సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2046వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. బాబా కృపతో అబ్బాయి పెళ్లి

2. దిక్కు తోచని స్థితిలో అర్థించినంతనే బాబా చేసిన సహాయం

---

బాబా కృపతో అబ్బాయి పెళ్లి

శ్రీసాయి భక్తులు అందరికీ నా హృదయపూర్వక ప్రణామములు. నా పేరు కాళీపట్నపు లక్ష్మీనారాయణ. నేను విశాఖపట్నంలోని చినముషిడివాడ వాస్తవ్యుడిని. మాకు ఒక అమ్మాయి, ఒక అబ్బాయి. బాబా దయవల్ల ఎన్ని ఒడిదుడుకులు వచ్చినా మా అమ్మాయి పెళ్లి ఘనంగా జరిగింది. తర్వాత బాబా మీద భారమేసి మా అబ్బాయి పెళ్లి చేయాలని 2022, నవంబర్ నుంచి ప్రయత్నాలు ప్రారంభించాము. కానీ ఏ సంబంధమూ కుదరక దాదాపు విసిగిపోయాము. మా అబ్బాయి ప్యాకేజీ(జీతం) తక్కువగా ఉండటం ఒక కారణం. ఆ కారణంగానే ఒక్క అమ్మాయి కూడా ఒప్పుకోలేదు. అప్పుడు నేను, "మా అబ్బాయికి పెళ్లి కుదిరితే, బాబాకి ఎంతో కొంత డొనేట్ చేస్తాన"ని అనుకున్నాను. తర్వాత 2024, ఏప్రిల్ నెలలో శ్రీరామనవమినాడు ఒక సంబంధం వచ్చింది. మాకు అన్ని విధాలా నచ్చింది. బాబా దయవల్ల అబ్బాయి ప్యాకేజీ కూడా పెరిగింది. కానీ మూఢము వలన పెళ్లిచూపులు కుదరదన్నారు. తర్వాత ఆగస్టు నెల వచ్చాక శ్రావణమాసంలో పెళ్లిచూపులు జరగడం, వాళ్ళు మా అబ్బాయిని నచ్చడం చకచకా జరిగిపోయాయి. వియ్యాలవారు 2024, డిసెంబర్ 6న వివాహంగా ఘనంగా జరిపించారు. అమ్మాయి పేరు 'సాయి లలిత', ద్రాక్షారామంలోని కళ్యాణ మండపం పేరు 'సాయి మాధవానంద'. నేను నమ్మిన 'సాయి' పేరు కలిసి ఉండటం వల్ల నా ఆనందానికి అవధులు లేకుండా పోయాయి. ఈ విధంగా బాబా అనుక్షణం నా వెంటే వుంటూ నన్ను నడిపిస్తున్నారు. పెళ్ళైన వెంటనే నా అనుభవం మీతో పంచుకుందాం అనుకున్నాను. కానీ అలసత్వం వల్ల వ్రాయలేకపోయాను. 2025, నవంబర్ 20న అనుకోకుండా శిరిడీ వెళ్లి బాబా దర్శనం చేసుకొని దూప్ హారతిలో పాల్గొనడం నాకు చాలా ఆనందం కలిగించింది. మా అబ్బాయి పేరు మీద డొనేషన్ కట్టి మొక్కు తీర్చుకున్నాను. శిరిడీలోని  బాబా సన్నిధిలో కూర్చుని ఈ అనుభవాన్ని ఇలా మీతో పంచుకున్నాను. ఆలస్యానికి బాబా నన్ను క్షమిస్తారని తలుస్తున్నాను. నా వెంటే ఉండి నన్ను అడుగడుగునా రక్షిస్తున్న బాబాకి ఏమివ్వగలను, నా శిరస్సు వంచి పాదాభివందనం చేయడం తప్ప. "బాబా! మీ లీలలు అర్థం చేసుకోలేని మూర్ఖున్ని. నేను ఏదైనా తప్పు చేసి ఉంటే మన్నించండి. నా చేయి మాత్రం వదలకండి బాబా".

---

దిక్కు తోచని స్థితిలో అర్థించినంతనే బాబా చేసిన సహాయం

సద్గురు సాయినాథ్ మహారాజ్ కి జై. నా పేరు మనోజ. నా జీవితంలో బాబా లీలలు ఇన్ని అని చెప్పలేను. ఎందుకంటే, నిత్యం నా వెన్నంటే వుండి, నన్ను ప్రతి విషయంలోనూ ముందుకు నడిపిస్తున్నారు బాబా. ఆయనకు నా శతకోటి నమస్కారాలు. ఇక ఇప్పుడు ఈమధ్య జరిగిన ఒక అనుభవం  చెప్తాను. ఒకరోజు నేను బాత్రూం లోపలికి వెళ్ళినప్పుడు 3ఏళ్ళ నా కూతురు ఆడుతూ బయట నుండి బాత్రూం గడియ పెట్టేసింది. నేను ఎన్నిసార్లు బ్రతిమిలాడినా తనకి తీయడం రాక గడియ తీయలేదు. ఆ సమయంలో ఇంట్లో ఎవరూ లేరు. నేను ఒక గంటసేపు బాత్రూం లోపలే ఉండిపోయాను. ఇక అప్పుడు బయట ఉన్న పాప ఎంతసేపని అలా ఒంటరిగా ఉంటుందని నాకు చాలా కంగారుగా అనిపించింది. ఇంటి ప్రధాన ద్వారం కూడా లాక్ చేసి ఉంది. ఎవరినైనా పిలవడానికి, ఎవరితోనైనా విషయం చెప్పడానికి నాకు ఏ మార్గం కనిపించలేదు. నేను తలుపు లాగుతూ ఎంత ప్రయత్నించినా తెలుపు తెరుచుకోలేదు. ఇంకా నేను ఏడుస్తూ బాబాని తలుచుకొని, "స్వామీ! నాకు దిక్కు తోచడం లేదు. ఏం చేయాలో అర్థం కావట్లేదు. మీరు తప్ప వేరే దిక్కు లేదు. నన్ను ఈ పరిస్థితి నుంచి బయటకు తీసుకురండి స్వామి" అని అర్ధించాను. అంతలో అనుకోకుండా మావారు బాత్రూం బయట ఉన్న నా ఫోన్‌కి కాల్ చేసారు. నేను బాత్రూం లోపలి నుంచి పాపని ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయమని చెప్పాను. తనకి నా మాటలు అర్థమై ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసి, స్పీకర్ ఆన్ చేసింది. నేను లోపలి నుంచి గట్టిగా 'అమ్మని లోపల లాక్ చేశానని' చెప్పమన్నాను. తను అది విని, నేను చెప్పమన్నట్లే వాళ్ళ నాన్నతో చెప్పింది. నాకప్పుడు ఆయనకి విషయం తెలిసింది కాబట్టి, ఏదో ఒకటి చేస్తారని కొంచెం ధైర్యం వచ్చింది. మా ఆయన, "ఎందుకైనా మంచిది నేను వచ్చేలోపు ఇంకోసారి తలుపు లాగి ప్రయత్నించు, రావచ్చేమో!" అన్నారు. నేను, "ఇప్పటికే చాలాసార్లు ప్రయత్నించాను కానీ, రాలేదు" అని చెప్పాను. అయినా మావారు "ఇంకోసారి ప్రయత్నించు" అన్నారు. నేను ఎందుకు చెప్పారో, మళ్ళీ ప్రయత్నిద్దామని రెండుసార్లు గట్టిగా తలుపు లాగేసరికి తలుపు తెరుచుకుంది. ఇందులో బాబా ఆశీర్వాదం, ఆయన కరుణ తప్ప నాకు ఇంకేమి కనిపించలేదు. కన్నీళ్లతో ధన్యవాదాలు అర్పించుకున్నాను. ఎందుకంటే, బయట ఉన్న పాప గురించి ఎంత భయపడ్డానో బాబాకే తెలుసు. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా, ఎప్పటికీ మీ నామస్మరణ మరువను స్వామి. వెన్నంటి కాపాడండి".

సర్వం శ్రీసాయినాథ చరణారవిందార్పణమస్తు!!!

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2045వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. నమ్మకంతో ప్రార్థిస్తే ఎప్పుడూ స్పందించే బాబా

2. రూమ్ దొరికేలా దయచూపిన బాబా

---

నమ్మకంతో ప్రార్థిస్తే ఎప్పుడూ స్పందించే బాబా

నా పేరు మహేశ్వర. నేను హైదరాబాద్‌లో సాఫ్ట్వేర్ ఇంజినీర్‌గా పనిచేస్తున్నాను. కొన్నిరోజుల క్రితం మా ఇంట్లో టీవీ అకస్మాత్తుగా పనిచేయడం మానేసింది. రిమోట్ ప్రెస్ చేసినా, ప్లగ్ తీసి పెట్టినా ఎలాంటి స్పందన లేదు. దాంతో నాకు కొంచెం టెన్షన్ వచ్చింది. టెక్నీషియన్‌ని పిలవాలనుకుంటూ ఉండగా నా మనసులో ఒకేఒక్క ఆలోచన వచ్చింది -- 'సాయిబాబా! ఉన్నారు కదా. ఆయన చూసుకుంటారు' అని. “బాబా! దయచేసి టీవీ తిరిగి ఆన్ అయ్యేలా చూడండి. మీ ఆశీర్వాదం ఉంటే, సమస్య ఏదైనా సర్దుకుంటుంది” అని మనస్ఫూర్తిగా బాబాని ప్రార్థించాను. రెండు నిమిషాల తర్వాత ఎవరో అడుగులు వేస్తున్నట్టు అనిపించి టీవీ ఆన్ చేయడానికి ప్రయత్నించాను. ఆశ్చర్యం! ఈసారి టీవీ వెంటనే ఆన్ అయింది. ఎంత ప్రయత్నించినా ఆన్ కాని టీవీ బాబా పేరు తలుచుకున్న తర్వాత పనిచేయడం ప్రారంభించింది. నా కళ్లలో ఆనందం, హృదయంలో శాంతి. ఇది పూర్తిగా బాబా కృపేనని నాకు స్పష్టంగా అనిపించింది. ఈ అనుభవం “నేను నా భక్తుల పిలుపుకు బదులు ఇవ్వకుండా ఉండను” అని బాబా అంటూ ఉండే మాటను నాకు గుర్తు చేసింది. ఇలాంటి చిన్నచిన్న విషయాలలో కూడా బాబా మనతోనే ఉన్నారని, మన మీద ఆయన దయ ఎప్పుడూ ఉంటుందని నాకు మళ్లీ నమ్మకం కలిగిచింది.

ఒకసారి నేను ఒళ్ళంతా నొప్పులు, జ్వరంతో బాధపడ్డాను. ఏ మందులు వేసుకున్నా ఉపశమనం రాలేదు. అలా కొన్నిరోజులు గడిచాక ఒకరోజు నేను బాబా ఫోటో ముందు కూర్చుని, మనసులో, “బాబా! నేను నిన్ను శరణువేడుతున్నాను. దయచేసి ఈ నొప్పులు, జ్వరం తగ్గించు” అని ప్రార్థించాను. ఆ రాత్రి నాకు గాఢ నిద్ర పట్టింది. మరుసటిరోజు ఉదయం నిద్రలేచినప్పుడు నా శరీరం చాలా తేలికగా అనిపించింది. బాబా కృపతో జ్వరం, నొప్పులు అన్నీ పూర్తిగా పోయాయి. అలాగే ఇంకోసారి కొన్నిరోజులుపాటు శరీరంలో నొప్పులు, జీర్ణ సమస్యలతో బాధపడ్డాను. అది నా రోజువారీ పనుల మీద ప్రభావం చూపింది. ఇక అప్పుడు నేను మనసులోనే బాబాను ప్రార్థించనారంభించి ప్రతిరోజూ బాబా ధ్యానం చేస్తూ, ఇంట్లో శాంతియుత వాతారణం పెంపొందడానికి ఆయన కీర్తనలను వినటం, సద్గుణాలతో జీవించటంపై దృష్టి పెట్టాను. బాబా దయతో కొద్దిరోజుల్లోనే జీర్ణ సమస్యలు, శరీర నొప్పులు తగ్గి తేలికగా అనిపించడం, మెరుగైన నిద్రపట్టడం జరిగాయి. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

నేను టెక్ మహేంద్రలో ఉద్యోగం చేస్తున్నాను. 2025, నవంబర్ 28న నా జీతం సాధారణంగా వచ్చే సమయానికి రాలేదు. ఆ రోజంతా జీతం ఎప్పుడు వస్తుందో అన్న ఆందోళనతో కాస్త టెన్షన్‌గా గడిపాను. ఎంతలా ఎదురు చూసినా జీతం నా బ్యాంకు ఖాతాలో జమ కాలేదు. నాకు ఎప్పుడు ఏ సమస్య వచ్చినా నేను బాబాను ప్రార్థిస్తాను. ఆ రోజు కూడా సాయంత్రం 5 గంటల సమయంలో, "బాబా! మీ ఆశీస్సులతో ఈనెల కూడా సాఫీగా సాగేందుకు జీతం నా అకౌంట్లో పడాలి" అని మనసులోనే బాబాని ప్రార్థించాను. కొద్ది నిమిషాల్లోనే నా జీతం అకౌంట్‌లో జమయింది. ఆ క్షణం నాకు చెప్పలేనంత ఆనందం కలిగింది. ఇలాగే ఇదివరకు కూడా ఒక నెల బాబా అనుగ్రహం మీద నమ్మకంతో మనసులో, “ఈరోజు గం.2:45నిముషాలలోపు నా జీతం నా బ్యాంకు ఖాతాలో పడాలి” అని అనుకున్నాను. ఆశ్చర్యం! సరిగ్గా 2:40కి నా జీతం నా ఖాతాలో జమ అయింది. అది చూసి ఆనందంతో నా కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి. బాబా దయ లేకుండా ఇవన్నీ సాధ్యం కాదు. కొన్నిసార్లు ఆలస్యమవుతుందేమోగానీ సమయానికి తప్పకుండ దీవిస్తారు బాబా. నమ్మకంతో ప్రార్థిస్తే, బాబా ఎప్పుడూ స్పందిస్తారు. "శతకోటి ప్రణామాలు బాబా. మీ దయతో ప్రతి నెల ఇలాగే సాఫీగా సాగాలని ప్రార్థిస్తున్నాను.

ఓం శ్రీసాయినాథాయ నమః.

---

రూమ్ దొరికేలా దయచూపిన బాబా

సాయి బంధువులందరికీ నమస్కారం. నా పేరు సౌజన్య. 2025, నవంబర్ 15న మా కుటుంబమంతా ధర్మస్థలికి వెళ్ళాము. ముందుగా మేము అక్కడ రూమ్స్ బుక్ చేసుకోలేదు. తీరా అక్కడికి వెళ్ళాక చూస్తే, రూమ్స్ లేవని బోర్డు పెట్టారు. మొదటిసారి వెళ్ళినందువల్ల మాకు ఏం చేయాలో అర్థంకాక చాలా టెన్షన్‌గా అనిపించింది. అప్పుడు నేను, "పిల్లలు, పెద్దవాళ్ళు ఉన్నారు. ఇప్పుడు రూమ్ దొరకకపోతే చాలా కష్టమవుతుంది బాబా. మీరే ఈ సమస్య నుంచి కాపాడాలి" అని బాబాని వేడుకున్నాను. తర్వాత అక్కుడున్న వాళ్ళని అడిగితే, ఒక చోటు చెప్పి, అక్కడికి వెళ్లి ఒకసారి ప్రయత్నించండి అని అన్నారు. అక్కడికి వెళ్లి చూస్తే, జనం రూమ్స్ కోసం క్యూలో నిలబడి ఉన్నారు. ఆ క్యూలో నిల్చొని 'రూమ్స్ దొరుకుతాయా, లేదా' అని టెన్షన్ పడుతూ బాబాని తలుచుకున్నాను. బాబా దయవల్ల రూమ్ దొరికింది. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు సాయినాథా! మీ దయ ఎల్లవేళలా మాపై ఉండేలా చూడు స్వామి".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2044వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవం:

• బాబా కృపాదృష్టి

---

నేను ఒక సాయి భక్తుడిని. బాబా అడుగడుగునా చేయి పట్టుకొని నన్ను నడిపిస్తున్నారు. ఆయన దయతో నేను చిన్న ఉద్యోగం చేస్తూ చెన్నైలో ఉంటున్నాను. మా ఆఫీసులో నాకు విపరీతమైన సమస్యలు వస్తున్నాయి. ఒక పక్క నేను మంచి చేసిన కూడా స్నేహితులు నన్ను అపార్థం చేసుకోవటం, మరో పక్క మేనేజర్ నా పనిలో తప్పులు పట్టడం వల్ల నేను విపరీతమైన మానసిక సంఘర్షణకి గురవుతున్నాను. ఒకసారి నా మేనేజర్ ఒక పని సరిగ్గా చేయలేదని, సరిగా చేయమని నన్ను హెచ్చరించారు. కొంతసేపటికి నేను ఒక మీటింగ్‌లో ఉండగా 'ఒకసారి రమ్మని' మెసేజ్ పంపారు నా మేనేజర్. నేను 'ఏం సమస్య వచ్చిందో?' అని చాలా భయపడి, "బాబా! ఆయన సమస్య కోసం కాకుండా మామూలుగా పిలిచినట్టు చేయండి" అని వేడుకున్నాను. ఆశ్చర్యం! ఆయన ఏదో పని అప్పచెప్పడానికి నన్ను పిలిచారు. అది తెలిసి నేను ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. ఇక స్నేహితులు విషయానికి వస్తే, ఒకసారి అనుకోకుండా నేను నా స్నేహితురాలి మీద కోపంతో అరిచాను. తను చాలా బాధపడింది. నేను తనకి క్షమాపణలు చెప్పి, "బాబా! దయతో నా క్షమాపణలు తను ఆమోదించేలా చేసి, అంతా సవ్యంగా అయ్యేలా చూడండి. అలాగే నాకు మళ్ళీ ఇలా కోపం రాకుండా చేయండి" అని బాబాను వేడుకున్నాను. ఆ మర్నాడు ఏమి జరగనట్టుగా తను నాతో ఉండటం నన్ను అశ్చర్యానికి గురిచేసింది. అంతే కదా! మనసులను ఏలే మహారాజుకి మనసు మార్చటం ఎంత పని? 

ఒకసారి నా మొబైల్ సరిగా పని చేయకపోవడం వలన ఆ ఫోన్ ఇచ్చేసి, కొత్త మొబైల్ తీసుకుందామని అనుకున్నాను. తర్వాత పాత మొబైల్‌కి ఎంత డబ్బులు వస్తాయో చూద్దామని ఫ్లిప్‌కార్ట్‌లో చూస్తే, 12,000 రూపాయలు అని చూపించింది. అది మంచి ధర అని నేను ఆనందపడ్డాను. కానీ కొన్ని యూట్యూబ్ చానెల్స్‌లో సరిగా పనిచేయక ఇబ్బంది పెట్టే మొబైల్స్‌కు ఫ్లిప్‌కార్ట్ తక్కువ ధరకి తీసుకుంటుందని చెప్పారు. దాంతో నేను పాత ఫోన్ తక్కువ ధరకు పోతే, నేను తీసుకోవాలనుకుంటున్న మొబైల్ ఎక్కువ ధర పెట్టి తీసుకోవాల్సి వస్తుందని ఆందోళన చెంది, "బాబా! ఫోన్ ఎక్కువ ధరకు వెళ్తే, హనుమాన్ గుడికి వెళ్తాను" అని బాబాను వేడుకున్నాను. బాబా దయవల్ల నా మొబైల్ అదే ధరకే ఫ్లిప్‌కార్ట్ అతను తీసుకెళ్లిపోయాడు. నేను చాలా ఆనందంగా బాబాకి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకొని హనుమాన్ గుడికి వెళ్లి మొక్కు తీర్చుకున్నాను.

నాకు అరుణాచలం అంటే చాలా ఇష్టం. ఎన్నోసార్లు అరుణాచలం వెళ్ళాలనుకొన్నాను కానీ, కుదరలేదు. 8ఏళ్ళ ఆ నా కల బాబా, శివయ్య దయతో నెరవేరిన క్షణం నాకు చాలా ఆనందం కలిగించింది. తర్వాత కూడా నేను బాబా దయతో కొన్నిసార్లు అరుణాచలం వెళ్ళాను. ఒకసారి ప్రయాణానికి అంతా సిద్ధం చేసుకున్నాక నాతో రావాల్సినవాళ్ళు హఠాత్తుగా కొన్ని పనుల వల్ల రాలేమన్నట్టు మాట్లాడారు. దానికి నేను చాలా బాధపడి, "బాబా! ఈ ప్రయాణం, దర్శనం సాఫీగా అయ్యేలా అనుగ్రహించండి" అని వేడుకున్నాను. బాబా దయ చూపారు. నాతో రావాల్సిన వాళ్ళకి విచిత్రమైన సంఘటనలు ఎదురై పనులు వాయిదా పడి నాతో అరుణాచలం వచ్చారు. అందరం సంతోషంగా శివుని దర్శనం చేసుకున్నాము. గిరి ప్రదక్షిణ మార్గంలో ఉన్న సాయిబాబా మందిరం కూడా సందర్శించి క్షేమంగా ఇంటికి తిరిగి చేరుకున్నాము. "ధన్యవాదాలు బాబా".

అప్పుడప్పుడు మా నాన్నకి అకారణంగా దగ్గు వచ్చి నెల లేదా పదిహేను రోజుల వరకు అలానే ఉండిపోతుంది. అందువల్ల నాన్నకి ఎప్పుడు దగ్గు వచ్చినా నాకు ఆందోళనగా ఉంటుంది. ఒకసారి 15 రోజులు అయినా నాన్నకి దగ్గు తగ్గలేదు. నేను చాలా ఆందోళన చెంది బాబా ఊదీ నీళ్లలో కలిపి నాన్నకి ఇవ్వటం, మరికొంత ఊదీ నాన్న నుదుటి మీద పెట్టటం చేస్తూ ఉండేవాడిని. అయినా ఒకరోజు దగ్గు బాగా ఎక్కువ అయింది. అప్పుడు నేను, "బాబా! మా నాన్నకి దగ్గు తగ్గేలా చూడండి" అని బాబాని వేడుకున్నాను. మరుసటిరోజుకే దగ్గు తగ్గటం మొదలై పూర్తిగా నయమైపోయింది. ఇలా బాబా నన్ను ఎన్నోసార్లు కాపాడారు. "ధన్యవాదాలు బాబా. ఎల్లప్పుడూ ఇలానే నాపై కృపాదృష్టి ఉంచండి". అలాగే మీ అందరికీ కూడా బాబా కృప ఎల్లప్పుడూ ఉండాలని కోరుకుంటున్నాను.

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2043వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. దృఢమైన నమ్మకం వల్ల పొందిన బాబా అనుగ్రహం

2. సొంతూరుకి ట్రాన్స్ఫర్ అనుగ్రహించిన బాబా

3. ఊదీయే పరమ ఔషధం

---

దృఢమైన నమ్మకం వల్ల పొందిన బాబా అనుగ్రహం

సాయి బంధువులందరికీ నా మనఃపూర్వక నమస్కారాలు. నా పేరు సాయిదీపశ్రీ. నా జీవితంలో సాయినాథుడు ప్రసాదించిన అనుభవాలు చాలానే వున్నాయి. ఆయన గత 25 సంవత్సరాలుగా ఎన్నో విధాలా నన్ను రక్షిస్తూ వున్నారు. 2023వ సంవత్సరంలో ఒక డాక్టర్ చేసిన చిన్న తప్పు వలన నేను 54 రోజులపాటు హస్పిటల్లో ఉండవలసి వచ్చింది. మా కుటుంబమంతా మానసికంగా. ఆర్థికంగా చాలా కృంగిపోయాము. అంతటి విపత్కర పరిస్థితి నుండి నన్ను కాపాడారు బాబా. నేను కోలుకొని సాధారణ స్థితికి వస్తానని ఎవ్వరూ అనుకోలేదు. కానీ బాబాపై నాకున్న దృఢమైన నమ్మకం వలన నేను మరలా సాధారణమైన జీవితాన్ని అనుభవిస్తున్నాను. ఇదిలా ఉండగా మేము భూమి కొనదలచి ఒకతనిని నమ్మి పెద్ద మొత్తంలో డబ్బు అతనికి ఇచ్చాము. కానీ దురదృష్టవశాత్తు ఆ డబ్బులు స్ట్రక్ అయిపోయాయి. అతను మాకు భూమి ఇవ్వలేదు, డబ్బులు ఇవ్వులేదు. అదీకాక మా అక్క చిన్నకొడుకు బెట్టింగ్‌కి అలవాటు పడి చాలా పెద్ద మొత్తంలో ఉబ్బులు పోగొట్టాడు. ఇటువంటి పరిస్థితుల్లో నేను మా అక్క పెద్ద కొడుకుకి త్వరగా పెళ్ళి అవ్వాలని బాబాకి మొక్కుకొని 'సాయి దివ్యపూజ' మొదలుపెట్టాను. ఆ పూజ అయ్యేలోపు బాబుకు పెళ్లి కుదిరింది. మేము పోగొట్టుకున్న డబ్బులో కొంత మొత్తం మాకు అందింది.

2025, అక్టోబర్ 2న ఫుడ్ అబ్‌స్ట్రక్షన్(పేగులో అడ్డంకి) వల్ల నాకు కడుపునొప్పి తీవ్రంగా వచ్చింది. అదివరకే ఆరోగ్యపరంగా చాలా ఇబ్బందులు ఎదుర్కోన్న నాకు డాక్టర్ కొన్ని టెస్టులు చేసి మళ్ళీ సర్జరీ చేయవలసి వస్తుందని చెప్పారు. నేను బాబాని, "నన్ను ఈ సమస్య నుండి సర్జరీ లేకుండా గట్టెక్కించమ"ని దృఢంగా ప్రార్థించాను. బాబా దయవల్ల సర్జరీ లేకుండా నేను హాస్పిటల్ నుండి డిశ్చార్జ్ అయి ఇంటికి వచ్చాను. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

---

సొంతూరుకి ట్రాన్స్ఫర్ అనుగ్రహించిన బాబా

శ్రీసాయినాథుని పాదపద్మములకు శతకోటి నమస్కారాలు. నా పేరు ప్రభాకరరావు. మాది ఆంధ్రప్రదేశ్‌లోని అనకాపల్లి. నేను బాబాని నమ్ముకొని 29 సంవత్సరాలు పూర్తయింది. నాకు ప్రతిరోజూ అనకాపల్లిలో 1953లో నిర్మించిన బాబా గుడికి వెళ్ళి ఆయనను దర్శించుకొని రావడం అలవాటు. అయితే నాకు ప్రమోషన్ వచ్చి చింతపల్లికి బదిలి అయిన తరువాత బాబా గుడికి వెళ్లడం కుదరలేదు. నాకు చాలా బాధగా అనిపించి, "ఏంటి బాబా నాకు ఈ పరీక్ష? నీ దర్శనం చేసుకోకుండా నేనుండలేనని నీకు తెలుసు కదా!" అని ప్రతిరోజూ బాబాని అడుగుతూ ట్రాన్స్ఫర్ కోసం చాలా ప్రయత్నించాను. కానీ, ట్రాన్స్ఫర్ అవ్వలేదు. చివరికి నేను, "బాబా! మీ మీదే భారమేసాను. మీరు ఏమి చేస్తారో నాకు తెలియదు. నేను ప్రతిరోజూ మీ గుడికి వచ్చి మీ దర్శనం చేసుకోవాలి" అని బాబాను వేడుకున్నాను. అంతే, బాబా నన్ను కరుణించి నా సొంత ఊరికి ట్రాన్స్ఫర్ చేయించారు. ఆయన మహిమ ఎంత చెప్పినా తక్కువే. పిలిస్తే పలికే దైవం సాయినాథుడు. నా చేయిపట్టి నన్ను నడిపించే దైవం నా సాయినాథుడు. నేను ఎన్ని జన్మలెత్తినా ఆయన ఋణం తీర్చుకోలేను. సదా ఆ సాయినాథుని ఆశీస్సులు మన అందరిపై ఉండాలని కోరుకుంటున్నాను. "బాబా! మీ ప్రేమ, కరుణాకటాక్షాలు నామీద, నా కుటుంబం మీద ఎల్లప్పుడూ ఉండాలని మిమ్మల్ని మనస్పూర్తిగా వేడుకుంటున్నాను. నాకు మంచి ఆరోగ్యాన్ని ప్రసాదించండి బాబా. నా శిరస్సు వంచి మీకు పాదాభివందనాలు చేస్తున్నాను తండ్రీ".

---

ఊదీయే పరమ ఔషధం

సాయి భక్తులందరికీ నా నమస్కారాలు. నా పేరు కోమలవల్లి. 2025, జూన్ నెలలో నేను ఇన్ఫెక్షన్‌తో బాధపడ్డాను. మావారికి చెపుదామంటే ఆయన రకరకాలుగా ఊహించుకొని అరుస్తూ ఉంటారు. డాక్టరు దగ్గరకు వెళదామంటే, నేను ఎప్పుడూ చూపించుకునే డాక్టరు సాయంత్రం మాత్రమే ఉంటారు. సాయంత్రం పూట వెళ్ళడానికి నాకు వీలు పడదు.  అందుకని నేను డాక్టరు దగ్గరకు వెళ్ళలేదు. కానీ ఆ ఇన్ఫెక్షన్ బాధ భరించలేక చాలా బాధను అనుభవించాను. అప్పుడు బాబాను శరణువేడి, "బాబా! నేను డాక్టరు దగ్గరకి వెళ్ళలేను. అలాగని ఈ బాధ భరించలేకున్నాను. మీ ఊదీనే మందుగా భావిస్తున్నాను" అని చెప్పుకొని కొద్దిగా ఊదీ నా కడుపుకు పూసుకొని, మరికొంత ఊదీ నా నోట్లో వేసుకున్నాను. ఇలా ఒక 4, 5 రోజులు చేశాను. బాబా దయవల్ల క్రమేణా నా బాధ తగ్గింది. డాక్టరు దగ్గరకు వెళ్ళకుండనే పూర్తిగా నయమైంది. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2042వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవం:

• ప్రతిక్షణం తోడుగా ఉంటూ ఆందోళనలు, శారీరిక, మానసిక సమస్యలు తీర్చే బాబా

---

శ్రీ సచ్చిదానంద సద్గురు సాయినాథ్ మహారాజ్ కి జై!!! నేను ఒక సాయి భక్తురాలిని. సాయినాథుడు పిలిస్తే పలికే దైవం. బాబానే నాకన్నీ. ఆయన నా ప్రార్థనలు విని నన్ను ఎన్నోసార్లు అనుగ్రహించారు. నేను ఒక సంవత్సరం నుండి ఒక ప్రభుత్వ పరీక్షకోసం ప్రిపేరవుతూ ఎలాగైనా కష్టపడి ఆ పరీక్షకు సంబంధించిన ప్రిలిమ్స్ క్లియర్ చేయాలని చాలా పట్టుదలగా అనుకున్నాను. కానీ అదే సమయంలో నాకు పెళ్లవడం, ఆ తర్వాత మా అమ్మ ఆరోగ్యం బాగాలేకపోవడం, కాపురానికి వెళ్ళడం, గర్భవతినవ్వడం మొదలైన వాటివల్ల నా ప్రిపరేషన్ నేను అనుకున్నంత స్థాయిలో జరగలేదు. అందువల్ల ఒకపక్క అనుకున్నట్టు ప్రిపేరవ్వలేకపోతున్నాన్న బాధ, ఇంకోపక్క ప్రిలిమ్స్ క్వాలిఫై అవ్వకపోతే నా చుట్టూ వున్న వాళ్ళు నన్ను విమర్శిస్తారన్న భయం నన్ను వెంటాడాయి. అలా ఆందోళనతో, భయంతో నా ప్రిపరేషన్ జరిగింది. బాబా మీద భారమేసి పరీక్ష వ్రాసాను. కానీ నేను క్వాలిఫైయింగ్ మార్కులు తెచ్చుకోలేకపోయాను. అందువల్ల నేను నన్ను అందరూ తీవ్రంగా విమర్శిస్తారని భయంతో చాలా మదనపడ్డాను. కానీ బాబా నా రక్షకుడిగా ఉండి నన్ను ఎటువంటి విమర్శలకు గురికాకుండా చేశారు. రిజల్ట్ గురించి చెప్పినప్పుడు ఎవరూ నేను బాధపడేలా ఏమీ అనలేదు. అందరూ చాలా మామూలుగా స్పందించారు. అదివరకు అందరూ నా ప్రిపరేషన్ గురించి అడిగి, నేను ఎలాగైనా క్వాలిఫై అవ్వాలన్నట్టు మాట్లాడేవాళ్ళు. అలాంటిది ఇప్పుడు ఇలా స్పందించడం కేవలం బాబా అనుగ్రహమే. "ధన్యవాదాలు బాబా. ఈసారైనా నేను పాసయ్యేలా అనుగ్రహించు తండ్రీ".

ఒకసారి నేను, మావారు, మా అమ్మానాన్న ఒక ఫంక్షన్ నిమిత్తం వేరే ఊరు వెళ్లాల్సి వచ్చింది. ఈలోగా మావారు పని మీద వేరే ఊరు వెళ్ళారు. సరిగ్గా మావారు తిరిగి వచ్చే రోజుకి ఆ ఫంక్షన్ తేదీ మారింది. అందువల్ల మావారు నన్ను మా అమ్మానాన్నతో వచ్చేయమని, తాను నేరుగా ఫంక్షన్‌కి వస్తానని చెప్పారు. అయితే మా నాన్న మెడ నొప్పి కారణంగా కారు నడపలేని పరిస్థితి. గర్భవతినైన నేను కూడా ఎక్కువ దూరం నడిపే పరిస్థితి లేదు. అందుకని కారులో కాకుండా ట్రైన్‌లో వస్తామంటే, మావారు ఒప్పుకోలేదు. కారులో అయితే అక్కడికి సమీపంలో ఉన్న కొన్ని పుణ్యక్షేత్రాలకు వెళ్లొచ్చన్నది ఆయన ఆలోచన. ఇక అప్పుడు మా నాన్న కారులో కాకుండా డ్రైవర్‌ని మాట్లాడుకొని మావారి కారులో వెళదామని అనుకున్నాం. కానీ చివరి నిమిషం దాకా సరైన డ్రైవర్ దొరకలేదు. దొరికినా, వాళ్లంతా చాలా ఎక్కువ డబ్బులు అడిగారు. నాకు ఏం చేయాలో తోచక బాబాని ప్రార్ధించాను. బాబా దయవల్ల ఒక డ్రైవర్ కుదిరాడు. 'హమ్మయ్య..'  అనుకున్నాను కానీ, మళ్ళీ ఒక సమస్య వచ్చింది. ఆ డ్రైవర్ మా ఇంటిదాకా రానని, మమ్మల్ని ఒక చోటుకి వస్తే అక్కడినుండి తీసుకుపోతాను అన్నాడు. అయితే మావారిది ఆటోమేటిక్ కారు. మా నాన్నకు, నాకు మామూలు కారు నడపడం వచ్చుగానీ ఆటోమేటిక్ కారు నడపడం సరిగా రాదు. ఆఖరి నిమిషంలో అటువంటి పరిస్థితి ఎదురయ్యేసరికి నాకు ఏం చేయాలో తోచలేదు. బాబాని వేడుకొని చిన్నగా కారు నడుపుతూ డ్రైవర్ రమ్మన్న చోటుకి వెళ్ళాము. బాబా అనుగ్రహం వల్ల డ్రైవర్ చెప్పిన ప్రదేశం దాకా ఏ ఇబ్బంది లేకుండా నేను నడపగలిగాను. అక్కడినుండి డ్రైవర్ మమ్మల్ని క్షేమంగా మేము వెళ్లాల్సిన ఊరికి చేర్చారు. ఆపై మావారు కారు నడుపుకున్నారు. ఇది చిన్న విషయమే అయినా బాబా నా ప్రతి ఆందోళనను తీరుస్తారనే దానికి నిదర్శనం.

అలా కష్టపడి ఫంక్షన్‌కి వెళ్తే, హఠాత్తుగా ఆ రోజు నాకు విపరీతంగా జలుబు చేసి గొంతునొప్పి వచ్చింది.  గర్బవతినవ్వడం వల్ల ఏ మందులు అంటే ఆ మందులు నేను వేసుకోకూడదు. కానీ నొప్పి ఎంతకీ తగ్గలేదు. ఆ నొప్పి వల్ల వాంతులవుతూ చాలా ఇబ్బందిపడ్డాను. ఫంక్షన్ ఎంజాయ్ చేయలేకపోయాను. ఆ విషయం అలా ఉంచితే ఫంక్షన్ తర్వాత మేము పుణ్యకేత్రాలకి వెళ్లాల్సి ఉంది. నాకు ఏం చేయాలో తెలియక బాబాని ప్రార్ధించాను. బాబా దయవల్ల నేను ప్రెగ్నెన్సీ చెకప్ చేయించుకునే డాక్టర్ ఫోన్‌లో అందుబాటులోకి వచ్చి ఒక మాత్ర వేసుకోమని చెప్పారు. ఆ మాత్ర వేసుకుంటే మర్నాటికల్లా గొంతునొప్పి తగ్గిపోయింది. మామూలుగా అయితే యాంటీబయాటిక్స్ వేసుకున్నా మూడు రోజుల్లో తగ్గేది. అలాంటిది చిన్న జలుబు మాత్రతో ఒక్క రాత్రిలో తగ్గిపోయింది. ఇది కేవలం బాబా కృప. ఆయన ప్రతిరోజూ, ప్రతిక్షణం నాతో ఉంటూ నా ఆందోళనలు, శారీరిక, మానసిక సమస్యలు తీరుస్తున్నారనే దానికి ఈ మూడు అనుభవాలు పెద్ద నిదర్శనాలు. బదులుగా నేను ఆయనకు ఏమీ చేయలేను. కేవలం ఆయన అడిగిన శ్రద్ధ-సబూరి అనే రెండు పైసల దక్షిణ సమర్పించడానికి ప్రయత్నించడం తప్ప.

 

సర్వం శ్రీసాయినాథార్పణమస్తు!

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2041వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. శ్రీసాయి అనుగ్రహశీస్సులు

2. బాబాను తలుచుకుంటే ఏదీ లేదనరు

---

శ్రీసాయి అనుగ్రహశీస్సులు

ప్రియమైన సాయిభక్తులకు నమస్కారం. నా పేరు శశికాంత్. నేను ఎంతో చదువు చదువుకున్నాను. ఎమ్మెస్సీ, బీఈడీ పూర్తి చేశాను. కానీ సరైన ఉద్యోగం రాక ఇంట్లో ఒకటే టార్చర్ అనుభవించాను. అలా రోజులు తరబడి బాధపడుతూనే ఉండగా ఒకరోజు మా మామయ్య సత్యేందర్ నాకు ఒక 'సాయి దివ్యపూజ' పుస్తకమిచ్చి, "ఇది చదువుకో" అని చెప్పాడు. నేను ప్రతి గురువారం ఆ పుస్తకం చదవడం మొదలుపెట్టాను. రెండు, మూడు వారాల తర్వాత బాబా దయవల్ల నేను అనుకున్న ఉద్యోగం నాకు వచ్చింది.

మావయ్య ఇచ్చిన ఆ సాయి దివ్యపూజ పుస్తకం మీద ఆ పుస్తకం ప్రింట్ చేసిన నెంబర్ ఉంటే, నేను ఆ నెంబర్‌కి కాంటాక్ట్ అయి నా జీవితంలో నేను పడ్డ బాధలు, సమస్యల గురించి, వాటిని బాబా ఎలా తీర్చారు అన్నది చెప్పాను. ఆ సాయి పబ్లికేషన్స్ వాళ్ళు నా నెంబర్ ఉంచుకొని అప్పుడప్పుడు నాకు మెసేజ్ చేస్తూ ఉంటారు. నేను గవర్నమెంట్ కాలేజీలో కాంట్రాక్టు లెక్చరర్‌ని. ఒక నెల జీతం రాలేదు. ఇంటి అద్దె కట్టాలి, ఇంటికి అవసరమైన సరకులు తేవాలని నేను హెడ్ ఆఫీసుకి కాల్ చేసి జీతం గురించి అడిగితే, "ఈ నెల రాదు. వచ్చేనెల వస్తుంది" అని చెప్పారు. అప్పుడు నేను, "సాయీ! నాకేంటి ఈ పరిస్థితి" అని సాయితో గట్టిగా అనుకున్నాను. 10 నిమిషాల్లో సాయి పబ్లికేషన్స్ నుండి 'ఆశ వదులుకోకు. ఏ క్షణమైనా అద్భుతం జరగవచ్చు. నేను నీతో ఉన్నాను బిడ్డ' అని నాకు ఒక మెసేజ్ వచ్చింది. తర్వాత నిజంగానే అద్భుతం జరిగింది. నా జీతం నా అకౌంటులో పడింది. ఆ తర్వాత 'నీవు అనుకున్న లక్ష్యాన్ని ఇంకా సాధించలేదు. దానికోసం నువ్వు తగినంతగా ప్రయత్నం చేయి' అని నా లక్ష్యం గురించి నాకు గుర్తు చేసారు బాబా. "ధన్యవాదాలు బాబా. మీరు చెప్పినట్లే ప్రయత్నం చేస్తాను బాబా".

చాలా సంవత్సరాల క్రితం ఒకసారి నేను మెడికల్ రిప్రజెంటేటివ్ ఉద్యోగం కోసం హైదరాబాద్ వెళ్లాను. వాళ్ళు అక్కడినుండి ముంబయి వెళ్లమన్నారు. నాకు ముంబయి గురించి తెలియనందున నా స్నేహితులిద్దరిని తోడుగా తీసుకొని ముంబయి వెళ్ళాను. కంపెనీవాళ్ళు ఒక పుస్తకమిచ్చి మర్నాడు ఉదయం అందులో ఉన్నదంతా మాకు చెప్పాలన్నారు. అప్పటికి చాలా ఆలస్యమవడంతో నా స్నేహితులు వెళ్లిపోయారు. కంపెనీవాళ్ళు వాళ్ళ గెస్ట్ హౌస్‌లో ఉండమంటే నేను ఉన్నాను. కానీ నాకు చాలా భయమేసి దుఃఖం ఆగలేదు. నా ఫోన్ పని చేయలేదు. నాతోపాటు ఉన్న ఒకతని ఫోన్ తీసుకొని మా అన్నయ్యకు ఫోన్ చేసి, "నాకు ఇక్కడ చాలా భయంగా ఉంది" అని చెప్పాను. రాత్రంతా ఏడుస్తూ బాబాని తలుచుకుంటూ పడుకున్నాను. మర్నాడు ఉదయం ఆటో ఎక్కి అంధేరి వెళ్ళాను. అక్కడ నాకు చాలా ఆశ్చర్యం వేసింది. ఎందుకంటే, అక్కడున్న ట్రావెల్స్ పేరు 'సాయి ట్రావెల్స్', బోర్డుపై సాయిబాబా ఫోటో కూడా ఉంది. అక్కడ ఉన్న ఒకతను, "మీరు ఎక్కడికి వెళ్లాలి?" అంటే, నేను "వరంగల్ వెళ్ళాలి" అన్నాను. అతను తెలుగులో మాట్లాడి తాగడానికి టీ ఇచ్చి దగ్గరుండి బస్సు ఎక్కించాడు.

ఒకరోజు నా కొడుకుకి చాలా చాలా జ్వరం వచ్చింది. జ్వరంతోపాటు ఊపిరితిత్తుల్లో కఫం ఏర్పడింది. విపరీతమైన జ్వరంతో బాబు కళ్ళు కూడా తెరవలేదు. ఇద్దరు, ముగ్గురు డాక్టర్లని కలిసాము. వాళ్ళు, "పరిస్థితి బాగాలేదు. చాలా సీరియస్‌గా ఉంది. హాస్పిటల్లో జాయిన్ చేయాల"ని అన్నారు. నాకు ఏం చేయాలో అర్థం కాక, "బాబా! ఎలా అయినా నా కొడుకుకి జ్వరం తగ్గేలా చూడు" అని బాబాని వేడుకున్నాను. బాబా దయచూపారు. ఎందుకో రాత్రి 9 గంటలప్పుడు మా బావకి కాల్ చేశాను. తను డాక్టర్. తనికి నా కొడుకు పరిస్థితి చెపితే, ఒక నాలుగు టాబ్లెట్లు వాడమని చెప్పాడు. నేను ఆ రాత్రి వెళ్లి టాబ్లెట్లు తెచ్చి బాబుకి ఇచ్చాను. మర్నాడు ఉదయం కల్లా జ్వరం తగ్గటం ప్రారంభించి పూర్తిగా తగ్గిపోయింది  "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

---

బాబాను తలుచుకుంటే ఏదీ లేదనరు  

ముందుగా అందరికీ నా వందనాలు. నా పేరు గురుప్రసాద్. నేను ఆస్ట్రేలియాలో ఉంటాను. ఇక్కడ నేను, నా బావమరిది ఒక కంపెనీలో ఉద్యోగం చేస్తున్నాము. మా ప్రాజెక్ట్ రెన్యూ కానందున కంపెనీవాళ్ళు మా ఇద్దరిలో ఒకరే ఉండాలి, ఇంకొకరు ఇండియా వెళ్ళాలని అన్నారు. మేము చాలా టెన్షన్ పడ్డాము. నేను, 'బాబా! ఎందుకిలా అయింది?' అని అనుకున్నాను. సరిగ్గా 10 రోజుల్లో ప్రాజెక్ట్ రెన్యూ అయిందని క్లయింట్, ప్రాజెక్ట్ మేనేజర్ చెప్పారు. మాకు చాలా సంతోషమేసింది. ఇదంతా బాబా దయ వల్లనే జరిగింది. ఆయనను తలుచుకుంటే ఏదైనా లేదనరు.

ఒకసారి నా ఆఫీస్ లాగిన్ ఐడి పని చేయకపోతే, అది రియాక్టివేట్ చేయడానికి దాదాపు 25 రోజులు పడుతుందన్నారు. నేను, "బాబా! నా ఐడి ఏ సమస్యా లేకుండా యాక్టివేట్ అవ్వాలి" అని బాబాను గట్టిగా వేడుకున్నాను. బాబా దయవల్ల అక్టోబర్ 24న నా ఐడి యాక్టివేట్ అయింది.

మా నాన్నకి 75 సంవత్సరాల వయసు. ఆయన బలహీనంగా ఉన్నారు. పైగా సరిగా ఏమీ తినడం లేదు. ఇలా ఉండగా ఆయన ఆరోగ్యం బాగాలేక హాస్పిటల్లో అడ్మిట్ అయ్యారు. డాక్టరు అన్నీ టెస్టులు చేసి, "3 వాల్వ్స్‌కి స్టెంట్లు వేయాలి. ఒక 10 రోజులు ఆగి మళ్ళీ వస్తే, పరీక్షలు చేసి ఏమి చేయాలో చెప్తామ"ని చెప్పి 2025, మే 26న డిశ్చార్జ్ చేసారు. నేను నాన్నకోసం బాబాని వేడుకున్నాను. బాబా దయవల్ల డాక్టర్ నాన్నకి ఆపరేషన్ అవసరం లేదని, మందులు వాడితే సరిపోతుంది అన్నారు. ఇలా బాబా ఇంతవరకు నేను అడిగినవన్నీ ఇచ్చారు. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2040వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. ప్రార్థించినంతనే అనుగ్రహించే బాబా

2. బాబా చెప్పినట్లే 7వ రోజున తగ్గిన జ్వరం

3. బాబా రక్షణ

---

ప్రార్థించినంతనే అనుగ్రహించే బాబా

అందరికీ నమస్కారం. నా పేరు అశోక్ కుమార్. ఈ బ్లాగులో ప్రచురితమయ్యే సాయి భక్తుల అనుభవాలు చదివి నేను ఎంతో ఆనందం పొందుతున్నాను. అలాగే నాకు జరిగిన అనుభవాలను మీతో పంచుకోవాలని ఇలా మీ ముందుకు వచ్చాను. నేను పిహెచ్‌డి చేస్తున్నాను. నా కోర్సు పూర్తవడానికి నేను కొన్ని పేపర్లు పబ్లిష్ చేయవలసి ఉంది. అందుకోసం నేను ఎంతో కష్టపడుతూ ఉన్నాను. అయితే నేను పేపర్లు ఎన్ని జర్నల్స్(పత్రికలు)కి పంపినా పబ్లిష్ అవడం లేదు. అప్పుడు నేను సాయిబాబాని వేడుకున్నాను. అంతే, ఒక నెలలో ఒక పేపర్ పబ్లిష్ అయింది. అంతేకాదు,ఇంకొక పేపర్ పబ్లిష్ చేయడానికి అంగీకారం కూడా వచ్చింది. నేను చాలా సంతోషించాను. సాయిబాబా మన అందరి మీద ఇలాగే కరుణ చూపించాలని కోరుకుంటున్నాను. అలాగే, అంగీకారం వచ్చిన పేపర్ కూడా త్వరగా పబ్లిష్ అవ్వాలని సాయిబాబాని కోరుకుంటున్నాను. దయచేసి మీరు కూడా నాకోసం బాబాని ప్రార్ధించండి, ప్లీజ్... ఎందుకంటే, ఇప్పుడు కనుక నా పేపర్ పబ్లిష్ అవ్వకపోతే, నేను ఆరు నెలలు ఆగాలి. సాయిబాబా మన ప్రార్ధన తప్పకుండ ఆలకిస్తారని నమ్ముతున్నాను.

ఇక ఇంకో అనుభవం విషయానికి వస్తే, హఠాత్తుగా మా నాన్నకి ప్రోస్టేట్ క్యాన్సర్ అని తెలిసింది. మేము అస్సలు జీర్ణించుకోలేకపోయాము. ఇంట్లో అందరం భయపడుతూ ఉండసాగాము. డాక్టర్లు, "ప్రస్తుతం మొదటి దశలో ఉంది. మొదటి రెండు నెలలు హార్మోన్ థెరపీ, తరువాత రేడియో థెరపీ చేయాలి. ఈ మొత్తం చేయడానికి, అలాగే మందులకు సుమారు 5 లక్షల రూపాయల ఖర్చు అవుతుంది. ఆరోగ్యశ్రీ కార్డు ఉంటే కొంచం ఖర్చు తగ్గుతుంది" అన్నారు. కానీ, నాన్న అదివరకు ఆ కార్డు చించేసానన్నారు. మాకు ఏమి చేయాలో అర్ధం కాలేదు. నేను డూప్లికేట్ కార్డు తీసుకోవడానికి గ్రామ సచివాలయానికి వెళితే, అక్కడవాళ్ళు "ఇప్పుడు ఏ కార్డులూ ఇవ్వట్లేదు" అన్నారు. దాంతో మేము ఆశలు వదిలేసుకున్నాం. కానీ నేను ప్రతిరోజూ బాబాని తలుచుకొని, "ఈ పరిస్థితిని ఎదుర్కొనే ధైర్యాన్ని ఇవ్వండి" అని ప్రార్ధిస్తూ ఉండేవాడిని. అలా ఉండగా ఒకరోజు మా అమ్మ ఫోన్ చేసి, "ఆరోగ్యశ్రీ కార్డు ఇంట్లోనే ఉంది. నా పేరు, నాన్న పేరు, ఫొటోలు అందులో ఉన్నాయి" అని చెప్పింది. అది విన్న నా ఆనందానికి అవధులు లేకుండా పోయాయి. చాలా చాలా సంతోషంగా, 'బాబా! మిమ్మల్ని నమ్ముకున్నవాళ్ళని మీరెప్పుడూ చల్లని దృష్టితో అనుగ్రహిస్తూనే ఉంటారు' అని అనుకున్నాను. నేను ప్రతిరోజూ నాన్న ఆరోగ్యం బాగవ్వాలని బాబాని తలుచుకుంటూ ఉన్నాను. దయచేసి మీరు కూడా మా నాన్న ఆరోగ్యం బాగవ్వాలని సాయిబాబాను ప్రార్ధించండి. మీరంతా సాయిబాబా అనుగ్రహంతో సుఖసంతోషాలతో ఉండాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటున్నాను.

ఓం నమో సాయినాథాయ నమః.

---

బాబా చెప్పినట్లే 7వ రోజున తగ్గిన జ్వరం

నా పేరు ఆనంద్ విహార్. ఒకసారి నా తమ్ముడికి జ్వరమొస్తే, డాక్టర్ని సంప్రదించాము. డాక్టర్ బ్లడ్ టెస్ట్ చేయించమని సూచించారు. మేము అలాగే చేసాము. ఆ రిపోర్టులో క్యాన్సర్‌ని సూచించే న్యూరోఫిల్స్ స్థాయిలు ఎక్కువగా ఉన్నాయని వచ్చింది. మేము చాలా భయపడిపోయాము. కానీ బాబా జ్వరం, వ్యాధి వారం లోపు తగ్గుతాయని సందేశం ఇచ్చారు. అదేరోజు శేజారతి సమయానికి నేను సాయిబాబా మందిరంకి వెళ్ళాను. అప్పుడు ఒక స్త్రీ సాయిబాబా పంచారతి కోసం ఐదు దీపాలు వెలిగిస్తుంది. అది చూసి నేను, 'బాబా! మీరు నా తమ్ముడికి క్యాన్సర్ నయం చేసేటట్లైతే, మీకివ్వబోయే పంచారతిలో ఒక దీపం వెలిగించే అవకాశం నాకివ్వండి' అని అనుకున్నాను. అంతలో అకస్మాత్తుగా పూజారి వచ్చి, పంచారతికి ఐదు దీపాలు వెలిగిస్తున్న ఆ మహిళతో 'దీపం వెలిగించేందుకు అగరబత్తీ నాకివ్వమని' అన్నారు. నేను, 'బాబా! నన్ను దీపం వెలిగించేలా అనుగ్రహించార'ని తలచి చాలా సంతోషించాను. బాబా చెప్పినట్లే ఏడవ రోజున నా తమ్ముడికి జ్వరం తగ్గింది. తనకి క్యాన్సర్, జ్వరం, మరే వ్యాధి లేదు. సాయిబాబా కృప వలన తను ఇప్పుడు చాలా బాగున్నాడు.

---

బాబా రక్షణ

సాయి భక్తులకు నా నమస్కారాలు. నా పేరు అన్నపూర్ణ. నేను చిన్నప్పుడు మా పిన్నివాళ్ళతో బాబా గుడికి వెళ్తుండేదాన్ని. అప్పటినుండి బాబా నాకు రక్షగా ఉన్నారు, ఇటీవల మావారికి కడుపు నొప్పి ఎక్కువగా వచ్చింది. టాబ్లెట్ వేసుకున్నా, ఇంజెక్షన్ వేసుకున్నా తగ్గలేదు. నాకు భయమేసి బాబా ఊదీ మావారికి పెట్టి, "కడుపు నొప్పి తగ్గేలా చూడమ"ని బాబాని వేడుకున్నాను. ఆ రాత్రి మావారు కొంచెం ఇబ్బందిపడినా ఉదయానికి నొప్పి తగ్గిపోయి ఆ బాధ నుండి పూర్తిగా విముక్తి పొందారు. "థాంక్యూ బాబా. మీరెప్పుడూ నాతోనే ఉంటారని

మళ్లీ నిరూపించావు తండ్రీ".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2039వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. శ్రీసాయి అనుగ్రహం

2. బాబా దయ

3. ఒక్క రాత్రిలో అనుగ్రహించిన బాబా

---

శ్రీసాయి అనుగ్రహం

సాయి బంధువులందరికీ నమస్కారం. నా పేరు 'సాయి తుషార'. నా జీవితంలోని ప్రతి విషయంలోనూ బాబాయే నాకంటే ముందుంటారని నాకనిపిస్తుంది. ఎందుకంటే, జాతకరీత్యా నా పేరు 'తు' అక్షరంతో మొదలవ్వాలి. కానీ, నాకు పేరు పెట్టేముందు మా నాన్న 'సాయి' అని కలిపి నామకరణం చేసారని మా అమ్మమ్మ చెబుతూ ఉండేది. అలా బాబా నా జీవితంలోకి వచ్చారని నా ప్రగాఢ విశ్వాసం. మా అమ్మ నాతో ఎప్పుడూ, "ఎల్లప్పుడూ 'సాయి సాయి' అని అనుకుంటూ ఉంటే, బాబా ఏదో ఒక రూపంలో దర్శనం ఇస్తార'ని అని నాకు చెప్తూ ఉంటుంది. నాకు కూడా వీలున్నప్పుడల్లా 'సాయి సాయి' అనుకోవడం అలవాటు. బాబా దయతో 2022లో నాకు వివాహమైంది. వివాహానికి ముందు నేను నా తల్లిదండ్రులతో కలిసి బాబా గుడికి వెళ్ళి, బాబాకి పెళ్లి కార్డు ఇచ్చి, 'ఏదో ఒక రూపంలో పెళ్ళికి వచ్చి మమ్మల్ని ఆశీర్వదించవలసింది'గా కోరుకున్నాను. పెళ్ళైన తర్వాత పెద్దల అందరి ఆశీస్సులు తీసుకుంటున్న సమయంలో మాకు తెలిసిన ఒక జంట 'బాబా ఫోటో' బహుమతిగా ఇచ్చారు. సాధారణంగా పెళ్ళిలో బహుమతులు గిఫ్ట్ ప్యాక్ చేయించి ఇస్తారు. కానీ బాబా ఫోటో మాత్రం ఎటువంటి ప్యాక్ లేకుండా వచ్చింది. అలా బాబా నా దగ్గరకు వచ్చి నన్ను దీవించారు. బాబా ఆశీస్సులతో మాకు పాప పుట్టింది. పాపకి సంబంధించిన ప్రతి విషయంలోనూ బాబా నాకు తోడుగా ఉన్నారన్నది సత్యం.

2025, సెప్టెంబరులో మేము, మా చెల్లెలువాళ్ళు, మా అమ్మానాన్న అందరం కలిసి మొక్కు తీర్చుకోవడానికి అయినవిల్లి వెళ్దామని అనుకున్నాము. ఐతే మావారికి, పాపకి బాగా జలుబు, దగ్గు ఉన్నాయి. అయినా దేవుడి గుడికెళ్తే మంచిదని నాకనిపించింది. కానీ ముందురోజు రాత్రి మావారు, "నేను రాలేను. మీరు వెళ్ళిరండి. నాకు ఓపిక లేదు" అని అన్నారు. నేను బాబాకి దణ్ణం పెట్టుకొని, "పాప రాత్రంతా దగ్గకుండా మంచిగా నిద్రపోతే, రేపు నేను వెళ్తాను బాబా" అని అనుకున్నాను. మావారి గురించి మటుకు "తనకి, నాకు ఏది మంచో మీకు తెలుసు కదా బాబా! మీరే చూసుకోండి" అని అనుకున్నాను. ఐతే, మావారు పాపం రాత్రి 2.30, 3 గంటల వరకు దగ్గుతూనే ఉన్నారు. పాప మాత్రం తెల్లవారేసరికి నాకన్న ముందే నిద్రలేచింది. "ఊరు వెళదామా?" అని అడిగితే, "వెళదాం అమ్మ" అంది. మావారు మటుకు "నేను రాలేన"ని అనడంతో నేను అదే బాబా సంకల్పం అనుకొని పాపని తీసుకొని గుడికి వెళ్ళొచ్చాను. ప్రతిసారీ మనకు నచ్చినట్టే జరగాలని లేదు. బాబాకి తెలుసు మనకేది మంచో, ఏది చెడో! "ఎల్లవేళలా మీ సంకల్పమే మా జీవితాలను నడిపించాలి బాబా".

---

బాబా దయ

శ్రీ సచ్చిదానంద సద్గురు మహారాజ్ కీ జై. నా పేరు అనుజ. మేము 2025, అక్టోబర్ 3న బయలుదేరి 4వ తేదీకి తిరుపతి చేరుకున్నాము. మేము చేరినప్పటినుండి అక్కడ తిరుపతిలో భారీ వర్షం కురవసాగింది. నేను చాలా భయపడి, "బాబా! మేము మా ఇంటికి తిరిగి చేరేవరకు ఎలాంటి సమస్యలు రాకుండా చూడండి" అని బాబాను వేడుకున్నాను. బాబా దయవల్ల 3 రోజులు పడుతుందన్న వర్షం 3 గంటలలో ఆగిపోయింది. మేము తిరిగి ఇల్లు చేరేవరకు లేదు. అంతేకాదు, మేము కేవలం తిరుమల, తిరుపతి దర్శించుకొని వద్దామనుకున్నప్పటికీ బాబా దయవల్ల ఏ ప్రణాలికా లేకుండా కాణిపాకం, గుడిమల్లం, తిరుచానూరు, వకుళమాత, గోవిందరాజస్వామి ఆలయాలు ఇలా అన్నీ స్థలాలు ఎలాంటి సమస్యలు లేకుండా దర్శించి వచ్చాము. నాకున్న నెలసరి సమస్య కూడా లేకుండా చూశారు ఆ సాయితండ్రి. "చాలా చాలా దాన్యవాదాలు బాబా. మీకు ఎలా కృతజ్ఞతలు చెప్పాలో నాకు అర్దం కావటం లేదు. మమ్మల్ని ఎల్లప్పుడూ మీ చల్లని నీడలో వుండేట్లు చూడు తండ్రి. అలాగే అందరిని చల్లగా చూడు తండ్రి. నా తప్పులు ఏమైనా ఉంటే క్షమించు సాయి".

---

ఒక్క రాత్రిలో అనుగ్రహించిన బాబా

నా పేరు అపర్ణ. నాకు ఊహ తెలిసినప్పటి నుంచి బాబాయే నా ప్రపంచం. నా జీవితంలో బాబా చేసినవి లెక్కలేనన్ని. మంచి భర్త, పిల్లలతో సంతోషంగా ఉన్నానంటే అది బాబా దయే. ఈ బ్లాగులో భక్తుల అనుభవాలు చదువుతుంటే, అవి మమ్మల్ని బాబాకు మరింత దగ్గర చేస్తున్నాయి. ఈ బ్లాగు ఒక దేవాలయం వంటిది. ఇక నా అనుభవానికి వస్తే, మా పాపకి 9 నెలల వయసు. ఎప్పుడూ ఆడుకుంటూ ఉండే తనలో అన్నప్రాసన కార్యక్రమం అయ్యాక చాలా మార్పు వచ్చింది. ఎప్పుడూ ఏడుస్తూ ఉండేది. ఎందుకలా ఉంటుందో తెలిసేది కాదు. కొంతమంది దిష్టి అంటే, దిష్టి తీశాం. అయినా ఏ మార్పూ లేదు. పాప వారం రోజులు ఏడుస్తూనే ఉండేది. అప్పుడు నేను, "బాబా! పాప ఇదివరకటిలా ఉండాలి" అని బాబాకి చెప్పుకున్నాను. రాత్రి పడుకునేముందు అలా బాబాకి చెప్పుకున్నాను, ఉదయానికి పాప మునుపటిలా ఉంది. ఒక్క రాత్రిలో అంత మార్పు. అంతా బాబా దయ. ఆయన చాలా చాలా సహాయం చేస్తున్నారు. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2038వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవం:

• శ్రీసాయి అద్భుత లీల

---

ప్రియమైన శ్రీసాయి భగవత్ బంధువులందరికీ నా నమస్కారాలు. నా పేరు రాజేశ్వరి. నేను హైదరాబాద్‌లో ఉంటాను. నా జీవితంలో బాబా లీలలు కోకొల్లలు. నా జీవితమంతా శ్రీసాయిబాబా కృప, కానుక అని నేను నిస్సందేహంగా చెప్పగలను. నాకు ఎంతటి సమస్య వచ్చినా సాయి అనుక్షణం నా వెంటే ఉండి, ఆ సమస్య తీరేదాకా నాకు ఓర్పు, సహనాలను అనుగ్రహించి ఆ సమస్య నుండి బయటపడే సమయం రాగానే ఎంతో అవలీలగా నన్ను బయటపడేస్తారు. నాకు ఇద్దరు అబ్బాయిలు. వాళ్ళిద్దరూ బాబా పైసలు. ఈ విషయం స్వయంగా బాబానే చెప్పారు. బాబా అనుగ్రహంతో పెద్దబ్బాయి ఎంబీబీఎస్ పూర్తిచేసి వచ్చే సంవత్సరం పీజీ సీటు కోసం తయారవుతున్నాడు. చిన్నబ్బాయి ఈ సంవత్సరం ఎంబీబీస్‌లో చేరాడు. ఇద్దరు బిడ్డలు మెడికల్ ప్రొఫెషన్‌లో చేరడం, చదవటం అంతా బాబాచే ముందుగా నిర్ణయించబడి వుంది. ఆ విషయం బాబానే స్వయంగా మా చిన్నబ్బాయికి స్వప్నంలో కనిపించి చెప్పారు. నేనిప్పుడు మా చిన్నబ్బాయి మెడిసిన్ సీటు విషయంలో బాబా అద్భుత లీలను వివరించబోతున్నాను.

మేము మా చిన్నబ్బాయిని ఇంటర్ చదువుకోసం చైతన్యలో చేర్పించాము. వాడు అక్కడ ఒత్తిడి తట్టుకోలేకపోవడం వల్ల తన ఆరోగ్యం పాడయ్యింది. ఇంటర్ చదివే రెండు సంవత్సరాలూ తనని చాలా ఇబ్బందిపెట్టింది. ఎంతలా అంటే నెలలు తరబడి కాలేజీకి వెళ్ళలేకపోయాడు. ఎప్పుడూ అనారోగ్యంతో ఉండేవాడు. అన్ని హాస్పిటల్స్‌కు తిప్పి, అన్ని రకాల టెస్టులు చేయించాము. డాక్టర్లు "సమస్యేమీ లేదు. అంతా బాగుంది. అబ్బాయి విపరీతమైన టెన్షన్ పడుతున్నాడు. దానివల్లే ఆరోగ్యం దెబ్బతింటుంది" అని చెప్పారు. మా అబ్బాయి అంత ఇబ్బందిపడటం చూసి నాకు నరకం కనిపించేది. ఆఖరికి మా అబ్బాయి ఇంటర్ మొదటి సంవత్సరం సగం అయిన తర్వాత నేను, "నువ్వు ఈ సంవత్సరం పరీక్షలు వ్రాయొద్దు. వచ్చే సంవత్సరం తాజాగా ఎంపీసీ తీసుకో! ప్రశాంతంగా చదువుకోవచ్చు. ఆపై ఐఐటీలో ఏమీ వద్దు. మంచి కాలేజీలో బీటెక్ చదువుదువు. నేను నీ బాధ చూడలేకపోతున్నాను" అని ఖరాఖండిగా చదువు మానేయమని చెప్పాను. కానీ మా అబ్బాయి "మెడిసిన్ చదవడం నా కల. కానీ టెన్షన్‌ని, భయాన్ని తగ్గించుకోలేకపోతున్నాను. అలాగని నేను ఇప్పుడు మధ్యలో మానేసి వేరే గ్రూపుకు మారను" అని అన్నాడు. నాకు ఏం చేయాలో అర్థం కాలేదు. మావారు, పెద్దబ్బాయి నన్ను స్థిమితపరిచి, "వాడికి ఇష్టం లేని పని బలవంతంగా చేయమని చెప్పొద్దు. కాలేజీకి వెళ్లే ఓపిక ఉన్న రోజు కాలేజీకి వెళ్తాడు. మిగతా సమయం అంతా ట్యూషన్స్ పెట్టిద్దామ"ని చెప్పారు. అలా రెండు సంవత్సరాలు కొనసాగించాం. తప్పక అలా చేసాము కానీ, ఆ విధంగా చదివి నీట్ ఎగ్జామ్ వ్రాసి, మెడిసిన్ సీటు తెచ్చుకోవడం అనేది నా దృష్టిలో అసాధ్యమనే చెప్తాను.

2025, మే 4న అబ్బాయి నీట్ పరీక్ష వ్రాసాడు. పేపర్ ఇంతకుముందెన్నడూ ఇవ్వనంత కఠినంగా వచ్చింది. మా అబ్బాయి వ్రాసిన విధానానికి, వచ్చిన మార్కులకి కేవలం బాబా దయవల్ల మెడిసిన్ సీటు రావాలి. ఒకవేళ బాబా అనుగ్రహించినా మేము కోరుకునే మూడు ప్రధాన కాలేజీలలో సీటు రాదు. ఆ విషయం  అర్థమైనా కౌన్సిలింగ్ మొదలుపెట్టాక మా అబ్బాయికి బాగా ఇష్టమైన ఆ మూడు కాలేజీలతోపాటు మిగతా కాలేజీలు పెడుతుండేవాళ్ళము. అది కూడా అన్ని కాలేజీలు కాదు. మా ఇంటినుంచి రోజూ వెళ్ళొచ్చేలా దగ్గర్లో ఉన్న కాలేజీలు మాత్రమే పెట్టేవాళ్ళము. మావాడు ఇంటర్ చదివిన తీరుకి ఫ్రీ సీటు వస్తుందని మేము అనుకోలేదు. అలాంటిది బాబా దయవల్ల మొదటి రౌండ్లో వాడికి ఫ్రీ సీటు వచ్చింది. మేము చాలా సంతోషపడ్డాం. మా అబ్బాయి కూడా సంతోషించినప్పటికీ అనుకున్న కాలేజీ రాలేదని మనసులో పెట్టుకున్నాడు. రెండవ రౌండ్ కౌన్సిలింగ్‌లో వాడికి ఇష్టమైన కాలేజీలలో సీటు వస్తుందేమోనని ఆశ పెట్టాము కానీ, రాలేదు. ఆఖరికి ఆ కాలేజీలలో సీటు మా అబ్బాయికొచ్చే అవకాశం దరిదాపుల్లో కూడా లేదని రూఢి అయ్యాక వాస్తవికత మా అబ్బాయికి చెప్పి, 'ఆ కాలేజీల మీద ఆశ పెట్టుకోవద్దని. వచ్చిన సీటు బాబా అనుగ్రహంగా భావించి చదువు కొనసాగించమని' చెప్పాము.

2025, అక్టోబర్ నెలాఖరులో కాలేజీ మొదలైంది. మేము సంతోషంగా మా అబ్బాయిని కాలేజీలో దింపాము. అయితే సాయంత్రం ఇంటికి వచ్చిన మా అబ్బాయి పెద్ద బాంబు పేల్చాడు. ఆ కాలేజీలో సీనియర్స్ వీళ్ళతో(జూనియర్స్) "ఈ కాలేజీ అస్సలు బాగోదు. ఇక్కడ చదవడం పెద్ద దండగ. లెక్చరర్లు క్లాసులోకి రారు. వచ్చినా ఏం చెప్పరు. బాగా చదివినవాళ్ళని కావాలని ఫెయిల్ చేస్తార"ని ఇష్టం వచ్చినట్లు చెప్పారంట. మా అబ్బాయి వాళ్ళ మాటలు బాగా బుర్రకు ఎక్కించుకొని భయపడిపోయి, "నేను ఈ కాలేజీలో చదవలేను. ఇలా ఉంటే నాకు నాకు కష్టం కదా!" అని అన్నాడు. అదే మెడిసిన్ ఫీల్డ్‌లో ఉన్న మా పెద్దబ్బాయి "నేనున్నాను కదా! ఎలా చదవాలో నేను చెప్తాను కదా! నాది మెడిసిన్ అయిపోయింది. నీ సీనియర్లది ఇంకా అవ్వలేదు. నా మాట విను. వాళ్ళని ఏం పట్టించుకోకు. ఈ రోజుల్లో మెడిసిన్ సీట్లు దొరకటం అంటే మామూలు విషయం కాదు. అతిగా ఆలోచించుకు" అని ఎన్ని విధాలా చెప్పినా, నేను, మావారు కూడా ఎంత చెప్పినా వినకుండా ఒక రకమైన భయం పెట్టేసుకొని తినటం బాగా తగ్గించేసి ఆరోగ్యం పాడుచేసుకోవడం మొదలుపెట్టాడు. మాకు ఏం చేయాలో తెలియలేదు. అలా నరకం కొనసాగుతుండగా ఒక పది రోజుల తర్వాత మూడో కౌన్సిలింగ్ డేట్ ఇచ్చారు. మా చిన్నబ్బాయి, "ఏ కాలేజీ అయినా పెట్టండి. సీటు వస్తే వెళ్ళిపోతాను. ఈ కాలేజీలో మాత్రం నేను చదవలేను" అని తేల్చేశాడు. అంటే ఆ కౌన్సిలింగ్‌లో మేము ఇంకా కింద స్థాయి కాలేజీలు పెట్టాలి. అయినా చేసేదేమీలేక మొదట రావనుకున్న మూడు కాలేజీలతోపాటు మిగతా కింద స్థాయిలో ఉన్న మరొ మూడు కాలేజీలు పెట్టాము. తర్వాత నేను, "బాబా! మీరే మాకు దిక్కు. వాడికి మేము ఏమీ చెప్పలేకపోతున్నాం. మెడిసిన్ సీటు వచ్చిందనే సంతోషమే లేకపోగా వీడి భవిష్యత్తు ఏమైపోతుందో అని విపరీతమైన భయమేస్తుంది" అని బాబా ముందు విపరీతంగా ఏడ్చి, "బాబా! నన్ను ఎన్నో సమస్యల నుండే మీరే బయటపడేశారు. పిల్లలిద్దరూ మెడిసిన్ ప్రొఫెషనల్‌లో ఉంటారని మీరే స్వయంగా చెప్పారు. ఇప్పుడు వీడు ఆ కాలేజీకి వెళ్లలేను అంటున్నాడు. ఈ చివరి కౌన్సిలింగ్‌లో వాడికి నచ్చిన కాలేజీలో వాడికి వచ్చిన ర్యాంకు ఆధారంగా ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ సీటు రాదు. దిగువ స్థాయి కాలేజీల్లో సీటు వచ్చినా ఆ కాలేజీకి వెళ్ళాక ఏమంటాడో? నాకు ఏమీ అర్థం కావడం లేదు. ఇక మీరే దిక్కు. వాడి ఆలోచన మార్చండి. వాడి భయాన్ని మీరే తీసేయండి. వాడికి స్థిరత్వాన్ని ఇవ్వండి. వాడికి ఏది మంచని మీరు అనుకుంటున్నారో అది చేయండి" అని పదేపదే శ్రీసాయిని ప్రార్థించడం మొదలుపెట్టాను. నాతోపాటు మావారు కూడా బాబాను ప్రార్థించసాగారు. భగవత్ భక్తులారా! పూర్తి నిస్సహాయస్థితిలో శ్రీసాయి మీదే మొత్తం భారమేసి తీవ్రంగా ప్రార్థించే ప్రార్థనలను శ్రీసాయి క్షణం మాత్రం కూడా ఆశ్రద్ధ చేయరు. ఆశ లేదు, మునిగిపోతున్నామన్న సందర్భంలో 'సాయీ! నీవే దిక్కు' అని మనస్ఫూర్తిగా వేడుకున్న ప్రతిసారీ ఆయన, 'ఓయ్, ఇదిగో పక్కనే ఉన్న' అన్నట్టు పరిస్థితిని సవ్యంగా మలుస్తారు. ఇది నేను చవిచూసిన పరమసత్యం. శ్రీసాయి ఎంతటి అద్భుతం చూపారో చూడండి! శ్రీసాయి మా అబ్బాయి కోరికను మన్నించి, వాడు అత్యంత ఇష్టపడే కాలేజీలలో, అది కూడా అసలు ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ సీటు రాదనుకున్న మొదటి కాలేజీలో వాడికి సీటు అనుగ్రహించారు. అసాధ్యమనుకున్నది సాధ్యం చేసి తమ లీలలు  అనంతం, అమోఘం అని నిరూపించారు. ఇది ముమ్మాటికి శ్రీసాయి అద్భుతమైన లీల. మా జీవిత ప్రయాణంలో శ్రీసాయి మాకిచ్చిన మరొక వరం. "అన్నిటికీ చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2037వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. శ్రీసాయి అనుగ్రహ లీలలు - 38వ భాగం

2. బాబా కృప

---

శ్రీసాయి అనుగ్రహ లీలలు - 38వ భాగం 

నా పేరు సాయిబాబు. 2016లో ఒకరోజు మధ్యాహ్నం నేను నిద్రపోతున్నప్పుడు నాకు ఒక కల వచ్చింది. ఆ కలలో ఇద్దరు యమభటులు తమ చేతులు చాచి నన్ను పట్టుకోబోతున్నారు. నాకు భయమేసి 'బాబా' అని గట్టిగా అరిచాను. అంతే! మరుక్షణంలో ఒక పాదం ఆ యమదూతలిద్దరినీ ఒక్క తన్నుతంతే వాళ్ళు దూరంగా పడి, లేచే పారిపోయారు. అంతలో బాబా నా పక్కన నిలబడి కనిపించారు. ఆయన, "భయపడకు! వాళ్ళని తన్ని తరిమేసాను" అని నాతో చెప్పారు. ఆకస్మాత్తుగా నాకు మెలకువ వచ్చింది. ఆ కలంతా నా భార్యకి చెప్పాను. అదేరోజు సాయంత్రం నా భార్య బాబా పుస్తకం చదువుతూ నన్ను పిలిచి ఒక పేజీలో వాక్యాలు చదవమని చెప్పింది. అక్కడ, "అవును నిజంగానే యమభటులు వచ్చారు. వాళ్ళని తన్ని తరిమేసాను. భయపడొద్దు!" అని ఉంది. మా ఇద్దరికీ చాలా ఆశ్చర్యమేసింది. అలా నాకొచ్చింది కల కాదు, నిజమేనని బాబా చెప్పారు.

2025. ఆగస్ట్ 18న నా భార్య శిరిడీ వచ్చి బాబా దర్శనం చేసుకొని 19వ తేదీన హైదరాబాద్ వెళ్లి, అక్కడినుండి కైలాష్, మానస సరోవర యాత్రకి బయలుదేరింది. నేను బాబాతో, "నా భార్య చేత మంచిగా యాత్ర చేయించి సురక్షితంగా తిరిగి మా ఇంటికి చేర్చండి బాబా" అని చెప్పుకున్నాను. బాబా నా ప్రార్థన విన్నారు. నా భార్య ఏ ఆటంకం లేకుండా మానససరోవరం సరస్సు చూసుకొని, కైలాస పర్వత ప్రదక్షిణ చేసింది. తరువాత తిరిగి వస్తున్నప్పుడు తను దారి తప్పిపోయింది. తనకి ఎవరూ కనపడక భయమేసి 'శివ' నామం చెప్పుకుంది. తర్వాత బాబాని తలుచుకొని కన్నీళ్లు పెట్టుకోగానే ముసలి దంపతులు తన దగ్గరికొచ్చి తన చెరొక చేయి పట్టుకొని నిలబెట్టారు. నా భార్య వాళ్ళని శివపార్వతులుగా భావించి తనతో శిరిడీ నుండి తీసుకెళ్లిన మారేడు దళాలు వారి పాదాలు మీద పెట్టింది. ముఖ్య విషయమేమిటంటే, చైనావాళ్లు యాత్రికులను తనిఖీ చేసినప్పుడు అందరి దగ్గర వున్న మారేడు దళాలను తీసుకొని తిరిగి ఇవ్వలేదుగానీ నా భార్యకు మాత్రం ఇచ్చారు. సరే అసలు విషయానికి వస్తే, ఆ వృద్ధ దంపతులు నా భార్యని నడిపించుకుంటూ తీసుకొని వెళ్తున్నప్పుడు ఎదురుగా వున్న పర్వతం మీద అభయహస్తంతో బాబా నా భార్యకి దర్శనమిచ్చారు. ఇదిలా ఉండగా నా భార్య వాళ్లతోపాటు వెళ్లిన గుర్రం వాడు ఒకామె తప్పిపోయందని మిలిటరీవాళ్ళకి రిపోర్ట్ ఇచ్చాడు. దాంతో మిలిటరీవాళ్ళు నా భార్యను వెతుక్కుంటే బయలుదేరారు. ఆ క్షణానికి వృద్ధ దంపతులు నా భార్యకి తను వెళ్లాల్సిన చోటుకి దారి చూపించారు. అంతలో మిలిటరీవాళ్ళు అక్కడికి వచ్చారు. వాళ్ళు దగ్గరకి రాగానే ఆ వృద్ధ దంపతులు మరి కనపడలేదు. అలా బాబా దయవల్ల 11 రోజుల యాత్ర ఎటువంటి ఇబ్బంది లేకుండా పూర్తై నా భార్య క్షేమంగా మా ఇంటికి చేరుకుంది.

2025, సెప్టెంబర్ 11న నేను ఫేస్బుక్‌లో ఒకరు తమ ఇంట్లో హనుమాన్ చాలీసా పుస్తకం ఎక్కడో పెట్టి మర్చిపోయామని, ఎంత వెతికినా కనపడలేదని, తరువాత ఒకరోజు ఆ పుస్తకం దొరికిందని సంతోషంగా ఆ పుస్తకం ఫోటోతో సహా పెట్టారు. ఆ మర్నాడు ఉదయం 10 గంటలకి బాబా నన్ను దర్శనానికి రమ్మంటున్నట్లు నాకు అనిపించింది. నిజానికి నేను ప్రతిరోజూ మధ్యాహ్నం 2గంటలకు దర్శనానికి వెళ్లి 5 గంటలకు ఇంటికి వస్తుంటాను. కానీ ఆరోజు బాబా రమ్మంటున్నట్లు అనిపించడం వల్ల ఉదయమే దర్శనానికి సమాధి మందిరంకి వెళ్ళాను. అప్పుడు బాబా పాదాల వద్ద ఉన్న బంతి పువ్వు నాకు ఇచ్చారు. తర్వాత నేను ద్వారకామాయికి వెళ్లి, దర్శనం చేసుకుని బయటకు వస్తుంటే ఒకరు వచ్చి "మీరు తెలుగు చదువుతారు కదా!" అని చిన్న పుస్తకం చేతిలో పెట్టారు. అది హనుమాన్ చాలీసా పుస్తకం. అప్పుడు ముందురోజు నేను ఫేస్బుక్‌లో చదివిన అనుభవం నాకు ఒక మెసేజ్ అని అర్థమైంది. అలా బాబా భవిష్యత్తు ముందే చూపిస్తారు.

---

బాబా కృప

నా పేరు కామేశ్వరి. నేను ఒక సామాన్య సాయి భక్తురాలిని. నేను హైదరాబాద్‌లో నివాసముంటున్న 78 సంవత్సరాల ఒంటరి మహిళను. నాకు మరణ భయం లేదుగాని, రోగ భయం మటుకు చాలానే ఉంది. ఎందుకంటే, నేను ఆసుపత్రి పాలైతే నాకన్న నన్ను చూసుకునేవాళ్ళకి ఎక్కువ ఇబ్బంది. అందుచేత  నేనెప్పుడూ సాయినాథుని అనాయాస మరణం ప్రసాదించమని ప్రార్ధిస్తూ ఉంటాను.  నా పిల్లలిద్దరూ యుఎస్‌లో ఉంటున్నారు. నేను సంవత్సరంలో ఆరునెలలు వాళ్ళ దగ్గర, ఆరునెలలు ఇండియాలో ఉంటాను. 2025, ఆగస్టులో యుఎస్ వెళ్ళగానే నాకు సుస్తీ చేసింది. రోగ లక్షణాలను బట్టి అది క్యాన్సర్ కావచ్చన్న సందేహం కలిగింది. దాంతో నేను బాబాను శరణువేడి ఫ్యామిలీ డాక్టర్ను సంప్రదిస్తే, స్పెషలిస్ట్ డాక్టర్ని కలవమన్నారు. అలాగే కలిస్తే, బాబా దయవల్ల అది సాధారణ రుగ్మతే అని తేలింది. ఇది బాబా కృపేనని నా నమ్మకం. ఎల్లవేళలా నన్ను కాపాడుతున్న బాబాకు శతకోటి ప్రణామాలు, కృతజ్ఞతలు. ఓం సాయినాథాయ నమః.

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2036వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. ఆరోగ్య విషయంలో బాబా సహాయం

2. టాబ్లెట్ వేసుకోకపోయినా ఏ సమస్యా రాకుండా దయచూపిన బాబా

---

ఆరోగ్య విషయంలో బాబా సహాయం

నేను ఒక సాయి భక్తురాలిని. మా నాన్న షుగర్ వ్యాధిగ్రస్తులు. దానివల్ల ఆయనకి డయాబెటిక్ ఫుట్ వచ్చింది. డయాబెటిక్ ఫుట్ అంటే మధుమేహం కారణంగా పాదాలకు వచ్చే సమస్యలు. నరాలు దెబ్బతినడం, రక్తప్రసరణ సరిగా లేకపోవడం వల్ల పాదాలకు గాయాలైనా నొప్పి తెలియకపోవడం, చిన్న గాయాలు పెద్ద పుండ్లు లేదా ఇన్ఫెక్షన్ గా మారడం జరుగుతుంది. ఒకసారి నాన్న పాదానికి అయిన పుండు పగిలి రక్తం, చీము కారుతూ ఉండింది. అది అలానే ఉంటే ఇన్ఫెక్షన్ అవుతుందని నాన్న డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లారు. డాక్టర్ అంతా క్లీన్ చేసి, కొన్ని మందులిచ్చి "ఇక మీదట జాగ్రత్తగా ఉండాలి. లేదంటే బాగా ఇబ్బంది అవుతుంది" అని అన్నారు. అయితే అందరూ మా నాన్న తాగుబోతు కాబట్టి అది అంత తేలికగా తగ్గదని, తగ్గినా మధుమేహం వల్ల అది మళ్లీ మళ్లీ వచ్చే అవకాశాలు ఎక్కువగా ఉన్నాయని, ఒకవేళ అది తగ్గకుండా పెరిగితే కాలు తీసేయాల్సిన పరిస్థితి వస్తుందని భయపెట్టారు. అది నిజమే కూడా. అందువల్ల వాళ్ళు చెప్పినట్లు పుండు తగ్గకపోతే ఆ పరిస్థితిని ఎదుర్కోవడం కష్టమని మాకు చాలా భయమేసింది. నేను బాబా మీద నమ్మకముంచి, "బాబా! ఆ గాయం ఎలాగైనా తగ్గించండి. అది మళ్ళీ రాకూడదు. ఆ గాయం పెరగకుండా తొందరగా గాయం తగ్గిపోయేలా చేయండి ప్లీజ్" అని వేడుకున్నాను. బాబా దయవల్ల నాన్న గాయం తగ్గింది. ఇదంతా జరిగి ఒక సంవత్సరంపైనే అయింది. ఇప్పటివరకు ఆ సమస్య మళ్ళీ రాలేదు. అంతా బాబా దయ.

ఈ సంవత్సరం(2025) మా తమ్ముడు హెల్త్ చెకప్ చేయించుకొని, రిపోర్టులో అన్నీ బాగానే ఉన్నాయని పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. తర్వాత 15 రోజులకి ఒకరోజు నేను మాటల్లో మా కంపెనీ సంవత్సరానికి ఒకసారి ఇచ్చే హెల్త్ చెకప్ సౌకర్యం గురించి చెప్తుంటే, మా తమ్ముడు విని, "నేను ఇటీవల చెకప్ చేయించుకున్నాను. బావగారికి(నా భర్త డాక్టర్) రిపోర్టు పెడతాను. ఒకసారి చూసి ఎలా ఉన్నాయో చెప్పమ"ని అన్నాడు. నా భర్త ఆ రిపోర్టు చూసి, "అంతా బాగుంది" అన్నారు. కానీ ఒక్క నిమిషం అగి, "క్రియేటిన్ లెవల్ 1.1 ఉంది" అన్నారు. అది  విన్న వెంటనే నాకు కంగారుగా అనిపించి భయమేసింది. ఎందుకంటే, అదివరకు మా ఆడపడుచు ఒకసారి ఇలానే హెల్త్ చెకప్ చేయించుకొని మొదటిసారి అంత నార్మల్‌గానే ఉందనుకొని తర్వాత క్రియేటిన్ లెవెల్ 1.3 ఉందని గమనించారు. జాబు అదేమంత పెద్ద సమస్య కాదని పట్టించుకోలేదు. కానీ 3 నెలల తర్వాత మళ్ళీ టెస్ట్ చేయించుకుంటే క్రియేటిన్ లెవల్ 1.7 ఉంది. అప్పటికే మోకాళ్ళ జాయింట్స్ దగ్గర నొప్పులు, కాళ్ళలో నీళ్లు రావడం మొదలైన లక్షణాలు మొదలయ్యాయి. ఇంకా బీపీ కూడా ఎక్కవగా ఉండింది. అవన్నీ చూసి డాక్టర్, 'CKD(క్రానిక్ కిడ్నీ డిసార్డర్- కిడ్నీ ఫెయిల్యూర్)' అని చెప్పారు. అప్పుడు వాళ్ళు మునపటి రిపోర్టులో క్రియేటిన్ 1.3 ఉందని చెప్తే, "1.3 ఉన్నప్పుడు సంప్రదించకుండా మీరు ఎందుకు నిర్లక్ష్యం చేసార"ని డాక్టర్ తిట్టారు. ఈ కారణాల వల్ల మా తమ్ముడికి క్రియేటిన్ లెవల్ 1.1 ఉందని భయమేసి కంగారుపడ్డాము. అదే విషయం మా తమ్ముడికి చెప్తే, తను కూడా భయపడ్డాడు. నా భర్త డీహైడ్రేషన్ వల్ల కూడా అలా చూపిస్తుంది అన్నారు. ఆయన చెప్పింది వాస్తవం. సాధారణంగా క్రియేటిన్ స్థాయి హెచ్చుతగ్గులకు గురవుతూ ఉంటుంది. చాలామంది విషయంలో అది తేలికగానే తగ్గుతుంది. మా ఆడపడుచుకి అయినట్లు CKD(కిడ్నీ ఫెయిల్యూర్) ఏం అవ్వదు. కానీ ఆవిడ పరిస్థితి దగ్గర నుండి చూసినందువల్ల మా తమ్ముడి క్రియేటిన్ లెవల్ 1.1 ఉన్నా కూడా నాకు భయమేసింది. పురుషులలో సాధారణ క్రియేటిన్ స్థాయి 1.3-1.5(బోర్డర్) అయినప్పటికీ 1 కంటే తక్కువ ఉంటే మంచిదని తెలిసి భయపడ్డాము. మా తమ్ముడు ఎలాగూ టెస్ట్ చేయించి 15 రోజులు అయింది కదా అని అదేరోజు మళ్ళీ టెస్ట్ చేయించుకుంటే, ఈసారి క్రియేటిన్ 1.3 ఉంది. మాకు ఇంకా భయమేసి అదివరకు మా ఆడపడుచు సంప్రదించిన డాక్టర్ని సంప్రదిస్తే, క్రియేటిన్ స్థాయి పెరగడం చూసి ఉప్పు లేని పదార్థాలు తినమన్నారు. అయితే అలా చేస్తున్న కూడా ఒక నెలకు క్రియేటిన్ 1.5 వరకు పెరిగింది. అప్పుడు ఇక మాకు బాబానే దిక్కు అని మా అమ్మతో 'సాయి దివ్యపూజ' మొదలుపెట్టామని చెప్పాను. మా అమ్మ సరేనని దివ్యపూజ 11 వారాలు చేస్తానని సంకల్పం చేసుకుంది. ఒక వారం పూజ అయ్యాక అదే వారంలో శనివారంనాడు నేను లక్ష్మీనరసింహస్వామి దేవాలయంకి వెళ్లి, “మా తమ్ముడు క్రియేటిన్ స్థాయి తగ్గితే, అదేరోజు మీ దర్శనం చేసుకోమని వాళ్ళకి చెప్తాన"ని అనుకున్నాను. అలా అనుకున్న 15 నిమిషాలకి మేము ఆ గుడిలో ఉండగానే మా తమ్ముడు నా భర్తకి ఫోన్ చేసి, "క్రియాటిన్ 1.3కి వచ్చింది" అని చెప్పాడు. నేను వెంటనే మా తమ్ముడికి కాల్ చేసి, 'మేము  లక్ష్మీనరసింహస్వామి గుడిలో ఉన్నాము. నేను ఇలా అనుకున్నాను. మీరు రండి' అని చెప్తే, వాళ్ళు సంతోషంగా వచ్చారు. బాబా, లక్ష్మీనరసింహస్వాముల దయవల్ల మా తమ్ముడికి క్రియాటిన్ లెవెల్ తగ్గి 1.1 దగ్గర ఉండేలా చేసారు. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

---

టాబ్లెట్ వేసుకోకపోయినా ఏ సమస్యా రాకుండా దయచూపిన బాబా

సాయి భక్తులందరికీ ప్రణామాలు. సాయిని దృఢంగా విశ్వసించే లక్షలాదిమంది భక్తులలో నేను ఒక దానిని. నాకు పెళ్ళై 5 నెలలు అవుతుంది. కొత్తగా అత్తవారింటికి వెళ్ళినప్పుడు నాకు ఒక సమస్య వచ్చింది. మూడేళ్ళ క్రితం నాకు థైరాయిడ్ సమస్య వచ్చింది. దానికోసం నేను రోజూ తప్పనిసరిగా ఒక టాబ్లెట్ వేసుకోవాల్సి ఉంది. లేకపోతే నిద్రపోయేటప్పుడు గురక వస్తుంది. అలాంటిది నేను టాబ్లెట్లు మా అమ్మ వాళ్ళింట్లో మార్చిపోయాను. అందువల్ల 'నేను నిద్రపోయే సమయంలో నాకు ఒకవేళ గురక వస్తే, అత్తింట్లోవాళ్ళు ఏం అనుకుంటారో!' అని చాలా భయమేసి పడుకునే ముందు బాబాకి నమస్కరించుకొని, ఊదీ పెట్టుకొని, "బాబా! నాకు గురక రాకుండా చూడు" అని బాబాను ప్రార్ధించాను. ఆయనని తలచిన మరుక్షణంలో మన చెంత ఉంటారు. బాబా దయవల్ల 5 రోజులపాటూ నేను టాబ్లెట్లు వేసుకోకపోయినా నాకు ఏ సమస్య రాలేదు. "చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

---

Read More

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2035వ భాగం....

---

ఈ భాగంలో అనుభవం:

• శ్రీసాయి అనురాగ తరంగాలు

---

అనేకమంది భాగ్యశాలురైన సాయిబాబా భక్తులలో నేనూ ఒక భక్తుడిని. నా పేరు రవి. నా జీవితంలో బాబా లీలలను చవి చూసిన అనేక సందర్భాలున్నాయి. వాటిలో కొన్ని తోటి సాయిబంధువులతో పంచుకుంటున్నాను. 2008లో ఒకరోజు సాయంత్రం నేను నా ఆఫీస్ నుండి ఇంటికి బైక్ మీద బయలుదేరాను. సాధారణంగా రోజూ ఏదో ఒక వాహనం వెనుక బాబా ఫోటో రూపంలో దర్శనమిస్తుంటారు. కానీ, ఆ రోజు ఉదయం నుండి బాబా నా కంటపడలేదు. అందువల్ల నేను నా మనసులో, “బాబా! ఇంకొన్ని అడుగుల దూరం వెళితే, నేను ఎడమవైపు తిరిగి మా ఇంటికి వెళ్ళిపోతాను. ఆ మలుపు తిరిగే లోపల నేను నిన్ను చూడాలి” అని అనుకున్నాను. బాబా నా ప్రార్థన విన్నారు. సరిగా నేను ఎడమవైపు మలుపు తిరిగే చోట పార్క్ చేసి ఉన్న ఒక కారు వెనుక బాబా చిరునవ్వుతో ఉన్న ఫోటో కనిపించింది. అది సాయిబాబాతో నా మొదటి అనుభవం. ఇప్పటికీ అది నా మదిలో స్పష్టంగా నిలిచిపోయింది.

2013లో ఒకరోజు మధ్యరాత్రిలో నాకు తీవ్రమైన కడుపునొప్పి మొదలైంది. నేను మంచం మీద నుండి లేచి గదిలో నడుస్తూ బాబాను ప్రార్థించడం ప్రారంభించాను. నా భార్య బాబా ఊదీ తెచ్చి, నాకు నొప్పి ఉన్న భాగంలో రాసింది. అద్భుతం! ఆమె చేయి తీయగానే నొప్పి పూర్తిగా మాయమైంది. నేను అస్సలు నమ్మలేకపోయాను. ఎందుకంటే, ఇలాంటి అనుభవాలు పుస్తకాలలో మాత్రమే చదివాను. స్వయంగా అనుభవించడం అదే మొదటిసారి.

నేను, నా తమ్ముడు అమెరికాలో వేర్వేరు నగరాల్లో ఉంటున్నాము. నా తమ్ముడు, తన కుటుంబం గొప్ప సాయిభక్తులు. వాళ్ళింట్లో పెద్ద బాబా ఫోటో గోడకు ఉండేది. వాళ్ళు కొత్త ఇంటికి మారినప్పుడు కొత్తింట్లో ఆ ఫోటో పెట్టడానికి సౌకర్యం లేక దాన్ని అలాగే ప్యాక్ చేసి ఉంచారు. ఇలా ఉండగా నేను ఒక పెద్ద సాయిబాబా ఫోటో ఆర్డర్ చేసి, మా ఇంటి ప్రవేశద్వారం వద్ద పెట్టాను. తర్వాత ఒక ఉదయం నాకు ఒక కల వచ్చింది. ఆ కలలో నేను ఫోన్‌లో ఒక వ్యక్తితో మాట్లాడుతున్నాను. అతను డెలివరీ బాయ్‌లా ఉన్నాడు. అతను నా తమ్ముడి కొత్త చిరునామా అడిగాడు. నేను అతనికి దారి చెప్తుండగా అతను హిందీలో మాట్లాడడం ప్రారంభించి, “మీరు ఎక్కడివారు?” అని అడిగాడు. నేను నా ఊరి పేరు చెప్పి, “మీరు ఎక్కడివారు?” అని అడిగాను. అందుకతను 'శిరిడీ' అని చెప్పాడు. ఆ వెంటనే నాకు ద్వారకామాయి మరియు సాయిబాబా దర్శనమిచ్చారు. నేను నిద్రలేవగానే 'బాబా ఏదైనా సందేశమిస్తున్నారేమో!' అనుకున్నాను కానీ, అది ఏమిటో నాకు అర్థం కాలేదు. కొన్ని రోజుల తర్వాత నా తమ్ముడు, “నువ్వు మీ ఇంట్లోని బాబా ఫోటో ఎక్కడ ఆర్డర్ చేశావు? నేనూ ఒకటి ఆర్డర్ చేయాలనుకుంటున్నాను” అని అన్నాడు. అప్పుడు నాకు, 'బాబా నా తమ్ముడి ఇంటికి వస్తున్నానని ఆ కల ద్వారా సూచించార'ని అర్థమైంది.

 నాకు పెళ్ళై పదేళ్లు దాటినా పిల్లలు కలగలేదు. ఎన్నో వైద్యపరీక్షలు, చికిత్సలు అయిన తర్వాత కూడా ప్రయోజనం లేకపోయింది. చివరకి మేము ఆశలు వదిలేసుకున్నాము. తర్వాత 2019లో దురదృష్టవశాత్తు నా తండ్రి అనారోగ్యంతో మరణించారు. అదే నెలలో నా భార్య గర్భవతి అయింది. ఇది నిజంగా అద్భుతం. మా కుటుంబంలోని అందరూ అబ్బాయే పుడతాడని, నా తండ్రి తిరిగి వస్తున్నారని భావించారు. ఇక్కడ అమెరికాలో బిడ్డ లింగ నిర్ధారణ ముందుగా తెలుసుకొనే వెసులుబాటు ఉన్నప్పటికీ మేము తెలుసుకోకూడదని నిర్ణయించుకున్నాం. నా భార్య మూడు నెలల గర్భవతిగా ఉన్నప్పుడు తనకి ఒక కల వచ్చింది. ఆ కలలో ఆమె మసీదులో సాయిబాబాతో కూర్చొని ఉండగా బాబా ఆమెతో, “నీ ఆరోగ్యం గురించి ఆందోళనపడకు. ఒక అందమైన, ఆరోగ్యవంతమైన పాప వస్తోంది” అని అన్నారు. బాబా చెప్పినట్లే తొమ్మిది నెలలు నిండాక నా భార్య ఒక అందమైన ఆడపిల్లకి జన్మనిచ్చింది.

మా పాపకి ఐదేళ్ల వయసప్పుడు వినాయకచవితి తర్వాత గణేష్ నవరాత్రుల సమయంలో ఒకరోజు సాయంత్రం మేము గుడికి వెళ్ళాము. మా పాప గుడి లోపలకి వెళ్తున్నప్పుడు, “నాకు బాబా పింక్ డ్రెస్‌లో కనిపించాలి” అని అంది. బాబా ఆమె కోరికను తీర్చారు. బాబా పింక్ రంగు దుస్తుల్లోనే దర్శనమిచ్చారు. నా కూతురు బాబాను పింక్ రంగు వస్త్రాల్లో చూసి ఎంతో ఆనందోత్సాహాలతో పులకరించిపోయింది.

ఒకరోజు రాత్రి అంటే ఇండియాలో తెల్లవారుజామున కాకడ ఆరతి జరిగే సమయంలో నేను నా భార్యను, "ఈరోజు సాయిబాబాకు ఏ రంగు దుస్తులు కావాలి?" అని అడిగాను. ఆమె నీలం అంది. అప్పుడు నేను బాబాతో, “బాబా! ఈరోజు మేము నిన్ను నీలం రంగు దుస్తుల్లో చూడాలనుకుంటున్నాం” అన్నాను. ఆ తరువాత నాకు వచ్చిన కాకాడ ఆరతి ఫోటోలలో చూస్తే, బాబా నీలం రంగు దుస్తుల్లో లేరు. కానీ నేను నిద్రపోయాక కలలో బాబా నీలం రంగు శాలువతో దర్శనమిచ్చారు. ఉదయం నిద్ర లేవగానే శిరిడీ వెబ్‌‌సైట్ చూస్తే, బాబా నీలం రంగు దుస్తుల్లో ఉన్న ఫోటో నా కంటపడింది.

ఇలా ఇప్పటివరకు నేను నా జీవితంలో అనుభూతి చెందిన ప్రతి అనుభవం నన్ను బాబాకు మరింత దగ్గర చేస్తూ వచ్చాయి. మా జీవితంలో ప్రతి అడుగున బాబా మా వెన్నంటే ఉండి మార్గ దర్శకత్వం వహిస్తున్నారు. ఆయనకు ఎంత కృతజ్ఞతలు తెలిపినా తక్కువే. కానీ బాబా తమ భక్తుల నుండి అది ఎన్నడూ ఆశించరు. ఆయన మన నుండి కోరేది ప్రేమ, విశ్వాసాలను మాత్రమే. శ్రీసాయిసచ్చరిత్రలో చెప్పినట్లు 'ఎవరైనా మనను వదిలివేయవచ్చు కానీ, సాయిబాబా ఎన్నడూ మనను వదిలిపెట్టరు'. ఆయనపై విశ్వాసం ఉంచి, ఆయనను పిలవండి – ఆయన మీ పక్కనే నిలబడి ఉంటారు.

---

---

---

Read More