సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1812వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవం:

• శ్రీసాయి కృపాశీస్సులు

---

అందరికీ నమస్కారం. నాపేరు హాసిని. నా ఫోన్ ఎప్పుడూ హ్యాంగ్ అయి దానంతట అదే స్విచ్ ఆఫ్ అయిపోతూ ఉంటుంది. అలా ఎప్పుడు జరిగినా నేను బాబా ఊదీ ఫోన్‌కి పెట్టి 'ఓం సాయిరాం' అని అనుకుంటాను. బాబా ఊదీ పెట్టాక ఫోన్ పని చేయకుండా ఉంటుందా? వెంటనే ఆన్ అయ్యేది. ఇలా చాలాసార్లు జరిగింది. ఒకరోజు బాబా గుడికి వెళ్లి తిరిగి వస్తున్న సమయంలో ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ అయింది. అప్పుడు నేను నా నుదిటిపై ఉన్న ఊదీని ఫోన్‌కి తాకించి, "బాబా! ఫోన్ ఆన్ అవ్వాలి" అని అనుకున్నాను. వెంటనే ఆన్ అయింది. ఇంకోసారి రీఛార్జ్ చేస్తుంటే మధ్యలో ఫోన్ ఆగిపోయింది. అప్పుడు కూడా నేను బాబా ఊదీ పెట్టి, 'ఓం సాయిరామ్' అని అన్నాను. బాబా దయవల్ల ఫోన్ ఆన్ అయింది.

ఒకసారి మా అమ్మ నీరసంగా అయిపోతే నీళ్లలో బాబా ఊదీ కలిపి కొన్ని రోజులపాటు ఇచ్చాను. అప్పటినుండి మళ్ళీ ఇప్పటివరకు మా అమ్మకి మళ్లీ నీరసం అన్నది తెలీలేదు.

మా అమ్మ నాకు ఎప్పుడు డబ్బులు ఇచ్చినా నేను ఎక్కడో ఒక దగ్గర పెట్టి మార్చిపోతుంటాను. అలాగే ఈమధ్య ఒకరోజు మర్చిపోయినప్పుడు, "బాబా! నా డబ్బు దొరికేలా చేయండి" అని బాబాను అడిగి, ఆ విషయం అంతటితో మార్చిపోయాను. కానీ మన బాబా మార్చిపోరు కదా! ఒకరోజు నేను రోజూ కూర్చునే చోటే ఒక పుస్తకం కింద ఆ 400 రూపాయలు దొరికాయి. అలాగే బాబా దయవల్ల ఇంకోరోజు ఎక్కడో పెట్టి మర్చిపోయిన పోస్ట్ ఆఫీస్ పుస్తకం దొరికింది. 4 నెలల క్రితం నేను నా మార్కుల షీట్ ఎక్కడో పెట్టి మర్చిపోయాను. సరే, చూద్దాంలే అని వాటిని వెతకకుండా ఆలస్యం చేసాను. చివరికి ఒకరోజు, "బాబా! నా మార్కుల షీట్ కనిపించేలా చూడండి. మీకు పాలాభిషేకం చేస్తాను" అని బాబాకి మొక్కుకున్నాను. బాబాకి చెప్పుకున్నాక మనం ఇంకా భయపడాల్సిన పని లేదు కదా! నా మార్కుల షీట్ దొరికేసింది. ఇక్కడ నేను చెప్పాలనుకుంటున్నది ఏంటంటే, 'ఇక్కడ ఉంది చూడు, ఇక్కడ పెట్టి మార్చిపోయావు' అని బాబానే మనకు తెలియజేస్తారు.

ఒక బుధవారంనాడు నా స్నేహితురాలు తన బుక్స్ నాకు ఇస్తానని అంది. కానీ, మళ్ళీ ఇవ్వడానికి సందేహపడింది. అప్పుడు నేను, "బాబా! నా స్నేహితురాలికి ఆ బుక్స్ అవసరం లేదు. తను ఆ బుక్స్ నాకు ఇచ్చేలా చేయండి. ఎందుకంటే, నేను ఇప్పటికి ఇప్పుడు ఆ బుక్స్ కొనలేను. అంత డబ్బు అంటే నాకు కష్టం" అని బాబాతో చెప్పుకున్నాను. ఆ మరుసటిరోజు గురువారం. ఆరోజు నేను బాబాని ఒక్కటే అడిగాను: "బాబా! మా జీవితాలు మార్చండి. ఎటూ కాకుండా అయిపోయింది" అని. తర్వాత బాబా గుడికి వెళ్లి, అక్కడ కూడా బాబాని పుస్తకాల గురించి అడిగాను. మధ్యాహ్న ఆరతి అనంతరం గురువారం అయినందున అన్నదానం మొదలైంది కానీ, ఆరోజు చాలా రద్దీగా ఉండటం వల్ల నేను తినకుండా వెళ్లిపోదామనుకున్నాను. కానీ మన బాబా మనల్ని ఆకలితో పంపరు కదా! పూజారిగారు నన్ను, "బోజనం చేసావా అమ్మా?" అని అడిగారు. నేను, "లైన్లో చాలామంది ఉన్నారు" అని అంటే ఆయనే ఒక పళ్లెంతో భోజనం తెచ్చి నాకిచ్చారు. బాబాయే ఆ రూపంలో ఎండలో ఖాళీ కడుపుతో ఇంటికి పంపకుండా నా ఆకలి తీర్చారు. ఇంకా బాబా చేసిన అద్భుతం చూడండి. నేను గుడిలో నుండి బయటకి అడుగుపెడుతూనే నా స్నేహితురాలు నాకు ఫోన్ చేసి, "మా ఇంటికి వెళ్లి బుక్స్ తెచ్చుకొని, చదువుకో" అని చెప్పింది. నిజానికి తను వేరే ఊరిలో బిజీగా ఉంది. అంత బిజీలో కూడా తను నాకు ఫోన్ చేసి ఆ మాట చెప్పింది. అంతా బాబా దయ.

ఒకసారి మేము పూరి జగన్నాథస్వామి దర్శనానికి వెళ్ళాము. అప్పుడు నేను, "బాబా! పూరి దర్శనం బాగా జరిగేలా చూడండి. మీకు కొబ్బరికాయ సమర్పిస్తాను" అని బాబాకి మొక్కుకున్నాను. బాబా దయవల్ల ట్రైన్ రిజర్వేషన్లు దొరికి అనుకున్న సమయానికి మేము పూరి చేరుకున్నాము. కానీ అక్కడ రూము కోసం వెళితే, ఎంతకీ కనిపించలేదు. అప్పుడు నేను, "బాబా! రూము దొరికేలా చూడండి" అని బాబాను అడిగాను. బాబా దయవల్ల రూములు దొరికాయి. అందరం ఫ్రెష్ అయి దర్శనం కోసం వెళ్ళాము. అక్కడ దర్శనానికి లైన్స్ వంటివి ఏమీ లేవు. అంతా గుంపులో గోవిందా అన్నట్టు ఉంది. పైగా చాలా రద్దీగా వుంది. మాతో ఇద్దరు చిన్న పిల్లలున్నారు. ఆ రద్దీలో మేము తప్పిపోతామేమో అనిపించి, "బాబా! ఈ పిల్లలు తప్పిపోకుండా చూడండి. అలాగే దర్శనం బాగా అయ్యేలా మీరే చూడాలి" అని, 'బాబా.. బాబా' అనుకుంటూ వెళ్ళాము. రద్దీ బాగా ఉన్నప్పటికీ బాబా దయవల్ల నేను, పిల్లలు ఒకే చోట ఉన్నాము. దర్శనం చేసుకొనే సమయంలో అక్కడున్న పూజారి నడవండి, నడవండి అని అనకుండా కాసేపు స్వామిని దర్శించుకొనే అవకాశం ఇచ్చారు. అలా నేను కోరుకున్నట్లు దర్శనం బాగా అయ్యేలా చూసారు బాబా. అంత రద్దీలో కూడా మరోసారి వెళ్లి స్వామి దర్శనం చేసుకున్నాము. అప్పుడు కూడా నాతో వున్న పిల్లలు ఎక్కడా తప్పిపోలేదు బాబా దయవల్ల. ఇక తిరుగు ప్రయాణమప్పుడు సమయానికి ట్రైన్ అందుకుంటామో, లేదోనని భయమేసింది. కానీ బాబా దయవల్ల మేము సమయానికి ట్రైన్ అందుకొని క్షేమంగా మా ఇంటికి చేరుకున్నాము. ముందు బాబాకి మ్రొక్కుకున్నట్లు ఆయనకి కొబ్బరికాయ సమర్పించుకున్నాను. "బాబా! మీ అనుగ్రహం ఎల్లప్పుడూ నాపై, మా కుటుంబంపై వుండేలా చూడండి. అందరూ బాగుండాలి. అందులో మేము ఉండాలి బాబా".

ఒకసారి నా చెల్లి ఒక ఉద్యోగానికి దరఖాస్తు చేసి, 'ఆ ఉద్యోగం వస్తుందా?' అని బాబా ముందు చీటీలు వేస్తే, రాదని వచ్చింది. అయినా చెల్లి ఇంటర్వ్యూకి వెళితే, నిజంగానే ఆ ఉద్యోగం తనకి రాలేదు. మళ్ళీ దరఖాస్తు చేసినప్పుడు ఒక వారంలో చెప్తామని అన్నారు. అప్పుడు నేను బాబా ముందు మళ్ళీ చీటీలు వేస్తే, ఉద్యోగం వస్తుందని వచ్చింది. బాబా చెప్పినట్లే చెల్లికి ఆ ఉద్యోగం వచ్చి, జాయిన్ అయింది. నేను బాబాకి మ్రొక్కుకున్న ప్రకారం కొబ్బరికాయ, శీర సమర్పించుకున్నాను. మొదటి జీతం వచ్చాక 500 రూపాయలతో అన్నదానం చేస్తానని కూడా అనుకున్నాను కానీ, జీతం రాకముందే ప్రాజెక్టులు లేక చెల్లికి ఉద్యోగం లేకుండా పోయింది. "బాబా! మీరే చెల్లికి ఇంకో ఉద్యోగం దొరికేలా చేయాలి. ఇంకా ఎన్నాళ్లు ఈ కష్టాలు మాకు బాబా?".

---