సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 789వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. బాబా చేసిన మేలు
2. విశ్వాసం కోల్పోకుండా బలపరిచిన బాబా
3. మనస్ఫూర్తిగా వేడితే ఏదైనా సరే బాబా తీరుస్తారు
4. మనకోసమే కాదు, ఎవరికోసం ప్రార్థించినా బాబా వెంటనే స్పందిస్తారు

---

బాబా చేసిన మేలు

ముందుగా సాయిబాబాకు నా నమస్కారాలు. ఈ అవకాశమిచ్చిన బ్లాగ్ నిర్వాహకులకు నా ధన్యవాదాలు. నా పేరు ప్రమోద. బాబా ప్రసాదించిన ఒక అనుభవాన్ని నేనిప్పుడు మీ అందరితో పంచుకోవాలని అనుకుంటున్నాను. నా భర్త ఆంధ్రా బ్యాంకులో మేనేజరుగా పనిచేస్తున్నారు. ఆయన వైజాగ్‌లో తన సిస్టర్ ఇంటిలో ఉంటూ ప్రతి వారాంతంలో మా ఇంటికి వస్తుంటారు. ఆయనకు తన వృత్తిరీత్యా ప్రతిరోజూ ప్రజలతో ముఖాముఖీ కలవడం, మాట్లాడటం తప్పనిసరి. ఆ కారణంగా 2020, సెప్టెంబర్ 25న ఆయనకి కరోనా పాజిటివ్ వచ్చింది. దాంతో డాక్టర్ ఆయనను హోం క్వారంటైన్‌లో ఉండమని సూచించారు. అయితే సరిగ్గా అదే సమయంలో మేముంటున్న ఇంటికి చెదపురుగుల నివారణ నిమిత్తం క్రిమిసంహారక మిశ్రమాన్ని స్ప్రే చేయించినందున నేను ఇంట్లో సామానంతా మా ఎదురింట్లో పెట్టాను. అందువలన ఇంట్లో ఏమీ లేవు, ఇల్లంతా ఖాళీగా ఉంది. నా భర్త నాకు ఫోన్ చేసి "హోం క్వారంటైన్‌లో ఉండటం కోసం ఇంటికి వస్తున్నాన"ని చెప్పారు. ఆయనకి కరోనా అని తెలిసి పనిమనిషితో సహా నాకెవరూ సహాయం చేయడానికి ఆసక్తి  చూపలేదు. ఒంటరిగా ఏమి చేయడానికీ నా బుర్ర పనిచేయలేదు. నాకు చాలా భయమేసి సాయి నామస్మరణ మొదలుపెట్టాను. వెంటనే బాబా దయవల్ల నాతో పాటు కాలేజీలో పనిచేసే ఒక లెక్చరర్ ఫోన్ చేసి, తాను సహాయం చేస్తానని చెప్పారు. అతని సహాయంతో నా భర్త వచ్చేలోపు ఆయన కోసం ఒక గదిని ఏర్పాటు చేశాను. ఇంతటితో కథ ముగిసిపోలేదు. వారం రోజుల్లో నాక్కూడా కరోనా పాజిటివ్ అని నిర్ధారణ అయింది. మరోవైపు నా భర్త షుగర్ లెవెల్స్ హెచ్చుతగ్గులు అవసాగాయి. అనారోగ్యంతో నేను ఆయనకి సహాయం చేయలేకపోయాను. ఏం చేయాలో నాకు అర్థం కాలేదు. దాంతో ఇద్దరమూ వెళ్లి GIMSR హాస్పిటల్లో చేరాం. హాస్పిటల్లో చేరాక, నా శరీరానికి ఎంతో అవసరమైన విశ్రాంతిని బాబా ఈవిధంగా ఇచ్చారని గ్రహించాను. అసలు విషయమేమిటంటే, మా అమ్మ అనారోగ్యం, ఆమె మరణం, వడ్రంగి పని, ఇంట్లోని సామాను ఎదురింటికి తరలించడం మొదలైన వాటివల్ల దాదాపు నాలుగు నెలల పాటు నాకు నిద్ర అనేది తక్కువయింది. ఆవిధంగా హాస్పిటల్లో నేను విశ్రాంతి తీసుకునేలా ఏర్పాటు చేసి బాబా నాకు చాలా మేలు చేశారు. ఆ సమయమంతా నేను సాయి స్మరణ విడువలేదు. నేను బాబానే నమ్ముకుని, హాస్పిటల్లో సచ్చరిత్ర మూడు పారాయణలు పూర్తి చేశాను. ఆ పారాయణ, నామస్మరణలే మమ్మల్ని ఆరోగ్యంగా ఇంటికి తిరిగి చేర్చాయి. "ధన్యవాదాలు బాబా".

విశ్వాసం కోల్పోకుండా బలపరిచిన బాబా:

మా అమ్మాయి వైజాగ్‌లో ఇంజనీరింగ్ పూర్తి చేసింది. ఒకరోజు నేను ఇంటికి వచ్చే సమయానికి మా అమ్మాయి, తన తోటి విద్యార్థి ఆందోళనగా కనిపించారు. ఏమైందని అడిగితే, అతను తన బెడ్ రూమ్ తాళాలు పోగొట్టుకున్నాని చెప్పాడు. డోర్‌లో అంతర్నిర్మితమైన లాక్ సిస్టమ్ అయినందువల్ల కనీసం తాళం పగలగొట్టే అవకాశం కూడా లేదు. పైగా అతను ఉండేది తన అంకుల్ ఇంట్లో. అందువల్ల అతను చాలా బాధపడుతున్నాడు. ఆ సమయంలో నాకెందుకు బాబా ప్రేరణనిచ్చారో తెలియదుగానీ, నేను అతనితో, "తాళాలు దొరికినట్లయితే పాల అన్నం, పెరుగు అన్నం సాయికి సమర్పిస్తానని మ్రొక్కుకో" అని చెప్పాను. అతను అలాగే చేశాడు. తర్వాత అతను మళ్లీ తాళాల కోసం వెతకడం మొదలుపెట్టాడు. అంతకుముందు తన స్నేహితులను కలిసిన బీచ్‌కి వెళ్లి, అక్కడంతా వెతికాడు. కానీ తాళాలు కనిపించలేదు. అతను తిరిగి వచ్చి, "తాళాలు దొరకలేద"ని చెప్పాడు. తాళాలు దొరకకపోతే అతను సాయిపట్ల విశ్వాసాన్ని కోల్పోతాడని నేను ఆందోళన చెందాను. అనవసరంగా అతని చేత బాబాకి ప్రమాణం చేయించానని పశ్చాత్తాపపడ్డాను. అంతలో ఏదో తెలియని ఆశ 'అతని బైక్ పార్క్ చేసిన చోటుకి వెళ్ళమ'ని ప్రేరణ కలిగించింది. వెంటనే ముగ్గురం వెళ్లి అక్కడంతా క్షుణ్ణంగా వెతికాం. కానీ ప్రయోజనం లేకపోయింది. ఏం చేయాలో తెలియక ముగ్గురం అక్కడే నిలబడి చర్చించుకుంటూ ఉన్నాం. హఠాత్తుగా నేను నిరాశతో బైక్ సీటు మీద పిడికిలితో గుద్దాను. అద్భుతం! 'టింగ్' మంటూ తాళాలగుత్తి నేలను తాకింది. కనిపించకుండా పోయిన బెడ్ రూమ్ తాళాలు అవే! నా వెన్నులో చల్లగా అనుభూతి కలిగింది. ఆ అద్భుతం జరగకుంటే పిల్లలిద్దరూ బాబాపై విశ్వాసం కోల్పోయేవారు. అందుకు నేను జీవితాంతం బాధపడాల్సి వచ్చేది. ఈవిధంగా సాయి మాలో విశ్వాసాన్ని బలపరిచారు. "ధన్యవాదాలు బాబా".

జయం జయం సాయినాథా!

---

మనస్ఫూర్తిగా వేడితే ఏదైనా సరే బాబా తీరుస్తారు

ఓం సమర్థ సద్గురు సాయినాథ్ మహరాజ్ కీ జై!

సాయిబంధువులందరికీ నా నమస్కారం. ఈ బ్లాగును నిర్వహిస్తున్న సాయికి నా అభినందనలు. నేను సాయి భక్తురాలిని. నేను ఇప్పటికి రెండుసార్లు నా అనుభవాలను ఈ బ్లాగ్ ద్వారా మీతో పంచుకున్నాను. ఇప్పుడు మరొకసారి ఈమధ్య జరిగిన అనుభవాన్ని మీ అందరితో పంచుకోవాలని అనుకుంటున్నాను. కొన్ని రోజుల క్రిందట నాకు మెడ, కుడివైపు భుజం కండరాలు చాలా నొప్పిగా అనిపించాయి. వెంటనే నొప్పి తగ్గటానికి నా దగ్గరున్న హోమియో మందు వేసుకున్నాను. కానీ కొంచెం కూడా నొప్పి తగ్గలేదు. నొప్పి ఉన్నచోట నూనె రాసి వేడినీళ్ళు పోస్తే నొప్పి తగ్గుతుందని మావారు నూనె రాశారు. నూనె రాయటం వలన నొప్పులు తగ్గలేదు సరికదా ఇంకా ఎక్కువయ్యాయి. మరుసటిరోజు నా సొంత పనులు కూడా చేసుకోలేకపోయాను. దాంతో మావారు మెడికల్ షాపుకి వెళ్ళి నొప్పి తగ్గటానికి టాబ్లెట్స్ తెచ్చి ఇచ్చారు. అవి వాడినా కూడా పరిస్థితిలో పెద్దగా మార్పు రాలేదు. అలా వరుసగా నాలుగు రోజుల పాటు నొప్పితో చాలా ఇబ్బందిపడుతూనే ఉన్నాను. చివరికి నొప్పి భరించలేక బాబాకు నమస్కరించుకుని, “నొప్పిని తగ్గించమ”ని వేడుకుని, ‘వెంటనే నొప్పి తగ్గితే నా అనుభవాన్ని బ్లాగులో పంచుకుంటాను’ అని అనుకున్నాను. అప్పటినుంచి ఇక మందులేమీ వేసుకోలేదు. బాబా అనుగ్రహంతో మరుసటిరోజు ఉదయానికల్లా 80% నొప్పి తగ్గింది. నా పనులతో పాటు ఇంటిపనులు కూడా చేయగలిగాను. మరో రెండు రోజులకు 99% శాతం నొప్పి తగ్గిపోయింది. నా మీద బాబా చాలా దయ చూపించారు. బాబా చూపిన కరుణకు మనసారా కృతజ్ఞతలు తెలుపుకున్నాను. నిజంగా మనం బాబాను మనస్ఫూర్తిగా వేడితే ఎటువంటి బాధైనా, ఇబ్బందైనా, ఏదైనా సరే బాబా తప్పకుండా వెంటనే తీరుస్తారు. “సాయీ! నీ ప్రేమను, రక్షణను ఎల్లప్పుడూ మాకు ప్రసాదించు తండ్రీ. మాలో నీ పట్ల భక్తి, శ్రద్ధ నిరంతరం ఉండేలా చూడు స్వామీ”.

ఓం శ్రీ సచ్చిదానంద సద్గురు సాయినాథ్ మహరాజ్ కీ జై!

---

మనకోసమే కాదు, ఎవరికోసం ప్రార్థించినా బాబా వెంటనే స్పందిస్తారు

పేరు వెల్లడించని ఒక సాయిభక్తురాలు తనకు బాబా ప్రసాదించిన ఒక అనుభవాన్ని మనతో పంచుకుంటున్నారు.

ఓంసాయి శ్రీసాయి జయజయసాయి.

సాయిబంధువులందరికీ నా నమస్కారాలు. సాయి మహరాజ్ సన్నిధి బ్లాగ్, వాట్సాప్ గ్రూపు నిర్వహిస్తున్నవారికి నా ధన్యవాదాలు. ప్రతిరోజూ ఈ బ్లాగులో వచ్చే బాబాకు సంబంధించిన విషయాలను చూడనిదే నాకు రోజు గడవదు. ఉదయాన్నే సాయితండ్రికి శుభోదయం చెప్పి, వాట్సాప్ గ్రూపులో మెసేజ్‌లు చూస్తేనే నా మనసుకు హాయిగా ఉంటుంది. బాబా నాకు ప్రసాదించిన కొన్ని అనుభవాలను నేను ఇంతకుముందు ఈ బ్లాగులో పంచుకున్నాను. ఇప్పుడు మా  అమ్మకు సంబంధించిన ఒక అనుభవాన్ని పంచుకుంటున్నాను.

మా అమ్మకు ఆస్తమా ఉంది. అప్పుడప్పుడు ఆమె దగ్గు, జలుబుతో బాధపడుతూ ఉంటుంది. ఈమధ్య ఒకసారి అమ్మ విపరీతమైన దగ్గుతో బాధపడుతూ, "దగ్గు అస్సలు తగ్గడం లేదమ్మా, ఈ బాధను భరించలేకపోతున్నాను. దీనివల్ల నిద్ర ఉండటం లేదు" అని నాకు ఫోన్ చేసి చెప్పింది. అప్పుడు నేను, "అమ్మా! తగ్గుతుందిలే అమ్మా, ధైర్యంగా ఉండు" అని చెప్పాను. అలా అమ్మకి చెప్పాక నేను సాయినాథునితో, "బాబా! అమ్మకి దగ్గు తగ్గిపోవాలి" అని చెప్పుకుని, కొద్దిగా ఊదీ తీసుకుని నా నోట్లో వేసుకుని, నుదుటన ధరించాను. తరువాత, "బాబా! నిన్ను శరణువేడిన ఎవరినీ నువ్వు వదిలిపెట్టవు. తప్పకుండా రక్షిస్తావు. అలాగే అమ్మని కూడా ఆ దగ్గు సమస్య నుండి రక్షించు" అని బాబాకి మొరపెట్టుకున్నాను. మరుసటిరోజు ఉదయం అమ్మకి ఫోన్ చేసి, "ఎలా ఉందమ్మా?" అని అడిగాను. అమ్మ, "పర్వాలేదమ్మా, దగ్గు కొంచెం తగ్గింది. మందులు వాడుతున్నాను" అని చెప్పింది. అది విని నాకు చాలా సంతోషంగా అనిపించింది. బాబా దయవల్ల అమ్మకి క్రమక్రమంగా దగ్గు తగ్గింది. ఇప్పుడు బాగానే ఉంది. అమ్మకి దగ్గు తగ్గితే ఈ అనుభవాన్ని బ్లాగులో పంచుకుంటానని బాబాకు మాటిచ్చిన ప్రకారం మీ అందరితో పంచుకున్నాను. మనం మనకోసమే కాదు, ఎవరికోసం ప్రార్థించినా బాబా వెంటనే స్పందిస్తారు. "చాలా కృతజ్ఞతలు తండ్రీ. అఖిలాండకోటి బ్రహ్మాండనాయకా! నువ్వెప్పుడూ ఇలాగే మా కుటుంబాన్ని, అమ్మావాళ్ల కుటుంబాన్ని, ఇంకా అందరినీ కాపాడుతూ ఉండాలని కోరుకుంటున్నాను".

---