సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 725వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. కష్టమేదైనా బాబాకు చెప్పుకుంటే చాలు, కష్టం తీరిపోతుంది
2. ఫోన్ కాల్ వచ్చేలా అనుగ్రహించి ఆందోళన తీసేసిన బాబా

---

కష్టమేదైనా బాబాకు చెప్పుకుంటే చాలు, కష్టం తీరిపోతుంది

సాయిభక్తులందరికీ, ఈ బ్లాగ్ నిర్వాహకులకి నా నమస్కారములు. బాబా నాకు ప్రసాదించిన కొన్ని అనుభవాలను ఇంతకుముందు మీతో పంచుకున్నాను. ఇప్పుడు మరికొన్ని అనుభవాలను పంచుకునే అవకాశం ఇచ్చిన బాబాకు నా ధన్యవాదములు.

మొదటి అనుభవం:

ఇటీవల మావారి మొబైల్ ఫోన్ కనపడకుండా పోయింది. ఆయన ఉద్యోగానికి సంబంధించిన ఫోన్ కాల్స్ అన్నీ ఆ ఫోనుకే వస్తాయి. అందువలన మేము చాలా ఆందోళనచెందాము. నిజానికి ఇంట్లోనే కనపడకుండా పోయినప్పటికీ ఆ ఫోన్ కోసం ఎంతగా వెతికినా దొరకలేదు. మూడు రోజులు గడిచినా ఫోన్ జాడ తెలియలేదు. అప్పుడు నేను ఈ సమస్య గురించి బాబాకు చెప్పుకొని, "మొబైల్ దొరికిన వెంటనే నా అనుభవాన్ని బ్లాగులో పంచుకుంటాను" అని ప్రార్థించాను. బాబా నా ప్రార్థనను విన్నారు. సరిగ్గా రెండు గంటల్లో మొబైల్ దొరికింది. పట్టలేని ఆనందంతో బాబాకు ధన్యవాదాలు చెప్పుకున్నాను.

రెండవ అనుభవం:

చాలారోజుల నుంచి మావారు తలనొప్పితో బాధపడుతున్నారు. డాక్టర్ దగ్గరకి వెళ్తే, "స్కానింగ్ చేయాలి" అని అన్నారు. మావారు స్కానింగ్ చేయించుకున్నారు. రిపోర్టు ఎలా వస్తుందోనని నాకు భయమేసి, "ఎలాంటి సమస్యా లేదని రిపోర్టు వచ్చినట్లయితే నా అనుభవాన్ని బ్లాగులో పంచుకుంటాన"ని అనుకున్నాను. బాబా దయవలన డాక్టర్, "మీకున్న సాధారణ మెడనొప్పి వలనే ఇలా తలనొప్పి వస్తోంద"ని చెప్పి కొన్ని మాత్రలిచ్చి వాడమన్నారు. వాటితో నొప్పి తగ్గిపోతుందని కూడా చెప్పారు. "ఎలాంటి పెద్ద సమస్య లేకుండా కాపాడినందుకు చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా!"

మూడవ అనుభవం:

మాకు చిన్నబాబు ఉన్నాడు. ఇటీవల తను మూడు రోజులుగా ఏమీ తినలేదు. తినడానికి ఏమి పెట్టినా ఏడ్చేవాడు. అప్పుడు నేను బాబాకు చెప్పుకున్నాను. బాబా దయవల్ల పరిస్థితిలో కాస్త మార్పు వచ్చింది. "థాంక్యూ బాబా! మీకు నేను ఎల్లప్పుడూ కృతజ్ఞురాలినై ఉంటాను".

---

ఫోన్ కాల్ వచ్చేలా అనుగ్రహించి ఆందోళన తీసేసిన బాబా

పేరు వెల్లడించని ఒక సాయిభక్తురాలు తన అనుభవాన్ని ఇలా పంచుకుంటున్నారు:

ఓంసాయి శ్రీసాయి జయజయసాయి. సాయిభక్తులకు, ఈ బ్లాగ్ నిర్వహిస్తున్న సాయికి నా నమస్కారములు. బాబాకి మాట ఇచ్చిన ప్రకారం నా అనుభవాన్ని మీతో పంచుకుంటున్నాను.

మాకు ఒక వ్యాపారం ఉంది. మావారు ఆ వ్యాపార నిమిత్తం తరచూ హైదరాబాద్ వెళ్లి వస్తుండేవారు. కనీసం వారంలో ఒకసారైనా వెళ్లేవారు. అయితే కరోనా మొదలయ్యాక మావారు హైదరాబాద్ వెళ్లడం కాస్త తగ్గించారు. మావారికి కాళ్లనొప్పులు ఉన్నాయి. ఆయన కాళ్ళకి ఆపరేషన్ కూడా అయింది. ఇటీవల 2021, మార్చి 6వ తేదీ ఉదయాన మావారు పనిమీద హైదరాబాద్ వెళ్లారు. ఆయన వెళ్లిన కొంతసేపటికి నేను ఫోన్ చేస్తే, "నేను బస్సు ఎక్కి అరగంట అయింది" అని చెప్పారు. ఇంక నేను నా పనుల్లో పడ్డాను. మళ్ళీ మధ్యాహ్నం కాల్ చేశాను. మావారు ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయలేదు. అప్పుడు సమయం 12:30 అవుతోంది. అప్పటినుండి  సాయంత్రం 4:30 దాకా ఫోన్ చేస్తూనే ఉన్నాను. కానీ ఎన్నిసార్లు చేసినా మావారు ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయలేదు. నాకు చాలా ఆందోళనగా అనిపించి స్థిమితంగా ఉండలేకపోయాను. దాంతో 'బాబా.. బాబా' అని బాబాను స్మరించుకుంటూ, "మావారు ఫోన్ చేస్తే నా అనుభవాన్ని బ్లాగులో పంచుకుంటాన"ని చెప్పుకున్నాను. సాయి చాలీసా కూడా చదివాను. ఆ తరువాత కూడా బాబాను తలచుకుంటూ ఉండగానే మావారు ఫోన్ చేశారు. నేను ఫోన్ ఎత్తుతూనే, "మనుషులు అనే వాళ్ళు ఉంటారు, కాల్ చేస్తారని తెలుసు కదా!" అని మావారిని బాగా కోప్పడ్డాను. అందుకాయన, "నా ఫోన్ సైలెంట్ లోకి వెళ్ళిపోయింది" అని అన్నారు. "ఆ విషయం మాకు తెలియదు కదా! సరే, అదే సైలెంట్ లోకి వెళ్లి ఉండొచ్చు. కానీ నేను కాల్ చేస్తానని మీకు తెలుసు కదా, కాస్త ఫోన్ చూసుకోవచ్చుగా" అని అన్నాను. ఏదేమైనా బాబా దయవలన మావారు క్షేమంగా ఇంటికి తిరిగి వచ్చారు. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా!"

---