సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 695వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. చక్కని స్నేహితులను ఇచ్చిన బాబా
2. మన మేలుకోసమే ఏదైనా చేస్తారు బాబా

---

చక్కని స్నేహితులను ఇచ్చిన బాబా

బెంగళూరు నుండి ఒక సాయిభక్తురాలు తనకు బాబా ప్రసాదించిన అనుభవాన్ని మనతో పంచుకుంటున్నారు.

సాయిబంధువులందరికీ నా నమస్కారాలు. ఈ బ్లాగ్ నిర్వహిస్తున్న ప్రతి ఒక్కరికీ నేను ఎంతో ఋణపడివున్నాను. మీకు చాలా ధన్యవాదాలు. మేము ఒక సంవత్సరం క్రితం మా అబ్బాయి స్కూలుకి దగ్గరగా ఉండేలా ఇల్లు చూసుకుని అక్కడికి మారాము. బాబా దయవల్ల అంతా బాగానే ఉంది. కానీ ఇక్కడ మా అబ్బాయికి పరిచయమైన కొత్త స్నేహితులు మా అబ్బాయిని ఊరికే ఏడిపించేవారు. వాడికి స్నేహితులతో ఆడుకోవాలని చాలా ఇష్టంగా ఉండేది. ప్రతిరోజూ ఆడుకోవడానికి వెళ్ళి కాసేపట్లోనే ఏడుస్తూ ఇంటికి తిరిగి వచ్చేవాడు. “ఈ విషయం అంతగా పట్టించుకోకు, వదిలెయ్యి, నువ్వు ఏడవకు” అని వాడికి ఎంత నచ్చజెప్పినప్పటికీ, 8 సంవత్సరాల అబ్బాయి కదా, అంతగా అర్థమయ్యేది కాదు. పాపం, ఊరికే ఏడ్చేసేవాడు. ఒకసారి మా అబ్బాయిని రోజూ ఏడిపించే అబ్బాయి 15 రోజులు ఊరికి వెళ్ళాడు. ఆ సమయంలో మా అబ్బాయి చాలా సంతోషంగా ఆడుకుని ఇంటకి వచ్చేవాడు. వాడి ముఖంలో సంతోషాన్ని చూసిన నేను, “సాయీ! మా అబ్బాయి ఎప్పుడూ ఇలాగే సంతోషంగా ఆడుకునేలా అనుగ్రహించు” అని బాబాను వేడుకున్నాను. ఆ తరువాత ఊరికి వెళ్ళిన ఆ అబ్బాయి తిరిగి వచ్చాడు. ఆశ్చర్యం! బాబాను వేడుకున్న తరువాత ఆ అబ్బాయి ఇంక మావాడిని ఏడిపించలేదు. బాబానే ఆ అబ్బాయి మనసు మార్చారని ఎంతో ఆనందంగా అనిపించింది. ఇది చిన్న విషయమే కావచ్చు. కానీ, పిల్లలు బాధపడితే తల్లి కూడా ఎంత బాధపడుతుందో బాబాకు తెలుసు. బాబా నా ప్రార్థన విని అందరూ ఆనందంగా ఉండేలా చేశారు. “మీకు చాలా చాలా థాంక్స్ సాయీ! మీరు ఎల్లప్పుడూ అందరికీ కష్టాసుఖాలలో తోడుగా ఉండాలని కోరుకుంటున్నాను సాయీ! ఆలస్యంగా నా అనుభవాన్ని పంచుకుంటున్నందుకు నన్ను క్షమించు సాయీ!”

---

మన మేలుకోసమే ఏదైనా చేస్తారు బాబా

యు.ఎస్.ఏ నుండి సాయిభక్తురాలు శ్రీలక్ష్మి తన అనుభవాన్ని ఇలా పంచుకుంటున్నారు:

నేను బాబా భక్తురాలిని. మన జీవితంలోని ప్రతి మలుపు బాబా ఆధీనంలో ఉంటుంది. మన మేలుకోసమే వాటిని బాబా సంభవింపజేస్తారు. నేను 2015, జనవరి నుండి యు.ఎస్.ఏ లో నివాసముంటున్నాను. అంతకుముందు మేము బెంగళూరులో నివాసం ఉండేవాళ్ళం. నా భర్తకు చాలాసార్లు యు.ఎస్.ఏ వెళ్లే అవకాశం వచ్చినప్పటికీ మేమెప్పుడూ ఇండియా విడిచి వెళ్లాలని అనుకోలేదు. అయితే 2013లో కుటుంబ సమస్యల కారణంగా నా భర్త యు.ఎస్.ఏ వెళ్లే అవకాశాన్ని ఉపయోగించుకున్నారు. తరువాత 2015, జనవరిలో నేను, నా పిల్లలు కూడా యు.ఎస్.ఏ వెళ్ళాం. అక్కడికి వెళ్ళిన ఒక సంవత్సరం తర్వాత మా అమ్మాయికి 'గూని' సమస్య మొదలైంది. దాంతో తను చాలా బాధపడుతుండేది. వైద్యులను సంప్రదిస్తే, ఖచ్చితంగా శస్త్రచికిత్స చేయాల్సి ఉంటుందని చెప్పి, అప్పటినుండి తనకు చికిత్స కొనసాగిస్తున్నారు. అదీకాక, చికిత్స కారణంగా సైడ్ ఎఫెక్ట్స్, ఇంకా వీసా, ఉద్యోగం మొదలైన సమస్యలు ప్రారబ్ధకర్మానుసారం ఉన్నప్పటికీ వాటిని అధిగమించడంలో బాబా మాకు సహాయం చేశారు.

100% శస్త్రచికిత్స అవసరమన్న పరిస్థితిని కూడా బాబా మార్చారు. 2020, నవంబరు రెండో వారంలో మేము మా అమ్మాయికి చికిత్స చేస్తున్న గూని సంబంధిత స్పెషలిస్ట్ డాక్టరుని సంప్రదించాము. అప్పుడు ఆ డాక్టరు, "అమ్మాయికి బాగానే ఉంది. గూని పెరుగుదల లేదు. శస్త్రచికిత్స అవసరం చాలావరకు తగ్గింది. రానున్న 8 నెలల్లో శస్త్రచికిత్స అవసరమైతే తెలియజేస్తాన"ని చెప్పారు. తరువాత నవంబరు 19న బాబా దయవలన నా భర్తకి ఫుల్ టైం జాబ్ వచ్చిందని తెలిసి మేము చాలా సంతోషించాము. ఇక మేము యు.ఎస్.ఏ లో మా అమ్మాయి చికిత్స విషయంగా భయపడాల్సిన పనిలేదు. ఇదంతా బాబా లీలని నాకిప్పుడు అర్థమైంది. మా అమ్మాయికి రానున్న గూని సమస్య గురించి బాబాకు ముందుగా తెలుసు గనుక ఇండియా విడిచిపెట్టడానికి ఏ మాత్రమూ ఇష్టంలేని మమ్మల్ని యు.ఎస్.ఏ కి తీసుకుని వచ్చారు. ఎందుకంటే, యు.ఎస్.ఏ లో తప్ప ఇంకెక్కడా ఈ గూని సమస్యకి మెరుగైన చికిత్స లేదు.

మా అబ్బాయి విషయంలో కూడా బాబా అనుగ్రహాన్ని కురిపించారు. ఈ కరోనా మహమ్మారి కారణంగా ఒక సంవత్సరం వృధా కాకుండా మా అబ్బాయికి కాలేజీలో అడ్మిషన్ ఇప్పించారు. బాబా ఎల్లప్పుడూ నాకు, నా కుటుంబానికి రక్షణగా ఉన్నారు. మాకు ఎదురయ్యే ప్రతి కష్టంలో మాకు సహాయం చేస్తున్నారు. "బాబా! థాంక్యూ సో మచ్. నా జీవితం మీ పాదాల చెంత ఉంది. సదా మీ అనుగ్రహాన్ని కురిపించండి".

source:http://www.shirdisaibabaexperiences.org/2020/12/shirdi-sai-baba-miracles-part-2929.html#experience3

---