సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1809వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. సాయితో పరిచయం

2. పిలిచినంతనే చెవినొప్పి తగ్గించిన బాబా

---

సాయితో పరిచయం

నేను ఒక సాయి భక్తురాలిని. నేను డిగ్రీ చదువుకునే రోజుల్లో బాబా గుడికి వెళ్ళటం మొదలుపెట్టాను. అప్పుడు బాబా గురించి నాకు ఏమీ తెలియదు. గుడికి వెళ్లడం, రావడం అంతే. పెళ్ళైన తర్వాత నా భర్త బాబాను పూజించడం, శిరిడీకి వెళ్లడం చేస్తుండేవారు. నాకు తెలియకుండానే బాబా నన్ను తమ వైపుకు లాక్కున్నారు. ఎలా మొదలైందో తెలియకుండానే గురువారం పూజ చేయడం మొదలై నెమ్మదిగా బాబా భక్తురాలినయ్యాను. నేను మా ఊరిలో డిగ్రీ పూర్తిచేశాక మేము హైదరాబాదులో కాపురం ఉండసాగాము. అప్పట్లో నా భర్త జీతం చాలా తక్కువగా ఉండేది. అందువల్ల నేను ఉద్యోగ ప్రయత్నాలు చేశాను. కానీ ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసినా నాకు ఉద్యోగం రాలేదు. చివరకి ఒక ఉద్యోగం గురించిన వివరాలు తెలిసినప్పుడు నేను బాబాని నాకు ఆ ఉద్యోగం వచ్చేలా చేయమని అడిగాను. కాదు, బాబాని బ్లాక్ మెయిల్ చేశానంటే బాగుంటుందేమో! ఎందుకంటే, నేను బాబాని ‘నాకు ఉద్యోగం ఇస్తావా లేక నా ప్రాణం తీసుకుంటావా’ అని అడిగాను. బాబా దయవల్ల నాకు ఆ ఉద్యోగం వచ్చింది. కానీ ఆ ఉద్యోగంలో నేను ఎన్ని కష్టాలు పడ్డానో ఆ బాబాకే  తెలుసు. ఒక నెలలోనే ఆ ఉద్యోగం మానేశాను. అప్పుడు నాకు ఏది కావాలో అది సమయానికి బాబా సమకూరుస్తారని నాకు అర్థమై బాబాతో, "మీరు ఏది ఇస్తే, అది తీసుకుంటాను. నేను ఏదీ అడగను" అని చెప్పి నమస్కరించాను. అప్పటినుండి నేను బాబాను ఏమీ కోరను.

మా అత్తగారి ద్వారా సచ్చరిత్ర పుస్తకం నా దగ్గరకి వచ్చింది. అప్పటికి ఆ పుస్తకం గురించి నాకు ఏమీ తెలియదు. చదవమన్నారని చెప్పి ఆ పుస్తకంలో ఉన్నట్టు సప్తహ పారాయణం చేశాను. నేను ఏ కోరికతోనూ పారాయణ చేయనప్పటికీ పారాయణ పూర్తవుతూనే నా భర్తవాళ్ళ సార్ మా కోసం మూడు గదులతో ఒక షెడ్డు వేసి ఇచ్చారు. దాంతో అప్పటివరకు మాకున్న అద్దె ఇంటి కష్టాలు తప్పాయి. అది చిన్న ఇల్లు అయినా చుట్టూ గులాబీ మొక్కలతో(ప్రతిరోజూ 20-30 పువ్వులు ఉండేవి), పళ్ళ మొక్కలతో చాలా అందంగా ఉండేది. ఆడగకపోయినా నా బాబా నన్ను కనిపెట్టుకొని నా అవసరం తీర్చారు. అలాగే కొన్ని పారాయణాలు చేశాక మేము ఒక అపార్ట్మెంట్ తీసుకున్నాము. ఇది నిజంగా బాబా ఆశీర్వాద ఫలితమే. "థాంక్యూ బాబా".

కొంతకాలానికి నాకు ఒక ప్రైవేటు లిమిటెడ్ కంపెనీలో అకౌంటెంట్‌గా ఉద్యోగం వచ్చింది. ఆ ఆఫీసు ఒక భవనం యొక్క సెకండ్ ఫ్లోర్‌లో ఉండేది. గ్రౌండ్ ఫ్లోర్లో మా ఎండి సార్ వాళ్ళు, వాచ్మెన్ కుటుంబం ఉండేవి. ఎండి సార్‌కు ఒక కుక్క ఉంది. అది వాచ్మెన్‌తో సహా ఎవరు దగ్గరకు వెళ్ళినా కరిచేది. మొదటి అంతస్తు నిర్మాణం పూర్తిగా అవ్వనందున స్టోర్ రూములా ఉపయోగించేవారు. ఒకరోజు కుక్కను మొదటి అంతస్తులో వదిలి బయట గేటు వేసి ఉంచారు. ఆ విషయం తెలియని నేను ఆరోజు పని పూర్తి చేసుకొని ఇంటికి వెళ్ళేటప్పుడు మెట్లు దిగుతూ డ్రెస్ సరి చేసుకోవడానికని మొదటి అంతస్తు గేట్ తీసి లోపలికి వెళ్లాను. అలికిడికి కుక్క పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చింది. అది ఖచ్చితంగా కరిచేస్తుందని భయంతో 'బాబా' అని అరిచి నా హ్యాండ్ బ్యాగ్ అడ్డుపెట్టాను. ఆ కుక్క హ్యాండ్ బ్యాగు వాసన చూసి వెనుతిరిగి వెళ్ళిపోయింది. ఏమైందని ఆలోచిస్తే బ్యాగులో సాయిబాబా ఫోటో, ఊదీ ఉన్నాయి. ఇది బాబా లీల కాకపోతే ఏంటి? వెంటనే బాబాకు నమస్కరించి థాంక్స్ చెప్పాను. నేను చాలా సున్నితస్తురాలిని. ఎవరు ఏమన్నా భరించలేను. పనిలో తప్పులున్నా, నిర్ణయం తీసుకోలేని పరిస్థితి ఎదురైనా నేను బాబాను వేడుకుంటాను. ఆయన ఎల్లవేళలా నాకు తోడుగా ఉండి సమస్యల నుండి రక్షిస్తున్నారు. ఇలా బాబా ఎల్లవేళలా నన్ను కాపాడతారాని నా నమ్మకం. “చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా”.

ఓంసాయి శ్రీసాయి జయజయసాయి!!!

---

పిలిచినంతనే చెవినొప్పి తగ్గించిన బాబా

సాయి బంధువులందరికీ నమస్కారములు. నేను ఒక సాయి భక్తురాలిని. 2024, మార్చ్ 2న మా బాబుకి చేవి నొప్పి వచ్చింది. హాస్పిటల్‌కి వెళ్దామంటే, వద్దన్నాడు. అందువల్ల నేను ఇంట్లోనే ఉన్న ఇయర్ డ్రాప్స్ వేసి, బాబు చెవి దగ్గర బాబా ఊదీ పెట్టి, "బాబా! చెవి నొప్పి తగ్గేలా చూడు స్వామీ" అని బాబాని వేడుకున్నాను. పిలిస్తే పలికే మన బాబా ఉండగా మనకు భయమెందుకు? ఒక గంట తర్వాత బాబుకి నొప్పి తగ్గింది. "బాబా! మీకు వేల కోటి వందనాలు".

---