1. బాబా మనతో ఉన్నారని నమ్మడానికి ఇది సరిపోదా?
2. బాబాని నమ్ముకుంటే కానిదంటూ ఏదీ ఉండదు
3. అడిగినవన్నీ ఇస్తున్న బాబా
సాయి వచనం:-
|
|
1. బాబా మనతో ఉన్నారని నమ్మడానికి ఇది సరిపోదా?
2. బాబాని నమ్ముకుంటే కానిదంటూ ఏదీ ఉండదు
3. అడిగినవన్నీ ఇస్తున్న బాబా
- బాబా అద్భుత అనుగ్రహం - మూడవ భాగం
నా పేరు రాజేశ్వరి. మాది విజయవాడ. నేను ముందు భాగాలలో కొన్ని అనుభవాలు పంచుకుంటాను. ఇప్పుడు మరికొన్ని అనుభవాలు పంచుకుంటాను. ఒకరోజు మానాన్నకి ఒంట్లో బాగాలేదు. ఆయనకు మమ్మల్ని చూడాలనిపించి పిలిపించుకున్నారు. మేము వెళ్లేసరికి ఆయనకి ఆయాసంగా ఉంది. మేము నాన్నని చూసి విజయవాడ తిరిగి వచ్చేసాం. మా ఇంట్లో మేము పడుకునే గదిలో సాయిబాబా ఫోటో ఉంది. రోజూ నిద్రలేవగానే ఆఫోటోకి దణ్ణం పెట్టుకోవటం నాకలవాటు. నాన్నని చూసి వచ్చిన మరునాడు ఉదయం నిద్రలేచి బాబాకి దణ్ణం పెట్టుకుంటుంటే, ఆయన ఏడుస్తున్నట్లు నాకు కనపడింది. అప్పటికే మేము అనుకోని కారణాల వల్ల సొంతింట్లో నుండి అద్దె ఇంట్లోకి వచ్చాం. అందుకని బాబా అలా కనపడుతున్నారనుకొని, “నువ్వెందుకయ్యా! బాధపడతావు? మా మామగారు వాళ్ళకి ఈయన ఒక్క కొడుకై ఉండి కూడా ఈ విధంగా అయినందుకు, నిన్నేమీ అనటం లేదు కదా! ఇదేదో మా మంచికే అనుకుంటాము. నువ్వెందుకయ్యా అలా ఉంటావు” అన్నాను. బాబా కలలోకీ రాలేదు, నాకు సమాధానమూ ఇవ్వలేదు. మర్నాడు ఉదయం కూడా అలాగే కనిపించారు బాబా. "ఏంటి ఇలా వున్నావు?" అని అడిగాను. నాకు బాబా నుండి ఏ విధంగానూ సమాధానం రాలేదు కానీ, అదేరోజు మధ్యాహ్నం మా నాన్న చనిపోయారని మా తమ్ముడు ఫోన్ చేసి చెప్పాడు. అప్పుడు నాకు రెండు రోజులుగా బాబా ముఖం అలా ఎందుకుందో అర్థం అయింది. నేను పడబోయే బాధను ఆయనే ముందుగా పడ్డారు.
మా అక్కయ్యవాళ్ళు వైజాగ్లో ఉంటారు. ఒకసారి తన కొడుకు ఎంసెట్ పరీక్షకి వెళ్ళాడు. తను పరీక్ష వ్రాసి ఇంటికి వచ్చేదాక మా అక్క తనకి మంచి ర్యాంక్ రావాలని ఎంతో నియమనిష్ఠలతో ఒక్కరోజులో సచ్చరిత్ర పారాయణ చేస్తాననుకొని ఉదయం నుండి సాయంత్రం వరకు చదివింది. కానీ పరీక్ష ఫలితాలు వచ్చేసరికి అబ్బాయికి అనుకున్న ర్యాంకు రాలేదు. అప్పుడు మా అక్క చాలా బాధపడి, "మీరు మావాడికి మంచి ర్యాంకు ఇప్పిస్తారనే కదా! వాడు పరీక్ష వ్రాసినంతసేపూ నేను నీ పారాయణ చేస్తూ నీ ధ్యాసలోనే ఉన్నాను. మీరు వాడు పరీక్ష వ్రాసినంతసేపూ వాడి దగ్గర, వాడికి తోడుగా ఉంటారనుకున్నాను కదా బాబా!” అంటూ బాగా ఏడ్చింది. అదేరోజు బాబా మా అక్క కలలోకి వచ్చి, “ఎందుకేడుస్తావు?" అని అక్క తలను తమ ఒడిలో పెట్టుకొని, నిమురుతూ, “నేనున్నాను కదా! నేను చూసుకుంటాను. నువ్వు అధైర్యపడకు" అని చెప్పారట. ఆ స్పర్శ అక్కకి స్పష్టంగా తెలిసిందట. ఇంకా పాలు, విబూది, అత్తరు వాసనలు వచ్చాయట. అక్కకి మెలకువ వచ్చాక కూడా ఆ వాసనలు అలాగే వచ్చాయట. అక్క చాలా సంతోషపడింది. మరుసటిరోజు అక్కవాళ్ళు అబ్బాయికి మంచి ర్యాంక్ రాలేదు కాబట్టి, ఒక కాలేజీలో పేమెంట్ సీటు కోసం రెండు లక్షలు కట్టారు. బాబా ఏ అద్భుతం చేసారోగాని, ఆ కాలేజీ ప్రిన్సిపాల్, "మీరు కట్టిన రెండు లక్షలు తీసుకోండి. నేను ఈ బాబుకి ఫ్రీగానే సీటిస్తాను. డొనేషన్ అవసరం లేదు" అన్నారు. అక్కవాళ్ళు ఆ ప్రిన్సిపాల్ని, "ఎందుకు డబ్బులు వెనక్కి ఇచ్చేస్తున్నార"ని అడిగితే, "అవసరం లేద"ని చెప్పరాతను.
- బాబా అద్భుత అనుగ్రహం - రెండవ భాగం
నా పేరు రాజేశ్వరి. మాది విజయవాడ. బాబా అనుగ్రహంతో నేను నెల తప్పానని ముందు భాగంలో పంచుకున్నాను. ఇక తర్వాత విషయానికి వస్తే, నా ఆడపడుచుకి ఇద్దరమ్మాయిలు. అందుకని నేను 'నాకు పుట్టేది అబ్బాయి అయితే బావుండున'ననుకొని బాబాని అదే కోరుకున్నాను. కానీ 9 నెలల తర్వాత నాకు అమ్మాయి పుట్టింది. నాకు బాబాపై చాలా కోపమొచ్చి, "బాబా! నేను నిన్ను అబ్బాయిని అడిగాను. మరేంటి నాకు అమ్మాయినిచ్చారు" అని పోట్లాడాను. నిజానికి నేనప్పుడు సిజేరియన్ చేసినప్పుడు ఇచ్చిన మత్తులో ఉన్నాను. కాసేపటికి నేను పడుకుంటే బాబా నా కలలోకి వచ్చారు. ఆయన ద్వారకామాయిలో రాయి మీద ఎలా కూర్చుంటారో అలాగే దర్శనమిచ్చి, “అమ్మాయినిచ్చానని నువ్వు బాధపడతావేంటి? నేను నీకు పండంటి బిడ్డనిచ్చాను. అబ్బాయి బొమ్మను కూడా తయారు చేస్తున్నాను. కానీ, ఇప్పుడు అబ్బాయినివ్వటానికి సరైన సమయం కాదు. మొదట అమ్మాయి బొమ్మనే ఇవ్వాలి నీకు. అబ్బాయి బొమ్మ కూడా వుంది, నేనిస్తాను. ఈ అమ్మాయిని నా అంశగా అనుకో! దాన్ని బాధపెట్టక చక్కగా చూసుకో! నేను ఉన్నాను” అని చెప్పారు. బొమ్మని తయారు చేస్తున్నానంటూ మట్టి బాల్స్ లాంటివి కూడా చూపించారు. అయితే మొదట బాబు కావాలన్న కోరిక నా మనసులో బలంగా ఉండిపోయినట్లుంది. ఆ భావం వల్ల ఏడాదిలోపు పాపను రెండు, మూడుసార్లు కొట్టాను. మొదటిసారి పాపని కొట్టినప్పుడు బాబా కలలోకి వచ్చి, “కొట్టద్దు అని చెప్పానుగా, ఎందుక్కొట్టావు? పాపాయిని కొడితే నన్ను బాధపెట్టినట్టే! నీకు అబ్బాయిని ఇస్తానని చెప్పానుగా!" అన్నారు. కానీ నేను రెండు రోజులలో పాపకి మరో దెబ్బ వేసాను. మళ్ళీ బాబా కలలోకి వచ్చి, “నేనింక నీ కలలోకి రాను. ఆ భావం మనసులో నుండి తీసేసి పాపని ప్రేమగా చూసుకో!” అన్నారు. అంతే! ఆ తర్వాత బాబా నాకింక కలలోకి రాలేదు. పాపని కొడితేనైనా బాబా కలలోకి వస్తారని రెండు మూడుసార్లు పాపని కొట్టాను కూడా. అయినా బాబా కలలోకి రాలేదు.
రెండు సంవత్సరాల తర్వాత నేను మళ్ళీ నెల తప్పాను. నెల తప్పేముందు నాకో కల వచ్చింది. ఆ కలలో, "బొమ్మ తయారు అయిపోయింది. ఇదిగో తీసుకో!" అని అప్పజెప్పినట్లు మాటలు వినిపించాయి, బాబా మాత్రం కనిపించలేదు. 9వ నెల వచ్చాక నేను మా అమ్మవాళ్ళింట్లో పడుకుని ఉండగా, నిద్రలో ఆంజనేయస్వామి మేఘంలా వచ్చారు. నేను తల ఎత్తలేకపోతున్నాను. బాబా కలలోకి రానన్నారుగా! అందుకని ఆంజనేయస్వామిని పంపారేమో! నేను, "ఏం బాబా! ఇలా చేస్తున్నావు? నేను తల ఎత్తలేకపోతున్నాను" అని అంటుంటే ఆయన, "ఉండు చిట్టీతల్లి! నేను నిన్ను వదులుకోలేను" అని అన్నారు. తర్వాత ఆ మేఘమంతా ఒక వైపు గొట్టంలోంచి వచ్చినట్లు నా పొట్టలోకి వచ్చింది. అదేంటి అనేది నాకర్ధం కాలేదు. ఆ తర్వాత నాకు స్కానింగ్ తీసి అంతా బాగానే ఉందని చెప్పారు. నాలుగురోజుల్లో సిజేరియన్ చేసి బాబుని బయటకి తీస్తే, తనకి ఆక్సిజన్ అందటం లేదు. డాక్టర్లు బిడ్డ బ్రతకడం గురించి గ్యారంటీ ఇవ్వలేదు. వాళ్ళ ప్రయత్నాలు వాళ్ళు చేసారు. ఆపరేషన్ చేసేటప్పుడు నాకు పెట్టిన ఆక్సిజన్ తీసి బాబుకి తగిలించారు. కొంతసేపటికి అంతా సెట్ అయింది. అంత సీరియస్ అయిన బాబుని నా చేతిలో పెట్టేసరికి నా ఆనందం చెప్పనలవి కాలేదు. మేఘం అంటే గాలే కదా! నాకిలా సమస్య ఉందనే బాబా అదివరకే హెచ్చరించి నా పొట్టలోకి ఏదో పంపించారు. నా కలలోకి రానున్నారు కానీ, అన్ని విధాలా నాకు సాయం చేసారు.
నేను మాకు సంతానం కలిగితే బాబా భజన చేయిస్తానని అనుకున్నాను. కానీ ఏడాది, ఏడాదిన్నర అయినాగానీ భజన చేయించటానికి మాకు అసలు కుదరలేదు. అప్పుడు బాబా కలలోకి వచ్చి, “భజన పెడతానన్నావు? ముందు భజన పెట్టు, ఇంటికి దృష్టి తగలబోతోంది. నేను నీ ఇంటికి రావాలి, శాంతి చేయాలి. ఒక వారం లోపు నా భజన పెట్టు" అని అన్నారు. విజయవాడలోని వస్త్రలత షాపింగ్ కాంప్లెక్స్లో సాయిబాబా భజనలు చేసే బృందంవారు బాగా చేస్తారని మావారికి నమ్మకం. కానీ వాళ్ళనడిగితే రెండు నెలలవరకు ఖాళీ లేదన్నారు. మరో ఇద్దర్ని అడిగితే, వాళ్ళు కూడా ఖాళీ లేదన్నారు. ఇంక మాకేం చేయాలో తోచలేదు. మావారు నాతో, "నువ్వేమో బాబా వారం రోజుల లోపే పెట్టమన్నారని చెప్పావు. వాళ్ళేమో ఖాళీ లేదంటున్నారు" అన్నారు. నేను ఆయనతో, "ఏమండీ! బాబాయే కలలో కనిపించి చెప్పారు. ఆయనే మార్గం చూపిస్తారు. నాకా నమ్మకం ఉంది" అన్నాను. ఆ రాత్రి ఇద్దరం పడుకున్నాము. మరునాడు ఉదయాన్నే 6గంటలకి వస్త్రలతలోని భజనబృందం వారు ఫోన్ చేసి, "మేము భజన చేయాల్సిన ఇంటివాళ్ళకేదో ఇబ్బంది వచ్చి హఠాత్తుగా ప్రోగ్రామ్ రద్దు చేసుకున్నారు. నలుగురైదుగురు భజన చేయమని మమ్మల్ని అడిగారు కానీ మొదటి ప్రాధాన్యత మీకే ఇవ్వాలనిపించింది. అందుకని మీకు ఫోన్ చేసాం నిరంజన్ గారూ(మావారి పేరు)" అని చెప్పారు. ఇంకేముంది బాబా చెప్పినట్లు వారంలోపే భజన జరిగిపోయింది. అలా బాబా మాచేత కోరి భజన చేయించుకున్నారు.
ఆ భజన బృందంవాళ్ళు ఒక బాబా విగ్రహం తీసుకొచ్చి భజన చేసారు. వాళ్ళు భజన అయిపోయాక ఆ విగ్రహం మా ఇంట్లోనే ఉంచి, "వారం రోజులు పూజలు చేసుకొండి. బట్టలు ఉంటే మార్చుకొండి. మీరు ఏది తింటే అది బాబాకి పెట్టండి. మీ ఇంటికి వచ్చిన అతిథిగా భావించండి" అని చెప్పి వెళ్లిపోయారు. నేను మొదటిరోజు బాబాకి ఉదయం టిఫిన్, మధ్యాహ్నం అన్నం, రాత్రికి కూడా టిఫిన్ పెట్టాను. రెండవరోజు కూడా అలాగే చేసాను. మూడవరోజు రాత్రి ఇంకా టిఫిన్ పెట్టడానికి సమయం ఉంది. మా పిల్లలు రోజూ సంగీతం క్లాస్కి వెళ్లారు. నేను రోజూ వాళ్ళని పక్క సందులోనే ఉన్న సంగీతం క్లాసు వద్ద దింపి వస్తాను. ఆరోజు వాళ్ళని క్లాసులో దింపేసి, నేనొక్కదాన్నే తిరిగి నడుచుకుంటూ వస్తుంటే, ఒక ముసలాయన నా ముందుకు వచ్చి, "ఈ పూటైనా అన్నం పెడతావా? టిఫినే పెడతావా?" అని అడిగి నేను సమాధానం చెప్పే వ్యవధి కూడా ఇవ్వకుండా వెళ్ళిపోయాడు. ఆ ముసలాయన్ని నేను అంతకుముందుకానీ, తర్వాతకానీ చూడలేదు. ఇంతకీ విషయమేమిటంటే, నేను రాత్రి బాబాకి టిఫిన్ అయితే బాగుంటుందని ప్రత్యేకించి టిఫిన్ చేసి పెడుతున్నాను. నేను ఆ ప్రసాదాన్ని కొంచెం తిని అన్నం తింటున్నాను. ఆ ముసలాయన అలా అడిగినంతనే నేను గబగబా ఇంటికి వచ్చేసి రెండు చెంబులు నీళ్లు పోసుకుని అన్నం, కూరలు వండి బాబాకి నైవేద్యం పెట్టాను. మిగిలిన నాలుగు రోజులు కూడా అన్నమే పెట్టాను. అలా టిఫిన్ పెడ్తుంటే వద్దని, నేను ఏది తింటే తమకీ అదే కావాలని అన్నం పెట్టించుకుని తిన్నారు బాబా.
- బాబా అద్భుత అనుగ్రహం
నా పేరు రాజేశ్వరి. మాది విజయవాడ. నేను స్కూల్ చదివే రోజుల్లో స్టిక్కర్స్ కొనుక్కొనేటప్పుడు బాబా స్టిక్కర్స్ ఏరుకొని మరీ తెచ్చుకునేదాన్ని. ఒకసారి 'ఓంసాయి శ్రీసాయి జయజయసాయి' అని రాసి ఉన్న స్టిక్కర్ ఒకటి తీసుకొచ్చి నా పుస్తకాల అలమారాలో ఉంచుకున్నాను. దాన్ని రోజూ స్కూలుకి వెళ్లేముందు తాకి వెళ్ళేదాన్ని. అదెందుకో, ఏమిటో తెలీదు. ఇంట్లో అందరూ శివుణ్ని, రాముడ్ని, వేంకటేశ్వరస్వామిని ఆరాధించేవారు. నేను మాత్రమే బాబాని తెచ్చుకుంటూంటే, కారణమేంటని అందరూ అడిగేవారు. కానీ కారణం నాకు తెలిస్తే కదా! వాళ్ళకి చెప్పడానికి. అందువల్ల నవ్వేసి ఊరుకునేదాన్ని. కొన్నిరోజుల తర్వాత నా 10వ తరగతి అయిపోయాక మేము బాబా గుడి పక్కకి మారాము. ఇంటి పక్కనే గుడి ఉండేటప్పటికి మా నాన్నకి, అమ్మకి బాబా హారతులు, పూజలు అలవాటైపోయాయి. అసలు ఆ ఇల్లు మా నాన్న, పెద్దనాన్న ఉమ్మడిగా కట్టుకున్నారు. కానీ చివరి నిమిషంలో మా పెద్దనాన్న "మీరు వెళ్ళి ఉండండి" అన్నారు. అది బాబా అనుగ్రహమే!
నాకు 18 సంవత్సరాలకి పెళ్లైంది. పెళ్ళైన 9 సంవత్సరాలదాకా మాకు సంతానం కలగలేదు. మొదటి మూడు సంవత్సరాలు ఏ మందులూ వాడలేదుగానీ, తర్వాత డాక్టర్ని సంప్రదిస్తే, సమస్య మావారిలో ఉందన్నారు. కానీ ఆ విషయం తెలిస్తే, వయసుపైబడిన మా అత్తయ్య, మావయ్య బాధపడతారని వాళ్ళకి చెప్పలేదు. వాళ్ళు తమ కొడుకులోనే సమస్య ఉందని తెలియక నన్ను కొంచెం మాటలనటం, బాధపెట్టటం చేస్తుండేవారు. మావారు, "సమస్య నాలో ఉంటే, నువ్వెందుకు అనవసరంగా మాటలు పడతావు? విషయం నేనే అమ్మానాన్నకి చెప్పేస్తాన"ని చెప్పేసారు. అప్పటినుండి వాళ్ళు నన్ను మాటలనటం మానేసారు. మేము నాలుగు సంవత్సరాలు ఇంగ్లీషు మందులు వాడాము. అవి చాలా శక్తివంతమైనవైనందున మావారి ఆరోగ్యం పాడైపోయింది. కానీ, నా కడుపు పండలేదు. నేను బాబాను ఎంతోగానో పూజిస్తూ, "నాకే సమాధానం చెప్పవూ?” అని అడుగుతుండేదాన్ని. కలలో బాబా, “నీకింకా సమయముంది. నన్ను నమ్ముకో. నీకు సంతానం ఉంది, నేనిస్తాను. నా మీద భారం ఉంచు. నీకు నేను పండంటి బిడ్డల్నిస్తాను" అని చెప్తుండేవారు. అలా దగ్గర దగ్గర 9సంవత్సరాలు పూర్తి కావొచ్చింది. నేను, "బాబా! నిన్ను నేనింతలా నమ్ముకున్నాను. నాకు నువ్వు ఇదా చేసేది?" అని అడుగుతుండేదాన్ని. ఒకరోజు మా అమ్మ టివిలో 'చైతన్య హోమియోకేర్' అని స్క్రోల్ అవుతుంటే చూసి మమ్మల్ని అక్కడికి వెళ్ళమని ఫోన్ చేసి చెప్పింది. నేను అప్పటికి చాలా నిరాశచెంది ఉన్నందువల్ల అమ్మతో, "పోమ్మా! ఇన్నేళ్ళుగా శక్తివంతమైన మందులు వాడుతుంటే దిక్కూ, దివాణం లేదు కానీ, ఏదో చిన్నచిన్న మాత్రలు ఇచ్చేస్తే కడుపు వచ్చేస్తుందా?" అని తన మాట కొట్టి పారేసాను. కానీ అమ్మ, "రాజీ! బాబాకి దణ్ణం పెట్టకొని వెళ్ళండమ్మా" అంది. ఏమో! బాబాయే అమ్మ ద్వారా ఈ మాట చెప్పిస్తున్నారనిపించి వెళ్ళాము. అక్కడ హాస్పిటల్ అంతా శిరిడీ సాయిబాబా పటాలు, విగ్రహాలు ఉండటం చూసి బోలెడంత ఆశ్చర్యమేసింది నాకు. తర్వాత ఆ డాక్టరు శిరిడీ సాయిబాబాకు గొప్ప భక్తుడని, ఆయన ఏ రోగికి మందులిచ్చినా బాబాకి చెప్పి మరీ ఇస్తాడని తెలిసింది. ఇంకా నేను ఒకటే అనుకున్నాను, 'నాకు గనక గర్భం వస్తే బాబా ఇచ్చినట్లుగా భావించి, నేనీ డాక్టర్కి ఒక బంగారు ఉంగరం చేయించి ఇస్తానని' అని. అదే విషయం బాబాకి చెప్పి దణ్ణం పెట్టుకున్నాను. డాక్టర్ అంతా పరీక్షించి, "ఒక ఏడాదిపాటు మందులు వాడాల"ని చెప్పారు. సరేనని ఏడాదిపాటు మందులు వాడాం. కానీ, మాకు ఏ గుణం కనపడలేదు. డాక్టర్ని, “డాక్టర్ గారూ! మీరు ఏడాది గడువిచ్చారు. మీరిచ్చిన గడువు పూర్తి అయిపోయింది. నాకేం గుణం కనపడలేదు. ఇప్పుడు మేమేం చేయాలి?" అని అడిగితే ఆయన, "నేను బాబా మీద నమ్మకముంచాను. మీరు కూడా ఆయన మీద నమ్మకముంచండి. మరో మూడు నెలలు మందులు వాడండి. బాబా దయతలిస్తే మూడు నెలలు కూడా అవసరం లేదు, ఈ ఒక్క నెలే చాలు" అన్నారు. మేము మందులు తీసుకుని వచ్చేసాం. అవి జనవరి, ఫిబ్రవరి నెలలు. ఒకరోజు నాకు కలలో బాబా కనిపించి నా చేతికి 'పండు' ఇచ్చారు. నేనాయన్ని, "ఈ పండు కాదు. పండంటి బిడ్డనివ్వు" అని అడిగాను. అంతటితో కల ముగిసింది. మర్నాడు మేము జూన్, జూలైలలో బ్యాంకాక్ టూర్ వెళ్లదలచి పాస్పోర్ట్ ఆఫీసుకు వెళ్లి అక్కడ అన్ని సబ్మిట్ చేసి ఇంటికి వచ్చి మావారు బండి పార్క్ చేస్తుంటే, నేను పక్కనే నిలబడ్డాను. అంతలో ఒకాయన చాలా వేగంగా నా దగ్గరకి వచ్చి, నా చేయి పట్టుకొని, రమ్మని తీసుకెళ్ళసాగాడు. నేను, "ఏంటండీ! నన్ను ఎక్కడికి తీసుకు వెళ్తున్నారు?" అని అడిగితే, "అమ్మా! అక్కడ బాబా వారొచ్చారు. నువ్వు కావాలంట, రమ్మంటున్నాడాయన" అని చెప్పాడు. ఆయనెవరో, బాబా రావడం ఏమిటో! నాకేం అర్థం కాలేదు. అదే మాట నేనాయనతో అంటే, "అక్కడ ఈ వీధి చివర ఇంట్లో బాబా ఉన్నారు, నిన్ను రమ్మంటున్నారు" అని, మావారిని కూడా "మీరు కూడా రండి" అని అన్నాడు. ఇంకా నాకేసి చూసి, "బాబావారమ్మా! అరగంట నుండి వెళ్ళటం లేదు, ముందు నువ్వు రామ్మా!" అంటూ నన్ను, మావారిని తీసుకెళ్లాడు. అసలేం జరిగిందంటే, అక్కడ బాబా భజన జరుగుతుంటే బాబా ఒక అమ్మ మీదకి వచ్చి, “ఈ సందు చివర ఒక 'పండు' చెట్టు ఉంటుంది(మా ఇంటి ముందు ఒక జామ చెట్టు ఉంది). ఆ ఇంట్లో నా భక్తురాలు ‘పండ్ల’కోసం ఎదురుచూస్తోంది. ఆ భక్తురాలికా పండు ఇవ్వందే నేనెళ్ళను నేనెళ్ళను” అని అరగంట నుండి వేచి చూస్తున్నారంట. అది తలుచుకుంటే నాకిప్పటికీ కళ్ళమ్మట నీళ్ళోస్తాయి. సరే, నేను అక్కడికి వెళ్లి గుమ్మంలో ఉండగానే, ఆ అమ్మ(బాబా) లేచి నా దగ్గరకొచ్చి నా చీర కొంచెం కిందకి లాగి, నా పొట్ట అంతా ఊదీ రాసి, ఒక పండు నా చీరకొంగులో పెట్టి, ఆ కొంగుని నా నడుముకి దోపేసి, “ఇంక నువ్వు వెనక్కి తిరిగి చూడకుండా వెళ్ళు. నీకింకా తిరుగులేదు. నేనున్నాను నీకు. ధైర్యంగా వెళ్ళు" అన్నారు. మావారి నుదుటన కూడా ఊదీ పెట్టారు. ఆ అమ్మగాని, ఆ ఇంట్లోవాళ్ళుగాని నాకు అంతకుముందు తెలియదు. అసలు అక్కడ భజన జరుగుతుందని కూడా తెలియదు. నాకేం అర్థం కాలేదుగాని అదే నెల నేను బాబా అనుగ్రహంతో నెల తప్పాను.
మిగతా తరువాయి భాగంలో...
1. సాయి భగవానుని లీలలు ఊహించగలం!
2. ప్రార్థన విన్న బాబా
3. సాయిని అడగాలేగాని, ఆయన ఇవ్వంది ఏముంటుంది?
1. తమని తలుచుకుంటే కానిది లేదని నిరూపించిన బాబా
2. ఊదీతో జ్వరం తగ్గుముఖం
3. దయచూపిన బాబా
- బాబా అనుగ్రహంతో రెండో పెళ్లి
1. బాబాని నమ్మినవాళ్ళు ఎప్పుడూ చెడిపోరు
2. ఆర్తిగా వేడుకుంటే సమస్యను పరిష్కరిస్తారు బాబా