సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1976వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. బాబా మనకోసం ఎప్పుడూ ఉన్నారు

2. బాబా దయతో పీజీ మెడికల్ సీటు

---

బాబా మనకోసం ఎప్పుడూ ఉన్నారు  

నా పేరు మహేష్. బాబా నా జీవితంలో ఎన్నో మహిమలు చేశారు. కొన్నిరోజుల క్రితం నాకు జ్వరం వచ్చింది. మొదట స్వల్ప జ్వరమనిపించినా తరువాత బాగా ఎక్కువైంది. బాబా కృప ఉంటే ఏ కష్టమైనా తొలగిపోతుందని నాకు తెలుసు. అందుచేత, "నాకొచ్చిన ఈ బాధను తగ్గించమ"ని బాబాని భక్తితో ప్రార్థించి ఆయన మీద నమ్మకంతో ఊదీ నీటిలో కలిపి తాగి, మరికొంత ఊదీ నుదుటిపై రుద్దుకొని 'ఓం సాయినాథాయ నమః' అని జపిస్తూ నిద్రపోయాను. మరుసటిరోజు ఉదయం నాకెంతో తేలికగా అనిపించింది. జ్వరం పూర్తిగా తగ్గిపోయింది. ఒక్క రోజులోనే నా ఆరోగ్యం తిరిగి సాధారణ స్థితికి వచ్చింది. ఇది కేవలం బాబా ఆశీర్వాదమే! ఈ అనుభవం బాబా దయ ఉంటే ఏ సమస్య అయినా సులభంగా తొలగిపోతుందని, బాబా మనకోసం ఎప్పుడూ ఉన్నారని మరోసారి నిరూపించింది, అలాగే నమ్మకంతో ప్రార్థిస్తే ఆయన సహాయం అనివార్యంగా అందుతుందని తెలియజేయడమే కాకుండా నాలో భక్తిని పెంచింది.

కొన్ని రోజుల క్రితం నా సోడెక్సో కార్డ్ ఎక్కడో పోయింది. ఎంత వెతికినా కనబడలేదు. దాంతో అది ఇంకా పోయినట్లేనని నాకనిపించి సహాయాన్ని అర్థిస్తూ బాబాను ప్రార్థించాను. తర్వాత ఆ కార్డ్ మా అక్క వాళ్ళింట్లో దొరికింది. ఇంకోసారి మేము బస్సులో పెంచలకోన వెళ్ళాము. స్వామి దర్శనానంతరం తిరిగి వెళ్ళడానికి బస్సులు లేకపోవడంతో ఆటోకోసం వేచి చూసాము. కానీ మా ఊరు వెళ్ళే ఆటో ఒక్కటి కూడా రాలేదు. అప్పుడు నేను బాబాను ప్రార్థిస్తే కొద్దిసేపట్లో ఒక ఆటో వచ్చింది. అతను కలువోయవకు వెళ్తున్నట్లు చెప్పాడు. అక్కడికి వెళ్లాలంటే మా వూరు మీదుగానే వెళ్ళాలి. ఇవి బాబా ఆశీస్సుల వల్లనే సాధ్యమయ్యాయని నా నమ్మకం. "హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు బాబా. మీ ఆశీస్సులు నాకెప్పుడూ ఉండాలి. ఎప్పటికీ మీ చరణాల వద్ద నాకు స్థానం ఉండాలి".

సాధారణంగా నేనెప్పుడూ నా ఐడి కార్డు జాగ్రత్తగా ఉంచుకుంటాను. అలాంటిది ఒకరోజు నా ఐడి కార్డు ఎక్కడా కనిపించలేదు. నా టేబుల్, జేబులు, ఇంట్లో సాధారణంగా పెట్టే అన్ని చోట్ల చూసినా కనిపించలేదు. ఇది కాస్త టెన్షన్ పెంచే విషయం అయినందున, “బాబా! మీరు సహాయం చేస్తే తప్ప అది దొరకదు” మనసారా బాబాను ప్రార్థించాను. అప్పటికే నేను నా బ్యాగ్ ఎన్నోసార్లు వెతికాను. కానీ బాబాను ప్రార్థించిన తర్వాత మళ్లీ వెతకాలని ఏదో తెలియని ప్రేరణ బలంగా కలిగింది. దాంతో బ్యాగ్‌ తెరిచి మరోసారి నిశితంగా పరిశీలించాను. ఆశ్చర్యం ఏమిటంటే, నా ఐడి కార్డు అందులోనే ఉంది.  దాన్ని చూసిన వెంటనే హృదయం బాబాపట్ల కృతజ్ఞతతో నిండిపోయింది. అది ఆయన అనుగ్రహం కాకపోతే మరేంటి? ఈ చిన్న అనుభవం నాకు మరోసారి తెలియజేసింది, 'ఏదైనా సమస్య వచ్చినప్పుడు బాబాను నమ్మి ప్రార్థిస్తే, ఆయన తప్పకుండా మార్గం చూపిస్తార'ని. "ధన్యవాదాలు బాబా".

కొన్ని రోజుల క్రితం మా వాషింగ్ మెషిన్ పైపు లీకేజీ సమస్య వచ్చింది. పైపు పగిలిపోయి నీరు బయటకు పోతుండేది. అందువల్ల మెషిన్ ఉపయోగించడం చాలా కష్టంగా మారింది. మొదట అది చిన్న సమస్యగా అనుకుని నేనే సరిచేయాలని ప్రయత్నించాను కానీ, అది అంత సులభం కాకపోయింది. టెక్నీషియన్‌కి ఫోన్ చేస్తే రెండు, మూడు రోజులు పడుతుందని చెప్పాడు. ఆ మాట నాకు ఆందోళన కలిగించింది. ఎందుకంటే, రోజువారీ పనులకు వాషింగ్ మెషిన్ చాలా అవసరం. నాకేం అర్థంకాక సాయిబాబాను ప్రార్థించి, "సమస్య త్వరగా పరిష్కారం కావాల"ని కోరుకున్నాను. ఆశ్చర్యకరంగా కొద్ది గంటల్లోనే ఇంకొక టెక్నీషియన్ నుండి కాల్ వచ్చింది. అతను అదేరోజున రావడానికి సిద్ధంగా ఉన్నానని వెంటనే వచ్చి మెషిన్‌ తనిఖీ చేసి, సమస్యను గుర్తించి, అవసరమైన విడి భాగం దగ్గరే ఉండడంతో వెంటనే మరమ్మతు చేశాడు. ఇది బాబా ఆశీర్వాదం కాక మరేమిటి? నా ఊహకు కూడా అందని విధంగా సమయానికి వ్యక్తిని పంపి చాలా సులభంగా సమస్యను పరిష్కారం చేసారు. "ఎప్పుడూ నా పక్కనే ఉండి నా సమస్యలను సులభంగా పరిష్కరిస్తున్నందుకు హృదయపూర్వక కృతజ్ఞతలు బాబా".

---

బాబా దయతో పీజీ మెడికల్ సీటు

సాయిదేవుని పాదపద్మములకు నా నమస్కారాలు. నా పేరు అమర్నాథ్. మా పాప ఎంబిబిఎస్ మంచి గ్రేడ్‌తో పాసయ్యాక పీజీ చేయడానికి కోచింగ్ తీసుకుంది. నేను రోజూ "పాపకి ఆల్ ఇండియా ఇన్స్టిట్యూట్ ఆఫ్ మెడికల్ సైన్స్‌లో సీటు రావాల"ని బాబాని ప్రార్ధింస్తుండేవాడ్ని. కానీ అది త్రుటిలో తప్పిపోయింది. మా కుటుంబం అంతా చాలా బాధపడ్డాం. పాప చాలా నిరుత్సాహంగా అయిపొయింది. మేము తనని ఎంతో ప్రోత్సహించి నిట్ పరీక్షకి ప్రిపేర్ చేయించాము. తను చక్కగా ప్రిపేర్ అయి పరీక్ష బాగా వ్రాసింది. మేము తనకి మంచి ర్యాంకు వచ్చి మంచి కాలేజీ, మంచి బ్రాంచిలో సీటు రావాలని తనని తీసుకుని శిరిడీ వెళ్లి బాబా దర్శనం చేసుకుని వచ్చాం. ఆ సాయినాథుని  దయవల్ల పాపకి ఆల్ ఇండియా కోటాలో న్యూరో సూపర్ స్పెషాలిటీ యశోద హాస్పిటల్, హైదరాబాద్‌లో సీటు వచ్చింది. మేము చాలా సంతోషించి ఆ సాయినాథుని మొక్కులు తీర్చుకున్నాం. "ధన్యవాదాలు బాబా".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1975వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. బాబా దయతో ధనం వాపసు - ఏళ్లనాటి సమస్య మాయం

2. శ్రీసాయి దయ

---

బాబా దయతో ధనం వాపసు - ఏళ్లనాటి సమస్య మాయం

నా తండ్రి సాయినాథునికి నా సాష్టాంగ నమస్కారాలు. సాయి భక్తులందరికీ శతకోటి వందనాలు. నా పేరు కృష్ణ. మాది హైదరాబాద్. బాబా ఎన్నో సందర్భాల్లో నాకు, నా కుటుంబానికి తోడుగా ఉండి ముందుకు నడిపిస్తున్నారు. వాటిలో కొన్ని అనుభవాలు పంచుకుంటున్నాను. 2024, జూన్ మాసంలో ఒక ఆదివారం నా మేనల్లుడు ఎంటెక్ సీటు కోసం గేట్ ఎగ్జామ్ వ్రాయదలచి కోచింగ్ నిమిత్తం నెలకి 5000 రూపాయలు కట్టి ఒక హాస్టల్లో జాయినయ్యాడు. బాబా దయవల్ల మర్నాడు సోమవారం ముందు సంవత్సరం వ్రాసిన గేట్ పరీక్ష ఆధారంగా తనకి ఐఐటీలో సీటు వచ్చింది. దాంతో కోచింగ్ తీసుకుంటూ హాస్టల్లో ఉండే అవసరం లేకుండా పోయింది. అందుచేత జాయిన్ అయిన మర్నాడే హాస్టల్ ఖాళీ చేస్తూ ఆ హాస్టల్ ఇంఛార్జిని ఒక రెండు రోజులు ఫీజు తీసుకొని మిగిలిన డబ్బు వాపసు ఇవ్వమని అడిగాము. అతను అందుకు, "అలా కుదరదు. మేము మొదటే చెప్పాము కదా, తిరిగి డబ్బు ఇవ్వబడదు' అని అన్నాడు. ఆ డబ్బు నా మేనల్లుడికి చాలా అవసరమైనందున ఎంతోకొంత కట్ చేసుకుని ఇస్తే బాగుండునని శ్రీసాయినాథుని వేడుకున్నాను. రెండు నెలల కాలంలో సుమారు 90 సార్లు ఆ హాస్టల్‌‌వాళ్ళకి ఫోన్ చేశాను కానీ, వాళ్ళ నుండి సరైన సమాధానం రాలేదు. ఇంకా నేను ఆశలు వదిలేసుకున్నాను. కానీ బాబా దయచూపారు. ఒకరోజు మొత్తం డబ్బు వాపసు అయింది. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా. మీ దయవలన అబ్బాయి ఇప్పుడు ఐఐటీ రూర్కీలో ఎంటెక్ చేస్తున్నాడు. తనకి మంచి ఉద్యోగం వచ్చేలా ఆశీర్వదించండి".

ఎన్నో సంవత్సరాల కిందట నా చేతిగోళ్ళు అన్ని పుచ్చి పోయినట్లు అయిపోయాయి. దాదాపు 25 సంవత్సరాలు చాలామంది డాక్టర్లను సంప్రదించి ఎన్నో మందులు వాడాను. కానీ ప్రయోజనం కనిపించలేదు. చివరికి బాబాను వేడుకొని సుమారు 20, 25 రోజులు రోజు రాత్రి ఊదీ రాసుకుని నిద్రపోగా రెండు నెలల్లో నా చేతి గోళ్లు అనారోగ్య సమస్య పూర్తిగా సమసిపోయింది. ఇన్ని సంవత్సరాలుగా నయంకాని అనారోగ్యం బాబా ఊదీతో కొద్ది రోజులలో నయమైంది. అందుకే శ్రీసాయినాథుడు డాక్టర్లకే డాక్టర్ అని మా ప్రగాఢ నమ్మకం. మా కుటుంబంలో మాత్రలు, మందులు కంటే శ్రీసాయినాథుని ఊదీయే మాకు శరణం. ఇలా నా అనుభవాలు మీ అందరితో పంచుకున్నందుకు నాకు చాలా ఆనందంగా ఉంది. "ధన్యవాదాలు బాబా. నా తప్పులు ఏమైనా ఉంటే క్షమించండి బాబా. నా కుమారుడికి మీరే ఒక దారి చూపించండి తండ్రీ. మా కుటుంబం మరియు కోటానుకోట్ల సాయి భక్తులపైన మీ అనుగ్రహకుసుమాలు ఎల్లప్పుడూ వర్షిస్తూ సర్వవేళలా, సర్వావస్థలయందు మమ్మల్ని చల్లగా చూడు తండ్రి. మీకు నిజమైన భక్తులుగా ఉండేలా దయ చూపండి సాయి".

సర్వం శ్రీసాయినాథార్పణమస్తు.

---

శ్రీసాయి దయ

సాయి బంధువులందరికీ నా నమస్కారాలు. నా పేరు శ్వేత. ఇటీవల మా చిన్నబాబుకి జ్వరం వచ్చింది. నేను జ్వరం తగ్గడానికి 2 రోజులు మందులిచ్చినప్పటికీ జ్వరం తగ్గలేదు. దాంతో బాబుని హాస్పిటల్‌కి తీసుకెళ్తే, డాక్టర్ చెక్ చేసి "ముందు మాములు మందులు వాడుదాం. 2 రోజులు చూసి తగ్గకపోతే యాంటీబయాటిక్స్ మొదలుపెడదాం. అలాగే కొన్ని టెస్టులు కూడా చేయిద్దాం" అన్నారు. కానీ యాంటిబయోటిక్స్ వాడితే పిల్లలు వీక్ అయిపోతారని నాకు భయమేసి డాక్టర్ ఇచ్చిన మందులతోపాటు ఊదీ నీళ్ళు బాబుకిస్తూ, "బాబా! ఎలాంటి టెస్టులు చేయాల్సిన అవసరం రాకుండా, అలాగే యాంటిబయోటిక్స్ మొదలుపెట్టమని డాక్టర్ చెప్పకుండా ఉండేలా చూడండి" అని బాబాతో చెప్పుకున్నాను. 2 రోజుల తరువాత డాక్టర్‌కి ఫోన్ చేసి పరిస్థితి చెప్తే, "జ్వరం తగ్గుతుంది. యాంటిబయోటిక్స్ మొదలుపెట్టాల్సిన అవసరం లేదు" అని అన్నారు. బాబాకి మనసులో ఎన్నోసార్లు కృతజ్ఞతలు చెప్పుకున్నాను. బాబా దయవల్ల మర్నాటికి బాబుకి జ్వరం తగ్గి ఆక్టివ్ అయ్యాడు. తర్వాత 2025, ఫిబ్రవరి మూడో వారంలో మా సొసైటీలో పిల్లలకి బ్యాడ్మింటన్ కాంపిటీషన్ పెట్టారు. అందులో మా బాబు పాల్గొన్నాడు. నేను బాబాని, "బాబు బాగా ఆడేలా చూడు సాయి" అని చెప్పుకున్నాను. బాబా దయవల్ల మా బాబు ఫస్ట్ వచ్చాడు. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు సాయి. నా తప్పులు ఏవైనా ఉంటే సరి చేసి క్షమించండి".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1974వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవం:

• జరగబోయే పెద్ద ప్రమాదాన్ని చిన్నదానితో సరిపెట్టిన బాబా

---

సాయిబంధువులకు నమస్కారం. నేను ఒక సాయిభక్తురాలిని. 2025, ఫిబ్రవరి 13, గురువారం ఉదయం 7:30కి ఇంటినుండి బయలుదేరి మా ఊరిలో ఉన్న ఒక ఆశ్రమానికి వెళ్లి అక్కడ ఒక రెండు గంటలు సేవలో పాల్గొన్న తర్వాత 10, 10:30కి ఇంటికొచ్చి తయారై, అదే ఆశ్రమానికి చెందినవారి గృహప్రవేశ కార్యక్రమానికి వెళ్లాలన్నది నా ప్రణాళిక. తదనుగుణంగా ఆరోజు నేను ఇంటినుండి బయలుదేరబోతూ నా ఫోన్ చూసుకుంటే, మా కజిన్ నుంచి వచ్చిన ఒక మెసేజ్ కనిపించింది. దాని సారాంశమేమిటంటే, 'నేను నిద్ర లేవగానే తనకి ఫోన్ చేయమని, వాళ్ళ అబ్బాయికి ఏదో సంబంధం వచ్చింది, దాని గురించి మాట్లాడాలి' అని. నేను వెంటనే ఫోన్ చేస్తే, తను ఎత్తలేదు. సేవకి ఆలస్యమవుతుందన్న కంగారులో ఉన్న నేను, 'సరే.. నేను సేవ నుండి వచ్చాక చేస్తాను' అని తనకి మెసేజ్ పెట్టేసి వెళ్ళిపోయాను. సేవలో పాల్గొని 10.30కి తిరిగి ఇంటికి రావడానికి బయలుదేరి, 'ఇంటికి వెళ్ళగానే తనకి ఫోన్ చేయాలా, లేదా గృహప్రవేశంకి వెళ్ళడానికి తయారయ్యాక చేద్దామా' అని ఆలోచిస్తూ బైక్ నడుపుతున్నాను. అది నేను రోజూ వెళ్ళే దారే, పైగా విశాలమైన రోడ్డు, ట్రాఫిక్ ఉండదు, నా స్పీడ్ కూడా ఎప్పుడూ 30కి.మీ.లకు మించదు. అయితే అది కొత్తగా వేసిన రోడ్డు కావడం వల్ల తారు రోడ్డు కొంచెం ఎత్తుగా, పక్కన కొంచెం పల్లంగా ఉంది. అనుకోకుండా నా బండి తారు రోడ్డు మీద నుంచి రోడ్డు పక్కన పల్లంగా ఉన్న మట్టి రోడ్డులోకి వెళ్ళబోయింది. అది గమనించిన నేను హఠాత్తుగా బ్రేక్ వేసేసరికి టైర్ జారి బండి పక్కకి పడిపోయింది. దాంతో నేను కూడా క్రింద పడ్డాను. మామూలుగానే పడ్డాననుకున్నాను కానీ, లేవలేకపోయాను. అంతలో ఆ దారిలో పోతున్న ఎవరో నలుగురు, ఐదుగురు సాయి బంధువులు ఆగి సహాయం చేశారు. నేను వాళ్ళని అభ్యర్థించి నా బండి మీద మా ఇంటి దగ్గర దింపించుకున్నాను. ఇంటికి రాగానే ఫోన్ ఓపెన్ చేస్తే, "నీ చావు చీటీ చించేసాను. త్వరలోనే నీ ఆరోగ్యం బాగవుతుంది" అన్న మెసేజ్ వచ్చింది. అప్పటివరకు తిమ్మిరి వల్ల అంతగా తెలియలేదు కానీ, ఎడమ ప్రక్కటెముకల దగ్గర, అలాగే ఎడమ మోకాలు పైన, కింద భాగాలలో బాగా నొప్పి వస్తూ సరిగా నడవలేకపోయాను. నా బట్టలు అంతా దుమ్ము కొట్టుకుపోయి, భుజాల దగ్గర చిరిగిపోయి ఉంటే బట్టలు మార్చుకోవడానికి కూడా చాలా కష్టపడాల్సి వచ్చింది. లోపల ఏమైనా ఫ్రాక్చర్ అయిందేమోనని భయపడి, సాయిని తలుచుకొని అదే పనిగా 'ఓం శ్రీసాయి ఆరోగ్యక్షేమదాయ నమః' అని జపించసాగాను. తర్వాత నా కజిన్‌తో మాట్లాడుతూ విషయం చెపితే, "ఫ్రాక్చర్ అయి ఉండదులే, జరిగుంటే నువ్వు ఇలా మాట్లాడలేవు" అని తను ధైర్యం చెప్పింది. కానీ నేను చాలా భయపడ్డాను. ఎందుకంటే, ఏదైనా కట్టులు కట్టి బెడ్ రెస్ట్ అన్నా, ఆపరేషన్ అన్నా నాకు సహాయం చేయడానికి దగ్గర వాళ్ళు ఎవరూ లేరు(అమ్మ, నాన్న పోయారు. బ్రదర్స్ తప్ప నాకు సిస్టర్స్ లేరు). అందువల్ల చాలా కష్టమైపోతుందని సాయంత్రం ‌హాస్పిటల్‌కి వెళ్లి ఎక్స్ రే తీయుంచుకోవడానికి వెళ్లేవరకూ భయపడుతూనే ఉన్నాను. నేను హాస్పిటల్‌కి వెళ్ళినప్పటినుంచి సాయి దర్శనం కోసం అటూ ఇటూ వెతుకుతుంటే అందరు దేవుళ్ళు కనిపిస్తున్నా సాయి కనిపించలేదు. ఇదేంటి అని టెన్షన్ పడుతూ ఎక్స్ రే తీసే గదికి వెళ్ళబోతూ పక్కనున్న ఫార్మసీ పేరు 'శ్రీసాయి ఫార్మసీ' అని చూసి మురిసిపోయాను. ఇంకేముంది నేను ఎక్స్ రే తీయించుకోవడం, డాక్టర్ చెక్ చేసి, "ఫ్రాక్చర్ ఏమీ లేవు. కొంచెం నరం బెణికినట్టుంది" అని కొన్ని మందులు, కాలికి సపోర్ట్ ఇచ్చే బెల్ట్ వంటివి రాసి "10 రోజులు ఎక్కువగా నడవకుండా జాగ్రత్తగా ఉంటే సరిపోతుంది" అని చెప్పడం పావు గంటలో జరిగిపోయాయి. అలా ఎప్పటిలాగే సాయి నా టెన్షన్‌ని చాలా తేలిగ్గా తీసేశారు. కానీ ఫిబ్రవరి 20, గురువారం బయలుదేరాల్సిన మా తిరుపతి ప్రయాణం వాయిదా పడటమే బాధ కలిగించింది. విషయం తెలిసి హైదరాబాద్ ఉద్యోగం చేస్తున్న మా అమ్మాయి వర్క్ ఫ్రమ్ హోమ్ పర్మిషన్ తీసుకుని నాకు తోడుగా ఉండడానికి ఇంటికి వచ్చింది. నాకు పెద్ద ఇబ్బందేమీ లేకపోయినా వినకుండా ఎప్పుడూ ఇటు పుల్ల తీసి అటు పెట్టని మావారు, అమ్మాయి ఇద్దరూ నన్ను మంచం దిగనివ్వకుండా సేవలు చేసారు. అంతా సర్దుకున్నాక తీరిగ్గా ఆలోచిస్తుంటే నేను ఎందుకు పడ్డానో, ఎలా పడ్డానో అస్సలు అర్థం కాలేదు గాని, నా సాయితండ్రి ఏదో పెద్ద ప్రమాదం తప్పించడానికే ఇలా చేసారనిపిస్తుంది. ఆ విషయాన్ని ఆయన, "నీ చావు చీటీ చించేసాను. త్వరలోనే నీ ఆరోగ్యం బాగవుతుంది" అన్న మెసేజ్ ద్వారా చెప్పకనే చెప్పారు కూడా. ఆయన లీలలు ఏంటో, ఆయన టైమింగ్ ఏంటో ఆయనకే అర్థం కావాలి. ఈ అనుభవాన్ని ఇంత విపులంగా వ్రాసే ప్రేరణ సాయి నాకు ఇచ్చారంటే కొన్నాళ్ళ తరువాత ఇది ఏ భక్తులకో ధైర్యాన్ని ఇవ్వడానికే అని నాకు తెలుసు. ఆయనకు భూత, భవిష్యత్, వర్తమానాలు అన్నీ తెలుసు. తదనుగుణంగా ఆయన మనల్ని నడిపిస్తూ ఉంటారు. "కానీ బాబా, ఎంత భక్తులమైన కొన్నిసార్లు అజ్ఞానంతో కర్తృత్వాన్ని మా మీద వేసుకుంటూ ఉంటాం. నీ పాదాల చెంత అహంకారాన్ని విడిచి శరణాగతి పొందే అదృష్టాన్ని మీరే మాకు ప్రసాదించాలి స్వామీ!"

 

చివరిగా సాయి బంధువులు అందరికీ ఒక విన్నపం. 'సాయి ఉండగా దేనికి ఆందోళన చెందకండి. అక్కచెల్లలు, ఆడపిల్లలు లేనివాళ్ళు ఏదైనా అత్యవసర పరిస్థితి వస్తే ఎలా అని దిగులు చెందాల్సిన అవసరం లేదు. ఎలాంటి వాళ్ళకి సరిపోయేలా అలాంటి పరిస్తితినే కల్పిస్తారు మన సాయి. అవసరమైతే ఆయనే ఏదో ఒక రూపంలో సహాయం చేస్తారు. కాబట్టి అందరూ నమ్మకంతో ధైర్యంగా, సంతోషంగా ఉండండి'. 

సర్వం శ్రీసాయి చరణారవిందార్పణమస్తు

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1973వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. బాబా అనుగ్రహం

2. బాబుని ప్రసాదించిన బాబా

---

బాబా అనుగ్రహం

అందరికీ నమస్కారం. నా పేరు అనిత. నేను 4 సంవత్సరాల నుంచి మహా పారాయణం గ్రూపులో సభ్యురాలిని. సాయిబాబా నా జీవితంలోకి వచ్చాక చాలా అద్భుతాలు జరిగాయి. జరగవు, అసాధ్యం అనుకున్నవి కూడా సులభంగా జరిగాయి. 2020లో కరోనా లాక్ డౌన్ మొదలయ్యాక నా భర్త ఉద్యోగం పోయింది. అప్పుడు నేను, "బాబా! మా ఆయనకి ఉద్యోగమొస్తే మీ గుడి చుట్టూ 108 ప్రదక్షిణలు చేస్తాను" అని మొక్కుకున్నాను. నిజానికి ఆ సమయంలో లాక్ డౌన్ వల్ల ఎవరినీ ఉద్యోగంలోకి తీసుకోవడం లేదు. అయినప్పటికీ బాబా దయవల్ల మావారికి మంచి ఉద్యోగం వచ్చింది. అయితే ఇంట్లో ఉన్న ఆర్థిక ఇబ్బందుల వల్ల మావారికి వచ్చే జీతం సరిపోయేది కాదు. అందువల్ల నేను ఒక యూట్యూబ్ బుక్ సమ్మరీ ఛానల్‌ని మొదలుపెట్టాను. మొదట్లో చాలా తక్కువ వ్యూస్ వచ్చేవి. అప్పుడు నేను బాబాని, "మానిటైజ్ అయి యూట్యూబ్ ద్వారా నాకు ఆదాయం వస్తే, అలా వచ్చే మొదటి ఆదాయంలో కొంత సమర్పించుకుంటాను" అని వేడుకున్నాను. తర్వాత బాబా దయవల్ల నా యూట్యూబ్ ఛానల్ మానిటైజ్ అయి కొంత సంపాదిస్తూ నా మొక్కు కూడా తీర్చుకున్నాను. బాబా నా ఛానల్ బాగా డెవలప్ అవడానికి సహాయం చేస్తున్నారు. పెళ్లి తర్వాత ఇల్లు, భర్త, పిల్లలు, బాధ్యతలతో కొంతమంది ఆడవాళ్ళ వృత్తి జీవితం ముగిసిపోతుంది. కానీ నా జీవితానికంటూ ఒక లక్ష్యాన్ని, ప్రయోజనాన్ని ఇచ్చారు బాబా. ఎలాంటి లక్ష్యమంటే కష్టంలో ఉన్నప్పుడు కూడా కృంగిపోకుండా లక్ష్యం కోసం బ్రతికి పోరాడేంత! "చాలా చాలా ధన్యురాలిని బాబా".

2022లో నేను 8 నెలల గర్భవతిగా ఉన్నప్పుడు నా బెస్ట్ ఫ్రెండ్ చనిపోయింది. నేను తనని చివరిసారి చూసుకోవడానికి వెళ్లలేకపోవడమే కాకుండా హై రిస్క్ ప్రెగ్నెన్సీ కారణంగా పెద్దగా ఏడవలేకపోయాను కూడా. దుఃఖభారం బయటికి రాకుండా మనసులోనే ఏడవాల్సి వచ్చింది. దాంతో నాకు ఒక్కసారిగా ఒత్తిడితో బ్లీడింగ్ అయింది. నేను షాక్‌కి గురయ్యాను. అదివరకు ఒకసారి గర్భస్రావం అయిన నాకు మళ్ళీ ఎక్కడ అవుతుందో అని చాలా భయపడ్డాను. వెంటనే హాస్పిటల్‌కి వెళ్ళడానికి బయలుదేరి హాస్పిటల్‌‌కి వెళ్లెవరకూ నా కడుపులోని బిడ్డ ఎలా ఉందో అని నా కడుపుపై చేయి వేసి బిడ్డ గుండె చప్పుడు వినిపిస్తుందా అని అయోమయంగా, కంగారుగా చూస్తూ, "బాబా! నా బిడ్డ ఆరోగ్యంగా ఉంటే శిరిడీలో తన పుట్టు వెంట్రుకలు ఇస్తాన"ని బాబాకి మొక్కుకున్నాను. హాస్పిటల్‌కి వెళ్ళాక డాక్టర్ చూసి, "ఎందుకమ్మా ఏడుస్తున్నావ్? చూడు..! బిడ్డ గుండె చప్పుడు వినిపిస్తుంది" అని డాప్లర్‌లో వినిపించి, "బిడ్డ సురక్షితం. కంగారుపడకండి. ఒకసారి వెళ్లి బ్లీడింగ్ చెక్ చేసుకో, పో వెళ్ళు" అన్నారు. నేను వెళ్లి చూసుకుంటే అస్సలు బ్లీడింగ్ లేదు. దాంతో చాలా ఉపశమనంగా అనిపించి ఇంటికి వచ్చాము. బాబా దయవల్ల నాకు, నా పాపకి ఏమీ అవలేదు. 9వ నెలలో కాన్పు అయి బాబా దయవల్ల మంచి ఆరోగ్యంతో పాప పుట్టింది. బాబా మంచి లవింగ్ ఫ్యామిలీనిచ్చి నా జీవితాన్ని రంగులమయం చేసారు. బాబా నాకు అండగా ఉంటూ నన్ను ఎప్పుడూ సరైన దారిలో నడిపిస్తున్నారు. నాకు ఏ సమస్య వచ్చినా నేను బాబాకే చెప్పుకుంటాను. ఆయన నా ప్రతి సమస్యకు పరిష్కారం ఇచ్చారు. బాబా నా తాహతుకు మించి ఇచ్చారు. నిజానికి మాకు ఇల్లు, కారు కొనేంత స్థోమత లేదు. నేను బాబాకి, "మేము ఇల్లు కొనుక్కుంటే మీ విగ్రహం కొని మా అత్తగారి ఊర్లో ప్రతిష్టాపన చేయిస్తాన"ని మొక్కుకున్నాను. బాబా దయవల్ల ఇల్లు, కారు కొనగలిగాం. నేను ఇప్పుడు బాబా విగ్రహం కొనడానికి కష్టపడి పని చేస్తున్నాను. ఏదో ఒకరోజు నేను సంపాదించిన నా డబ్బుతో నర్మదాపురంలో విగ్రహ ప్రతిష్టాపన చేయిస్తాను. "అన్నిటికీ ధన్యవాదాలు బాబా".

---

బాబుని ప్రసాదించిన బాబా

నా పేరు మాధవి. నాకు 3 సార్లు గర్భస్రావం అయిన తర్వాత ఒకరోజు రాత్రి బాబా నాకు స్వప్న దర్శనమిచ్చారు. ఆ కలలో నేను బాబా కాళ్ళు పట్టుకొని, "నాకు ఒక బిడ్డని ఇవ్వమ"ని ప్రాధేయపడ్డాను.  అప్పుడు బాబా, "ఈ సంవత్సరం నీకు బాబుని ప్రసాదిస్తాను" అన్నారు. బాబా చెప్పినట్లే సంవత్సరం పూర్తి అయ్యేసరికి నాకు బాబు పుట్టాడు. బాబు కడుపులో ఉన్నప్పుడు చాలా సమస్యలు వచ్చాయి. 5వ నెలలో డాక్టరు స్కాన్ చేసి, "ప్రసవం అయ్యేలా ఉంది. 7వ నెల వరకు ప్రసవం కాకుండా ఉంటే బిడ్డని రక్షించగలం, లేదంటే కష్టం" అన్నారు. నేను పూర్తిగా బెడ్ రెస్ట్‌లో వుంటూ ప్రతిరోజూ బాబాని వేడుకుంటూ ఉండేదాన్ని. బాబా దయవల్ల 28వ వారం వరకు ప్రసవం కాకుండా ఉండి ఆ వారంలో ప్రసవం అయి బాబు పుట్టాడు. నెలలు నిండకుండా పుట్టినందువల్ల బాబుని నెల రోజులు NICUలో ఉంచాల్సి వచ్చింది. అప్పుడు నేను ప్రతిరోజూ బాబాని నా బిడ్డ గురించి వేడుకుంటూ ఉండేదాన్ని. బాబా దయవలన నా బాబు ఏ అనారోగ్యం లేకుండా క్షేమంగా ఇంటికి వచ్చాడు. ఒకరోజు బాబుకి వాంతులు అయి జ్వరం కూడా వచ్చింది. వాంతులు ఎక్కువగా అవ్వడం వలన బాబు బాగా నీరసించిపోయాడు. నేను బాబాని ప్రార్థించి ఊదీ బాబుకి పెట్టి, కొద్దిగా సిరప్‌లో వేసి బాబుకి ఇచ్చాను. వెంటనే వాంతులు తగ్గి గంటలో బాబు ఉత్సాహంగా ఆడుకోవడం మొదలుపెట్టాడు. తర్వాత ఒకరోజు రాత్రి నాకు తలనొప్పి, వాంతులు మొదలయ్యాయి. టాబ్లెట్ వేసుకుంటే వాంతులు తగ్గాయి కానీ, తలనొప్పి తగ్గలేదు. అప్పుడు ఊదీ పెట్టుకొని పడుకుంటే గంటలో తగ్గిపోయింది. "ధన్యవాదాలు బాబా. ఎల్లప్పుడూ మాకు ఇలానే తోడుగా వుండి రక్షించండి బాబా. ప్రజలు అందరూ కూడా సంతోషంగా ఉండేలా చూడండి బాబా".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1972వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవం:

• బాబా చూపిన దయ - 2వ భాగం

---

సాయి బంధువులందరికీ నమస్కారాలు. నా పేరు శాంతి. మేము అమెరికాలో ఉంటున్నాము. నేను ఇదివరకు ఒక కన్సల్టెన్సీలో కాంట్రాక్టు ఉద్యోగం చేశాను. ఆ కన్సల్టెన్సీవాళ్ళు ప్రతి నెల 15వ తారీకుకి జీతం వేసేవాళ్ళు. నేను చేస్తున్న ప్రాజెక్టు జూన్ నెలలో అయిపోయాక జూలై 15కి రావాల్సిన జీతం నా అకౌంట్లో పడలేదు. నేను, నా సహోద్యోగి వెండర్‌తో సెటిల్మెంట్ అవ్వలేదేమో అనుకొని ఉరుకున్నాము. అయితే తర్వాత నెల 15వ తేదీ వచ్చినా జీతం రాలేదు. నా సహోద్యోగిని అడిగితే, తనకి వచ్చిందని చెప్పాడు. దాంతో నేను కన్సల్టెన్సీవాళ్లకి మెసేజ్ చేశాను. కానీ వాళ్ళు నాకు రిప్లై ఇవ్వలేదు. ఇంకా వాళ్ళకి నాకు జీతం ఇచ్చే ఉద్దేశం లేదేమోననిపించి చాలా బాధేసింది. నెలంతా కష్టపడి పనిచేస్తే జీతం ఇవ్వకపోవడమేంటని చాలా ఏడుపొచ్చింది. చేతిలో ఉద్యోగం లేదు, రావాల్సిన డబ్బులు ఇవ్వట్లేదని ఏడ్చుకుంటూ బాబాని, "వాళ్ళు అంత అన్యాయం చేస్తుంటే మీరు ఎలా ఊరుకుంటున్నారు బాబా?" అని ప్రార్ధిస్తూ ఉండేదాన్ని. ఎప్పుడూ నా కళ్లలో నీళ్లు తిరుగుతుండేవి. అలా కొన్నిరోజులు గడిచాక కన్సల్టెన్సీవాళ్ళు నా అకౌంట్ డిటైల్స్ మళ్ళీ పంపించమని మెసేజ్ పెట్టారు. నేను రిప్లై ఇచ్చిన వెంటనే నా అకౌంటులో డబ్బులు వేశారు. అంతేకాదు, మేము డబ్బులు వేసాము, ట్రాన్సాక్షన్ ఎలా మిస్ అయిందో అన్నారు. ఏదైతేనేం నాకు రావాల్సిన జీతం నాకు వచ్చింది. అంతా బాబా కృపవల్లనే. ఆయనే వాళ్ళ మనసు మార్చి నాకు ఇప్పించారు. కొన్ని రోజులు చాలా ఏడ్చినప్పటికీ సదా బాబాని ప్రార్థిస్తూ, ఆయన ధ్యాసలోనే ఉంటూ బాబాకి చాలా దగ్గరయ్యాను. అందుకే కుంతీదేవి 'ఎప్పుడూ కష్టాలు రావాలి. అప్పుడే భగవంతుని ధ్యాసలో ఉండొచ్చు' అని కష్టాలు కోరుకునేదేమో అనిపిస్తుంది. "చాలా థాంక్స్ దేవా".

నేను కాంట్రాక్టు ఉద్యోగం పోయాక కాంట్రాక్టు ఉద్యోగలైతే ప్రాజెక్టు అయిపోయాక తీసేస్తారని, శాశ్వత ఉద్యోగం చూసుకోవాలనుకున్నాను. అయితే నేను చేసిన టెక్నాలజీలో టెన్షన్ ఎక్కువగా ఉంటుందని, వేరే టెక్నాలజీ మీద ఉద్యోగం కోసం ప్రయత్నిద్దామనుకున్నాను. కానీ ఇల్లు, పిల్లల్ని చూసుకొనే బాధ్యత ఉన్నందున కఠినమైన టెక్నాలజీలు తీసుకోలేను. సరే, నేను ముందు మార్కెట్లో ఏ టెక్నాలజీ బాగుందో తెలుసుకోవాలనుకున్నాను. ఉద్యోగం పోతూనే సాయి దివ్యపూజ చేశాను కానీ, ఫలితం కనిపించలేదు. రోజులు గడుస్తున్నా ఏమి చేయాలో, ఎవరిని సంప్రదించాలో అర్థం కాలేదు. రోజూ బాబాని, "మీరే ఎవరి ద్వారా అయినా నాకు మార్గం చూపించమ"ని ప్రార్థిస్తూ ఎవరు ఏ టెక్నాలజీ చెప్పినా బాబానే వాళ్ళ రూపంలో చెప్పిస్తున్నారని ఆ టెక్నాలజీలో ట్రైనింగ్ తీసుకునేదాన్ని. అలా ఎన్ని నేర్చుకున్నానో నాకు, బాబాకే తెలుసు. కానీ ఉద్యోగం రాలేదు. నెమ్మదిగా నాలో ఆత్మనూన్యత భావం మొదలైంది. ఆత్మగౌరవం లేదు, పండుగలు, పబ్బాలు లేవు. ఏదో కోల్పోయినదానిలా ఉండేదాన్ని. గ్యాప్ వల్ల అదివరకు చేసిన ఉద్యోగ అనుభవం కూడా మర్చిపోయినట్టు అయ్యింది. వయసు పెరుగుతుంది, ఇంకా ఎప్పుడు చదివేది, ఎప్పుడు ఉద్యోగం వచ్చేదని ఎప్పుడూ టెన్షన్‌గా ఉంటూ పిల్లలతో సరదాగా గడపలేకపోయేదాన్ని. నా భర్తకి సహాయం చేయలేకపోయేదాన్ని, పిల్లలు పెరుగుతున్నారు, ఖర్చులు పెరుగుతున్నాయి ఎలా మేనేజ్ చేయాలని చాలా బాధపడేదాన్ని. అయితే ఎప్పుడు ఇంస్టాగ్రామ్, ఫేస్బుక్ తెరిచినా 'ఉద్యోగం వస్తుందన్న' సానుకూల బాబా సందేశాలు వచ్చేవి. అవి చూసి 'ఎక్కడ నుంచి వస్తుంది బాబా?' అనుకునేదాన్ని. బాబా మాట తప్పరని తెలుసు కానీ, పరిస్థితులు అస్సలు ఆశాజనకంగా ఉండేవికావు. అలా ఉండగా కొన్నిరోజుల తరువాత సచ్చరిత్ర సప్తాహ పారాయణం చేస్తే, బాబా తప్పకుండ కరుణిస్తారని పారాయణ మొదలుపెట్టాను. పారాయణ చదువుతూ కూడా ఏడ్చేదాన్ని. కళ్ళు మండి చదవడానికి ఇబ్బందయ్యేది. అంతలా బాధపడేదాన్ని. అదే సమయంలో నాకు సాయి ఉపాధి గ్రూప్ గురించి తెలిసింది. ఆ గ్రూపులో ఉన్నవాళ్లు ఉద్యోగం రావాలనే సంకల్పంతో ఒక్కొక్కరు ఒక్కో అధ్యాయం చొప్పున సచ్చరిత్ర ప్రతిరోజూ చదువుతారు. నేను ఆ గ్రూపులో చేరాను. తర్వాత ఒకరోజు నా మేనల్లుడితో మాట్లాడుతూ ఒక టెక్నాలజీ గురించి నాకు అవగాహన వుంది, దాని మీద ఉద్యోగ ప్రయత్నం చేద్దామనుకుంటున్నానని చెప్పాను. అప్పుడు తను ఆ టెక్నాలజీ మీద ఒక ఉద్యోగ నోటిఫికేషన్ పడిందని ఒక లింక్ పంపాడు. అది తెరిచి చూస్తే, ఆ యాడ్ 2024, నవంబర్‌లో వేసారు. నేను చూసిందేమో 2025, జనవరిలో. ఒక్క వారం కింద ప్రకటనలకే దిక్కు ఉండదు. అలాంటిది ఇన్నిరోజులు తర్వాత అప్లై చేస్తే ఎవరు చూస్తారని వద్దులే అనుకున్నాను. కానీ రెండురోజుల తర్వాత ఎందుకో అప్లై ఐతే చేద్దాం, పోయిందేముందిలే అని అప్లై చేసాను. సరిగ్గా 4 రోజుల తరువాత ఆ కంపెనీ నుండి 'వీసా స్టేటస్ ఏంటి?' అని నాకు ఇమెయిల్ వచ్చింది. అది చూసి నేను షాకయ్యాను. ఎందుకంటే, ఎంతోమంది అప్లై చేస్తుంటారు, నా ప్రొఫైల్ ఏ మూలకో పోతుందని నాకు అస్సలు ఆశలు లేవు. కానీ బాబా దయవల్ల నాకు ఇంటర్వ్యూ షెడ్యూల్ చేయడమే కాకుండా ఆ ఒక్క రౌండ్ ఇంటర్వ్యూతోనే నాకు ఆ ఉద్యోగం కంఫర్మ్ చేసి మార్చి 3కి జాయినింగ్ తేదీ ఇచ్చారు. అదంతా జరుగుతున్న సమయంలో నేను పోయిన జన్మలో ఎంతోమంది ఉద్యోగాలు తీసుంటాను, అందుకే ఇంతలా అనుభవిస్తున్నానని బాబాని, "నేను నచ్చకపోతే కనీసం నా తల్లిదండ్రులు, అత్తమామల ముఖం చూసైనా నాకు ఉద్యోగ భిక్ష పెట్టండి" అని ప్రార్థిస్తూ బాబా నామస్మరణ చేస్తూ ఉండేదాన్ని. చివరికి బాబా కరుణించారు. "ధన్యవాదాలు బాబా. మిమ్మల్ని చాలా ఇబ్బందిపెట్టాను. నన్ను క్షమించండి తండ్రీ. నా పరిస్థితితులు మీకు తెలుసు. అందుకే అలా ప్రవర్తించాను తండ్రీ. నేను ఎప్పుడూ దేని గురించి బాధపడుతుంటానో మీకు తెలుసు. మీరే మాకు తోడుగా ఉండి మనశాంతిని ఇవ్వాలి తండ్రీ". నా అనుభవాలు చదివిన మీ అందరికీ నా నమస్కారాలు. మీరంతా నేను నా ఉద్యోగంలో చక్కగా స్థిరపడాలని, పని మంచిగా, ప్రశాంతంగా చేసుకోవాలని బాబాని ప్రార్థించండి. బాబా ఆశీస్సులు మనందరిపై ఉండాలని కోరుకుంటూ ఆయన పాదాలకు నమస్కరిస్తూ... సెలవు.

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1971వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవం:

• బాబా చూపిన దయ - 1వ భాగం

---

సాయి బంధువులందరికీ నమస్కారాలు. నా పేరు శాంతి. మేము అమెరికాలో ఉంటున్నాము. నేను చదువుకునే రోజుల్లో రెండుసార్లు 'సాయి సచ్చరిత్ర' సప్తాహ పారాయణం చేసాను. మొదటిసారి చదివేటప్పుడు నాకు అంత భక్తి లేదు, దేవుడు గురించి కూడా అంతగా తెలియదు. ఏదో ఊరికే చదవాలనిపించి చదివాను. బాబాకి హారతి ఇచ్చి, వచ్చి సోఫాలో కూర్చున్నాను. మరుక్షణం ఇంటి ముందు ఒక బిక్షగాడు ఉండటం చూసి మా అమ్మ ఇచ్చిన ఆహారం అతనికి ఇచ్చాను. నేను  అతనిని అంతకు ముందుగాని, ఆ తరువాతగాని చూడలేదు. ఆ రూపంలో బాబానే వచ్చారని అనుకున్నాను. తరువాత నేను ఇంటర్ మొదటి సంవత్సరంలో ఉన్నప్పుడు మరోసారి సచ్చరిత్ర పారాయణ చేసాను. అప్పుడు హారతి అవ్వగానే బాబా వస్తారని అప్రమత్తంగా చూస్తుంటే మునపటిలాగే బిక్షగాడు వచ్చాడు. అతనిని కూడా నేనెప్పుడూ మా కాలనీలో చూడలేదు. మా అమ్మ 'బాబా వచ్చార'ని వేడివేడిగా దోశలు చేసి అతనికిమ్మని నాకు ఇచ్చింది. నేను ఆ దోశలు అతనికిస్తూ గమనిస్తుంటే, వెలిగిపోతున్న వదనంతో, చిన్న చిరునవ్వుతో 'నన్ను గుర్తుపట్టావులే!' అన్నట్టు చూశాడతను. నేను కావాలని అతని చేత మాట్లాడించాలని ఏదో ఒకటి అడుగుతుంటే, నా ఉదేశ్యం అర్థమై అతను నవ్వుతూ ఒక్క ముక్కలో బదులిచ్చారు. నేను అతని పాదాలు తాకాల్సింది. కానీ ఎవరైనా చూస్తే బిక్షగాడి పాదాలు పట్టుకుంటుందని నవ్వుతారేమోనని అలా చేయలేకపోయాను. నా దురదృష్టం అలా ఉంటే ఇలాంటి ఆలోచనలే వస్తాయి. బాబా కూడా మనకి ఆలోచించుకునే సమయమివ్వరు. ఇది జరిగి 25 సంవత్సరాలవుతుంది. కానీ అతని నవ్వు ముఖం ఇప్పటికీ నా కళ్ళలో మెదులుతూనే ఉంది. ఇకపోతే, నేను మూడోసారి పారాయణ చేసినప్పుడు మేము హైదరాబాద్‌‌లో ఉండేవాళ్ళం. ఆరోజు హారతి అయ్యాక చూస్తే ఎవరూ రాలేదు. సాయంత్రం వరకు ఎవరూ రాకపోయేసరికి, 'బాబా రావట్లేదు. నేను నచ్చలేదా బాబాకి' అని బాబా ముందు కూర్చుని కన్నీళ్లు పెట్టుకుని "బాబా! నేను చేసిన ఈ పారాయణ మీరు స్వీకరించట్లేదా? అందుకే రావట్లేదా?" అని బాధపడ్డాను. నేను అలా అనుకున్న కొంచెం సేపటికి ఒక 13ఏళ్ళ అబ్బాయి వచ్చి, "మేము శిరిడీకి వెళ్తున్నాము. ప్రయాణ ఖర్చులకు సహాయం చేయండి" అని అడిగాడు. నేను స్పందించేలోపు మా పెదనాన్న, "ఇలాంటివన్నీ నమ్మొద్దు. డబ్బులకోసం అబద్ధాలు చెప్తారు" అని అన్నారు. నేను మౌనంగా ఉండిపోయాను. ఆ అబ్బాయి అసహనంగా ముఖం పెట్టి వెళ్ళిపోయాడు(బహుశా 'రాకపోతే రాలేదని ఏడుస్తారు. వస్తే ఇలా పంపించేస్తారు' అనుకున్నారేమో ఆ రూపంలో ఉన్న బాబా). ఆ రోజు రాత్రి నాకు, 'వచ్చింది బాబానే, మరెవరో కాదని' అనిపించి శిరిడీ అని చెప్పినా కూడా నేను బాబాని గుర్తుపట్టలేదు అనుకున్నాను. ఏం చేస్తాను, నా మనసులో బాబా బిక్షగాడి రూపంలో వస్తారనే వుంది. తర్వాత అప్పటినుండి ఇప్పటివరకు ఎన్నో పారాయణలు చేసాను కానీ, బాబా దర్శనం మాత్రం లభించట్లేదు. అలా ఎందుకు చేస్తున్నారో ఆ తండ్రి!

ఇప్పుడు బాబా మాపై చూపించిన దయని పంచుకోబోతున్నాను. ఒకసారి మా కుటుంబం సెలవుల్లో న్యూయార్క్ పర్యటనకి వెళ్ళాము. న్యూయార్క్ చాలా పెద్ద నగరం. జనాభా అధికంగా ఉంటారు. అక్కడ మార్గాలు చాలా గందరగోళంగా ఉంటాయి. మేము సమీపంలో ఉన్న ప్రదేశాలు చూడటానికి సబ్‌వే ట్రైన్‌‌లో వెళ్లి అక్కడ అన్ని చూసాక రాత్రి తిరిగి మేము బస చేసిన హోటల్‌కి వెళ్ళడానికి ఒక ట్రైన్ ఎక్కాము. కొంచెం దూరం వెళ్ళాక ఆ ట్రైన్ మేము అనుకున్న మార్గంలో వెళ్లట్లేదని అర్థమైంది. అది మాకు కొత్త ప్రదేశం. పైగా రాత్రి సమయమైనందున మేము చాలా కంగారుపడ్డాము. ఎందుకంటే, న్యూయార్క్‌లో రాత్రిళ్ళు బయట ఉండడం ప్రమాదకరం. నాకు ట్రైన్‌లో ఉన్న అన్ని దేశాల ప్రయాణికులను చూసి కొంచెం భయమేసింది. కానీ మరుక్షణం 'అందరిలో బాబా వుంటారు. చూసి భయపడొద్దు. బాబాకి అలా వేరుగా చూస్తే నచ్చదు' అనుకొని బాబాకి క్షమాపణలు చెప్పుకున్నాను. తర్వాత ధైర్యం చేసి పక్కనున్న వాళ్ళని 'ఈ ట్రైన్ ఏ మార్గంలో వెళ్తుంది?' అని అడిగితే, నిజంగానే అది మేము వెళ్లాల్సిన మార్గంలో వెళ్లట్లేదని నిర్ధారణ అయింది. ఇంతలో అక్కడున్న వాళ్ళు ఒకతనిని చూపి 'అతను రోజూ ఆ ట్రైన్‌లో వెళ్తుంటారని, అతనికి మార్గాలన్నీ అవగాహనా ఉంటాయని' చెప్తే, అతనిని అడిగాము. అతను నెక్స్ట్ స్టాప్‌లో దిగి ఒక ట్రైన్ నెంబర్, రంగు చెప్పి ఆ ట్రైన్ ఎక్కమన్నారు. సరేనని మేము నెక్స్ట్ స్టాప్‌లో దిగాము. అప్పటికే అతను చెప్పిన ట్రైన్ సిద్ధంగా ఉండటంతో అక్కడ ట్రైన్లు రెండు నిమిషాలకు మించి ఆగవని ఆలస్యం చేయకుండా ఎక్కేసాం. తర్వాత నేను ఎందుకో మేము అదివరకు దిగిన ట్రైన్ వైపు చూస్తే, అందులోని మాకు ట్రైన్ ఎక్కమని చెప్పినవాళ్ళు 'మేము ఎక్కిన ట్రైన్ రివర్స్ వెళ్లేదని, దిగిపొమ్మని' సైగ చేస్తున్నారు. నేను వెంటనే నా భర్తతో చెప్తే, ఆయన మా 9ఏళ్ళ పెద్దపాప చేయి పట్టుకొని ట్రైన్ దిగేసారు. నేను కూడా వేగంగా 7ఏళ్ళ మా చిన్నపాప చేయి పట్టుకొని దిగుతుంటే ట్రైన్ డోర్ క్లోజ్ అయింది. నేను కింద, పాప ట్రైన్ లోపల, తన మోచేయి డోర్ మధ్యలో ఇరుక్కుపోయింది. మా పరిస్థితి ఎలా ఉంటుందో ఊహించగలరు కదా! ట్రైన్ లోపల ఉన్నవాళ్ళు బలవంతంగా ట్రైన్ డోర్ ఓపెన్ చేసే ప్రయత్నం చేసారు. బాబా దయవల్ల డోర్ కొంచెం తెరుచుకోవడంతో పాప బయటకి వచ్చేసింది. తనకి ఎలాంటి గాయాలు కాలేదు. మేము ఊపిరి పీల్చుకున్నాము. ఒకవేళ నేను మా పాప చేయి పట్టుకోకపోయి ఉంటే తను ఆ ట్రైన్ లోపలే ఉండిపోయి ఎక్కడికో వెళ్లిపోయేది. 7ఏళ్ళ పాపకి ఫోన్ నెంబర్ అంతగా ఏమి గుర్తు ఉంటుంది? చిన్నపిల్ల టెన్షన్‌తో ఎవరి సహాయం తీసుకుంటుంది? మేము నెక్స్ట్ ట్రైన్ పట్టుకొని వెళ్లినా తను ఎక్కడ దిగుతుందో తెలియదు. రాత్రి వేళ పోలీసులు కూడా అంతగా అందుబాటులో వుండరు. ఇలాంటి పరిస్థితులు నుండి బాబా రక్షించకపోయి ఉంటే మేము ఏమి అయిపోయేవాళ్ళమో అనిపిస్తుంది. ఇది జరిగి రెండు సంవత్సరాలు అయ్యింది. కానీ ఆ సంఘటనను ఎప్పుడు తలుచుకున్నా వెన్నులో వణుకు వస్తుంది. మాపై ఎంతో చూపించిన సాయితండ్రికి ఏమిచ్చి ఋణం తీర్చుకోగలను? మరికొన్ని అనుభవాలు తరువాయి భాగంలో పంచుకుంటాను.

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1970వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. సాయి దయ

2. మందులు వాడకుండా జ్వరం తగ్గేలా అనుగ్రహించిన బాబా

3. సాయి మహిమ అనిర్వచనీయం!

---

సాయి దయ

సాయి బంధువులందరికీ నమస్కారాలు. నా పేరు నాగలక్ష్మి. సాయినాథుడు ఎన్నో కష్టాల్లో మాకు తోడుగా ఉండి ఆ కష్టాలు తీర్చి మమ్మల్ని ముందుకు నడిపించారు. ఆయనకు మేము సదా కృతజ్ఞులం. ఈ బ్లాగులోని అనుభవాలు చదువుతూ సాయి మహిమలు తెలుసుకుంటూ ఒక అనిర్వచనీయమైన అనుభూతికి లోనవుతున్నాము. ఇక నా అనుభవానికి వస్తే.. ఈమధ్య నాకు మెనోపాజ్ దశ మొదలైంది. ఆ సమయంలో నేను శిరిడీలో ఉండగా నాకు బ్లీడింగ్ మొదలైంది. అప్పుడు నేను, 'ఏంటి సాయీ! శిరిడీ వస్తే అందరి ఆరోగ్యం బాగవుతుంది. నాకేమో అనారోగ్యం ఇచ్చావు' అని మనసులో బాధపడ్డాను. అయినా సాయికి ఇలాంటి పట్టింపులు ఉండవని రోజూ ఆయన దర్శనం చేసుకొని ఇంటికి తిరిగి వచ్చాను. ఇంటికి వచ్చిన తర్వాత కూడా బ్లీడింగ్ అవుతూనే ఉంటే డాక్టరుని సంప్రదించాను. డాక్టర్ స్కాన్ చేసి "అంతా నార్మల్" అని చెప్పి మందులిచ్చారు. అయితే అవి వేసుకున్నాక కూడా ఏం మార్పు రాలేదు. ఇంకా నేను రోజూ బాబాని, "ఎందుకు సాయీ, నన్ను ఇంత కఠినంగా పరీక్షిస్తున్నావు?" అని కన్నీళ్ళతో ప్రార్థిస్తూ ఊదీ తీసుకున్నాను. సాయి దయవల్ల నెలన్నర తర్వాత నార్మల్ అయ్యాను. "సాయీ! మీకు శతకోటి ధన్యవాదాలు. నా బాధలు, కష్టాలు, సమస్యలు అన్ని మీకు తెలుసు. దయుంచి నేను మీ మీద విశ్వాసం కోల్పోకుండా ఉండేటట్లు చేయండి. మావారి ఆరోగ్య సమస్య కూడా తీర్చి మేమందరం సుఖసంతోషాలతో ఉండేటట్లు చేయండి. మీ కృపాదృష్టి మా మీద ఉండేటట్లు చూడండి సాయి". 

---

మందులు వాడకుండా జ్వరం తగ్గేలా అనుగ్రహించిన బాబా

అందరికీ నమస్కారం. నా పేరు అపర్ణ. మా ఊరు రాజమండ్రి. సాయితండ్రి నిత్యం మనల్ని కాపాడుతూ ఉంటారనడానికి నిదర్శనమైన ఒక అనుభవాన్ని మీతో పంచుకుంటున్నాను. బాబా ఆశీస్సులతో నేను 2025, జనవరిలో శిరిడీ వెళ్ళొచ్చాను. అందరం ఆడవాళ్ళమే వెళ్లినా బాబా మాకు ఎటువంటి ఇబ్బంది లేకుండా చూసుకున్నారు. కాకడ హారతి అనంతరం బాబా అభిషేక జలం నా మీద పడగానే నాకు మాటల్లో వర్ణించలేనంత ఆనందం కలిగింది. ఇకపోతే శిరిడీ నుండి వచ్చిన తర్వాత వరుసగా పెళ్ళిళ్ళకి వెళ్లాల్సి వచ్చి వెళ్ళాను. ఆ సమయంలో చలిగాలికి జ్వరమొచ్చి నా ఆరోగ్యం బాగా దెబ్బతింది. అదివరకు డిసెంబర్, జనవరి నెలల్లో కూడా నాకు 4సార్లు జ్వరం వచ్చింది. అప్పుడు యాంటీబయాటిక్స్‌తోపాటు జ్వరంకి మందులు చాలా వాడాను. అలాంటిది మళ్ళీ జ్వరం వచ్చేసారి అస్తమానం జ్వరం ఎందుకు వస్తుందని బ్లడ్ టెస్ట్ చేయించుకుంటే రిపోర్ట్స్ నార్మల్‌గా వచ్చాయి. అప్పుడు బాబాతో, "బాబా! నేను మందులు వాడను. మీరే కాపాడాలి" అని.చెప్పుకొని ఆయన మీదే భారమేసి ఏ మందులు వేసుకోలేదు. అమ్మ కాచిన కాషాయంలో ఊదీ కలుపుకుని తాగాను. రెండురోజుల తర్వాత జ్వరం తగ్గింది. బాబా దయవల్ల మళ్ళీ రాలేదు. "ధన్యవాదాలు బాబా. నేను పూర్తి ఆరోగ్యంతో ఉండి సదా మీ సేవలోనే ఉండేటట్లు ఆశీర్వదించండి. నేను చేసిన తప్పులను క్షమించండి. మావాళ్ళందరినీ చల్లగా కాపాడుతూ ఉండండి బాబా":

---

సాయి మహిమ అనిర్వచనీయం!

నా పేరు రాంబాబు. మాది విజయనగరం. మేము మా పాప మెచ్యుర్ ఫంక్షన్ 2025, జనవరి 23, సోమవారంనాడు మా అపార్ట్మెంట్ సెల్లార్‌లో కొంచెం బాగా జరిపించాలని ప్లాన్ చేసుకొని అందరినీ ఆహ్వానించాం. అయితే అల్పపీడనం కారణంగా నాలుగు రోజుల ముందునుంచి ఆగకుండా చినుకులు, చల్లగాలులతో వాతావరణం అనుకూలించే పరిస్థితి నాకు కనపడలేదు. మేము ఫంక్షన్ చేయాలనుకున్న ప్రదేశమంలో సీలింగ్ కారుతూ అక్కడంతా తడితో అస్సలు అనుకూలంగా లేదు. దానితో అప్పటికప్పుడు మా సెల్లార్‌లోనే వేరే చోటకి ఫంక్షన్ మార్పు చేయవలసి వచ్చింది. తర్వాత ఫంక్షన్ రేపనగా ముందురోజు న్యూస్‌లో మరో నాలుగు రోజులు వాతావరణం ఇలానే ఉంటుందని చెప్పారు. దాంతో మేము ఫంక్షన్ ఎలా జరుగుతుందో అని చాలా కంగారుపడ్డాము. నేను, "ఈ ఫంక్షన్ ఏ ఆటంకం లేకుండా జరిగితే, మా ఊరి సాయిబాబా మందిరంలో 108 ప్రదక్షిణలు చేస్తాన"ని ఆ సాయినాథుడిని ఆర్తిగా వేడుకున్నాను. ఆ బాబా చక్కగా దయ చూపారు. ఆరోజు సాయంత్రం నుండి వర్షం ఆగిపోయింది. దాంతో స్టేజ్ డెకరేషన్ ఏర్పాట్లు చకచకా జరిగిపోయాయి. సోమవారం మధ్యాహ్నం ఫంక్షన్ కూడా ఆ సాయినాథుని ఆశీస్సులతో మేము అనుకున్న దానికంటే చాలా బాగా జరిగింది. అదేరోజు సాయంత్రం నుండి చినుకులు, గాలి మొదలై మరో మూడు రోజులు కొనసాగాయి. మా ఆశ్చర్యానందాలకు అవధులు లేవు. "ఓ సాయినాథా! మీ పాదధూళి క్రింద బతికే ఈ జీవులపై మీకు ఎంతటి దయ! మీ పాదాలకు మా శతకోటి వందనాలు తండ్రీ".

ఓం శ్రీసాయినాథార్పణమస్తు.

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1969వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. అసాధ్యాన్ని సుసాధ్యం చేస్తారు మన సాయినాథుడు

2. అడిగిన వెంటనే కష్టాలు తీర్చే బాబా ఉండగా భయమెందుకు?

---

అసాధ్యాన్ని సుసాధ్యం చేస్తారు మన సాయినాథుడు

సాయిబంధువులకు నమస్కారం. నేను సాయిభక్తురాలిని. నాకు గురువు, దైవం అన్ని సాయే. నేనిప్పుడు పంచుకోబోయే అనుభవం మా జీవితంలో చాలా ముఖ్యమైనది. మేము పిల్లలకోసం 8 సంవత్సరాల ఎదురుచూసాం. మేము చాలా హాస్పిటళ్ళకి వెళ్లి చాలా టెస్టులు చేయించుకున్నాము. అందరూ మాకు సంతానం కలగడం కష్టమని చెప్పారు. మేము చాలా గుడులకు వెళ్ళాము. ఏ పుట్టలో ఏ పాము ఉందో అని ఎవరు ఏది చెబితే అది చేసాము. ఒకసారి మాకు తెల్సినవాళ్ళు తమ ఊరిలో ఒక బాబా ఉన్నారని, ఆయన రోజుకి గంట మాట్లాడతారని, ఆయన అన్ని చెబుతారని, ఎక్కడెక్కడి నుండో వచ్చి ఆయనతో చెప్పించుకుంటున్నారని చెప్పారు. అది ఒంగోలు దగ్గర చాలా మారుమూల గ్రామం. మేము అక్కడికి వెళ్ళాము కానీ, మాకు అక్కడ కూడా చేదు అనుభవం ఎదురైంది. ఆయన అందరి చేతులు చూసి మాట్లాడారుగాని నా చేయి చూసి ఏమీ మాట్లాడకుండా వెళ్లి గది తలుపులు వేసుకున్నారు. మేము చాలాసేపు ఎదురు చూసినప్పటికీ ఆయన బయటకి రాలేదు. చుట్టూ వున్న జనం నన్నే చూస్తూ మాట్లాడుకున్నారు. నేను చాలా ఏడ్చాను. ఆ రోజు నేను ఎప్పటికీ మర్చిపోలేను. 3 ఏళ్ళ తర్వాత నాకు నెలసరి వస్తే చాలు, చాలా రోజులు బ్లీడింగ్ అవుతుండేది. కడుపునొప్పి తట్టుకోలేకపోయేదాన్ని. అలా 3 నెలల గడిచాక చివరకి హాస్పిటల్‌కి వెళితే, టెస్టులు చేసి టాబ్లెట్లు వాడమని ఇచ్చారు. తర్వాత వాళ్లే "IVF చేయించుకోండి. సక్సెస్ రేటు బాగుంది. మీరు ఆరోగ్యంగా ఉన్నందున మీకు ఆరోగ్యపరంగా ఎటువంటి సమస్య ఉండద"ని అన్నారు. కానీ అది మావారికి అస్సలు ఇష్టం లేదు. ఎందుకంటే, అది నాకు రెండో  IVF అయినందున నా ఆరోగ్యం ఎక్కడ దెబ్బ తింటుందో అని మావారి భయం. పిల్లలు లేకపోయినా పర్లేదుగాని నేను మంచిగా ఉండాలని ఆయన అనేవారు. అయినా నేను సాయి మీద భారమేసి మావారిని ఒప్పించాను. నేను ముందుగా డాక్టరుతో IVF ప్రక్రియకు సంబంధించి అండం సేకరణ, ప్రవేశపెట్టడం మొదలైనవన్నీ గురువారమే చేయాలని చెప్పి మరీ ఒక గురువారం IVF మొదలుపెట్టించుకున్నాను. తర్వాత కూడా డాక్టర్ అపాయింట్మెంట్లు చాలావరకు గురువారమే పెట్టుకునేదాన్ని. మొదట అండం సేకరణ జరిగింది కానీ, ప్రవేశపెట్టడానికి కాలేదు. మేము సాయి చూసుకుంటారనుకున్నాము. బాబా దయవల్ల తర్వాత అండం సేకరణ, ప్రవేశం పెట్టడం జరిగింది. ఒక 15 రోజులయ్యాక ప్రగ్నెన్సీ టెస్ట్ చేసి నేను గర్భవతినని నిర్ధారించారు. ఇంకా మా ఆనందం అంతాఇంతా కాదు. నేను చాలా జాగ్రత్తగా ఉండసాగాను. నా తల్లిందండ్రులు నాకు చాలా అండగా ఉన్నారు. 3వ నెల వచ్చాక అందరికీ చెప్తే, అందరూ సంతోషించారు. నాకు 6వ నెల వచ్చాక నేను అమినోటిక్ ఫ్లూయిడ్ టెస్ట్ చేయించుకున్నాను. ఉమ్మనీరు తీసి చేసే ఆ టెస్టు చాలా జాగ్రత్తగా చేయాలి. లేదంటే కడుపులోని బిడ్డకి సమస్యవుతుంది. అందుకని నేను ఆ టెస్టుకి వెళ్ళినప్పుడు, చేసేటప్పుడు ఊదీ ప్యాకెట్ దగ్గర పట్టుకుని, సాయి నామజపం చేశాను. బాబా దయవల్ల 10 రోజుల తర్వాత అంతా నార్మల్ అని రిపోర్టు వచ్చింది. తర్వాత మా అత్తయ్యవాళ్ళు శ్రీమంతం కోసం తేదీ నిర్ణయించడానికి పంతులుగారి దగ్గరకి వెళ్తే, 'మీకు మనవడు పుడతాడ'ని చెప్పారు. మా జాతకంలో కూడా మొదటి సంతానం మగబిడ్డ అని ఉంది. మమ్మల్ని చూసినవాళ్ళు అందరూ కూడా అదే అంటుండేవారు. మా అత్తింట్లో కూడా అందరూ మగవాళ్లే, ఆడపిల్లలు లేరు. అందువల్ల నేను మా ఇంట్లో ఆడపిల్ల ఉంటే బాగుంటుందని అనుకునేదాన్ని(అది బాబా గుర్తు పెట్టుకున్నారేమో!). మావారికి కూడా అమ్మాయే కావాలని ఉండేది. 9వ నెల నిండాక నాకు కాన్పు అయి పండంటి ఆడబిడ్డకు జన్మనిచ్చాను. చూసారా బాబా లీల!. సాయితండ్రికి నా అభినందనలు ఎలా తెలుపుకోవాలో నాకు తెలియదు. అందుకే ఆ తండ్రికి నమస్కరిస్తూ ఇలా నా ఈ అనుభవం మీ అందరితో పంచుకున్నాను. నా అనుభవాన్ని ఈ బ్లాగు ద్వారా మీ అందరితో పంచుకొనే అవకాశాన్ని బాబా నాకు ఇచ్చినందుకు చాలా సంతోషంగా ఉంది.

సాయినాథ్ మహారాజ్ కి జై!

---

అడిగిన వెంటనే కష్టాలు తీర్చే బాబా ఉండగా భయమెందుకు? 

సాయి బంధువులందరికీ నమస్కారం. నా పేరు సౌజన్య. మేము 2024, డిసెంబర్‌లో క్రిస్మస్ సెలవులకి మా ఊరు వెళ్లొచ్చాక LKG చదువుతున్న మా బాబు స్కూలుకి వెళ్ళనని ఒకటే మారం చేయడం మొదలుపెట్టాడు. మేము బలవంతంగా స్కూలుకి పంపిస్తుంటే మమ్మల్ని గిచ్చడం, కొట్టడం చేసేవాడు. ఇంకా నేను స్కూలుకి వెళ్ళను ఏం చేస్తారో చేసుకోండి అనేవాడు. మేము చాలా భయపడ్డాము. నేను బాబాని ప్రార్థించాను. బాబా దయవల్ల వారం తర్వాత బాబు ఏడవకుండా స్కూలుకి వెళ్లి చదువుకోసాగాడు. ఇది చూడటానికి చిన్న విషయంలా ఉండొచ్చు కానీ నేను, నా భర్త మా బాబు గురించి చాలా బాధపడ్డాము.

2025, ఫిబ్రవరిలో మా సిస్టర్‌వాళ్ళ గృహప్రవేశం జరిగింది. సరిగ్గా అదే సమయంలో నాకు నెలసరి సమస్య ఉండటం వల్ల బాబాని, "నాకు ఏ ఇబ్బంది లేకుండా పూజ పూర్తయ్యేలా చేయి తండ్రీ" అని ప్రార్థించాను. బాబా దయవల్ల అంతా మంచిగా జరిగింది. అడిగిన వెంటనే మన కష్టాలు తీర్చే బాబా ఉండగా మనకెందుకు భయం? "నా సమస్యలను పరిష్కరించినందుకు ధన్యవాదాలు బాబా. సదా మమ్మల్ని మీ పాదాల చెంత సురక్షితంగా ఉంచుకోండి బాబా".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1968వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. బాబా చూపిన ప్రేమ

2. బాబా దయతో తగ్గిన కాళ్లనొప్పులు

---

బాబా చూపిన ప్రేమ

సాయి బంధువులందరికీ నమస్కారం. నా పేరు రమాదేవి. నాకు అన్నీ బాబానే. ఏ కష్టమొచ్చిన అది చిన్నదైనా, పెద్దదైనా బాబానే అడుగుతాను. ఒకసారి మా అమ్మ కాలుకి కత్తితో చిన్న గాయం అయింది. ఆ విషయం మాకు తెలీదు. ఆ సమయంలో మా ఇంటికి పునాదులు వేసాము. అప్పుడు కంకర పూరించడానికి ఒక రెండు రోజులు అమ్మ ఆ దెబ్బ తగిలిన కాలుతో మట్టిలో దిగింది. దాంతో కాలు మొత్తం సెల్యులైటిస్‌లా ఇన్ఫెక్ట్ అయింద్. హాస్పిటల్‌కి వెళితే, "ఇన్ఫెక్షన్ తీవ్రంగా ఉంది. కాలు తీసేయాల్సి రావచ్చు" అని చెప్పి 5 రోజులకు మందులిచ్చారు. వైద్య శాఖలో పనిచేసే నాకు ఆలస్యం చేయకూడదనిపించి తెలిసిన డాక్టర్‌కి కాల్ చేసి విషయం చెప్పాను. ఆ సార్, "హాస్పిటల్‌కి తీసుకుని రండి" అని చెబితే, అమ్మని తీసుకోని వెళ్ళాం. ఆ డాక్టర్ కూడా "సర్జరీ పడవచ్చు" అన్నారు. నేను బాబాని, "సర్జరీ లేకుండా తగ్గిపోవాల"ని చాలా వేడుకున్నాను. అయితే అమ్మకి 75 ఏళ్ళ వయసు. ఆ వయసులో నయమవ్వడం కాస్త కష్టమే. అమ్మ 10 రోజులు హాస్పిటల్లో చికిత్స తీసుకున్నాక ఇంట్లోనే నెల రోజులు నేనే చికిత్స చేసాను. ఆ సమయంలో నేను, నా భర్త చాలా బాధను అనుభవించాము. కానీ చివరికి బాబా దయ చూపారు. 2 నెలలలో అమ్మ కాలు పూర్తిగా నయమైంది. ఇప్పుడు మా అమ్మ దగ్గరుండి మా కొత్త ఇంటి నిర్మాణం చేయిస్తుంది. అంతా బాబా దయ, ఆయన నాపై చూపిన ప్రేమ. "లవ్ యు బాబా".

హఠాత్తుగా ఒకరోజు మా పాపకు కడుపునొప్పి వస్తే, నేను మందు వేసి నా డ్యూటీకి వెళ్ళాను. మధ్యాహ్నం మళ్ళీ నొప్పి వచ్చిందని ఫోన్ చేసి చెప్తే, అదే మందు వేయమని చెప్పాను. సాయంత్రం ఇంటికి వెళ్లి అడిగితే నడుస్తున్నప్పుడు, దగ్గుతున్నప్పుడు నొప్పి వస్తుందని చెప్పింది పాప. అది విని నాకు భయమేసింది. ఎందుకంటే, అపెండిక్స్ అయితేనే అలా వస్తుంది, కాకపోతే వాంతులు లేవు. నేను సాధారణంగా దేనికి హాస్పిటల్‌కి వెళ్ళను, ఇంట్లోనే చికిత్స చేస్తాను. అలాంటిది ఈసారి వెంటనే పాపను తీసుకొని హాస్పిటల్‌కి తీసుకొని వెళ్లి, డాక్టరుకి చూపించాను. ఆ డాక్టర్ కూడా "వాంతులు లేవు గానీ  అపెండిసైటిస్ అయ్యే అవకాశం ఉంది. కాబట్టి స్కాన్ చేయించమ"ని అన్నారు. నేను స్కానింగ్ కోసం పాపని తీసుకెళ్తూ, 'దారిలో బాబా దర్శనమైతే నా పాపకి ఏం కాదు' అని అనుకుంటుంటే, ఒక షాపుపై బాబా దర్శనమిచ్చారు. అయినా నేను స్కాన్ తీస్తున్నపుడు బాధపడుతూనే, "8 ఏళ్ళ పాప సర్జరీ తట్టుకోలేదు బాబా. సహాయం చేయండి" అని అనుకున్నాను. బాబా ప్రేమతో మళ్ళీ అనుగ్రహించారు. అపెండిక్స్ నార్మల్ అని వచ్చింది. డాక్టర్, "కండరం కొంచం వాపు ఉంది. మందులతో 3 రోజుల్లో తగ్గిపోతుంది" అని చెప్పారు. అలానే జరిగింది. "థాంక్యూ బాబా. మరోసారి లవ్ యు బాబా".

---

బాబా దయతో తగ్గిన కాళ్లనొప్పులు

ఓం శ్రీసాయినాథాయ నమః. నేను ఒక సాయిభక్తురాలిని. ఒకరోజు రాత్రి పడుకునేటప్పుడు మా అమ్మకి కాళ్ళు అంతా బాగా నొప్పులు వచ్చాయి. దాంతో ఆమె నిద్రపోలేక తెల్లవారుజాము వరకు నొప్పితో బాధపడుతూనే ఉండింది. అలా వరుసగా రెండు రోజులు జరిగింది. ఇంట్లో ఉన్న నొప్పుల టాబ్లెట్లు, మా అన్నయ్య మెడికల్ షాప్ నుండి తెచ్చిన టాబ్లెట్లు వాడినా నొప్పి తగ్గలేదు. అందువల్ల మేము రాత్రి అయ్యేసరికి భయపడుతూ ఉండేవాళ్ళం. నేను అమ్మ బాధ చూడలేక బాబాను తలుచుకొని, "బాబా! అమ్మకి ఆ నొప్పి తగ్గేలా చూడయ్యా" అని ప్రార్థించి అమ్మతో ఊదీ కాళ్లకు రాసుకోమని, నుదుటన ధరించి, ఊదీ నీళ్లు తాగమని చెప్పాను. అలాగే తెలిసిన మెడికల్ షాపులో టాబ్లెట్లు తీసుకోమని చెప్పాను. అప్పుడు మొదలైంది బాబా అద్భుతం. ఊదీ ఉపయోగించాక, షాపతను ఇచ్చిన టాబ్లెట్లు వేసుకున్నాక బాబా దయవల్ల అవి పనిచేయడం ప్రారంభించి అప్పటినుండి అమ్మకి నొప్పులు రావడం తగ్గాయి. ఇలా బాబా ఎన్నో చక్కని లీలలు చేస్తూనే ఉన్నారు. "ధన్యవాదాలు సాయి. మరో పెద్ద కోరిక తీర్చమని ప్రార్థిస్తూ ఉన్నాను. దయచేసి ఆ కోరిక తీర్చి నన్ను అనుగ్రహించండి బాబా".

సర్వం శ్రీసాయినాథార్పణమస్తు.

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 1967వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవం:

• 'నా అనుగ్రహంలో ఉన్న వారికి ఎటువంటి హాని జరగదు'

---

నా పేరు మాధవి. మేము యుఎస్ఏలో ఉంటున్నాము. ఒకసారి ప్రతిరోజూ రాత్రి పడుకునే ముందు నా కొడుకు ముక్కు దిబ్బడతో ఇబ్బందిపడుతూ సరిగా నిద్రపోలేకపోతుండేవాడు. నేను అన్ని విధాలా ప్రయత్నించినప్పటికీ తను ఇబ్బందిపడుతూనే ఉండేవాడు. నేను బాధపడి ఒకరోజు రాత్రి తను పడుకునే ముందు బాబాను ప్రార్థించి, తనకి ఊదీ పెట్టి నిద్రపుచ్చాను. అంతే, తను చాలా ప్రశాంతంగా నిద్రపోయాడు. "ఊదీ రూపంలో ప్రసాదించిన అద్భుత అనుగ్రహానికి చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

2025, సంక్రాంతి పండక్కి నా మేనమామ, అత్తలు ఇండియాలో ఉన్న మా అమ్మవాళ్ళింటికి వెళ్లారు. అక్కడ అంతా బాగా జరిగింది. ఒకరోజు అత్త మావయ్యతో శివమాల ధరించమని చెప్పింది. అది ధరించడం మావయ్యకు ఇష్టం లేకపోయినా ఆమె సంతోషం కోసం ధరించారు. తరువాత వాళ్ళు తిరిగి తమ ఊరు వెళ్ళడానికి బయలుదేరారు. అయితే వాళ్ళు గ్రామ శివార్లకు చేరుకునేసరికి అకస్మాత్తుగా మావయ్య శరీరంలో ఎడమ భాగం పక్షవాతం వచ్చినట్టు అనిపించింది. దాంతో అత్త చాలా ఆందోళన చెంది మా నాన్నకు ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పింది. నాన్న వెంటనే అక్కడికి వెళ్లి మావయ్యను హాస్పిటల్‌‌కి తీసుకెళ్లారు. అక్కడ డాక్టర్ ఒక ఇంజక్షన్ ఇచ్చారు. బాబా దయవల్ల 30 నిమిషాల్లో మావయ్య సాధారణ స్థితికి వచ్చారు. అప్పుడు డాక్టర్ మరియు మా నాన్న, "ఇది గ్రామం. మళ్ళీ సమస్య వస్తే, ఇక్కడ తగినంత వైద్య సదుపాయం ఉండదు. మీరు మీ సిటీకి వెళ్లడం మంచిద"ని చెప్పారు. దాంతో మావయ్య, అత్తయ్య బస్సులో వాళ్ళు ఉండే సిటీకి వెళ్లిపోయారు. వాళ్ళు ఇంటికి చేరుకున్న 30 నిమిషాల తర్వాత మావయ్యకి మళ్ళీ పక్షవాతం వచ్చినట్టు అనిపించడంతో వెంటనే హాస్పిటల్‌కి వెళ్లి అడ్మిట్ అయ్యారు. నేను బాబాను ప్రార్థించాను. బాబా దయవల్ల మావయ్య కోలుకున్నారు. డాక్టరు 3 రోజుల తర్వాత డిశ్చార్జ్ చేసి మందులిచ్చి పంపారు. మావయ్య ఆ మందులు వాడుతుండేవారు కానీ, తన రోజువారీ జీవితానికి సంబంధం లేకుండా చాలా విభిన్నంగా మాట్లాడుతూ రాత్రంతా నిద్రపోయేవారు కాదు. ఈ పరిస్థితి మమ్మల్ని చాలా ఆందోళనకు గురిచేసింది. నేను బాబాను ప్రార్థించి, "మా మావయ్య ప్రమాదం నుండి బయటపడ్డారా, లేదా" అని అడిగాను. అప్పుడు, "సాయిబాబాను గుర్తుంచుకో శత్రువులు తొలగిపోతారు" అని సమాధానం వచ్చింది. అది చూసిన తర్వాత నాకు ప్రశాంతంగా అనిపించి బాబా సమాధానం గురించి మా అమ్మతో చెప్పాను. అప్పుడు మేము డాక్టర్లు ఇచ్చిన మందుల వల్ల కావచ్చు అని అనుకున్నాము. తర్వాత అత్తయ్యవాళ్ళు హాస్పిటల్‌కి వెళ్లి, 'ఆయన సాధారణంగా మాట్లాడటం లేదని, రాత్రంతా నిద్రపోకుండా ఏదో మాట్లాడుతున్నారని, అది మమ్మల్ని అందరినీ ఆందోళనకు గురిచేస్తుందని' చెప్పారు. కానీ డాక్టర్, "అంతా బాగానే ఉంద"ని చెప్పి నిద్రమాత్రలు ఇచ్చారు. అయితే నిద్రమాత్రలు వేసుకున్న తర్వాత కూడా ఆయన రాత్రంతా నిద్రపోయేవారు కాదు. అది విని మేము శక్తివంతమైన మందులు తీసుకున్న తర్వాత కూడా అలా ఎలా జరుగుతుందని ఆశ్చర్యపోయాము. అప్పుడు మా అమ్మ, నా సోదరుడు ఏదో దుష్టశక్తి ప్రభావం అని అనుకున్నారు. నిజానికి దేవుడే వాళ్ళని అలా ఆలోచించేలా చేసాడని చెప్పాలి. ఎందుకంటే, నా సోదరుడు దేవుడు, దుష్టశక్తులు మొదలైన వాటిని అస్సలు నమ్మడు. కానీ మా మావయ్య సరిగా తన ఇంటి చిరునామా చెప్పలేకపోవడం, తప్పుడు చిరునామా చెప్పడం వంటి వాటిని విన్న తర్వాత నా సోదరుడు అమ్మతో, "మా(అమ్మా)! నేను అలాంటివి నమ్మను కానీ, ఇక్కడ ఏదో అనుమానంగా ఉంది. బహుశా ఎవరైనా చేతబడి చేశారేమో!" అని అన్నాడు. అది విన్న తర్వాత మా అమ్మకి కూడా అలాగే అనిపించి మామయ్య వాళ్ళ వూరు వెళ్లి, ఆయన్ని సుంకులమ్మ(దేవత) గుడికి తీసుకెళ్లాలని అనుకుంది. అలాగే అమ్మ ఆ వూరు వెళ్లి అత్తతో కలిసి మామయ్యను అమ్మవారి గుడికి తీసుకెళ్లింది. అక్కడున్న పూజారి, "40 - 45 సంవత్సరాల వయసున్న స్త్రీ ఆత్మ ఇతనిలో ప్రవేశించింది. ఇతను శివ మాల ధరించినందువల్ల శివయ్య ఆ ఆత్మ ఇతనికి హాని కలిగించకుండా జాగ్రత్త వహిస్తున్నాడు. కానీ ఇతను శివమాల తీసేసి అంతరం(చేతికి ధరించేది) ధరించాలి" అని చెప్పారు. ఇది విని మా అమ్మ శివమాల తీసేయమని చెప్తే, మావయ్య తీసేసాడు. తర్వాత వాళ్ళున్న సిటీకి సమీపంలో ఉన్న గ్రామంలోని హనుమాన్ గుడికి వెళదామని బయలుదేరారు. వాళ్ళు మధ్య దారిలో ఉన్నప్పుడు మా మామయ్య హిందీలో తిట్టడం ప్రారంభించారు. హిందీ మాతృ భాష కానీ మావయ్య అలా హిందీలో మాట్లాడుతుండేసరికి వాళ్ళు భయపడిపోయారు, కళ్ళతో చూస్తుంది నమ్మలేకపోయారు. ఎలాగో మొత్తానికి హనుమాన్ గుడికి చేరుకున్నారు. ఇంకా మా మావయ్య చాలా అసాధారణంగా ప్రవర్తిస్తూ నేను చనిపోతానని చెప్పి గుడి నుండి బయటకి పరుగుతీసారు. ఇతరుల సహాయంతో ఏదోవిధంగా అతన్ని పట్టుకొని గుడిలోకి తీసుకెళ్లారు. ఈ విషయాలన్ని మద్యమద్యలో మా అమ్మ నాకు ఫోన్ చేసి చెప్తుంది. అవి నిన్న నేను ఆయన పరిస్థితి మాములుగా లేనందున అమ్మకి ఏదైనా హాని చేస్తారేమోనని చాలా కలత చెందాను. కొద్దిసేపటి తర్వాత అకస్మాత్తుగా మావయ్య తన భార్య తనని గుడిలోకి తీసుకెళ్లిందని, మోసం చేసిందని ఆమెను కొట్టాడు. మామూలుగా ఆయన చాలా మంచివారు, తన భార్యను అసలెప్పుడూ కొట్టలేదు. నేను చాలా టెన్షన్ పడి బాబాను ప్రార్థిస్తూ 'ఓం సాయిరామ్' అని నిరంతరాయంగా జపించసాగాను. బాబా నా ప్రార్థనలకు ఫేస్‌బుక్ ద్వారా "నీ తల్లిదండ్రులకు ఎటువంటి హాని జరగదు" అని సమాధానం ఇచ్చారు. అది చూసి నాకు ఊరటగా అనిపించి, "చాలా ధన్యవాదాలు బాబా" అని బాబాకి ధన్యవాదాలు చెప్పుకున్నాను. మావయ్య రెండు రాత్రులు గుడిలో హనుమాన్ పాదాల చెంత నిద్రపోవడంతో ఆయన పరిస్థితి సాధారణ స్థితికి వచ్చింది. ఇదంతా జరుగుతున్నప్పుడు నేను బాబాను, "చాలా దూరంగా యుఎస్ఏలో ఉంటున్న మాకు ఆ రకమైన పరిస్థితి ఎదురైతే, ఏం చేయాల"ని అడిగాను. అందుకు బాబా, "మీరు నా అనుగ్రహంలో ఉన్నారు. మీకు ఎటువంటి హాని జరగదు" అని సమాధానమిచ్చారు. అప్పుడు 'బాబా తమ భక్తులపట్ల ఎంత ప్రేమ చూపిస్తున్నారు, ఆయనకి ఎంత దయ' అని నాకు కన్నీళ్లు వచ్చాయి. ఆయన దయను ప్రశంసించడానికి తగిన పదాలు లేవు. ఎల్లప్పుడూ బాబా నామస్మరణ చేయండి. అలా చేస్తూ ఉంటే ఈ భౌతిక ప్రపంచం నుండి మనకి ఎటువంటి హాని జరగదు. ""చాలా ధన్యవాదాలు బాబా. మేము మా తల్లిదండ్రులు, బంధువులకు చాలా దూరంగా ఉన్నప్పటికీ మీరు వాళ్ళని జాగ్రత్తగా చూసుకుంటున్నందుకు కోటి కోటి ప్రణామాలు బాబా".

---

Read More