్ని అనుభవాలను మీతో పంచుకున్నాను. ఇప్పుడు సాయి తండ్రి దయవల్ల మళ్ళీ నా అనుభవాలు పంచుకుంటున్నాను. మా అమ్మగారి పేరు లక్ష్మి. తనకి కిడ్నీ మరియు లివర్ ప్రాబ్లమ్స్ ఉన్నాయి. ఒకరోజు తనకి కడుపు మరియు నడుము ఒకటే నొప్పి పెట్టడంతో తను చాలా ఇబ్బంది పడింది. దానికి తోడు ఏమి తిన్నా జీర్ణంకాక అమ్మకి వాంతులు అవుతుంటే ఇంట్లో ఉన్న మందులు ఇచ్చాము. కానీ ఎలాంటి ఉపయోగం లేకుండా పోయింది. తన బాధ చూసి నాకు, మా నాన్నగారికి ఒకటే టెన్షన్గా అనిపించింది. సమయానికి మా దగ్గర హాస్పిటల్కి వెళ్లే స్తోమత లేదు. కరోనా వలన ఇంట్లో పరిస్థితులు చాలా దారుణంగా ఉన్నాయి. నాకు ఏమి చేయాలో తోచక ఏడుస్తూ బాబా దగ్గర కూర్చుని, "సాయి తండ్రీ! నువ్వే మాకు దిక్కు. మా కుటుంబ పరిస్థితులు, మేము ఎలాంటి స్థితిలో ఉన్నామో మీకు తెలుసు" అని బాబాకు చెప్పుకుని 'ఓం శ్రీసాయి ఆరోగ్యక్షేమదాయ నమః' అనే నామాన్ని ఆ రాత్రంతా స్మరిస్తూ ఉన్నాను. మన బాబాను వేడుకుంటే ఏదీ కాదనరుగా! తెల్లవారుఝామున నాలుగు గంటలకల్లా అమ్మ సమస్య సమసిపోయింది. "ధన్యవాదాలు తండ్రి. ఏమైనా తప్పులు ఉంటే మనస్ఫూర్తిగా క్షమాపణలు వేడుకుంటున్నాను బాబా".
రెండు సంవత్సరాలుగా అమ్మవాళ్లు తిరుపతి వెళ్దామని అనుకుంటున్నారు. ఎప్పుడు వెళదామనుకున్నా ఏదో ఒక సమస్య వచ్చి వెళ్ళే సమయానికి వాళ్ళ ప్రయాణం క్యాన్సిల్ అయిపోతుండేది. దాంతో అమ్మానాన్న, 'మొక్కు ఉంది, ఎప్పుడు వెళదామన్నా స్వామి కరుణించడం లేద'ని చాలా బాధపడేవారు. ఇంకా నేను అమ్మతో, " 'ఎలాగైనా తిరుపతి వెళ్లి, స్వామి దర్శనం చేసుకునేలా అనుగ్రహించు బాబా' అని బాబాను వేడుకోమ్మా" అని చెప్పాను. నేను కూడా, "బాబా! అమ్మవాళ్ళు తిరుపతికి వెళ్లేలా చేయండి. నా అనుభవాన్ని 'సాయి మహారాజ్ సన్నిధి' బ్లాగులో పంచుకుంటాను సాయితండ్రి" అని అనుకున్నాను. అమ్మ బాబాను వేడుకుందో లేదో నాలుగు రోజుల్లో వాళ్ళు తిరుపతి ప్రయాణానికి సిద్ధమయ్యారు. బాబా దయవల్ల వాళ్ళు తిరుపతి వెళ్లి, స్వామి దర్శనం చేసుకుని ఏ ఆటంకాలు లేకుండా క్షేమంగా ఇంటికి తిరిగి వచ్చారు. బాబాని నమ్ముకున్న వాళ్ళకి ఏ కష్టం రాదు. బాబా చల్లని చూపు మా కుటుంబం మీద ఎప్పుడూ ఇలానే ఉండాలని మనస్ఫూర్తిగా వేడుకుంటున్నాను. నా అనుభవాలను ఆలస్యంగా పంచుకున్నందుకు ఈ బ్లాగు ద్వారా బాబాకు క్షమాపణలు చెప్పుకుంటున్నాను.
గంటలోనే కోరుకున్నది అనుగ్రహించిన బాబా
శ్రీసచ్చిదానంద సద్గురు సాయినాథ్ మహరాజ్ కీ జై!!!
నా పేరు సత్యసాయి. అందరూ 'సాయి' అంటారు. నాకు కూడా ఆ పేరు అంటే ఇష్టం. ప్రస్తుతం నా వయస్సు 52 సంవత్సరాలు. నేను 8వ తరగతి చదువుతున్నప్పటి నుంచి మా అమ్మమ్మవాళ్ళ ఇంట్లో ఉండి చదువుకున్నాను. ప్రతి ఆదివారం అమ్మమ్మ నన్ను సత్సంగం జరిగే చోటుకి తీసుకుని వెళ్ళేది. అక్కడ నిలువెత్తు బ్లాక్&వైట్ బాబా ఫోటో ఉండేది. నెమ్మదిగా నాకు ఆయన మీద భక్తిప్రపత్తులు కుదిరాయి. అప్పటినుంచి నేను ఆయన భక్తురాలిని. బాబా నాకు చాలా విషయాలలో సహాయం చేసారు. నేను ప్రతి క్షణం బాబా నాతోనే ఉన్నారని అనుభూతి చెందుతూ ఎక్కడున్నా, ఏ పని చేస్తున్న అన్నీ బాబాతో పంచుకుంటూ ఉంటాను. ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే బాబా లేనిదే నేను లేను. నేను ప్రతిరోజూ మా ఇంటి దగ్గర ఉన్న బాబా గుడిలో కాకడ ఆరతికి వెళ్తుంటాను. నేను శిరిడీ కూడా వెళ్ళాను. అప్పుడు బాబా నాకు చాలా అనుభవాలు ప్రసాదించారు. ఇక ప్రస్తుత అనుభవానికి వస్తే... ఈమధ్య మా పాపకు, వాళ్ళ నాన్నకు మధ్య చిన్న గొడవ జరిగి నెలరోజులవుతున్నా వాళ్లిద్దరూ సరిగా మాట్లాడుకోలేదు. అప్పుడు నేను బాబాను తలుచుకుని, "బాబా! తండ్రీకూతుళ్ళు మునుపటిలా మంచిగా మాట్లాడుకుంటే, నా అనుభవాన్ని 'సాయి మహారాజ్ సన్నిధి' బ్లాగులో పంచుకుంటాను" అని చెప్పుకున్నాను. అంతే, ఒక్క గంటలో నేను కోరుకున్నది జరిగింది. తండ్రీకూతుళ్ళు మాట్లాడుకోవడం చూసి నాకు చాలా ఆనందమేసింది. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా". నాకు ఈ అవకాశం ఇచ్చిన బ్లాగు వారికి కూడా ధన్యవాదాలు.
- బాబా ఇచ్చిన మరుజన్మ
నా పేరు రాజి. నేను బాబా భక్తురాలిని. నేనిప్పుడు నా కథను మీతో పంచుకుంటున్నాను. కథ అంటే కల్పితం కాదు. నా జీవితంలో జరిగిన బాబా లీల, ఆయనపై నేను పెట్టుకున్న నమ్మకానికి ఆయన నన్ను కాపాడిన వైనం. కాపాడారు అనడం కంటే, పోయే నా ప్రాణాన్ని వెనక్కి లాగారు అనడం సమంజసం. భారతదేశంలో ముఖ్యంగా ఢిల్లీలో కరోనా విలయతాండవం చేస్తున్న రోజులవి. 2021, ఏప్రిల్ 27, మధ్యాహ్నం నాకు కొంచెం ఒళ్ళునొప్పులుగా అనిపించడంతో కోవిడ్ ఏమోనన్న అనుమానంతో ఎందుకైనా మంచిదని బాబా ఊదీ, సచ్చరిత్ర పుస్తకం నా దగ్గర పెట్టుకుని, "బాబా! నీవే నాకు రక్ష" అనుకుంటూ ఆయననే తలుచుకుంటూ నా గదిలోనే ఉండిపోయాను. మరుసటిరోజుకి జ్వరం కూడా మొదలై రెండు, మూడు రోజుల్లో 104 డిగ్రీలకు చేరుకుంది. విపరీతమైన తలనొప్పి వలన తలపై సుత్తితో కొడుతున్నట్టుండి భరించలేని బాధను అనుభవించాను. మరి పరిస్థితి అలా ఉంటే ఆసుపత్రికి ఎందుకు వెళ్ళలేదనే అనుమానం మీకు రావచ్చు. అందుకు కారణం, అప్పటికే నాకు తెలిసిన వాళ్ళలో చాలామందికి కరోనా రావడం, వాళ్లంతా ఇంటిలోనే చికిత్స తీసుకోవడం, వాళ్ళకి తగ్గిపోవడం జరుగుతూ ఉంది. అందుకే నేను కోవిడ్ అని అనుమానించిన మొదటిరోజు నుండే డాక్టరు సలహా మీద ఇంటిలోనే(హోం క్వారంటైన్) ఉంటూ, చికిత్స (హోం ట్రీట్మెంట్) తీసుకుంటూ జ్వరం, తలనొప్పి ఉంటున్నా తగ్గిపోతుందని బాబా మీద భారం వేసి ఇంట్లోనే ఉండిపోయాను. అయితే క్రమక్రమంగా ఒంట్లో నీరసం ఎక్కువైపోతూ మే 1 నాటికి రక్తంలో ఆక్సిజన్ స్థాయి 84కి పడిపోయింది. అదేరోజు పారాయణ మిత్రుల వాట్సాప్ గ్రూపులో 'నా ఆక్సిజన్ స్థాయిలు పడిపోతున్నాయి. నా గురించి బాబాకు పూజ చేయండి' అని అడిగాను. ఈ విషయం తెలియగానే వాళ్ళు, వీళ్ళు అని కాదు అందరూ చేసిన మొట్టమొదటి పని, బాబా ముందు కూర్చుని "బాబా! మా రాజిని కాపాడు" అని వేడుకుంటూ బాబా కాళ్లను పట్టుకోవడం. ఆపై అందరూ తమకు తోచిన విధంగా నాకోసం పూజలు చేశారు.
నా స్నేహితురాలు సునీత నా మెసేజ్ చూసిన వెంటనే నాకు ఫోన్ చేసి, "మా దగ్గర ఆక్సిజన్ సిలిండర్ ఉంది. పంపించనా?" అని అడిగారు. కానీ అప్పటికే రాత్రవడం వలన మరుసటిరోజు తీసుకుందామనుకున్నాను నేను. ఆ (శనివారం) రాత్రంతా నేను బాబాని తలుచుకుంటూ పడుకున్నాను. సరిగా ఊపిరి ఆడటం లేని ఆ స్థితిలో బాబా నన్ను పట్టుకుని ఉన్నారనిపించింది. మరుసటిరోజు ఆదివారం ఉదయమే సునీతకు నేను ఫోన్ చేయడం, తను సిలిండర్ పంపించడం చకచకా జరిగిపోయాయి. 'హమ్మయ్య..' అనుకున్నాను. అయితే నాకొచ్చిన ఈ పరిస్థితి బాబాకి ముందే తెలుసు. ఇలా ఎందుకు అంటున్నానంటే, ఆ ఆక్సిజన్ సిలిండర్ సునీత వాళ్ళింటికి చేరడం ఒక బాబా లీల. సునీత నాకు సిలెండర్ పంపించటానికి రెండురోజుల ముందు వాళ్లకి తెలిసినవాళ్లు హాస్పిటల్కి వెళుతూ, "ఎవరికైనా అవసరం రావచ్చు. ఈ సిలిండర్ను మీ ఇంట్లో ఉంచండి" అని తమ ఇంట్లో ఉన్న ఆ ఆక్సిజన్ సిలిండర్ను సునీతవాళ్లకు ఇచ్చారు. అలా బాబానే ఆ సిలిండర్ను నాకోసమే వాళ్ళింటికి చేర్చారని నా నమ్మకం. అయితే ఆ సిలిండర్ ఎంతోసేపు రాలేదు. దాంతో మూడురోజులకు సరిపడే సిలిండర్ కొని పంపించారు నా స్నేహితులు. కానీ ఏ కారణం వల్లో అది పెట్టడం కుదరక నాకు ఊపిరి తీసుకోవటం ఇబ్బందిగా మారింది. నా భర్త 'రాజ్' ఎంతగానో కష్టపడినప్పటికీ ప్రయోజనం లేకపోయింది. అప్పుడు స్నేహితులు మనోజ్ అనే ఎలక్ట్రిషియన్ను పంపారు. అతను తను ప్రాణాలు కూడా లెక్కచేయకుండా సిలిండర్ నాజిల్ బాగు చేయటానికి ప్రయత్నించాడు. కానీ తన ప్రయత్నాలు కూడా ఫలించకపోగా సిలెండర్లోని ఆక్సిజన్ అంతా బయటికి లీకైపోయింది. దాంతో ఏమిటి ఈ అవాంతరం అని మావారు కాస్త భయానికి లోనయ్యారు. ఆరోజు ఉదయం నుంచి నాకు తెలియకుండానే నాకేదో జరుగుతుందనిపిస్తున్నా నేను మాత్రం ఏ క్షణమూ భయపడలేదు. అందుకు కారణం బాబాపై నాకున్న నమ్మకం. ఆ నమ్మకంతోనే 'బాబా నాతో ఉన్నారు. ఆయన ఏం చేసినా అందులో ఒక మంచి ఉంటుంది. ఆ మంచి మనకు సంఘటన జరుగుతున్నప్పుడు అర్ధం కాకపోవచ్చుగానీ, తరువాత అవగతమవుతుంది' అని ధైర్యాన్ని కూడగట్టుకున్నాను. నిజం చెప్పాలంటే, ఆ సిలిండర్ లీక్ అవ్వకపోయుంటే నేను హాస్పటల్కి వెళ్లకుండా ఇంట్లోనే గడిపేదాన్ని. అటువంటి అనారోగ్య పరిస్థితుల్లో నేను ఇంట్లో ఉండటం మంచిది కాదు కాబట్టే బాబా ఆ సిలిండర్ లీక్ అయ్యేలా చేసి నేను హాస్పిటల్కు వెళ్లాల్సిన పరిస్థితి కల్పించుంటారు.
ఆక్సిజన్ లీకైపోవడంతో ఇక హాస్పిటల్కి వెళ్ళడం తప్పదని అర్ధమైంది. నా ఈ పరిస్థితి గురించి ఎక్కడెక్కడో ఉన్న స్నేహితులందరికీ తెలిసి అందరూ కలిసికట్టుగా వారి శాయశక్తులా ఆక్సిజన్ బెడ్ కోసం ప్రయత్నాలు మొదలుపెట్టారు. ఎందుకంటే, అప్పుడున్న పరిస్థితులలో హాస్పిటల్లో బెడ్ దొరకటం అంత ఆషామాషీ కాదు. అదీకాక అప్పట్లో ఏ హాస్పిటల్లో జాయిన్ అవ్వాలన్నా కోవిడ్ టెస్టు రిపోర్టు తప్పనిసరి. కానీ నా టెస్టు రిపోర్టు అప్పటికింకా రాలేదు. అందువలన సీటీ స్కాన్ కోసం ఫోన్ చేస్తే మధ్యాహ్నానికిగాని అవకాశం దొరకలేదు. నిజానికి అది కూడా బాబా అనుగ్రహమేనని చెప్పాలి. ఎందుకంటే, ఆ రోజుల్లో ఎవరైనా సీటీ స్కాన్ చేయించుకోవాలంటే రెండు, మూడు రోజులు పట్టేది. అలాంటిది మేము ప్రయత్నించినంతనే ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసి, అపాయింట్మెంట్ ఇచ్చి, స్కాన్ చేసి, ఆ మధ్యాహ్నమే రిపోర్టు కూడా ఇచ్చారు. రిపోర్టులో ఇన్ఫెక్షన్(13/25) చాలా ఎక్కువగా ఉందని వచ్చింది. అప్పటికింకా కొనసాగుతున్న స్నేహితుల ఆక్సిజన్ బెడ్ ప్రయత్నాలు ఎట్టకేలకు బాబా దయవల్ల సాయంత్రానికి ఫలించి ఒక కోవిడ్ హాస్పిటల్లో బెడ్ దొరికింది. నేను, మావారు ప్రాణాలు అరచేతిలో పెట్టుకుని ఆ సాయంత్రమే హాస్పిటల్కి వెళ్ళాం. మా మిత్రులు వేణుగోపాల్ మరియు శ్రీనివాస్గార్లు కొంచెం నగదు, కావాల్సిన అత్యవసర వస్తువులు కారు డ్రైవరుతో పంపించారు.
హాస్పిటల్కి వెళ్ళాక ఆక్సిజన్ ఇవ్వగానే నేను కొంత కుదుటపడ్డాను. కాని నా రిపోర్టులు చూడగానే డాక్టర్, "కష్టం, ఆలస్యం చేసారు" అంటూ నిస్సహాయంగా మాట్లాడారట. అప్పటికీ సీటీ స్కాన్ రిపోర్ట్లు తెలిసిన డాక్టర్లకి చూపించారు. అయితే వాళ్ళు కూడా క్రిటికల్ అని తేల్చి చెప్పారు. దాంతో అప్పటివరకు తన బాధను బయటకు తెలియకుండా ధైర్యాన్ని నటించిన నా భర్త ఒక్కసారిగా కుప్పకూలిపోయి భోరున ఏడ్చేశారట. డాక్టర్లు శ్రీనివాస్గారితో "ఆయన్ని(రాజ్) జాగ్రత్తగా చూసుకోండి. చాలా స్ట్రెస్(ఒత్తిడి) ఫీల్ అవుతున్నార"ని చెప్పారట. స్నేహితులు కూడా చాలా ఆందోళన చెంది పిల్లలు, రాజ్ ఏమైపోతారోనని చాలా భయపడ్డారు. నేను మాత్రం 'బాబా నాతో ఉన్నారు. అంతా ఆయనే చూసుకుంటారు. నాకేం కాదనే' నమ్మకంతో ధైర్యంగానే ఉన్నాను. అదే నమ్మకాన్ని ఇంట్లో ఉన్న పిల్లలకు కూడా బాబా ప్రసాదించారేమో! ఎన్నడూ ఇంటిలో ఒంటరిగా ఉండే అలవాటు లేని పిల్లలు ఎన్నో రాత్రులు ధైర్యంగా గడిపారు. అప్పుడప్పుడు 'ఎప్పుడు వస్తావని' ప్రశ్నించినప్పటికీ, ఆందోళనపడకుండా ఎంతో సహకరించారు. అలాగే నాకు వాళ్ళపట్ల చింత లేకుండా ఉండటానికి బాబా చేసిన ఏర్పాటు నా స్నేహితురాలు మమత. ఆమె ఒకరోజు కాదు, ఒక వారం కాదు నేను హాస్పిటల్లో ఉన్నన్ని రోజులూ తనకు తెలిసిన హోమ్ టిఫిన్ సెంటర్ నుండి మూడు పూటలా ఆహారం హోమ్ డెలివరీ చేసే ఏర్పాటు చేశారు.
డాక్టర్లు అప్పటికి మార్కెట్లో అతి అరుదుగా దొరుకుతున్న రెమిడిసివర్ ఇంజెక్షన్లు తెప్పించమన్నారు. వాటికోసం మిత్రులు అన్నిరకాలుగా ప్రయత్నిస్తున్న క్రమంలో బాబానే ఆ ఇంజక్షన్ నాకోసం ఏర్పాటు చేశారు. అదెలా అంటే, ఒక ఫ్రెండ్కి తెలిసినవాళ్ళు 6 ఇంజక్షన్లు తెప్పించుకుని ఏ కారణం చేతనో వాటిని ఉపయోగించుకోలేకపోయారు. వాళ్ళు నాకు ఆ ఇంజక్షన్ అవసరమైనరోజే మా ఫ్రెండ్కి ఫోన్ చేసి, "మీకు తెలిసినవాళ్లకి అవసరమైతే ఉపయోగించుకోండి" అని అన్నారట. ఇంకేముంది, ఆ ఇంజక్షన్లు నాకు చేశారు. మనం బాబా మీద పూర్తి నమ్మకం ఉంచినప్పుడు ఆయన మనకు ఏది అవసరమో అది ముందే సమకూర్చిపెడతారనడానికి నా జీవితంలో జరిగిన ఈ సంఘటనలే ఉదాహరణలు.
నేను హాస్పిటల్లో, రాజ్ కారులో, పిల్లలు ఇంట్లో, మిత్రులు వాళ్ళవాళ్ళ ఇళ్ళల్లో ఉంటూ అది గుర్గావ్ కావచ్చు, ఢిల్లీ కావచ్చు, హైదరాబాదు కావచ్చు, బెంగళూరు కావచ్చు, మలేషియా కావచ్చు, అమెరికా కావచ్చు, ఎవరు ఎక్కడున్నా అనుక్షణం నా గురించే ఆలోచిస్తూ, నాకు అవసరమైనవి క్షణాల్లో సమకూర్చే విధంగా ఒక టీమ్లా శ్రమిస్తున్నారు. ఒకరోజు సివిల్ హాస్పిటల్లో నాకు పెట్టిన ఆక్సిజన్ పెట్టింది పెట్టినట్టే ఉంది, కానీ నాకు ఊపిరి తీసుకోవడం కష్టమైంది. విషయం తెలుసుకున్న మా మిత్రులు శ్రీనివాస్గారు వెంటనే తన ఫ్రెండ్ అయిన ఒక పల్మనాలజిస్ట్తో మాట్లాడడం, ఆయన, "ఆక్సిజన్ వాల్వ్ చెక్ చేసి ఫ్లో పెంచమ"ని సలహా ఇవ్వడం, ఆ విషయాన్ని శ్రీనివాస్గారు రాజ్కి కాల్ చేసి చెప్పడం, రాజ్ నర్స్కి చెప్పడం, నర్స్ వెంటనే వాల్వ్ సరి చేయడం క్షణాల్లో జరిగిపోయాయి. ఇందులో ఏ ఒక్కరు సమయానికి స్పందించకపోయినా ఏం జరిగి ఉండేదో ఒక్కసారి ఆలోచించండి. బాబా నాతోనే కాదు, నా స్నేహితులందరితో కూడా ఉండి సమయానికి తగిన సహాయం అందిస్తున్నారన్నది స్పష్టం కదా!
ఇకపోతే, సివిల్ హాస్పిటల్లో నాకు ట్రీట్మెంట్ జరుగుతుందిగానీ, అది సరిపోవట్లేదని మిత్రులందరూ నాకోసం ఒక మంచి హాస్పిటల్లో బెడ్ కోసం ప్రయత్నాలు సాగించారు. మూడవరోజు, అంటే సోమవారం వేరే హాస్పిటల్లో బెడ్ ఖాళీగా ఉందని తెలిసింది. కానీ మావారు ఎందుకో నన్ను అక్కడికి తీసుకుని వెళ్లడానికి అంగీకరించలేకపోయారు. అది బాబా ప్రేరణే అయుండొచ్చు. ఎందుకంటే, అదేరోజు రాత్రి ఆ హాస్పిటల్లో చాలామంది ఆక్సిజన్ సరఫరా లేక ప్రాణాలు కోల్పోయారని తరువాత తెలిసింది. అయితే, సివిల్ హాస్పిటల్లో నా మనసు, ఆరోగ్యం బాగుండేవి కాదు. కానీ, 'నా ఆరోగ్యం కుదుటపడి ఇంటికి వెళ్తాన'ని బాబా చెప్తున్నట్లు నా మనసుకి అనిపించేది. బహుశా అందుకేనేమో నేను నా అనుకున్న వాళ్ళకి 'నేను మళ్లీ వస్తా... ఇది నాకు పునర్జన్మ' అని మెసేజ్ పెడుతుండేదాన్ని. మంగళవారం (నాలుగవరోజు) నా పరిస్థితి మరీ క్షీణించింది. కనీసం లేవలేని పరిస్థితి. డాక్టర్లు నన్ను వేరే హాస్పటల్కి తీసుకెళ్ళమని చెప్పారు. కానీ లోకల్లో ఉన్న మిత్రులేకాక హైదరాబాద్ నుండి కూడా ప్రయత్నిస్తున్నా ఏ హాస్పిటల్లో బెడ్స్ దొరకడం లేదు. దాంతో అందరూ ఆందోళనలో పడి బాబాను వేడుకున్నారు. నేను కూడా ఆరోజు మధ్యాహ్నం వరకు చాలా ఆందోళనకు గురయ్యాను. అయితే అసలెవరూ ఊహించని విధంగా ఢిల్లీ అపోలో హాస్పిటల్లో ఐ.సి.యులో ఒక బెడ్ దొరికింది. దాన్ని మిత్రులు వేణుగారు, శ్రీనివాస్గార్ల ద్వారా సమయానికి బాబానే ఏర్పాటు చేశారు. బాబాకు తెలుసు నాకు కావాల్సిన హాస్పిటల్, ట్రీట్మెంట్ ఎప్పుడు అందుతాయో, అంతవరకు నాకు ఏ ప్రమాదమూ వాటిల్లకుండా కాపాడుకుంటూ వచ్చారు. సంపూర్ణ విశ్వాసంతో ఉన్నప్పుడు అన్నీ బాబా సమకూరుస్తారు.
నాలుగవరోజు సాయంత్రం నన్ను సివిల్ హాస్పిటల్ నుండి అపోలో హాస్పిటల్కి తీసుకుని వెళ్ళడానికి అంబులెన్సు కావాల్సి ఉండగా సరిగ్గా ఆరోజే గుర్గావ్లో అంబులెన్స్ స్ట్రైక్ జరిగింది. అందుచేత మళ్ళీ అందరికీ ఆందోళన మొదలై ఇప్పుడెలా అని మధనపడుతుంటే బాబా ఒక డాక్టర్ రూపంలో అక్కడికి రావడం, అతని సహకారంతో ఒక అంబులెన్స్ దొరకడం జరిగాయి. అంబులెన్స్లో వెళుతున్నప్పుడు నా ప్రాణాలు గాలిలో తేలుతున్నట్టు అనిపించింది కానీ నా నమ్మకం ఏ మాత్రమూ సడలలేదు. అపోలోకి చేరుకున్నాక నన్ను ఐ.సి.యులోకి తీసుకెళ్లారు. అప్పుడు నేను బాబాని, "బాబా! నేను మీ ద్వారకామాయికి వచ్చాను. నాయందు దయుంచి మీరే నాకు నయం చేసి ఇంటికి పంపించాలి" అని వేడుకుని ఆయన మీద ఎప్పటిలాగే అదే నమ్మకంతో ఉన్నాను. నా అదృష్టం వల్ల అక్కడ నాకు చికిత్స చేసిన డాక్టర్లిద్దరూ తెలుగువాళ్లు. వాళ్ళ పేర్లు శ్రీహరి, దేవ్. ఈ రెండు పేర్లు నాకు చాలా మంచిగా అనిపించాయి. శ్రీహరి అనగా శ్రీవెంకటేశ్వరస్వామి, దేవ్ అంటే బాబా. శ్యామా బాబాని 'దేవా' అని పిలిచేవారు కదా. వారితో మాట్లాడుతూ ఉండటం వలన నా ఆరోగ్యం చాలా తొందరగా కుదుటపడుతున్నట్లు అనిపించేది. వాళ్ళ పలకరింపు మరియు ఐ.సి.యులో ఇతర డాక్టర్ల ప్రోత్సాహం వల్ల నాకు చాలా ఊరటగా ఉండేది.
డాక్టర్లు నాకోసం ఒక టాబ్లెట్ కావాలని, అవి ఇక్కడ దొరకట్లేదు; ఎక్కడ నుండైనా తెప్పించండి అని చెప్పారు. మళ్లీ మిత్రులందరూ ఆ టాబ్లెట్ కోసం వేట మొదలుపెట్టారు. ఆ టాబ్లెట్లను మిత్రులు ట్రిన్గారు, హైదరాబాద్లోని తెలిసినవాళ్ళు(శ్రీను అన్న), మరోసారి గంగారెడ్డిగారు ఏర్పాటు చేసారు. మరుసటిరోజు ఉదయానికల్గా అవి ఢిల్లీలో ఉన్నాయి. అంత తొందరగా సమకూరాయంటే అది బాబా అనుగ్రహమే. ఐసియు.లో ఉండగా ఒకరోజు యమధర్మరాజు తాడు వేసి నన్ను లాగుతుంటే, సతీ సావిత్రిలాగా బాబా నన్ను వెనక్కి లాగుతున్నట్లు అనిపించింది. దాంతో బాబా నా పక్కనే ఉంటూ నా చేయి పట్టుకుని ఉన్నారనిపించేది. నా చేతికి పెట్టిన బి.పి. పట్టి ప్రతీ గంటకు ఒకసారి గట్టిగా గాలితో ఒత్తుతున్నప్పుడు బాబా నన్ను గట్టిగా పట్టుకుని నాలోని అనారోగ్యాన్ని పోగొట్టి నయం చేస్తున్నారని అనుకునేదాన్ని, అక్కడ నాకు ఇచ్చే ప్రతి ఇంజక్షన్కి బాధను ఫీలవకుండా "థాంక్యూ బాబా" అని అనుకునేదాన్ని. అలా ప్రతిక్షణం బాబాను తలుచుకుంటూ ఉండేదాన్ని. ఎనిమిది రోజుల తర్వాత నాకు కోవిడ్ నెగిటివ్ వచ్చింది. నన్ను ఐ.సి.యు నుండి పోస్ట్ కోవిడ్ ఐసియుకి మార్చారు. అక్కడ దాదాపు పదిరోజులు ఉన్నాను. అక్కడ నాకు సత్పతి గురూజీ ప్రతి డాక్టరులోనూ కనిపించేవారు. ఆ గురూజీ బాబా గుడిలో ఎలా నడుస్తూ ఉంటారో అలాగే కనిపించేవారు. కొన్నిరోజులకి నన్ను నార్మల్ రూమ్కి మార్చారు. హాస్పిటల్లో ఉన్నన్ని రోజులూ ఒక పుట్టిన పాపాయిలా నాకు నడవటం నేర్పి, మే 2న కోవిడ్తో ఇల్లు వదిలిన నన్ను, జూన్ 11న ఆరోగ్యవంతురాలిగా తిరిగి నా ఇంటికి, నా పిల్లల దగ్గరకు చేర్చారు బాబా. బాబా నాకు ఇచ్చిన మరుజన్మ ఇది. ఇదంతా వ్రాస్తుంటే నాకు సచ్చరిత్రలోని మైనతాయి కథ గుర్తుకొస్తుంది. ప్రసవ సమయంలో ఆమెకు బాబానే స్వయంగా సమయానికి ఊదీ ప్రసాదం అందించినట్లు నా విషయంలో కూడా సమయానికి అన్నీ సమకూరేటట్లు చేసి నాకు పునర్జన్మనిచ్చారు. మావారిలో కూడా ఎప్పుడూ చూడని ధైర్యానిచ్చారు. ఆయనకి కోవిడ్ పాజిటివ్ వచ్చినప్పటికీ ఆయన ఆరోగ్యం కాపాడుతూ బాబా నాతోనే కాదు, రాజ్తో కూడా ఉన్నారంటే అతిశయోక్తి కాదు. ఎన్నో క్షణాల్లో ఏ వార్త వినాల్సి వస్తుందో, ఏ చిక్కుముడి ఎలా వీడుతుందో అనే ఎన్నో ప్రశ్నలు తలెత్తినా, ఎన్ని ఆకంటాలు ఎదురైనా ఎల్లప్పుడూ బాబా మాకు మనోధైర్యాన్ని ఇస్తూ వచ్చారు. మిత్రులు కూడా తమ ప్రయత్నాలలో ఎన్నో చిక్కు ముడులు వచ్చేవని, బాబా దయవల్ల ప్రతి ముడి సునాయాసంగా విడిపోయేది అని అనేవారు.
నా ఈ పునర్జన్మకు కారకులుగా బాబాచే నియమింపబడిన షర్మిల, శ్రీనివాస్గార్లు, సునీత, వేణుగార్లు, వసుంధర, సురేష్గారు, ట్రిన్గారు, గంగారెడ్డిగారు, ఆయుష్, సంధ్య, మమత, సాయి, కమల్, నళినీ మరియు ప్రతీ క్షణం నా మీదే ప్రాణాలు పెట్టుకున్న నా కుటుంబసభ్యులు, ఇంకా ఎంతోమంది నా మిత్రులు, శ్రేయోభిలాషులు, ఇంకా నాకోసం బాబాను మ్రొక్కుకుంటూ నా రాకకోసం ఎదురుచూసిన ప్రతీ ఒక్కరికీ పేరుపేరునా నా హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు, కృతజ్ఞతలు తెలియజేసుకుంటున్నాను.
చివరిగా ఒక మాట: కోవిడ్ సమయంలో అనారోగ్యం పాలవకుండా కావాల్సిన జాగ్రతలు తీసుకోండి. అవి తీసుకున్నప్పటికీ ఒకవేళ అనారోగ్యం పాలైతే డాక్టర్ల చికిత్సతోపాటు అధైర్యపడకుండా మనస్ఫూర్తిగా బాబాను స్మరించండి. అలా నమ్మితే ఆయన మనలను విడిచిపెట్టరు, మన వెన్నంటే ఉండి కాపాడతారు.
- రాజి.