హైదరాబాద్ నుండి సాయిభక్తురాలు సాయి సింధు ఇలా చెప్తున్నారు...
అందరికీ సాయిరామ్. ఈ బ్లాగ్ నిర్వహిస్తున్న అందరికీ ధన్యవాదాలు. ఇక్కడ భక్తుల అనుభవాలు పంచుకుంటూ ఉండటం వలన ఇది 'ఆధునిక సాయి సచ్చరిత్ర' అని నాకనిపిస్తుంది.
ఒక నెల వయస్సున్న ఒక కుక్కపిల్ల మా వీధిలో ఉన్నది. దానికి మేము రోజూ ఆహారాన్ని పెట్టేవాళ్ళం. అది చాలా కొంటె కుక్క. మేము దానితో రోజూ సరదాగా ఆడుకుంటూ ఉంటాము. అది మా ఇంటి లోపలకి వచ్చి మంచంమీద కూడా కూర్చుంటుంది. మాకు కుక్కలపట్ల ఉన్న ప్రేమ వలన దానిని ఏమీ అనేవాళ్ళం కాదు. ఒకరాత్రి దానిని ఎవరో గాయపరిచారు. ఆ గాయం కారణంగా అది నడవలేక, ఆహారం తినడానికి కూడా రాలేదు. మరుసటిరోజు ఉదయం మేము దాన్ని లోపలికి పిలిస్తే, చాలా కష్టంతో కుంటుకుంటూ లోపలికి వచ్చి, మా అమ్మ కొంత ఆహారం పెడితే తిన్నది. నేను బాబా ఊదీ తెచ్చి, బాబాను ప్రార్థిస్తూ, రక్తం కారుతూ ఉన్న తన కాలి గాయానికి ఊదీ వ్రాసి, దాని నుదుటిపైన కూడా పెట్టాను. కాసేపటికి అది మా కాంపౌండ్ లో పడుకుంది. మేము బయటకు వెళ్లి పనులు చూసుకొని తిరిగి వచ్చే సమయానికి గాయపడిన కాలు ముడుచుకొని గేట్ వద్దకు పరుగున వచ్చింది. మరుసటిరోజు అది సాధారణంగా నడవగలిగింది. తరువాత రోజున దాని గాయపడిన కాలిని కూడా ఉపయోగించి పరుగులు తీయడం ప్రారంభించింది. బాబా దయతో ఇప్పుడది మునుపటివలె చాలా చలాకీగా కొంటెగా ఉంది. బాబా ఊదీ వలన అది అంత త్వరగా కోలుకుంది. మేమంతా చాలా సంతోషించాము. నాలుగేళ్ళక్రితం మా పెంపుడు కుక్క 'టినీ' చివరి శ్వాస తీసుకునేటప్పుడు బాబా నాకు తెలిసి ఉంటే, దయతో బాబా దాన్ని కూడా కాపాడి ఉండేవారు. అలా జరిగివుంటే అది మాతోపాటు మరికొన్ని సంవత్సరాలు ఉండేది. కానీ 'టినీ'కి మాతో అంతే ఋణానుబంధం ఉందేమో!
"బాబా! అందరినీ ఆశీర్వదించండి."
ఓం సాయిరామ్.
ఓం సాయిరాం...🌹🙏🌹
ReplyDelete🕉 sai Ram
ReplyDelete