సాయి వచనం:-

- శ్రీబాబూజీ.

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2043వ భాగం....


ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. దృఢమైన నమ్మకం వల్ల పొందిన బాబా అనుగ్రహం
2. సొంతూరుకి ట్రాన్స్ఫర్ అనుగ్రహించిన బాబా
3. ఊదీయే పరమ ఔషధం


సొంతూరుకి ట్రాన్స్ఫర్ అనుగ్రహించిన బాబా

శ్రీసాయినాథుని పాదపద్మములకు శతకోటి నమస్కారాలు. నా పేరు ప్రభాకరరావు. మాది ఆంధ్రప్రదేశ్‌లోని అనకాపల్లి. నేను బాబాని నమ్ముకొని 29 సంవత్సరాలు పూర్తయింది. నాకు ప్రతిరోజూ అనకాపల్లిలో 1953లో నిర్మించిన బాబా గుడికి వెళ్ళి ఆయనను దర్శించుకొని రావడం అలవాటు. అయితే నాకు ప్రమోషన్ వచ్చి చింతపల్లికి బదిలి అయిన తరువాత బాబా గుడికి వెళ్లడం కుదరలేదు. నాకు చాలా బాధగా అనిపించి, "ఏంటి బాబా నాకు ఈ పరీక్ష? నీ దర్శనం చేసుకోకుండా నేనుండలేనని నీకు తెలుసు కదా!" అని ప్రతిరోజూ బాబాని అడుగుతూ ట్రాన్స్ఫర్ కోసం చాలా ప్రయత్నించాను. కానీ, ట్రాన్స్ఫర్ అవ్వలేదు. చివరికి నేను, "బాబా! మీ మీదే భారమేసాను. మీరు ఏమి చేస్తారో నాకు తెలియదు. నేను ప్రతిరోజూ మీ గుడికి వచ్చి మీ దర్శనం చేసుకోవాలి" అని బాబాను వేడుకున్నాను. అంతే, బాబా నన్ను కరుణించి నా సొంత ఊరికి ట్రాన్స్ఫర్ చేయించారు. ఆయన మహిమ ఎంత చెప్పినా తక్కువే. పిలిస్తే పలికే దైవం సాయినాథుడు. నా చేయిపట్టి నన్ను నడిపించే దైవం నా సాయినాథుడు. నేను ఎన్ని జన్మలెత్తినా ఆయన ఋణం తీర్చుకోలేను. సదా ఆ సాయినాథుని ఆశీస్సులు మన అందరిపై ఉండాలని కోరుకుంటున్నాను. "బాబా! మీ ప్రేమ, కరుణాకటాక్షాలు నామీద, నా కుటుంబం మీద ఎల్లప్పుడూ ఉండాలని మిమ్మల్ని మనస్పూర్తిగా వేడుకుంటున్నాను. నాకు మంచి ఆరోగ్యాన్ని ప్రసాదించండి బాబా. నా శిరస్సు వంచి మీకు పాదాభివందనాలు చేస్తున్నాను తండ్రీ".

ఊదీయే పరమ ఔషధం

సాయి భక్తులందరికీ నా నమస్కారాలు. నా పేరు కోమలవల్లి. 2025, జూన్ నెలలో నేను ఇన్ఫెక్షన్‌తో బాధపడ్డాను. మావారికి చెపుదామంటే ఆయన రకరకాలుగా ఊహించుకొని అరుస్తూ ఉంటారు. డాక్టరు దగ్గరకు వెళదామంటే, నేను ఎప్పుడూ చూపించుకునే డాక్టరు సాయంత్రం మాత్రమే ఉంటారు. సాయంత్రం పూట వెళ్ళడానికి నాకు వీలు పడదు.  అందుకని నేను డాక్టరు దగ్గరకు వెళ్ళలేదు. కానీ ఆ ఇన్ఫెక్షన్ బాధ భరించలేక చాలా బాధను అనుభవించాను. అప్పుడు బాబాను శరణువేడి, "బాబా! నేను డాక్టరు దగ్గరకి వెళ్ళలేను. అలాగని ఈ బాధ భరించలేకున్నాను. మీ ఊదీనే మందుగా భావిస్తున్నాను" అని చెప్పుకొని కొద్దిగా ఊదీ నా కడుపుకు పూసుకొని, మరికొంత ఊదీ నా నోట్లో వేసుకున్నాను. ఇలా ఒక 4, 5 రోజులు చేశాను. బాబా దయవల్ల క్రమేణా నా బాధ తగ్గింది. డాక్టరు దగ్గరకు వెళ్ళకుండనే పూర్తిగా నయమైంది. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2042వ భాగం....


ఈ భాగంలో అనుభవం:

  • ప్రతిక్షణం తోడుగా ఉంటూ ఆందోళనలు, శారీరిక, మానసిక సమస్యలు తీర్చే బాబా

శ్రీ సచ్చిదానంద సద్గురు సాయినాథ్ మహారాజ్ కి జై!!! నేను ఒక సాయి భక్తురాలిని. సాయినాథుడు పిలిస్తే పలికే దైవం. బాబానే నాకన్నీ. ఆయన నా ప్రార్థనలు విని నన్ను ఎన్నోసార్లు అనుగ్రహించారు. నేను ఒక సంవత్సరం నుండి ఒక ప్రభుత్వ పరీక్షకోసం ప్రిపేరవుతూ ఎలాగైనా కష్టపడి ఆ పరీక్షకు సంబంధించిన ప్రిలిమ్స్ క్లియర్ చేయాలని చాలా పట్టుదలగా అనుకున్నాను. కానీ అదే సమయంలో నాకు పెళ్లవడం, ఆ తర్వాత మా అమ్మ ఆరోగ్యం బాగాలేకపోవడం, కాపురానికి వెళ్ళడం, గర్భవతినవ్వడం మొదలైన వాటివల్ల నా ప్రిపరేషన్ నేను అనుకున్నంత స్థాయిలో జరగలేదు. అందువల్ల ఒకపక్క అనుకున్నట్టు ప్రిపేరవ్వలేకపోతున్నాన్న బాధ, ఇంకోపక్క ప్రిలిమ్స్ క్వాలిఫై అవ్వకపోతే నా చుట్టూ వున్న వాళ్ళు నన్ను విమర్శిస్తారన్న భయం నన్ను వెంటాడాయి. అలా ఆందోళనతో, భయంతో నా ప్రిపరేషన్ జరిగింది. బాబా మీద భారమేసి పరీక్ష వ్రాసాను. కానీ నేను క్వాలిఫైయింగ్ మార్కులు తెచ్చుకోలేకపోయాను. అందువల్ల నేను నన్ను అందరూ తీవ్రంగా విమర్శిస్తారని భయంతో చాలా మదనపడ్డాను. కానీ బాబా నా రక్షకుడిగా ఉండి నన్ను ఎటువంటి విమర్శలకు గురికాకుండా చేశారు. రిజల్ట్ గురించి చెప్పినప్పుడు ఎవరూ నేను బాధపడేలా ఏమీ అనలేదు. అందరూ చాలా మామూలుగా స్పందించారు. అదివరకు అందరూ నా ప్రిపరేషన్ గురించి అడిగి, నేను ఎలాగైనా క్వాలిఫై అవ్వాలన్నట్టు మాట్లాడేవాళ్ళు. అలాంటిది ఇప్పుడు ఇలా స్పందించడం కేవలం బాబా అనుగ్రహమే. "ధన్యవాదాలు బాబా. ఈసారైనా నేను పాసయ్యేలా అనుగ్రహించు తండ్రీ".

ఒకసారి నేను, మావారు, మా అమ్మానాన్న ఒక ఫంక్షన్ నిమిత్తం వేరే ఊరు వెళ్లాల్సి వచ్చింది. ఈలోగా మావారు పని మీద వేరే ఊరు వెళ్ళారు. సరిగ్గా మావారు తిరిగి వచ్చే రోజుకి ఆ ఫంక్షన్ తేదీ మారింది. అందువల్ల మావారు నన్ను మా అమ్మానాన్నతో వచ్చేయమని, తాను నేరుగా ఫంక్షన్‌కి వస్తానని చెప్పారు. అయితే మా నాన్న మెడ నొప్పి కారణంగా కారు నడపలేని పరిస్థితి. గర్భవతినైన నేను కూడా ఎక్కువ దూరం నడిపే పరిస్థితి లేదు. అందుకని కారులో కాకుండా ట్రైన్‌లో వస్తామంటే, మావారు ఒప్పుకోలేదు. కారులో అయితే అక్కడికి సమీపంలో ఉన్న కొన్ని పుణ్యక్షేత్రాలకు వెళ్లొచ్చన్నది ఆయన ఆలోచన. ఇక అప్పుడు మా నాన్న కారులో కాకుండా డ్రైవర్‌ని మాట్లాడుకొని మావారి కారులో వెళదామని అనుకున్నాం. కానీ చివరి నిమిషం దాకా సరైన డ్రైవర్ దొరకలేదు. దొరికినా, వాళ్లంతా చాలా ఎక్కువ డబ్బులు అడిగారు. నాకు ఏం చేయాలో తోచక బాబాని ప్రార్ధించాను. బాబా దయవల్ల ఒక డ్రైవర్ కుదిరాడు. 'హమ్మయ్య..'  అనుకున్నాను కానీ, మళ్ళీ ఒక సమస్య వచ్చింది. ఆ డ్రైవర్ మా ఇంటిదాకా రానని, మమ్మల్ని ఒక చోటుకి వస్తే అక్కడినుండి తీసుకుపోతాను అన్నాడు. అయితే మావారిది ఆటోమేటిక్ కారు. మా నాన్నకు, నాకు మామూలు కారు నడపడం వచ్చుగానీ ఆటోమేటిక్ కారు నడపడం సరిగా రాదు. ఆఖరి నిమిషంలో అటువంటి పరిస్థితి ఎదురయ్యేసరికి నాకు ఏం చేయాలో తోచలేదు. బాబాని వేడుకొని చిన్నగా కారు నడుపుతూ డ్రైవర్ రమ్మన్న చోటుకి వెళ్ళాము. బాబా అనుగ్రహం వల్ల డ్రైవర్ చెప్పిన ప్రదేశం దాకా ఏ ఇబ్బంది లేకుండా నేను నడపగలిగాను. అక్కడినుండి డ్రైవర్ మమ్మల్ని క్షేమంగా మేము వెళ్లాల్సిన ఊరికి చేర్చారు. ఆపై మావారు కారు నడుపుకున్నారు. ఇది చిన్న విషయమే అయినా బాబా నా ప్రతి ఆందోళనను తీరుస్తారనే దానికి నిదర్శనం.

అలా కష్టపడి ఫంక్షన్‌కి వెళ్తే, హఠాత్తుగా ఆ రోజు నాకు విపరీతంగా జలుబు చేసి గొంతునొప్పి వచ్చింది.  గర్బవతినవ్వడం వల్ల ఏ మందులు అంటే ఆ మందులు నేను వేసుకోకూడదు. కానీ నొప్పి ఎంతకీ తగ్గలేదు. ఆ నొప్పి వల్ల వాంతులవుతూ చాలా ఇబ్బందిపడ్డాను. ఫంక్షన్ ఎంజాయ్ చేయలేకపోయాను. ఆ విషయం అలా ఉంచితే ఫంక్షన్ తర్వాత మేము పుణ్యకేత్రాలకి వెళ్లాల్సి ఉంది. నాకు ఏం చేయాలో తెలియక బాబాని ప్రార్ధించాను. బాబా దయవల్ల నేను ప్రెగ్నెన్సీ చెకప్ చేయించుకునే డాక్టర్ ఫోన్లో అందుబాటులోకి వచ్చి ఒక మాత్ర వేసుకోమని చెప్పారు. ఆ మాత్ర వేసుకుంటే మర్నాటికల్లా గొంతునొప్పి తగ్గిపోయింది. మామూలుగా అయితే యాంటీబయాటిక్స్ వేసుకున్నా మూడు రోజుల్లో తగ్గేది. అలాంటిది చిన్న జలుబు మాత్రతో ఒక్క రాత్రిలో తగ్గిపోయింది. ఇది కేవలం బాబా కృప. ఆయన ప్రతిరోజూ, ప్రతిక్షణం నాతో ఉంటూ నా ఆందోళనలు, శారీరిక, మానసిక సమస్యలు తీరుస్తున్నారనే దానికి ఈ మూడు అనుభవాలు పెద్ద నిదర్శనాలు. బదులుగా నేను ఆయనకు ఏమీ చేయలేను. కేవలం ఆయన అడిగిన శ్రద్ధ-సబూరి అనే రెండు పైసల దక్షిణ సమర్పించడానికి ప్రయత్నించడం తప్ప.
 
సర్వం శ్రీసాయినాథార్పణమస్తు!

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2041వ భాగం....


ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. శ్రీసాయి అనుగ్రహశీస్సులు
2. బాబాను తలుచుకుంటే ఏదీ లేదనరు



సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2040వ భాగం....


ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. ప్రార్థించినంతనే అనుగ్రహించే బాబా
2. బాబా చెప్పినట్లే 7వ రోజున తగ్గిన జ్వరం
3. బాబా రక్షణ




సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2039వ భాగం....


ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. శ్రీసాయి అనుగ్రహం
2. బాబా దయ
3. ఒక్క రాత్రిలో అనుగ్రహించిన బాబా


బాబా దయ

శ్రీ సచ్చిదానంద సద్గురు మహారాజ్ కీ జై. నా పేరు అనుజ. మేము 2025, అక్టోబర్ 3న బయలుదేరి 4వ తేదీకి తిరుపతి చేరుకున్నాము. మేము చేరినప్పటినుండి అక్కడ తిరుపతిలో భారీ వర్షం కురవసాగింది. నేను చాలా భయపడి, "బాబా! మేము మా ఇంటికి తిరిగి చేరేవరకు ఎలాంటి సమస్యలు రాకుండా చూడండి" అని బాబాను వేడుకున్నాను. బాబా దయవల్ల 3 రోజులు పడుతుందన్న వర్షం 3 గంటలలో ఆగిపోయింది. మేము తిరిగి ఇల్లు చేరేవరకు లేదు. అంతేకాదు, మేము కేవలం తిరుమల, తిరుపతి దర్శించుకొని వద్దామనుకున్నప్పటికీ బాబా దయవల్ల ఏ ప్రణాలికా లేకుండా కాణిపాకం, గుడిమల్లం, తిరుచానూరు, వకుళమాత, గోవిందరాజస్వామి ఆలయాలు ఇలా అన్నీ స్థలాలు ఎలాంటి సమస్యలు లేకుండా దర్శించి వచ్చాము. నాకున్న నెలసరి సమస్య కూడా లేకుండా చూశారు ఆ సాయితండ్రి. "చాలా చాలా దాన్యవాదాలు బాబా. మీకు ఎలా కృతజ్ఞతలు చెప్పాలో నాకు అర్దం కావటం లేదు. మమ్మల్ని ఎల్లప్పుడూ మీ చల్లని నీడలో వుండేట్లు చూడు తండ్రి. అలాగే అందరిని చల్లగా చూడు తండ్రి. నా తప్పులు ఏమైనా ఉంటే క్షమించు సాయి".


ఒక్క రాత్రిలో అనుగ్రహించిన బాబా

నా పేరు అపర్ణ. నాకు ఊహ తెలిసినప్పటి నుంచి బాబాయే నా ప్రపంచం. నా జీవితంలో బాబా చేసినవి లెక్కలేనన్ని. మంచి భర్త, పిల్లలతో సంతోషంగా ఉన్నానంటే అది బాబా దయే. ఈ బ్లాగులో భక్తుల అనుభవాలు చదువుతుంటే, అవి మమ్మల్ని బాబాకు మరింత దగ్గర చేస్తున్నాయి. ఈ బ్లాగు ఒక దేవాలయం వంటిది. ఇక నా అనుభవానికి వస్తే, మా పాపకి 9 నెలల వయసు. ఎప్పుడూ ఆడుకుంటూ ఉండే తనలో అన్నప్రాసన కార్యక్రమం అయ్యాక చాలా మార్పు వచ్చింది. ఎప్పుడూ ఏడుస్తూ ఉండేది. ఎందుకలా ఉంటుందో తెలిసేది కాదు. కొంతమంది దిష్టి అంటే, దిష్టి తీశాం. అయినా ఏ మార్పూ లేదు. పాప వారం రోజులు ఏడుస్తూనే ఉండేది. అప్పుడు నేను, "బాబా! పాప ఇదివరకటిలా ఉండాలి" అని బాబాకి చెప్పుకున్నాను. రాత్రి పడుకునేముందు అలా బాబాకి చెప్పుకున్నాను, ఉదయానికి పాప మునుపటిలా ఉంది. ఒక్క రాత్రిలో అంత మార్పు. అంతా బాబా దయ. ఆయన చాలా చాలా సహాయం చేస్తున్నారు. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2038వ భాగం....


ఈ భాగంలో అనుభవం:

  • శ్రీసాయి అద్భుత లీల

ప్రియమైన శ్రీసాయి భగవత్ బంధువులందరికీ నా నమస్కారాలు. నా పేరు రాజేశ్వరి. నేను హైదరాబాద్‌లో ఉంటాను. నా జీవితంలో బాబా లీలలు కోకొల్లలు. నా జీవితమంతా శ్రీసాయిబాబా కృప, కానుక అని నేను నిస్సందేహంగా చెప్పగలను. నాకు ఎంతటి సమస్య వచ్చినా సాయి అనుక్షణం నా వెంటే ఉండి, ఆ సమస్య తీరేదాకా నాకు ఓర్పు, సహనాలను అనుగ్రహించి ఆ సమస్య నుండి బయటపడే సమయం రాగానే ఎంతో అవలీలగా నన్ను బయటపడేస్తారు. నాకు ఇద్దరు అబ్బాయిలు. వాళ్ళిద్దరూ బాబా పైసలు. ఈ విషయం స్వయంగా బాబానే చెప్పారు. బాబా అనుగ్రహంతో పెద్దబ్బాయి ఎంబీబీఎస్ పూర్తిచేసి వచ్చే సంవత్సరం పీజీ సీటు కోసం తయారవుతున్నాడు. చిన్నబ్బాయి ఈ సంవత్సరం ఎంబీబీస్‌లో చేరాడు. ఇద్దరు బిడ్డలు మెడికల్ ప్రొఫెషన్‌లో చేరడం, చదవటం అంతా బాబాచే ముందుగా నిర్ణయించబడి వుంది. ఆ విషయం బాబానే స్వయంగా మా చిన్నబ్బాయికి స్వప్నంలో కనిపించి చెప్పారు. నేనిప్పుడు మా చిన్నబ్బాయి మెడిసిన్ సీటు విషయంలో బాబా అద్భుత లీలను వివరించబోతున్నాను.

మేము మా చిన్నబ్బాయిని ఇంటర్ చదువుకోసం చైతన్యలో చేర్పించాము. వాడు అక్కడ ఒత్తిడి తట్టుకోలేకపోవడం వల్ల తన ఆరోగ్యం పాడయ్యింది. ఇంటర్ చదివే రెండు సంవత్సరాలూ తనని చాలా ఇబ్బందిపెట్టింది. ఎంతలా అంటే నెలలు తరబడి కాలేజీకి వెళ్ళలేకపోయాడు. ఎప్పుడూ అనారోగ్యంతో ఉండేవాడు. అన్ని హాస్పిటల్స్‌కు తిప్పి, అన్ని రకాల టెస్టులు చేయించాము. డాక్టర్లు "సమస్యేమీ లేదు. అంతా బాగుంది. అబ్బాయి విపరీతమైన టెన్షన్ పడుతున్నాడు. దానివల్లే ఆరోగ్యం దెబ్బతింటుంది" అని చెప్పారు. మా అబ్బాయి అంత ఇబ్బందిపడటం చూసి నాకు నరకం కనిపించేది. ఆఖరికి మా అబ్బాయి ఇంటర్ మొదటి సంవత్సరం సగం అయిన తర్వాత నేను, "నువ్వు ఈ సంవత్సరం పరీక్షలు వ్రాయొద్దు. వచ్చే సంవత్సరం తాజాగా ఎంపీసీ తీసుకో! ప్రశాంతంగా చదువుకోవచ్చు. ఆపై ఐఐటీలో ఏమీ వద్దు. మంచి కాలేజీలో బీటెక్ చదువుదువు. నేను నీ బాధ చూడలేకపోతున్నాను" అని ఖరాఖండిగా చదువు మానేయమని చెప్పాను. కానీ మా అబ్బాయి "మెడిసిన్ చదవడం నా కల. కానీ టెన్షన్‌ని, భయాన్ని తగ్గించుకోలేకపోతున్నాను. అలాగని నేను ఇప్పుడు మధ్యలో మానేసి వేరే గ్రూపుకు మారను" అని అన్నాడు. నాకు ఏం చేయాలో అర్థం కాలేదు. మావారు, పెద్దబ్బాయి నన్ను స్థిమితపరిచి, "వాడికి ఇష్టం లేని పని బలవంతంగా చేయమని చెప్పొద్దు. కాలేజీకి వెళ్లే ఓపిక ఉన్న రోజు కాలేజీకి వెళ్తాడు. మిగతా సమయం అంతా ట్యూషన్స్ పెట్టిద్దామ"ని చెప్పారు. అలా రెండు సంవత్సరాలు కొనసాగించాం. తప్పక అలా చేసాము కానీ, ఆ విధంగా చదివి నీట్ ఎగ్జామ్ వ్రాసి, మెడిసిన్ సీటు తెచ్చుకోవడం అనేది నా దృష్టిలో అసాధ్యమనే చెప్తాను.

2025, మే 4న అబ్బాయి నీట్ పరీక్ష వ్రాసాడు. పేపర్ ఇంతకుముందెన్నడూ ఇవ్వనంత కఠినంగా వచ్చింది. మా అబ్బాయి వ్రాసిన విధానానికి, వచ్చిన మార్కులకి కేవలం బాబా దయవల్ల మెడిసిన్ సీటు రావాలి. ఒకవేళ బాబా అనుగ్రహించినా మేము కోరుకునే మూడు ప్రధాన కాలేజీలలో సీటు రాదు. ఆ విషయం  అర్థమైనా కౌన్సిలింగ్ మొదలుపెట్టాక మా అబ్బాయికి బాగా ఇష్టమైన ఆ మూడు కాలేజీలతోపాటు మిగతా కాలేజీలు పెడుతుండేవాళ్ళము. అది కూడా అన్ని కాలేజీలు కాదు. మా ఇంటినుంచి రోజూ వెళ్ళొచ్చేలా దగ్గర్లో ఉన్న కాలేజీలు మాత్రమే పెట్టేవాళ్ళము. మావాడు ఇంటర్ చదివిన తీరుకి ఫ్రీ సీటు వస్తుందని మేము అనుకోలేదు. అలాంటిది బాబా దయవల్ల మొదటి రౌండ్లో వాడికి ఫ్రీ సీటు వచ్చింది. మేము చాలా సంతోషపడ్డాం. మా అబ్బాయి కూడా సంతోషించినప్పటికీ అనుకున్న కాలేజీ రాలేదని మనసులో పెట్టుకున్నాడు. రెండవ రౌండ్ కౌన్సిలింగ్‌లో వాడికి ఇష్టమైన కాలేజీలలో సీటు వస్తుందేమోనని ఆశ పెట్టాము కానీ, రాలేదు. ఆఖరికి ఆ కాలేజీలలో సీటు మా అబ్బాయికొచ్చే అవకాశం దరిదాపుల్లో కూడా లేదని రూఢి అయ్యాక వాస్తవికత మా అబ్బాయికి చెప్పి, 'ఆ కాలేజీల మీద ఆశ పెట్టుకోవద్దని. వచ్చిన సీటు బాబా అనుగ్రహంగా భావించి చదువు కొనసాగించమని' చెప్పాము.

2025, అక్టోబర్ నెలాఖరులో కాలేజీ మొదలైంది. మేము సంతోషంగా మా అబ్బాయిని కాలేజీలో దింపాము. అయితే సాయంత్రం ఇంటికి వచ్చిన మా అబ్బాయి పెద్ద బాంబు పేల్చాడు. ఆ కాలేజీలో సీనియర్స్ వీళ్ళతో(జూనియర్స్) "ఈ కాలేజీ అస్సలు బాగోదు. ఇక్కడ చదవడం పెద్ద దండగ. లెక్చరర్లు క్లాసులోకి రారు. వచ్చినా ఏం చెప్పరు. బాగా చదివినవాళ్ళని కావాలని ఫెయిల్ చేస్తార"ని ఇష్టం వచ్చినట్లు చెప్పారంట. మా అబ్బాయి వాళ్ళ మాటలు బాగా బుర్రకు ఎక్కించుకొని భయపడిపోయి, "నేను ఈ కాలేజీలో చదవలేను. ఇలా ఉంటే నాకు నాకు కష్టం కదా!" అని అన్నాడు. అదే మెడిసిన్ ఫీల్డ్‌లో ఉన్న మా పెద్దబ్బాయి "నేనున్నాను కదా! ఎలా చదవాలో నేను చెప్తాను కదా! నాది మెడిసిన్ అయిపోయింది. నీ సీనియర్లది ఇంకా అవ్వలేదు. నా మాట విను. వాళ్ళని ఏం పట్టించుకోకు. ఈ రోజుల్లో మెడిసిన్ సీట్లు దొరకటం అంటే మామూలు విషయం కాదు. అతిగా ఆలోచించుకు" అని ఎన్ని విధాలా చెప్పినా, నేను, మావారు కూడా ఎంత చెప్పినా వినకుండా ఒక రకమైన భయం పెట్టేసుకొని తినటం బాగా తగ్గించేసి ఆరోగ్యం పాడుచేసుకోవడం మొదలుపెట్టాడు. మాకు ఏం చేయాలో తెలియలేదు. అలా నరకం కొనసాగుతుండగా ఒక పది రోజుల తర్వాత మూడో కౌన్సిలింగ్ డేట్ ఇచ్చారు. మా చిన్నబ్బాయి, "ఏ కాలేజీ అయినా పెట్టండి. సీటు వస్తే వెళ్ళిపోతాను. ఈ కాలేజీలో మాత్రం నేను చదవలేను" అని తేల్చేశాడు. అంటే ఆ కౌన్సిలింగ్‌లో మేము ఇంకా కింద స్థాయి కాలేజీలు పెట్టాలి. అయినా చేసేదేమీలేక మొదట రావనుకున్న మూడు కాలేజీలతోపాటు మిగతా కింద స్థాయిలో ఉన్న మరొ మూడు కాలేజీలు పెట్టాము. తర్వాత నేను, "బాబా! మీరే మాకు దిక్కు. వాడికి మేము ఏమీ చెప్పలేకపోతున్నాం. మెడిసిన్ సీటు వచ్చిందనే సంతోషమే లేకపోగా వీడి భవిష్యత్తు ఏమైపోతుందో అని విపరీతమైన భయమేస్తుంది" అని బాబా ముందు విపరీతంగా ఏడ్చి, "బాబా! నన్ను ఎన్నో సమస్యల నుండే మీరే బయటపడేశారు. పిల్లలిద్దరూ మెడిసిన్ ప్రొఫెషనల్‌లో ఉంటారని మీరే స్వయంగా చెప్పారు. ఇప్పుడు వీడు ఆ కాలేజీకి వెళ్లలేను అంటున్నాడు. ఈ చివరి కౌన్సిలింగ్‌లో వాడికి నచ్చిన కాలేజీలో వాడికి వచ్చిన ర్యాంకు ఆధారంగా ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ సీటు రాదు. దిగువ స్థాయి కాలేజీల్లో సీటు వచ్చినా ఆ కాలేజీకి వెళ్ళాక ఏమంటాడో? నాకు ఏమీ అర్థం కావడం లేదు. ఇక మీరే దిక్కు. వాడి ఆలోచన మార్చండి. వాడి భయాన్ని మీరే తీసేయండి. వాడికి స్థిరత్వాన్ని ఇవ్వండి. వాడికి ఏది మంచని మీరు అనుకుంటున్నారో అది చేయండి" అని పదేపదే శ్రీసాయిని ప్రార్థించడం మొదలుపెట్టాను. నాతోపాటు మావారు కూడా బాబాను ప్రార్థించసాగారు. భగవత్ భక్తులారా! పూర్తి నిస్సహాయస్థితిలో శ్రీసాయి మీదే మొత్తం భారమేసి తీవ్రంగా ప్రార్థించే ప్రార్థనలను శ్రీసాయి క్షణం మాత్రం కూడా ఆశ్రద్ధ చేయరు. ఆశ లేదు, మునిగిపోతున్నామన్న సందర్భంలో 'సాయీ! నీవే దిక్కు' అని మనస్ఫూర్తిగా వేడుకున్న ప్రతిసారీ ఆయన, 'ఓయ్, ఇదిగో పక్కనే ఉన్న' అన్నట్టు పరిస్థితిని సవ్యంగా మలుస్తారు. ఇది నేను చవిచూసిన పరమసత్యం. శ్రీసాయి ఎంతటి అద్భుతం చూపారో చూడండి! శ్రీసాయి మా అబ్బాయి కోరికను మన్నించి, వాడు అత్యంత ఇష్టపడే కాలేజీలలో, అది కూడా అసలు ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ సీటు రాదనుకున్న మొదటి కాలేజీలో వాడికి సీటు అనుగ్రహించారు. అసాధ్యమనుకున్నది సాధ్యం చేసి తమ లీలలు  అనంతం, అమోఘం అని నిరూపించారు. ఇది ముమ్మాటికి శ్రీసాయి అద్భుతమైన లీల. మా జీవిత ప్రయాణంలో శ్రీసాయి మాకిచ్చిన మరొక వరం. "అన్నిటికీ చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2037వ భాగం....


ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. శ్రీసాయి అనుగ్రహ లీలలు - 38వ భాగం
2. బాబా కృప

శ్రీసాయి అనుగ్రహ లీలలు - 38వ భాగం 


నా పేరు సాయిబాబు. 2016లో ఒకరోజు మధ్యాహ్నం నేను నిద్రపోతున్నప్పుడు నాకు ఒక కల వచ్చింది. ఆ కలలో ఇద్దరు యమభటులు తమ చేతులు చాచి నన్ను పట్టుకోబోతున్నారు. నాకు భయమేసి 'బాబా' అని గట్టిగా అరిచాను. అంతే! మరుక్షణంలో ఒక పాదం ఆ యమదూతలిద్దరినీ ఒక్క తన్నుతంతే వాళ్ళు దూరంగా పడి, లేచే పారిపోయారు. అంతలో బాబా నా పక్కన నిలబడి కనిపించారు. ఆయన, "భయపడకు! వాళ్ళని తన్ని తరిమేసాను" అని నాతో చెప్పారు. ఆకస్మాత్తుగా నాకు మెలకువ వచ్చింది. ఆ కలంతా నా భార్యకి చెప్పాను. అదేరోజు సాయంత్రం నా భార్య బాబా పుస్తకం చదువుతూ నన్ను పిలిచి ఒక పేజీలో వాక్యాలు చదవమని చెప్పింది. అక్కడ, "అవును నిజంగానే యమభటులు వచ్చారు. వాళ్ళని తన్ని తరిమేసాను. భయపడొద్దు!" అని ఉంది. మా ఇద్దరికీ చాలా ఆశ్చర్యమేసింది. అలా నాకొచ్చింది కల కాదు, నిజమేనని బాబా చెప్పారు.


2025. ఆగస్ట్ 18న నా భార్య శిరిడీ వచ్చి బాబా దర్శనం చేసుకొని 19వ తేదీన హైదరాబాద్ వెళ్లి, అక్కడినుండి కైలాష్, మానస సరోవర యాత్రకి బయలుదేరింది. నేను బాబాతో, "నా భార్య చేత మంచిగా యాత్ర చేయించి సురక్షితంగా తిరిగి మా ఇంటికి చేర్చండి బాబా" అని చెప్పుకున్నాను. బాబా నా ప్రార్థన విన్నారు. నా భార్య ఏ ఆటంకం లేకుండా మానససరోవరం సరస్సు చూసుకొని, కైలాస పర్వత ప్రదక్షిణ చేసింది. తరువాత తిరిగి వస్తున్నప్పుడు తను దారి తప్పిపోయింది. తనకి ఎవరూ కనపడక భయమేసి 'శివ' నామం చెప్పుకుంది. తర్వాత బాబాని తలుచుకొని కన్నీళ్లు పెట్టుకోగానే ముసలి దంపతులు తన దగ్గరికొచ్చి తన చెరొక చేయి పట్టుకొని నిలబెట్టారు. నా భార్య వాళ్ళని శివపార్వతులుగా భావించి తనతో శిరిడీ నుండి తీసుకెళ్లిన మారేడు దళాలు వారి పాదాలు మీద పెట్టింది. ముఖ్య విషయమేమిటంటే, చైనావాళ్లు యాత్రికులను తనిఖీ చేసినప్పుడు అందరి దగ్గర వున్న మారేడు దళాలను తీసుకొని తిరిగి ఇవ్వలేదుగానీ నా భార్యకు మాత్రం ఇచ్చారు. సరే అసలు విషయానికి వస్తే, ఆ వృద్ధ దంపతులు నా భార్యని నడిపించుకుంటూ తీసుకొని వెళ్తున్నప్పుడు ఎదురుగా వున్న పర్వతం మీద అభయహస్తంతో బాబా నా భార్యకి దర్శనమిచ్చారు. ఇదిలా ఉండగా నా భార్య వాళ్లతోపాటు వెళ్లిన గుర్రం వాడు ఒకామె తప్పిపోయందని మిలిటరీవాళ్ళకి రిపోర్ట్ ఇచ్చాడు. దాంతో మిలిటరీవాళ్ళు నా భార్యను వెతుక్కుంటే బయలుదేరారు. ఆ క్షణానికి వృద్ధ దంపతులు నా భార్యకి తను వెళ్లాల్సిన చోటుకి దారి చూపించారు. అంతలో మిలిటరీవాళ్ళు అక్కడికి వచ్చారు. వాళ్ళు దగ్గరకి రాగానే ఆ వృద్ధ దంపతులు మరి కనపడలేదు. అలా బాబా దయవల్ల 11 రోజుల యాత్ర ఎటువంటి ఇబ్బంది లేకుండా పూర్తై నా భార్య క్షేమంగా మా ఇంటికి చేరుకుంది.


2025, సెప్టెంబర్ 11న నేను ఫేస్బుక్‌లో ఒకరు తమ ఇంట్లో హనుమాన్ చాలీసా పుస్తకం ఎక్కడో పెట్టి మర్చిపోయామని, ఎంత వెతికినా కనపడలేదని, తరువాత ఒకరోజు ఆ పుస్తకం దొరికిందని సంతోషంగా ఆ పుస్తకం ఫోటోతో సహా పెట్టారు. ఆ మర్నాడు ఉదయం 10 గంటలకి బాబా నన్ను దర్శనానికి రమ్మంటున్నట్లు నాకు అనిపించింది. నిజానికి నేను ప్రతిరోజూ మధ్యాహ్నం 2గంటలకు దర్శనానికి వెళ్లి 5 గంటలకు ఇంటికి వస్తుంటాను. కానీ ఆరోజు బాబా రమ్మంటున్నట్లు అనిపించడం వల్ల ఉదయమే దర్శనానికి సమాధి మందిరంకి వెళ్ళాను. అప్పుడు బాబా పాదాల వద్ద ఉన్న బంతి పువ్వు నాకు ఇచ్చారు. తర్వాత నేను ద్వారకామాయికి వెళ్లి, దర్శనం చేసుకుని బయటకు వస్తుంటే ఒకరు వచ్చి "మీరు తెలుగు చదువుతారు కదా!" అని చిన్న పుస్తకం చేతిలో పెట్టారు. అది హనుమాన్ చాలీసా పుస్తకం. అప్పుడు ముందురోజు నేను ఫేస్బుక్‌లో చదివిన అనుభవం నాకు ఒక మెసేజ్ అని అర్థమైంది. అలా బాబా భవిష్యత్తు ముందే చూపిస్తారు.

బాబా కృప

నా పేరు కామేశ్వరి. నేను ఒక సామాన్య సాయి భక్తురాలిని. నేను హైదరాబాద్‌లో నివాసముంటున్న 78 సంవత్సరాల ఒంటరి మహిళను. నాకు మరణ భయం లేదుగాని, రోగ భయం మటుకు చాలానే ఉంది. ఎందుకంటే, నేను ఆసుపత్రి పాలైతే నాకన్న నన్ను చూసుకునేవాళ్ళకి ఎక్కువ ఇబ్బంది. అందుచేత  నేనెప్పుడూ సాయినాథుని అనాయాస మరణం ప్రసాదించమని ప్రార్ధిస్తూ ఉంటాను.  నా పిల్లలిద్దరూ యుఎస్‌లో ఉంటున్నారు. నేను సంవత్సరంలో ఆరునెలలు వాళ్ళ దగ్గర, ఆరునెలలు ఇండియాలో ఉంటాను. 2025, ఆగస్టులో యుఎస్ వెళ్ళగానే నాకు సుస్తీ చేసింది. రోగ లక్షణాలను బట్టి అది క్యాన్సర్ కావచ్చన్న సందేహం కలిగింది. దాంతో నేను బాబాను శరణువేడి ఫ్యామిలీ డాక్టర్ను సంప్రదిస్తే, స్పెషలిస్ట్ డాక్టర్ని కలవమన్నారు. అలాగే కలిస్తే, బాబా దయవల్ల అది సాధారణ రుగ్మతే అని తేలింది. ఇది బాబా కృపేనని నా నమ్మకం. ఎల్లవేళలా నన్ను కాపాడుతున్న బాబాకు శతకోటి ప్రణామాలు, కృతజ్ఞతలు. ఓం సాయినాథాయ నమః.

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2036వ భాగం....


ఈ భాగంలో అనుభవాలు:

1. ఆరోగ్య విషయంలో బాబా సహాయం
2. టాబ్లెట్ వేసుకోకపోయినా ఏ సమస్యా రాకుండా దయచూపిన బాబా

ఆరోగ్య విషయంలో బాబా సహాయం

నేను ఒక సాయి భక్తురాలిని. మా నాన్న షుగర్ వ్యాధిగ్రస్తులు. దానివల్ల ఆయనకి డయాబెటిక్ ఫుట్ వచ్చింది. డయాబెటిక్ ఫుట్ అంటే మధుమేహం కారణంగా పాదాలకు వచ్చే సమస్యలు. నరాలు దెబ్బతినడం, రక్తప్రసరణ సరిగా లేకపోవడం వల్ల పాదాలకు గాయాలైనా నొప్పి తెలియకపోవడం, చిన్న గాయాలు పెద్ద పుండ్లు లేదా ఇన్ఫెక్షన్ గా మారడం జరుగుతుంది. ఒకసారి నాన్న పాదానికి అయిన పుండు పగిలి రక్తం, చీము కారుతూ ఉండింది. అది అలానే ఉంటే ఇన్ఫెక్షన్ అవుతుందని నాన్న డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లారు. డాక్టర్ అంతా క్లీన్ చేసి, కొన్ని మందులిచ్చి "ఇక మీదట జాగ్రత్తగా ఉండాలి. లేదంటే బాగా ఇబ్బంది అవుతుంది" అని అన్నారు. అయితే అందరూ మా నాన్న తాగుబోతు కాబట్టి అది అంత తేలికగా తగ్గదని, తగ్గినా మధుమేహం వల్ల అది మళ్లీ మళ్లీ వచ్చే అవకాశాలు ఎక్కువగా ఉన్నాయని, ఒకవేళ అది తగ్గకుండా పెరిగితే కాలు తీసేయాల్సిన పరిస్థితి వస్తుందని భయపెట్టారు. అది నిజమే కూడా. అందువల్ల వాళ్ళు చెప్పినట్లు పుండు తగ్గకపోతే ఆ పరిస్థితిని ఎదుర్కోవడం కష్టమని మాకు చాలా భయమేసింది. నేను బాబా మీద నమ్మకముంచి, "బాబా! ఆ గాయం ఎలాగైనా తగ్గించండి. అది మళ్ళీ రాకూడదు. ఆ గాయం పెరగకుండా తొందరగా గాయం తగ్గిపోయేలా చేయండి ప్లీజ్" అని వేడుకున్నాను. బాబా దయవల్ల నాన్న గాయం తగ్గింది. ఇదంతా జరిగి ఒక సంవత్సరంపైనే అయింది. ఇప్పటివరకు ఆ సమస్య మళ్ళీ రాలేదు. అంతా బాబా దయ.

ఈ సంవత్సరం(2025) మా తమ్ముడు హెల్త్ చెకప్ చేయించుకొని, రిపోర్టులో అన్నీ బాగానే ఉన్నాయని పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. తర్వాత 15 రోజులకి ఒకరోజు నేను మాటల్లో మా కంపెనీ సంవత్సరానికి ఒకసారి ఇచ్చే హెల్త్ చెకప్ సౌకర్యం గురించి చెప్తుంటే, మా తమ్ముడు విని, "నేను ఇటీవల చెకప్ చేయించుకున్నాను. బావగారికి(నా భర్త డాక్టర్) రిపోర్టు పెడతాను. ఒకసారి చూసి ఎలా ఉన్నాయో చెప్పమ"ని అన్నాడు. నా భర్త ఆ రిపోర్టు చూసి, "అంతా బాగుంది" అన్నారు. కానీ ఒక్క నిమిషం అగి, "క్రియేటిన్ లెవల్ 1.1 ఉంది" అన్నారు. అది  విన్న వెంటనే నాకు కంగారుగా అనిపించి భయమేసింది. ఎందుకంటే, అదివరకు మా ఆడపడుచు ఒకసారి ఇలానే హెల్త్ చెకప్ చేయించుకొని మొదటిసారి అంత నార్మల్‌గానే ఉందనుకొని తర్వాత క్రియేటిన్ లెవెల్ 1.3 ఉందని గమనించారు. జాబు అదేమంత పెద్ద సమస్య కాదని పట్టించుకోలేదు. కానీ 3 నెలల తర్వాత మళ్ళీ టెస్ట్ చేయించుకుంటే క్రియేటిన్ లెవల్ 1.7 ఉంది. అప్పటికే మోకాళ్ళ జాయింట్స్ దగ్గర నొప్పులు, కాళ్ళలో నీళ్లు రావడం మొదలైన లక్షణాలు మొదలయ్యాయి. ఇంకా బీపీ కూడా ఎక్కవగా ఉండింది. అవన్నీ చూసి డాక్టర్, 'CKD(క్రానిక్ కిడ్నీ డిసార్డర్- కిడ్నీ ఫెయిల్యూర్)' అని చెప్పారు. అప్పుడు వాళ్ళు మునపటి రిపోర్టులో క్రియేటిన్ 1.3 ఉందని చెప్తే, "1.3 ఉన్నప్పుడు సంప్రదించకుండా మీరు ఎందుకు నిర్లక్ష్యం చేసార"ని డాక్టర్ తిట్టారు. ఈ కారణాల వల్ల మా తమ్ముడికి క్రియేటిన్ లెవల్ 1.1 ఉందని భయమేసి కంగారుపడ్డాము. అదే విషయం మా తమ్ముడికి చెప్తే, తను కూడా భయపడ్డాడు. నా భర్త డీహైడ్రేషన్ వల్ల కూడా అలా చూపిస్తుంది అన్నారు. ఆయన చెప్పింది వాస్తవం. సాధారణంగా క్రియేటిన్ స్థాయి హెచ్చుతగ్గులకు గురవుతూ ఉంటుంది. చాలామంది విషయంలో అది తేలికగానే తగ్గుతుంది. మా ఆడపడుచుకి అయినట్లు CKD(కిడ్నీ ఫెయిల్యూర్) ఏం అవ్వదు. కానీ ఆవిడ పరిస్థితి దగ్గర నుండి చూసినందువల్ల మా తమ్ముడి క్రియేటిన్ లెవల్ 1.1 ఉన్నా కూడా నాకు భయమేసింది. పురుషులలో సాధారణ క్రియేటిన్ స్థాయి 1.3-1.5(బోర్డర్) అయినప్పటికీ 1 కంటే తక్కువ ఉంటే మంచిదని తెలిసి భయపడ్డాము. మా తమ్ముడు ఎలాగూ టెస్ట్ చేయించి 15 రోజులు అయింది కదా అని అదేరోజు మళ్ళీ టెస్ట్ చేయించుకుంటే, ఈసారి క్రియేటిన్ 1.3 ఉంది. మాకు ఇంకా భయమేసి అదివరకు మా ఆడపడుచు సంప్రదించిన డాక్టర్ని సంప్రదిస్తే, క్రియేటిన్ స్థాయి పెరగడం చూసి ఉప్పు లేని పదార్థాలు తినమన్నారు. అయితే అలా చేస్తున్న కూడా ఒక నెలకు క్రియేటిన్ 1.5 వరకు పెరిగింది. అప్పుడు ఇక మాకు బాబానే దిక్కు అని మా అమ్మతో 'సాయి దివ్యపూజ' మొదలుపెట్టామని చెప్పాను. మా అమ్మ సరేనని దివ్యపూజ 11 వారాలు చేస్తానని సంకల్పం చేసుకుంది. ఒక వారం పూజ అయ్యాక అదే వారంలో శనివారంనాడు నేను లక్ష్మీనరసింహస్వామి దేవాలయంకి వెళ్లి, “మా తమ్ముడు క్రియేటిన్ స్థాయి తగ్గితే, అదేరోజు మీ దర్శనం చేసుకోమని వాళ్ళకి చెప్తాన"ని అనుకున్నాను. అలా అనుకున్న 15 నిమిషాలకి మేము ఆ గుడిలో ఉండగానే మా తమ్ముడు నా భర్తకి ఫోన్ చేసి, "క్రియాటిన్ 1.3కి వచ్చింది" అని చెప్పాడు. నేను వెంటనే మా తమ్ముడికి కాల్ చేసి, 'మేము  లక్ష్మీనరసింహస్వామి గుడిలో ఉన్నాము. నేను ఇలా అనుకున్నాను. మీరు రండి' అని చెప్తే, వాళ్ళు సంతోషంగా వచ్చారు. బాబా, లక్ష్మీనరసింహస్వాముల దయవల్ల మా తమ్ముడికి క్రియాటిన్ లెవెల్ తగ్గి 1.1 దగ్గర ఉండేలా చేసారు. "చాలా చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

టాబ్లెట్ వేసుకోకపోయినా ఏ సమస్యా రాకుండా దయచూపిన బాబా

సాయి భక్తులందరికీ ప్రణామాలు. సాయిని దృఢంగా విశ్వసించే లక్షలాదిమంది భక్తులలో నేను ఒక దానిని. నాకు పెళ్ళై 5 నెలలు అవుతుంది. కొత్తగా అత్తవారింటికి వెళ్ళినప్పుడు నాకు ఒక సమస్య వచ్చింది. మూడేళ్ళ క్రితం నాకు థైరాయిడ్ సమస్య వచ్చింది. దానికోసం నేను రోజూ తప్పనిసరిగా ఒక టాబ్లెట్ వేసుకోవాల్సి ఉంది. లేకపోతే నిద్రపోయేటప్పుడు గురక వస్తుంది. అలాంటిది నేను టాబ్లెట్లు మా అమ్మ వాళ్ళింట్లో మార్చిపోయాను. అందువల్ల 'నేను నిద్రపోయే సమయంలో నాకు ఒకవేళ గురక వస్తే, అత్తింట్లోవాళ్ళు ఏం అనుకుంటారో!' అని చాలా భయమేసి పడుకునే ముందు బాబాకి నమస్కరించుకొనిఊదీ పెట్టుకొని, "బాబా! నాకు గురక రాకుండా చూడు" అని బాబాను ప్రార్ధించాను. ఆయనని తలచిన మరుక్షణంలో మన చెంత ఉంటారు. బాబా దయవల్ల 5 రోజులపాటూ నేను టాబ్లెట్లు వేసుకోకపోయినా నాకు ఏ సమస్య రాలేదు. "చాలా ధన్యవాదాలు బాబా".

సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2035వ భాగం....


ఈ భాగంలో అనుభవం:

  • శ్రీసాయి అనురాగ తరంగాలు






సాయిభక్తుల అనుభవమాలిక 2034వ భాగం....


ఈ భాగంలో అనుభవం:

  • అడిగిన ప్రతి విషయంలో సహాయం చేసిన బాబా


సాయి మహారాజ్ సన్నిధి సోషల్ మీడియా లింక్స్:

Subscribe Here

బ్లాగ్ అప్డేట్ నోటిఫికేషన్స్ నేరుగా మీ మెయిల్ కే వచ్చేందుకు క్రింద బాక్సులో మీ మెయిల్ ఐడి టైపు చేసి subscribe పై క్లిక్ చేసి, తరువాత స్టెప్స్ పూర్తీ చేయండి.

Delivered by FeedBurner

Followers

Recent Posts


Blog Logo